Chapter 613

Chapter 613

Sa ikalawang araw ng tatlong araw, nag-iisa si Esteban sa punerarya sa distrito ng Pilipinas.

Ang amo dito ay isang matandang may buhok na kulay abo at malalim na kulubot sa mukha. Ang kanyang katawan ay nakayuko na parang kandila sa hangin, na nagbibigay ng impresyon na maaari siyang matumba anumang oras.

"Boss, kailan matatapos ang kabaong na gusto ko?" tanong ni Esteban sa amo.

Sinabi ng amo sa paos na boses, "Bata, tinulungan na kitang makahabol sa trabaho sa lalong madaling panahon, at sa pinakahuli ay bukas na.”

"Pwede bang bilisan mo, gagamitin ko ito bukas.”

Sa huling araw ng tatlong araw, ayaw ipagpaliban ni Esteban ang pinakamagandang pagkakataon.

“Bata, matanda na ako at medyo mabagal ang mga galaw ko, sana maintindihan mo,” sabi ng amo.

Hindi sinasadya ni Esteban na ipahiya ang amo, ngunit wala siyang sapat na oras, kaya nagmamadali siya.

"Boss, bakit hindi kita tulungan, at tingnan kung matutulungan kita,” mungkahi ni Esteban.

Natigilan sandali ang amo, pagkat