Chapter 17
“Can I ask a favor?” tanong ni Daniel kay matapos umalis ni Tim dahil may aasikasuhin pa raw ito sa studio niya.
“Sure. What is it?”
“Can you look after Cris? Lilet can’t make it since she has meetings abroad but she will be back here.” Tumango si Leo at kapagkuwan ay napangiti ito.
“I also want to take care of her. Ilang taon kaming hindi nagkita andnaka since she’s here in my condo and not in my house, I can take care of her but the company?” Mabilis siyang umiling.
“You don’t need to. I will let the other department hold that. Just take care and talk to her.” Tumango si Leo.
“About Lilet, may I know kung ano ang napag-usapan niyo?” Natigilan si Daniel sa tanong ng kaibigan. Walang alam ang mga kaibigan niya sa kung anong mayroon sa katawan ng dalaga dahil ng makita nila ito ay nakaputing pajama at puting damit ito.
“Bakit gust
Chapter 18 Daniel Lee Nakatayo siya ngayon sa harap ng pintuan kung saan malakas niyang naririnig ang pinag-uusapan ng dalawang tao sa loob and he knows them very well. While on his way to his condo, he received a call from Leo’s father. Kumunot ang noo niya, mariin na napahawak sa manibela at nanlilisik ang tingin sa pangalang nakalagay sa cellphone niya. Nagdadalawang-isip siya kung sasagutin ba niya iyon pero sa huli ay inis niyang sinagot iyon. “Come here and I want you to hear something,” sabi nito. Sasagot na sana siya ng tumunog ang telepono niya dahil pinatayan na siya nito ng tawag. Hindi niya iyon sinunod at ipinagpatuloy niya lang ang pagmamaneho. Kailangan niyang ayusin ang condo para mas maayos ang maging pwesto roon ng dalaga pagbalik. Wala naman siyang balak na iwanan at patagalin doon ang dalaga. He just wanted Cris and Leo to talk but the thought of Leo’s father make his blood boil. “That scumbag,” gigil na bul
Chapter 19Leo SaldivarUmuwing lasing sa sariling condo si Leo at umaga na. Mabuti na lang ay hindi siya napahamak sa daan at nakauwi pa na buhay.Dumiretso siya sa sariling kwarto at agad na nahiga sa kama. Ipinatong niya ang braso sa mata at huminga ng malalim.Mas lalo niyatuloy hindi kinakayang makita ang pinsan pero alam niyang hindi niya maiiwasan iyon. Kasama na niya ito ngayon at araw-araw na niyang makikita. Napailing siya at pinilit ang sarili na tumayo at imisin ang sarili sa banyo.Wala siyang pantaas at nakatapis lang ang tuwalya sa ibabang bahagi na lumabas siya ng sariling kwarto. Maaga pa at sigurado siyang tulog pa ang pinsan kaya hindi na niya inalala kung may tao basa sala niya o wala.Papunta pa lang siya sa kusina para kumuha ng agahan ng makita niya ang pinsan na nakaupo sa sala. Nakakunot ang noo nito at tinignan ang buong katawan bago s
Chapter 20Crisanta AlvaroDays goes fast at alam niyang kahit papaano ay may nagbabago na sa kanya. Oo at hindi pa ri siya nalalapitan o nahahawakn man lang ng pinsan pero ang pakikipag-usap nito sa kanya ay napapadalas na.Masaya siya sa mga pagbabagong nararamdaman niya kahit kakaunti lang ‘yon. Hindi na niya ramdam na nag-iisa siya dahil naroon lagi ang pinsan para kausapin ssiya bukod kay Daniel.Medyo nalungkot siya dahil hindi na madalas bumisita si Daniel sa condo ng pinsan. Gusto niyang magtanong pero inuunahan siya ng kaba dahil baka kung ano ang isipin nito.Nasa balkonahe siya ng condo ni Leo ng maalala niya ang mga sulat na ginawa niya. Nakatago ang mga iyon sa pinakaibabang drawer. Humingi siya ng maraming bondpaper at mga ballpen para naman may magawa siya sa loob bukod sa pakikipag-usap sa pinsan.Ngayon ang pangdalawampu’t isang araw na nagsusulat siya. Bumalik siya sa sariling kwarto pero napatigil siya da
Binuksan niya ang drawer kung saan niya iniwan ang sulat. Tuwang-tuwa siya ng makita na naroon pa rin ang sulat. Agad niyang kinuha iyon at inisa-isa ang mga papel pero kumunot ang noo niya ng mapansin na kulang iyon.Binilang niya ulit pero wala talaga. Napalunok siya at natulala.“I’m sure he saw this,” bulong niya na halos walang ilabas na tunog ang pagsasalita. Muli niyang tinignan isa-isa ang mga papel bago niya napagpasiyahan na punitin ng pino ang tatlong papel at walang buhay na itinapon iyon sa basurahan.“Nakakahiya” Lumabas siya ng kwarto at ang kaninang busangot na mukha ay nawala. Naging maaliwalas ang pakiramdam niya at mula sa labas ng kanyang kwarto ay pinagmasdan niya ang pagkaka-set up ni Daniel sa sala.Tinahak ng paa niya ang banyo na malapit sa kusina. Pagbukas niya roon ay kumunot ang noo niya. Dati ay wala iyong mga pinto pero ngayon ay mayroon na. Binuksan niya ang unang pinto na malapit
Hindi niya alam kung paano muling palalabasin si Cris sa kwarto nito. Dahil sa takot niya na muling maisipan nito na saktan ang sarili ay patago siyang naglagay ng CCTV camera sa daan papuntang kusina.Isang linggo na itong naglalagi roon at nagsisimula na siyang mag-alala. Bumalik ito sa Cris na una niyang nakilala. Laging nakakulong at ayaw man lang lumabas. Matapos ang araw na iniwan siya nito sa sala, bumalik siya sa kompanya at kahit kalagitnaan na ng gabi ay tinapos niyang pirmahan lahat ng papeles na iniwan niya.Pinilit lang niya ang sarili na tapusin ang mga iyon para makakuha ng leave sa trabaho. He may be the boss but he still respects his employees. Siya ang may-ari at nagpapatakbo ng kompanya pero siya rin ang tinutularan ng mga ito kaya kailangan niyang simulan iyon sa sarili niya.After signing all the papers, naglagay siya ng note sa ibabaw ng mesa ng sekretarya niya at isinarado ang kwarto. Dalawa ang opisina niya roon. Ang isa ay
Wala sa wisyong tumayo si Daniel mula sa kanyang higaan dahil sa nangyari kinagabihan. Matapos kasi nitong umiyak sa tapat ng moon lamp niya ay naglakad pa ito papunta sa tapat ng pintuan. Binuksan nito ang pinto at akmang hahawakan na niya ang kumot nang umupo ito at yumuko sa magkadikit na binti.Pinigilan niyang lumikha ng malakas na buntonghininga dahil sa ginawa ng dalaga. Nakapamulsa siyang tumalikod nang marinig niya ang pagtawag nito sa pangalan niya.“Daniel?” Tumigil siya sa paglalakad at bahagyang nilingon ito. “K-Kanina ka pa dyan?”Umiling siya at hinarap na ito ng tuluyan. “Hindi kabababa ko lang. Akyat ka na rin kapag okay ka na.”Binigyan niya ito ng malamlam na ngiti bago tumalikod at tuluyan ng naglakad papunta sa kwarto niya. Ginawa niya iyon para maiwasan ang sarili na gumawa ng kahit ano pero dahil hindi siya mapakali ay tinignan niya ang CCTV footages.Saktong pagbukas ni
Crisanta AlvaroNang maalimpungatan siya ay agad siyang napatayo at nagtaka kung bakit may unan at dalawa na ang kumot na nakabalot sa kanya.Inilibot niya ang tingin at natigil iyon sa lalaking natutulog sa dalawang single sofa na ipinagdikit para mahigaan. Walang unan at kumot na gamit ito, tanging braso lang ang inuunanan nito.Kinuha niya ang kumot na bago sa paningin niya at hinarap iyon sa binata para ilagay iyon sa kanya ng matigilan siya.Kinuha niya ang pagkakataon na ‘yon para matitigan ang binata. Mula sa mapupula nitong labi, matangos na ilong, halos parisukat na mukha, saktong haba ng pilik mata, at maangas na suklay ng buhok.Suot nito ang sa tingin niya ay paboritong white t-shirt at malapit na sa kulay itim na short. Napangiti at nag-e-enjoy siya sa bawat parte ng katawan nito na nadaraanan ng mata niya. Isang beses pa muli niyang tinignan ang buong katawan nito ng mapansin ang nasa kalagitanaan ng katawan nito.
Chapter 25Daniel LeeHindi maramdaman ni Daniel ang pagod at antok sa loob ng isang linggo at sa loob ng isang linggo ay sanay na ang katawan niya sa mga gawain niya sa loob ng condo.Tapos na ang isang linggo na bakasyon niya kaya balik na siya sa pagtatrabaho pero ang pinagkaiba lang ay hindi na siya napunta sa kompanya nila at ipinapadala na lang niya sa sekretarya ang mga dokumento na kailangan review-hin at pirmahan.Walang tanda kung anong oras siya magtatrabaho pero oras na matapos ang mga iyon ay nakalaan na ang oras niya hanggang gabi kay Cris.Magmula noong araw na iyon ay hindi na siya umalis pa sa tabi ng dalaga. Maraming nagbago mula noong araw na iyon at hindi niya masabi kung maganda o pangit ba ang epekto na iyon sa kanya.Pangit man o hindi, wala na siyang pakialam doon dahil ang mahalaga ay umayos ang lagay ni Cris. Malinaw pa sa memorya niya kung ano ang nadatnan niya sa sala.Nakaharap siya sa salamin habang hawak
Crisanta and Daniel's journey finally ended here. I'm so happy to share my story and proud to myself to be enable to finish it under pressure and self motivation. I will be forever grateful to those pips who read my story. I'm still in the process of learning and improvement is still needed. I do accept constructive criticism. Thank you for those who added my story into their library. You don't know how much it means to me. To my AE, Miss Princessii and my senior editor, thank you for giving me the oppurtunity to write in this platform. You gave me the courage and motivation to explore more. To my friends, families, love, thank you for the support, advices and help so that I can finish this story. You guys play a big part in my journey. Crisanta and Daniel will now bid their goodbyes. Until next time!
“Anong plano niyong dalawa?” walang kasing lalim na boses na tanong ng ama niya sa kanilang dalawa. Kumpleto ngayon ang pamilya at kaibigan niya ngayon dito sa bahay ni Nanay Belen. Maging si Nanay Kora ay kasama nila ngayong araw.“I’ll take the responsibility. Aside from my condo, may bahay na akong pinapagawa dito near Batanggas. For the meantime, sa condo muna kami. I’m financially stable and I can provide all her needs,” mahabang litanya ni Daniel sa harap ng ama niya. Ang lahat ay nakikinig at niisa sa kanila ay walang nagawa ng ingay.“What about your family?”With his questions, parang mas lalong nadagdagan ang katahimikan sa loob ng kwarto. That’s what bugging her too, Daniel’s parents.“My mom’s fine with it. I don’t care what my father will say about this. Labas na siya sa personal na buhay ko.” Tumango-tango ang ama niya at tinignan siya.“Ikaw, &l
Tulala na lumabas ng banyo si Cris. Hawak sa kanang kamay ang tatlong pregnancy test. Aga siyang nilapitan ni Philip. “Can I see?” Wala sa sarili niyang iniabot ang tatlong PT kay Philip. “Oh fuck… Oh Jesus Christ! Buntis ka Cris. Oh my god!” Tulala lang siya sa kung saan hanggang sa pumasok si Nanay Kora at si doktora Kriza. “You done? May I see?” Iniabot ni Philip ang PT sa doktora at sinilip naman iyon ng matanda. “Congrats,buntis ka nga. Your blood test result will be out later. We just need to wait or… gusto niyo muna maglakad-lakad?” “Tatawagin ko na si Daniel,” suhestyon ni Nanay Kora. “No!” mabilis na pagigil niya sa matanda dahil pumipindot na ito sa sariling telepono. “Daniel? Siya ba ang ama ng bata? Well, mas okay sana kung narito ang ama para alam niya ang gagawin pero mukhang ayaw ni mommy, we need to respect that. Bawal maistress ang buntis kaya dapat iwasan iyon.” Ibinaba ng doktora ang tatlong PT sa isang lalagyan. “Ba
“Philip, can you accompany me?” agad na tanong niya ng sagutin ni Philip ang tawag niya. Pinagpipilitan ng matanda ang gusto nito kaya wala siyang magawa kung hindi anh sumunod. Maalam siyang magpaandar ng sasakyan pero hindi siya ganoon kagaling at ayaw niyang mapahamak sila kaya tumawag na lang siya ng mas maalam.“To where?”“Hospital. I need to be checked up. Ang sabi ko pahinga lang kailangan ko but ‘nay Kora insist. Free ka ba?” Habang kausap sa kabilang linya ang kaibigan ay inaayos na niya ang sarili sa harap ng salamin para kakaunin na lang sila pagdating nito.“Yeah, I’m on way.”“Okay, thank you. See you.” Bumaba na siya pagkatapos niya mag-ayos. Kasunod niyang bumaba ang matanda na nakaayos na rin.“Halika na.”“’Nay, hintayin po natin yung kaibigan ko. Siya po maghahatid sa atin.”“Gano’n ba? Sige.&rdquo
She’s finally there. Nakauwi na siya sa bahay nila at nag-iisa siyang nagmumuni-muni sa loob. Nakita at nakilala na niya ang caregiver na pinadala ng matanda at masaya siya na makakasundo niya ito. Mami-miss niya ang kaibigan at ang ama pero para ito sa piece of mind niya.‘Saka na niya iintindihin ang iba kapag okay na ang sarili niya. Sa ngayon, siya na muna.“Ma’am? Kanina pa kayo naglalakad diyan. Gusto mo po ba samahan kita?” Malawak siyang napangiti nang makita si Nanay Kora na may bitbit na pagkaing nasa tray.“’Nay Kora naman. Sabi ko Cris na lang ang itawag mo sa akin eh. Samahan niyo po ako rito.” Kinuha at ibinaba niya ang tray na dala nito at sabay silang naupo sa labas ng bahay.“Maikwento ko lang sa iyo iha. Matagal na akong nagbabantay ng bahay nito pero ngayon lang ako inutusan na rito na manatili. Ngayon alam ko na kung bakit.” Natawa ito ng mahina. Nagtatakang tinignan niya ito.
Habang naglalakad si Cris papunta sa bahay ni Nanay Belen ay hindi na nawala sa utak niya ang sinabi ng kaibigan.“Cris, may nangyari na sa inyo. If ever na may mabuo nga, kayong dalawa ang dapat nag-uusap at hindi sinosolo lang. Magiging magulang na kayo kaya dapat inaalagaan niyo na ang isa’t isa para sa bubuuin niyong pamilya. Kung wala naman mabubuo, okay lang sana. But he took your first and he should be responsible for it. Right?”Alam naman niya na mali ang tumakas. Ginusto niya ang nangyari pero hindi siya sigurado kung ganoon rin kay Daniel. Ni wala pa siyang naririnig na balita mula sa binata. Mapait siyang napangiti ng mapagtanto na baka nga wala itong naalala sa nangyari sa pagitan nilang dalawa.Sa panahon ngayon, iilang tao na lang ang nakaka-appreciate sa mga babaeng nagbibiga ng unang beses nila at hindi niya alam kung isa na ba roon si Daniel.Malapit na siya sa bahay ni Miko nang maaninag niya ang mamahali
Wala pang isang oras na nakakaalis siya sa condo ni Daniel ay ganito na ang ginagawa nito. May isang case ng alak sa tabi ng sofa kung saan ito nakaupo at dalawang bote na lang ang laman noon.Ang anim ay nasa mesa niya at ang isa ay hawak niya. Mabilis ang lakad niya at nang makalapit ay agad niyang inagaw ang bote na lalaklakin pa niya sana.“Daniel! Ano ba ‘yan! Bakit ka ba umiinom ha?!” Ngayon niya lang nakitang uminom ng ganito ang binata. Inilibot niya ang tingin para hanapin si Trina pero wala na itong kasama sa loob ng condo. “Nasaan na si Trina? Saan galing ‘to?”Wala silang stack ng ganitong klase ng alak kaya hindi niya alam kung saan at paano ito nakakuha ng ganoong alak. “Hmm? Trina? Gago ‘yon! Alam mo ba na balak niya akong halikan? Na panakip butas lang daw kita kaya hindi kita mabitawan para masaktan siya? Gago ba siya?”Lango itong natawa habang paulit-ulit
“You don’t need to say sorry. Sinasabi lang ang sorry kapag may bagay na hindi sinasadya. In your case, sinadya mo iyon.” Kita niya kung paano umigting ang panga ng lalaki pero hindi nito inalis ang tingin sa kanya.“I admit that but please hear me out first. I did that for you. Kahit hindi koi to planuhin, kahit hindi koi to sabihin, masasaktan at lalayuan mo pa rin ako and I expected that kaya plinano ko na.” Natahimik siya dahil totoong ganoon din ang magiging reaksyon niya pero sa tingin niya ay hindi rin ganito ang kalalabasan noon.“But if probably, if you only talk to me about this, it will not be that hard for me. It will not turn out this way.” Ikinuyom niya ang kamao para pigilan ang emosyon niya.“I have no choice and that’s
“Daniel? What’s happening? Bakit narito si Cris?” tanong ni Tim na naguguluhan din.Lumabas si Leo muka sa likuran ng mga kaibigan. Agad silang nagkatinginan at titigan. Seryoso ang mga mata nila at wala ni isa ang pumutol noon hanggang sa tumikhim si Nate.Nagsipasukan sila at umupo sa magkabilang gilid niya. Sa harap naman pumwesto si Daniel. “Bakit dito? Pwede naman sa condo mo,” hindi niya mapigilang sabi.“Condo? Ano ba talaga ang gagawin niyo?” malapit ng mainis si Tim.“She knew it.” Hindi pa man pinapaliwanag ni Daniel ang nalalaman niya ay natahimik na ang mga ito na para bang may ideya na dahil nasa bahay sila ngayon ni Tim, kung saan ang base nila.