LOGINShare
Chapter 13. “I’m glad that you’re safe”
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Chapter 13. “I’m glad that you’re safe”
Jana’s POV
“Pwede ba wag mo na akong pakialaman? Hindi kita kailangan! Hindi ko kailangan ng rebound! Hindi ko kailangan ng tutulong sa akin para makalimutan siya! Hindi ko kayo kailangan!”
Lutang ang isip ko habang nasa harap ng pagkain ko mag-isa dito sa cafeteria. Hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin ang mga sinabi ko? Kung tama ba ‘yon o mali. Alam kong walang kasalanan si Takore. Kung tutuusin marami na siyang ginawa para sa akin. Naa-appreciate ko naman ang lahat ng ‘yon.
Napabuntong hininga ako at napayuko habang nilalaro ng kutsara ang pagkain ko. “Anong gagawin ko?” Saad ko sa sarili ko. Napatingala naman ako nang may nagtungo sa harap ko. Pagkakita ko sa kanila agad na
Related chapters
Hey! Mr. Rebound! Chapter 14. “Special Someone”
Chapter 14. “Special Someone”Jana’s POV Nasa kwarto ko na ako habang nakahiga. Hindi ako makatulog. Hindi ko alam kung bakit pero bakit parang nagi-guilty ako sa nangyari kay Takore dahil sa mga sinabi ko. Ang sama ko bang tao? Bumangon ako mula sa pagkakahiga at sumilip sa bintana. Tinanaw ko ang bahay nila Takore na katapat na lang namin. Bukas pa ang ilaw ng kwarto niya malamang ay hindi pa siya tulog. Hindi naman na siguro siya gumagawa ng assignment dahil last week na lang ng school. Habang nakatanaw ako bigla namang nag-ring ang phone ko. Nang tingnan ko kung sino nabig
Hey! Mr. Rebound! Chapter 15. “Every time with you”
Chapter 15. “Every time with you”Jana’s POV Nakasakay na kami sa bus papuntang Baguio at nakaalis na rin kami ng terminal. Nasa NLEX na kami. Mga anim na oras ang biyahe papuntang Baguio kaya naman nakatulog na ‘tong katabi ko. Kanina pa siya kwento ng kwento ng kung ano-ano kaya baka napagod na. Pinagmasdan ko siya habang natutulog. May nakasapak sa earphones sa tainga niya. Nagtaka naman ako kung anong pinapakinggan niya o kung may music ba siyang pinapakinggan. Baka kasi nasapak lang pero wala namang music. Gano’n kasi ‘yung napanuod ko sa ‘Dream High’. Kinuha ko ang isang earphone sa tainga niya. Hindi naman siya n
Hey! Mr. Rebound! Chapter 16. “Bound to each other”
Chapter 16. “Bound to each other”Jana’s POV “Ano?” hindi makapaniwalang tanong ko. Si Jasmine ‘yong ex niya na ginamit siya to get his bestfriend na si Harold na nakwento niya sa akin noong nasa bahay nila kami dati. Nalungkot ako dahil malungkot din siya. All this time, ang gusto niya mapasaya ako pero siya rin pala ‘tong kailangan ng rebound. All this time he wants me to feel love and safe pero siya pala tong hindi pa nakakamove-on sa ex niya. Alam kong matagal na ang nakalipas pero base sa nakita ko kanina, galit pa rin siya sa nangyari. Iniwas niya ang tingin sa akin. Hindi ko naman alam pero parang kusang kumilos ang ka
Hey! Mr. Rebound! Chapter 17. “Feelings? No, it shouldn’t”
Chapter 17. “Feelings? No, it shouldn’t”Jana’s POV “Good morning! Good morning!” Sigaw ko habang nagtatatalon sa kama ni Takore. Nagising naman siya sa ginawa ko. “Jana, ano ba umalis ka nga.” Aniya’t natulog pa ulit. “Gumising ka na Takore! Gagala tayo!” Masiglang sabi ko sa kanya. “Pwede bang mamaya na?” Natahimik naman ako sa sinabi niya at natigil sa pagtatalon sa kama niya. Kainis ang isang ‘to. Bakasyon na bakasyon ay tinatamad guma
Hey! Mr. Rebound! Chapter 18. “Destined? Maybe we”
Chapter 18. “Destined? Maybe we”Jana’s POV Alas-dyis na pero wala pa rin si Takore. Napapaisip tuloy ako kung pumunta ba si Jasmine sa Burnham Park para magkita sila. Pero paano kung hindi pumunta si Jasmine? Baka naman naghihintay pa rin si Takore do’n. Kanina pa siya ng tawag ng tawag e. Napabuntong hininga ako. “Ano ka ba Jana, ano ba kasing iniisip mo?” Inis kong sabi sa sarili ko’t napakamot sa ulo. “Tawagan ko na kaya? O puntahan? Tama puntahan ko na lang, sasabihin ko na lang na sumakit ang tiyan ko—“ Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang marinig kong bumukas ang pinto.&
Hey! Mr. Rebound! Chapter 19. “Love? No, its charity work”
Chapter 19. “Love? No, its charity work”Jana’s POVIlang araw na ang lumipas nang makauwi kami rito sa Manila pero hanggang ngayon iniisip ko pa rin ‘yong mga nalaman ko no’ng nasa bus kami. Alam ko namang dapat hindi ko siya magustuhan dahil unang-una, kilala siyang playboy sa school, pangalawa maraming baliw na babae sa kanya, pangatlo baliw siya, gung-gong, mokong at sira ang tuktok. Pero bakit kapag pilit ko siyang inaayawan, naiisip ko naman lahat ng mga pagtulong at pag-aalaga niya sa akin?Hindi na naman ako makatulog dahil sa kakaisip sa mga bagay na hindi ko alam kung paano ko sosulusyunan. Iiwasan ko ba siya? O…“Oo, dahil ‘yon ang trabaho ng isang rebound.”Sasabihin ko na sa kanyang nakalimutan ko na si Juliu
Hey! Mr. Rebound! Chapter 20. “My rebound, My love”
Chapter 20. “My rebound, My love”Xial’s POVPapunta na kaming cafeteria ni Margaret. Tulala ako habang naglalakad dahil iniisip ko si Jana. Ano naman kaya ang iniisip niya? Bakit parang may gumugulo sa isip niya?“You like her?” Natigil ako sa pag-iisip ko nang marinig ko ang sinabi ni Margaret.“Ha?” Paglilinaw ko. Tiningnan naman niya ako.“Jana, do you like her?” Tanong niya ulit. Napangiti ako at napaiwas ng tingin. “I see it in your smile. That’s why you choose to be in our section?” Natahimik ako sa sinabi niya.“How did you know?” Seryosong tanong ko. Huminga ng malalim si Margaret.“Xial, babae ako. Alam ko na ang mga pakulo niyong mga lalaki.” Natatawang sagot niya.
Hey! Mr. Rebound! Chapter 21. “Love is sacrifice”
Chapter 21. “Love is sacrifice”Jana’s POV Nakahiga si Julius at nagpapahinga. Ang sabi ng school doctor dapat daw umuwi na si Julius at magpahinga. Tinanong ko naman siya at sinabi niyang may sakit raw si Julius pero hindi na niya nasabi nang may tumawag sa kanya. Tiningnan ko si Julius na natutulog, bigla namang dumilat ang mga mata niya at bumangon. “Sandali ayos ka na ba?” Tanong ko sa kanya. Tiningnan niya ako at tumango. “Oo.” Sagot niya. “Ang sabi ng school doctor may
Latest chapter
Hey! Mr. Rebound! Epilogue
EpilogueJana’s POV Messenger To: Gian Xial Bustamante Oy Takore, nandito ako ngayon sa ice skating rink. Magaling na ako! Kaya bumalik ka rito para maglaro tayo. >Download Image Sent! 08/17/16 03:41PM----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- To: Gian Xial Bustam
Hey! Mr. Rebound! Chapter 24. “Bye, Mr. Rebound”
Chapter 24. “Bye, Mr. Rebound”Jana’s POV Pauwi na ako galing ospital. Dumating na ang Mama ni Julius kaya nakauwi na ako. Paglabas ko ng ospital kanina ko pa iniisip si Takore. Kanina ko pa tinatawagan si Takore pero unattended ang phone niya. Nakapatay ba ang phone niya? Pagpunta ko sa room niya kanina sa ospital ay wala na siya, ang sabi ng nurse kanina pa raw nag-discharge. Napahinto ako sa paglalakad at kinapa ang kaliwang dibdib ko. Bakit ganito ang pakiramdam ko? Bakit ako kinakabahan? Pagdating ko sa tapat ng gate namin, huminto ako at nilingon ang bahay nila Takore. Madilim ang loob at patay na ang mga ilaw. Ang aga naman n
Hey! Mr. Rebound! Chapter 23. “The hardest choice”
Chapter 23. “The hardest choice”Jana’s POV “Mahal kita, Jana.” Rinig kong sabi ni Takore matapos niya akong halikan. Nagulat ako sa ginawa niya maging sa sinabi niya. Ramdam ko ang malakas na kabog ng dibdib ko. Pero agad na napipigilan ang kabog ng dibdib ko ng pagkalito nang maalala ko si Julius. Napaiwas ako ng tingin at napayuko. Hindi ko alam ang sasabihin o isasagot sa sinabi niya. Naguguluhan ako. Sobra akong naguguluhan. “Jana,” Muli akong napatingin nang tawagin niya ako. “Mahal mo pa rin ba siya?” Tanong niya sa akin. Nagkatitigan
Hey! Mr. Rebound! Chapter 22. “The saddest truth”
Chapter 22. “The saddest truth”Jana’s POV “Galingan mo Takore!” Sigaw ko. Napalingon naman siya sa akin at ngumiti. Nagsimula na ulit ang laro, ngayon kasali na si Takore. Sa pagpasa sa kanya ng bola mas umingay pa ang court. Marami ang sumisigaw sa pangalan niya. Yung iba mga supporters na ng kalaban nila pero si Takore ang chini-cheer. Hindi naman ako nagpatalo sa pagchi-cheer at nilabas ko na ang banner na ginawa ko para kay Takore. “Go! Takore!” Sigaw ko may ibang babae pa ang nagtaka kung sino ang chini-cheer ko dahil Takore ang sinisigaw ko.
Hey! Mr. Rebound! Chapter 21. “Love is sacrifice”
Chapter 21. “Love is sacrifice”Jana’s POV Nakahiga si Julius at nagpapahinga. Ang sabi ng school doctor dapat daw umuwi na si Julius at magpahinga. Tinanong ko naman siya at sinabi niyang may sakit raw si Julius pero hindi na niya nasabi nang may tumawag sa kanya. Tiningnan ko si Julius na natutulog, bigla namang dumilat ang mga mata niya at bumangon. “Sandali ayos ka na ba?” Tanong ko sa kanya. Tiningnan niya ako at tumango. “Oo.” Sagot niya. “Ang sabi ng school doctor may
Hey! Mr. Rebound! Chapter 20. “My rebound, My love”
Chapter 20. “My rebound, My love”Xial’s POVPapunta na kaming cafeteria ni Margaret. Tulala ako habang naglalakad dahil iniisip ko si Jana. Ano naman kaya ang iniisip niya? Bakit parang may gumugulo sa isip niya?“You like her?” Natigil ako sa pag-iisip ko nang marinig ko ang sinabi ni Margaret.“Ha?” Paglilinaw ko. Tiningnan naman niya ako.“Jana, do you like her?” Tanong niya ulit. Napangiti ako at napaiwas ng tingin. “I see it in your smile. That’s why you choose to be in our section?” Natahimik ako sa sinabi niya.“How did you know?” Seryosong tanong ko. Huminga ng malalim si Margaret.“Xial, babae ako. Alam ko na ang mga pakulo niyong mga lalaki.” Natatawang sagot niya.
Hey! Mr. Rebound! Chapter 19. “Love? No, its charity work”
Chapter 19. “Love? No, its charity work”Jana’s POVIlang araw na ang lumipas nang makauwi kami rito sa Manila pero hanggang ngayon iniisip ko pa rin ‘yong mga nalaman ko no’ng nasa bus kami. Alam ko namang dapat hindi ko siya magustuhan dahil unang-una, kilala siyang playboy sa school, pangalawa maraming baliw na babae sa kanya, pangatlo baliw siya, gung-gong, mokong at sira ang tuktok. Pero bakit kapag pilit ko siyang inaayawan, naiisip ko naman lahat ng mga pagtulong at pag-aalaga niya sa akin?Hindi na naman ako makatulog dahil sa kakaisip sa mga bagay na hindi ko alam kung paano ko sosulusyunan. Iiwasan ko ba siya? O…“Oo, dahil ‘yon ang trabaho ng isang rebound.”Sasabihin ko na sa kanyang nakalimutan ko na si Juliu
Hey! Mr. Rebound! Chapter 18. “Destined? Maybe we”
Chapter 18. “Destined? Maybe we”Jana’s POV Alas-dyis na pero wala pa rin si Takore. Napapaisip tuloy ako kung pumunta ba si Jasmine sa Burnham Park para magkita sila. Pero paano kung hindi pumunta si Jasmine? Baka naman naghihintay pa rin si Takore do’n. Kanina pa siya ng tawag ng tawag e. Napabuntong hininga ako. “Ano ka ba Jana, ano ba kasing iniisip mo?” Inis kong sabi sa sarili ko’t napakamot sa ulo. “Tawagan ko na kaya? O puntahan? Tama puntahan ko na lang, sasabihin ko na lang na sumakit ang tiyan ko—“ Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang marinig kong bumukas ang pinto.&
Hey! Mr. Rebound! Chapter 17. “Feelings? No, it shouldn’t”
Chapter 17. “Feelings? No, it shouldn’t”Jana’s POV “Good morning! Good morning!” Sigaw ko habang nagtatatalon sa kama ni Takore. Nagising naman siya sa ginawa ko. “Jana, ano ba umalis ka nga.” Aniya’t natulog pa ulit. “Gumising ka na Takore! Gagala tayo!” Masiglang sabi ko sa kanya. “Pwede bang mamaya na?” Natahimik naman ako sa sinabi niya at natigil sa pagtatalon sa kama niya. Kainis ang isang ‘to. Bakasyon na bakasyon ay tinatamad guma
