HR46
Nakarating kami sa bahay ng maayos. The whole house was beautiful, hindi ako nagkamali na kinuha ko ang kapatid ko sa paggawa ng bahay namin. Isang yakap ang binigay ko sa kanya at hinalikan siya sa pisngi.
“Ate, ako lang ‘to, ang kapatid mo.” She said, ruining the moment.
Inirapan ko na lang siya at pinagpatuloy ang pagtingin tingin sa buong paligid. It was really pretty, hindi ko inakala na ganito pala ang kakalabasan ng bahay. Maganda na siya sa disenyo ni Alyn pero mas maganda pa ng ginawa na.
Our first day was fun, nagkaroon kami ng family moment. Kinabukasan, maaga akong nagising at nag-ayos dahil sa trabaho ko. Lahat ay isinalin ko na sa secretary ko ang gawain dito para mas madali. Si Halil ay nagising na rin dahil may trabaho na rin siya.
“May trabaho ka kaagad, Zey?” tanong sa akin ni Halil.
“Oo, I move it he
HR47I retouched my face in front of the mirror inside my office. I applied some make up that I did every time I’m attending my meetings and going to work. Nakasanayan ko na iyon para magmukha naman akong kaaya aya sa harap ng mga business man na nakakaharap ko tuwing may meetings. Especially now that Yusuf is here.I request that the meeting will be held here since this is my first time facing new faces here in Philippine branch. Mag uusap lang naman kami sa stocks and stuffs ng mga materyales para sa mga itatayo nilang mga gusali. We are the suppliers at medyo marami na kaming kalaban ngayon and I don’t wanna lie, Yusuf’s company is one of the biggest in todays. Makakatulong talaga sa kompanya namin if ever magiging successful ang meeting na ‘to.“Miss Zey, they already here, waiting for you at the conference room.” Yenah said.I smiled and nodded. Iyon din ang g
HR48After that day, we meet each other again and again but I can still manage to be professional with him. Hindi ko alam kung ano ba ang kailan niya sa akin at kung bakit niya palaging tinatawagan si Yenah. I always declined it when it was not for business purposes, kung gusto niya akong makausap pumunta siya dito sa kompanya at papahintayin ko talaga siya hanggang sa mainip siya kakahintay.A very long tiring week, lumagapak ako sa hinihigaan ko matapos ang buong linggong makikipagharap kay Yusuf at sa iba pang mga business men. They are really hands on with their businesses kahit pwede naman talagang message na lang.“Mama, are you okay?” malambing na tanong sa akin ni Yrine.The whole week my focus was on our business. Ni hindi ko na nakakasama si Yrine dahil sa pagiging busy ko. Gusto kong bumawi sa kanya ngunit wala pa akong ideya sa schedule ko, hindi ko pa na check kay Yenah.
HR49Matapos magpasalamat ni Mr. Dizon at nagsimula na ang kasiyahan ay umalis na ako sa inuupuan namin ni Halil. Naiirita ako sa nakikita ko, nasa harap lang namin ang dalawang Circassian at ang malanding si Bianca na animo’y ahas kung makapulupot kay Yusuf.Sa isang gilid ako pumuwesto at kumuha ng isang basong wine. Inayos ko ang aking damit. A sweetheart tube fitted dress ang suot ko. Hanggang ibabaw lang iyon ng tuhod ko at hapit na hapit ang aking buong katawan.Sumimsim ako ng wine at kinausap ang isang lalaking lumapit sa akin. Kilala niya ako ngunit siya naman ay hindi ko kilala. We talked about business stuffs, after that Bianca and my eyes meet. Tumaas ang kilay niya at iyon din ang ginawa ko.Umalis ang lalaking kanina kong kausap at lumapit sa akin si Bianca. She gave me fake smile but I rolled my eyes for that. I took a sip and wet my lips.“You’re
HR50“Are you okay?” Halil asked me when I sit back beside him.I can’t hide my smile from what happened a while ago. I felt like it was an achievement for me that I saw them in that situation. Hindi pa ako nagsisimula at kararating pa lang namin ngunit iyon na kaagad nangyari, ni wala pa akong nagagawa ngunit may saya na iyong dala sa akin.“Yes, I am.” Sagot kong nakangiti.Kita ko ang pagkalito sa mukha ni Halil ngunit umiwas na ako ng tingin sa kanya at tinutok ang mata sa stage sa nagkakanta. The party was an old style, sympre matanda na rin ang celebrant. Mga old music ang pinapatugtog at halos lahat ay opm.Nang makita ko ang mag inang Circassian ay tumuwid ako ng pagkakaupo. Kita ko ang paglapit ni Bianca kay Yusuf mukhang kanina pang hinahanap ang lalaki. Tumingin sa gawi si Helena, I gave her I sweet smile that made her rolled her eye balls
HR51Hindi ko na pinasama pa ang loob ni Yrine sa akin at sinama ko nga siya sa opisina ko. Maluwag naman ang dibdib ko at wala akong iisipin dahil clear naman ang schedule ko kay Yusuf ngayon araw. May kaunti lang akong pepermahang papeles at iyon lang talaga.Binisan ko si Yrine, isang yellow dress ang suot niya habang ako naman ay isang fitted back dress. Hawak ko ang kamay niya at sabay kaming lumabas ng bahay. Wala ng tao dahil maagang umalis ang dalawa kong kapatid at maging si Halil na may hinahabol na tatapusin.“Ayos na ba lahat Yrine?” tanong ko sa kanya, hawak hawak ko na ang susi ng sasakyan na pinahiram muna sa akin ni Halil.Tinignan muna niya ang maliit na back pack niya at sinirado iyon nang makitang maayos na. Tumango siya sa akin, “Yes Mama, let’s go?”Hinawakan ko ang kamay niya at pinasok siya sa loob ng sasakyan. Inayos ko ang na
HR52“Miss...” tawag sa akin ni Yenah, binuksan niya lang ang pintuan ngunit hindi pumasok.“Yenah?” tanong ko at binuhat na si Yrine na umiiyak, hindi ko alam kung bakit siya umiiyak.“Miss, ayaw pong umalis ni Mr. Circassian. Pinipilit po talaga niyang pumasok at gusto niya daw kayong kausapin.”Bigla akong kinain ng kaba sa wikang binitiwan ni Yenah. Mahigpit ang yakap ko kay Yrine. Hindi ko alam kung bakit pa sumunod si Yusuf dito, wala naman siyang makukuha e. Naiintindihan naman lahat ng anak ko kahit sa mura niyang edad.“Paalisin mo siya, Yenah. Kung ayaw umalis hayaan mo na lang diyan, mamayang gabi pa naman kami uuwi ni Yrine. Maiinip din ‘yan at aalis.”Tumango si Yenah at sinirado ulit ang pintuan. Niyakap ko lang si Yrine at hinayaan siyang umiyak sa aking dibdib. Umikot ikot ako sa buong opis
HR53“Hi,” bati ni Yusuf sa kanya.Wala na akong magawa kundi ang titigan silang dalawa. Medyo lumayo ako kay Yrine para mabigyan sila ng espasyong dalawa. Nakatingin lang si Yrine sa kanya at ni buka ng bibig ay hindi niya ginawa.“Hi, may I know your name?” Yusuf’s asked.Sabihin ko man o hindi alam kong ramdam ni Yusuf ang katutuhanan. Hindi siya maghihintay dito kung wala siyang nararamdaman sa anak ko. Kung kaya ko pang masinungaling ay gagawin ko. Hindi ito ang plano ko, sobrang layo.I wanted to make Yusuf kneel and beg in front of me. I don’t want him to see my daughter. Gusto kong mag away sila ni Helena at masira ang pamilya nila. I wanted to Helena and Bianca crying and begging in front of me. I wanted them to kneel in my toes, I want to make their life miserable.And look what happened right now?
HR54Until now, I can’t still believe that this is really fucking happening. Pupunta dito mamaya si Yusuf sa bahay para bisitahin si Yrine. Ayaw ko talaga sa ideyang iyon mula kay Yusuf ngunit ang anak ko naman ay pinipilit ako. Wala akong magawa kundi ang pumayag na lang at bumuntong hininga.It’s been three days since Yusuf knew about Yrine. Simula no’n ay palagi na siyang bumibisita sa opisina ko at palagi niyang pinapadala si Yrine sa akin para magkita sila. May mga kung ano ano rin siyang dala para kay Yrine na gustong gusto naman ng anak ko.Hindi ko muna siya pinapayagan na dalhin siya ni Yusuf kung saan saan. Wala akong tiwala kay Yusuf baka kung saan niya dalhin ang anak ko at mapahamak pa kaya hanggang sa opisina na lang muna siya.But after that three days, he decided to go here in our house. Si Yrine ang nagsabi sa kanya kung saan ang bahay namin at hinayaan ko na lang.