Chapter 1608Habang pinagmamasdan ni Anna ang pagtatalo ng dalawang lalaki sa harap niya, sandaling nabalot siya ng pagkalito. Hindi niya alam kung sino ang dapat paniwalaan.Sa una, tila makatwiran ang mga sinabi ni Zairuz Montenegro—may lohika, may pundasyon. Pero nang dumating si Glentong Montenegro, hindi rin maikakailang may bigat at katotohanan sa mga sinabi nito.Dalawang bagay ang hindi kayang ipaliwanag ng sinuman sa kanila:Una, paano nabili ni Glentong Montenegro ang Castillo Curtain ng Pavilion della Luna, gayong tanging mga tagapagmana lang ang pinahihintulutang pumasok at magmay-ari ng mga bagay mula sa lugar na iyon.Pangalawa, paano naman nakita ni Zairuz Montenegro ang Heavenly Script na walang kahit isang salita—isang sagradong kasulatan na tanging mga tunay na hinirang lang ng Pavilion ang may kakayahang basahin?Dapat tandaan: ang bawat tagapagmana ng Pavilion della Luna ay pinipili lamang n
Chapter 1587Ang posibilidad ng ganitong uri ng sabwatan ay nagpayanig sa buong katawan ni Esteban. Napapaisip tuloy siya—baka nga ang Miracle Palace ay isa lamang laruan sa mga kamay ng ilang makapangyarihang nilalang.At silang lahat—mga tao roon, mga nilalang na parang parte lang ng dekorasyon sa laruan, ginagawa lamang upang mas maging “masaya” o kapanapanabik ang larong iyon."Mukhang gusto mo pa ring mamatay," malamig na sabi ni Anna.Hindi na napigilan ng lalaking nakaputing kasuotan ang mapalunok ng laway. Hindi niya alam kung dahil sa takot o kaba. Malinaw sa tono ni Anna na wala itong pakialam kung may ma-offend man siyang iba sa paghuli
Chapter 1586Lubusang pinagalab ng pangungusap na iyon ang galit ni Esteban, ngunit nakakalungkot isipin na hindi kayang tapatan ng galit ang lakas ng lalaking kaharap niya. Gaano man siya kagalit at gaano man niya gustong lumaban, wala siyang magagawa sa harap ng ganitong makapangyarihang puwersa.Sa harap ng mga taong ito, sila ay parang mga langgam—walang kakayahan, walang halaga."Akin siya. Papatayin mo lang siya sa isang salita? Sino ka ba?" Isang pamilyar na boses ang dumating mula sa himpapawid.Nang marinig ito ng lalaki, namutla pa lalo ang kanyang mukha—at sa sobrang putla, para nang wala itong dugo.Ngumiti si Esteban nang bahagya, may pag-angat sa kanyang mga labi.Ang pagdating ng boses na iyon ay nangangahulugang nakaligtas siya sa kamatayan.Lumakad si Anna nang dahan-dahan sa gitna ng korte. Bagama’t tila mabagal ang kanyang kilos, agad na siyang nasa tabi ni Esteban.Malalim ang pagyuko ng lalaki habang nanginginig sa takot. “Banal na Babae...”Ang iba pang mga lalak
Chapter 1585Habang naglalakad sila sa mga makitid na daan ng Vigan City, nanatiling tahimik si Esteban Montecillo. Ngunit sa loob-loob niya, kumakabog ang puso’t isip—hindi sa takot, kundi sa tanong na matagal nang gumugulo sa kanya."Kapag ang mga nilalang ng Walong Daigdig ay umabot na sa tunay na antas ng diyos… kaya na raw nilang lumikha ng sarili nilang mundo."Ang kaalamang ito ay hindi bago sa kanya. Ngunit ngayong muli siyang nasa loob ng Miracle Palace—nakikita ang tatlong magkakaibang mundo sa iisang daigdig—hindi niya maiwasang magduda.Puwede kayang ang Miracle Palace mismo… ay nilikha lang ng isang nilalang na kasing lakas ng diyos?At paano kung pati Earth—ang mundong pinanggalingan nila—ay isa lamang... laruan? Isang palabas na pinanonood ng mas makapangyarihan?Isang eksperimentong pampalipas-oras?Hindi makapaniwala si Elena. Habang ipinaliwanag ni Esteban ang tatlong kaharian ng Miracle Palace—Imperial Court, Lost Kingdom, at Tomb of Kings—biglang napatigil si Elena
Chapter 1584Hindi na kailangang magpaliwanag pa ni Mr. Corpuz kay Harold Corpuz. Tahimik lang siyang tumitig sa direksyon ng Forbidden Area—ang lugar kung saan nawala si Esteban, dala ang kanyang pasya.Sa huli, kung sinabi ni Esteban na wala nang Apocalypse—wala na nga ito.At kung sinabi nitong si Harold Corpuz ay isang banta, wala nang puwang sa mundo ng makapangyarihan para sa kanya. Ang katotohanan ay malinaw: Si Harold Corpuz ay hindi na makapangyarihan. Isa na siyang ordinaryong tao.Mr. Corpuz ay dahan-dahang yumuko, isang malalim at taos-pusong pagyuko. “Para sa aking dakilang pamangkin…” mahinang bulong niya. Matagal siyang nanatili sa ganoong posisyon, hindi maitaas ang mukha, dala ang bigat ng desisyon at ang simula ng pagtatapos ng isang yugto sa kasaysayan ng mundo.Sa kabilang banda, naroon na sina Marcopollo Salvador, Kratos, at Elena Rendon, kasama si E
Chapter 1583Dahil matagal nang handa ang tatlo—sina Marcopollo, Kratos, at Elena—hindi na nag-aksaya ng oras si Esteban. Agad silang umalis patungong Apocalypse, dala-dala ang bigat ng mga tanong sa hinaharap at ang pangako ng panibagong simula.Si Anna naman ay naiwan. Alam ni Esteban ang layunin nito—ang resolbahin ang problema ng Laguna City. Hindi niya na rin pinilit o inusisa pa. Kilala niya si Anna. Kapag sinabi nitong ayaw niyang pakialaman ito ng iba, lalo na siya, dapat niya iyong igalang.Tahimik ang biyahe.Sa bawat hakbang, ramdam ang kaba sa pagitan ng tatlo. Si Marcopollo, na palaging maingay, ngayon ay walang imik. Si Kratos ay tila nakikiramdam lang sa paligid, habang si Elena ay tahimik na nagdadasal, ang mga kamay ay nakakuyom sa kanyang balikat."Ano kaya ang itsura ng Apocalypse?" mahinang bulong ni Marcopollo, hindi tiyak kung gusto ba niyang sagutin ito ng sinuman.“Hindi ko alam,” sagot ni Kratos, mababa ang boses. “Pero anuman ang itsura niyon, kailangan natin