Chapter 45

"Am I obliged to answer your question?" tanong ni Jenica.

Umasim ang mukha ni Gia at akmang itataas ang kamay para sana sampalin siya pero umiwas si Jenica at humakbang palayo. Narinig pa niya ang nagtitimping impit na sigaw ni Gia sa likod pero hindi na niya pinansin ang babae. She didn't know why the two of them always cross paths. Parang itinadhana talagang mag-away sila sa public places. Gia should be thankful na wala siyang time para makipag-away dahil hindi talaga siya magpapatalo sa rambolan.

But she'll admit. There's something off about Gia's presence that she needs to find our sooner.

Hindi kalaunan ay narating niya ang likod ng hospital. Isa iyong malawak na bakanteng lote at walang katao-tao, but Jenica knew better.

The place was full of discarded medical equipments and knee-length wild grasses were growing around them. Hindi kalayuan ay may abandonadong subdivision na ayon sa mga tagaroon na pinamahayan na umano ng masasamang elemento.

Hindi naman naniniwala si Jenica