Chapter 1110Nang si Abraham Montecillo ay handa nang pumunta sa kumpanya, sinundan siya ni Yvonne Montecillo pagkalabas niya ng bahay.Bagama't marami siyang kawalang-kasiyahan sa huling pag-uugali ni Esteban, ito ay kanyang sariling laman at dugo pagkatapos ng lahat, at hindi siya maaaring maging walang puso tulad ni Señora Rosario."Mas mabuting humanap ka ng tutulong sa iyo na malaman ang kinaroroonan ni Esteban. Huwag kang mag-alala tungkol sa anumang bagay." Sinabi ni Yvonne Montecillo kay Abraham Montecillo.Tumango si Abraham Montecillo at sinabing, "pag-usapan natin ito kapag may oras. Ang batang ito ay nagiging mayabang ngayon, kaya dapat siyang magdusa ng kaunti. Ilang araw, bumalik siya. Gutom na gutom na kaya niya' Kumain pa siya kung hindi siya uuwi, maaari siyang pumunta doon."Bagama't iyon ang sinabi niya, at naisip ito ni Yvonne Montecillo, sarili niyang anak iyon, hindi ng iba. hindi ito maaaring maging malupit."Hindi mo siya anak. Hindi ka man lang ba nag-aalala?"
Chapter 1111Upang makilala ang ilang makapangyarihang pamilya, nagkaroon ng maraming problema si Lawrence Hidalgo. Sa ngayon, wala pang pumapansin sa kanya, kaya alam na alam niya kung gaano kahirap makipag-ugnayan sa mga superior na ito.si Esteban, gayunpaman, ay tumagal lamang ng dalawa o tatlong araw upang makuha ang atensyon ng pamilyang Corpuz?Sa opinyon ni Lawrence Hidalgo, ito ay lampas sa saklaw ng hindi maisip. Kahit siya ay hindi makapaniwala. Anong uri ng karangalan para sa pamilya Abejo na imbitahan si Esteban sa kamara ng Komersiyo."It's nothing strange. There will be more such things in the future. You don't need to be surprise." Ang ekspresyon ni Esteban ay flat. Hindi ba ito ay isang pamilyang Corpuz lamang? Pagkatapos noon, yumuko sa kanya ang buong pamilya ng front-line ng Europe, hindi na ito kakaiba.Huminga ng malalim si Lawrence Hidalgo para pagaanin ang kanyang kalooban. Sa pagtingin sa kalmadong ekspresyon ni Sanya Montecillo, labis siyang na-curious kung p
Chapter 1112Nang marinig ang tanong ni Nick Abejo, inalis ni KD Abejo ang kanyang nakangiting mukha."Tatay, sa katunayan, matagal ko na itong pinag-isipan. Bagama't si Esteban ay itinuturing na basura ng maraming tao, sa katunayan, tiyak na hindi siya ganoong tao, at ang karamihan sa mga tao ay tiyak na magsisisi sa kanyang paghamak sa future. Dahil makapangyarihan siya, siguradong magiging malaking tao siya sa Europe sa hinaharap kapag walang ibang nakakaalam tungkol dito, sabi nga, "kung malapit ka sa tubig, makuha mo muna ang buwan. Ito ay isang pagkakataon para sa akin. Kung makikipagkaibigan ka kay Esteban, tiyak na malaki ang maitutulong nito sa akin sa hinaharap, at ganoon din ito para sa buong pamilyang Corpuz," sabi ni KD Abejo.Nang marinig ang mga salitang ito, napabuntong-hininga si Nick Abejo, at kahit ang ilan ay hindi makayanan. Naniniwala na ang mga salitang ito ay nagmula sa bibig ni KD Abejo ay napakalinaw tungkol sa kakayahan ng kanyang anak na lalaki maliban sa
MATAAS ang sikat ng araw ngunit hindi ‘yon alintana ng lalaking nagngangalang Esteban. Pasipol-sipol lamang ito habang nasa palengke. Maraming napapatingin sa kanya na tila ba hinuhusgahan siya dahil sa suot niyang damit na halos yakapin na ng kalumaan at may munting mga butas ngunit hindi niya ‘yon pinapansin. Hindi man niya aminin ay nasanay na lamang siya sa mga pangmamata ng mga tao sa kanya. Tahimik niyang hinihintay ang binili niyang regalo sa isang tiangge. Ilang saglit pa ay lumapit sa kanya ang tinderang babae dala ang kanyang binili. “Salamat,” magalang niyang wika sa babae bago ito talikuran saka naglakad na pauwi. Nangingiti niyang sinipat ng tingin ang regalong sinadya sa palengke. “Señorito.” Napahinto siya nang may biglang humarang na lalaki sa kanyang daanan. Nakasuot ito ng itim na tuxedo. Kumunot ang noo ni Esteban, nagtataka ang mukha kung sino ang lalaking kaharap niya ngayon. “Naparito ako para sunduin ka, kailangan ka ng mga Montecillio.” Napaatras si
Tumingin sila sa kakarating lang na matanda, si Senyora Rosario. Simula noong namatay ang matandang Lazaro, ang Lolo nilang si Senyora Rosario na ang kumontrol sa lahat. Lahat ng desisyon ng angkan lalo na pagdating sa negosyo ay dapat munang dumaan sa kanya. Maraming may gustong mawala ang matanda ngunit animo’y isa itong masamang damo, malakas pa at alam na alam pa ang nangyayari sa paligid niya kaya marami ring takot na kalabanin siya. Wala pa ni isa ang nagtagumpay na pagbagsakin ito dahil alam nila kung kakalabanin nila ito, sila lang din ang mapapahamak. “Lola…” bati ng mga apo nitong nakalinya na kasama ang kanilang mga pamilya. “Lola, si Frederick. Mukhang bibigyan ka pa ng pekeng designer bag,” si Anna ang nagsalita na may kaba sa d****b. Tumingin siya kay Frederick nang hawakan nito ang kamay niya. Kumunot naman ang noo ng matanda at nagtataka sa sinabi ng kanyang apo na si Anna. “Lola, don’t believe them. Alam mo namang hindi kita bibigyan ng mga cheap na bagay,” mabi
Kinuha ni Estrella, isa sa mga apo ni Donya Agatha, ang listahan ng mga regalo na nagmula sa pamilya ng mga Montecillo. Nanlaki ang mata nito habang nanginginig ang kamay nang makita kung ano ang mga regalo."Beach Resort…" aniya. “At may titulo!”"Susi ng isang Bugatti La Voiture Noire..."Habang nakikinig sa listahan ng mga regalo ay hindi maiwasan na magtinginan ng mga taong naroon. Paanong hindi? Ang mga regalo para kay Donya Agatha Lazaro ay tila regalo sa babaeng ikakasal noong sinaunang panahon.“And cash gift… 500 million,” hindi makapaniwala nitong big
Sa isang sikat at mamahaling hotel, naglalakad ang isang babaeng magarang suot at naka-make-up na halatang mamahalin. Maraming suot na silver at gold sa katawan. Mapulang labi at suot ang yayamaning sumbrero, kitang-kita mo talagang isa itong senyora. Umupo siya sa harap ni Esteban na pinagmasdan lang naman siya ng walang emosyon. Ngumiti siya sa binata at kahit hindi niya ipakita, ramdam niya ang galak nitong makita si Esteban.“My son…” Hindi sumagot si Esteban nang magsalita ang kanyang ina.Siya si Senyorita Yvonne, ang kanyang ina. Masama ang tingin ng binata sa babaeng prenteng naka-upo sa harap nito. Gusto niya namang tanungin agad kung ano talaga ang pakay ng ina at kung bakit gusto nitong makipagkita. Hindi pa yata sapat sa kanila na tinaboy nito si Flavio noong nakaraang araw lang.&ldqu
"Ruben, yosi?" Inihain ni Esteban ang isang kaha ng sigarilyo kay Ruben na siyang may-ari ng maliit na karinderya sa construction site na isa sa mga negosyo ng pamilya ni Anna. Kumuha ng isa si Ruben habang nakangiting umiiling. “Hindi ka ba nagsasawa sa ginagawa mo?" tanong nito at kumuha ng lighter sa bulsa sa sinindihan ang sigarilyong hawak. Tuminhin ito sa kawalan. Bumuntong-hininga si Esteban at humithit ng sigarilyo saka pinaglaruan ang usok. Sa loob ng tatlong taon, araw-araw ay lilitaw nang napakaaga si Esteban umulan man o umaraw sa likuran ng construction site. Makalipas ang ilang linggo ay nagkaroon ng hinuha si Ruben tungkol