Kenneth Point Of ViewKung kanina halos wala ng mailuha si Klea kakaiyak, ngayon naman wala na siyang mata kakatawa. Ang saya niya habang sarap na sarap sa juice na ginawa ko. Samantalang ang apat naman para akong pinapatay ng mga tingin nila. Gago!Kung nakakapatay lang ang salitang ‘putangina’ kanina pa ako nilalangaw dahil sa isang sakong mura na ibinabato nila sa akin.“Bakit ang sarap ng timpla mo kuya?” Pilit na gumanti ako ng ngiti kay Klea. Patay! Lagot na ko nito!“Fuck you Kenneth!” They said in unison may diin ang mga salita na sambit nila na puno ng inis.Bakit sila lang ba nainom ng asin? Sana all na lang kay Kelvin hindi nakatikim ng maalat na kape pero mas okay na 'din 'yung nakatikim ng maalat kaysa naman nabugan ng lahat Hahaha.Okay guy's let's cut this off now. That's the priceless reaction when they –We! Taste the salty milk and coffee. Haha .They're reaction was Priceless.“Fuck it! Where not yet done Klea, will take later. Behave if you don't want me to send you
CLAIRE JOYCEPabagsak na naupo si Claire sa sofa sa Sala ng kaniyang bahay. Kakarating niya pa lang mula ng umalis siya kaninang umaga. Hinilot niya ang ang kaniyang sentido ng maramdaman ang pagkahilo. Inisip niya na dahil ito sa pagod dahil mula ng umalis sila sa restaurant ay nag-tungo sila ni Carry sa isang photo shoot.Bandang alas otso na siya nakauwi dahil madami ang ginawa niya ngayon sa shoot isa pa kumain na rin sila ng kaibigan sa labas bago naghiwalay. Naninibago siya, maging ang katawan niya. Pakiramdam niya ay magkasakit siya dahil sa pagod. Ito ang gusto niya ngunit para bang hindi na ito ang mundo niya.Isinandal niya sa likod ng sofa ang kaniyang ulo at mariing ipinikit ang mata para mahupain ang Hilo na nararamdaman niya. Madalas niya itong maramdaman sa umaga kaya nagtataka siya kung bakit ngayong gabi ay nahihilo siya. Iniisip niya na baka mayroon siyang malalang sakit o ‘di kaya side effects ng mga gamot na itinarak sa kaniya ng nasa bingit siya ng kamatayan.“At
CLAIRE JOYCE She smell the famillar scent. The kiss was so familiar to her! She can taste his menthol breath mixed something like cigarette. His kiss her passionately and tender. She know in herself that she miss this. She accepted his kiss. She almost dying in nervous but it's just her husband, Kelvin.Hinawakan nito ang batok niya upang mas palalimin pa ang halik na sinimulan. Ang dalawang kamay naman ni Claire ay mahigpit na nakakapit sa laylayan ng suot nitong damit.“Kelvin.” Sambit niya sa pangalan nito ng pakawalan ang labi niya. Habol hininga sila pareho dahil sa ginawa nilang paghalikan. Naaninag ni Claire ang mukha ng asawa. Magkatapat ang kanilang mukha at nakapako ang tingin sa isa't-isa. She was happy inside of her to think that her husband visited her. Napakunot ang noo niya ng makita ang galos sa mukha nito. Nakaramdam siya ng kaba ng maisip na mayroon itong pasa dahil sa pagiging Mafia nito.“Bakit ang tagal mong buksan ang pinto?” May bahid ng inis na tanong nito. M
KELVIN CLYDE“Kenneth, bigyan mo ako ng alak!” Madiin kung utos dito.Malakas kung hinampas ang counter ng hindi siya gumalaw na lagyan ng alak ang bago ko na hawak niya lang naman ang isang bote ng blended scotch whisky.Napakamot sa ulo si Kenneth bago kumilos na lagyan ng alak ang baso ko na para bang nagdadalawang-isip na lagyan ito. Napatingin ako sa entrance ng bar ng makita kung pumasok ang isang grupo ng kalalakihan. Nayayabangan ako sa datingan nila lalo na sa mga galaw nila na akala mo sila ang hari sa bar na ito na para bang mayroon silang hinahanap.Napahinto ito sa paglalakad at suminyas sa mga kasamahan nito na para bang natapuan na ang hinahanap ng magtagpo ang mga mata namin. Nakipagsukatan ako ng tingin ng dito ng hindi mag-iwas ng tingin. Naglakad ito papalapit sa akin.“Kamusta, Miranda?” Sambit nito ng makalapit sa akin. Itinukod pa nito sa counter ang isang kamay paharap sa akin. Inisaang lagok ko ang alak na nasa baso ko. “Anong kailangan mo sa akin?” Binalingan
KELVIN CLYDE “Babe.” Kuha ko ng pansin niya.Bakas sa mukha niya ang makita ako na nandidito sa loob ng Mansion niya. Mabilis nitong iniwan ang Sala at naglakad papunta sa itaas.“Anong ginagawa mo dito? Umalis ka! Umalis ka na, wag na wag ka ng babalik pa dito! Alis!” Pagtatabuyan nito sa akin.I can see the fear in her face. I also can feel that's she's scared. I don't know if she's scare about me or something she can't tell me.“Babe, babe!” Habol ko sa kaniya ng lampasan niya ako. Hinawakan ko siya sa braso dahilan para mapahinto siya sa paglalakad.I need to talk to her, kailangan naming pag-usapan ang tungkol sa aming dalawa. Kailangan niyang bumalik sa akin. Kahit anong paki-usap gagawin ko bumalik lang siya sa akin bago mag 48 hours dahil buhay niya ang nakataya dito. “Listen. We need to talk, babe.” Winaksi niya ang kamay ko. She look at me with glare. “Wala na tayong dapat pag-uusap pa. Malinaw na sa akin ang lahat, kaya parang awa mo na umalis ka na!” Itinuro niya ang mal
CLAIRE JOYCESinalubong ko ng mahigpit na yakap si Daddy kasabay ng sunod-sunod na pagpatak ng aking mga luha. Umiiyak ako hindi lang dahil sa sobrang saya na makita siya kundi dahil sa ramdam ko ang sakit ng kahapon. Wala na kami ni Kelvin.“D-daddy.” Kumalas ako sa yakap niya.“Bakit umiiyak ang kaligayahan ko?” Tanong nito.Umiling ako habang nakangiti. I miss him so much! I really can’t believe that he’s here. Ang alam ko ay sa susunod na buwan pa ang uwi niya bakit nandidito siya? “I’m so happy! Daddy, bakit nandito ka? I mean, I’m so surprise.” Masayang sabi ko ngunit may isang butil ng luha ang tumulo sa aking pisngi. Pinunasan ni Daddy ang pisngi ko bago ipinatong ang kamay sa magkabilaang balikat ko.“Ako dapat ang nagtatanong sa iyo niyan. Anong ginagawa mo dito sa mansion?” Napalitan ng lungkot ang malapad na ngiti na naka-ukit sa aking labi. Hindi niya pa nga pala alam na wala na kami ni Kelvin, maybe he’s not expecting to see me there.Napayuko ako. “W-we’re done, Dad.”
CLAIRE JOYCEAPAT NA magkakasunod na putok ng baril ang narinig ko dahilan para imulat ko ang aking mga mata. Nanlaki ang aking mga mata ng bumungad sa aking mga mata ang bagay na hindi ko inaasahan. Mabilis ang tibok ng puso ko. Mahinang hikbi ang lumalabas sa aking bibig dahil sa aking pag-iyak. Napatayo ako habang nakatakip sa aking bibig ang dalawa kung kamay. Sunod-sunod na nagbabagsakan ang iba’t-ibang kulay na hugis puso of confetti. Na halos pumuno sa loob ng silid na kinaruruonan namin. Nagbaba ako ng tingin kay Kelvin. Nasilayan ko ang bagay na hindi ko inaasahan, he’s kneeling in front of me holding a gold small box. Hindi ko maiwasang tumulo ang luha ko dahil akala ko, akala ko talaga binaril siya. But look at now, he’s doing his proposal.“I know we get married without doing this things, that’s why I am here right now to show and to prove that my love for you will never fade, never die. I love you to the moon and back, Claire. I want you to be the most happiest girl in
CLAIRE JOYCENAGISING ako sa kalagitnaan ng pagtulog ko ng makaramdam ako ng gutom. I want to eat chocolate stick-O habang isinasawsaw sa ketchup. Tinatamad akong kumilos pero hindi ko na talaga matagalan ang gutom na para bang ikamamatay ko ang hindi pagkain ng crave ko. Hindi ako mapakali sa pagkakahiga ko. Dahan-dahan akong naupo ako sa kama at isinandal ko sa headboard ang likod ko ng maalala ko na may natutulog sa tabi ko. Binuksan ko ang lampshade malapit sa akin. It’s one AM in the morning.Napatingin ako sa lalaking natutulog sa tabihan ko. Nakadapa ito sa kama habang nakayakap sa unan paharap sa akin. Wala itong saplot pang-itaas kaya malaya akong pagmasdan ang gwapo niyang mukha maging ang maganda niyang katawan na nakasilip sa kumot. Gusto kung kumain kaso mahimbing na natutulog si Kelvin. Late na siya umuwi galing sa company dahil nag-over time siya para bukas magkasama kama sa check-up ko. Nahihiya na ako sa kaniya lalo pa’t double-double ang pag-aalaga na ginagawa niya