Atacia's POV:
Hello everyone! I'm Atacia Montreal. 18 years old 1st year college. I'm a non-simple girl. You'll know why soon. I have a bestfriend. Her name is Cassie Santos. We're bestfriends since childhood.
"Atacia!! Tumatawag si Tita!!" Sigaw saken ni Cassie. Andito kase ako sa taas. Sa kwarto namin to be exact.
"Sagutin mo na baka importante!" Sigaw ko pabalik sakanya.
Umakyat sya at nasa pintuan na ng sagutin nya yung tawag.
"Hello po Tita! Si Atacia po? Andito po. Sige po wait lang po." Sabay abot saken ng telepono.
"Hi Mom! Bakit ka po napatawag?"
"Anak, andito kami ngayon ng Ate mo sa ospital. Naaksidente daw ang Ate mo. Pumunta kayo dito ni Cassie. Ngayon na." Sabi ni Mommy.
"A-ano? N-naaksidente si Ate?! Ok ok papunta na kame dyan!" Sabi ko sabay baba ng tawag.
"Naaksidente si ate. Kailangan nating pumunta sa ospital. Andun na sila Mommy."
"A-ano kamo?! Hala magbihis ka na at lumarga na tayo. Baka majumbagan na tayo ng mudrakels mo." Sabi ni Cassie.
***
Pagkarating namin sa ospital ay hinanap agad namin yung Room ni ate. Nailipat na pala sya sa ng kwarto.
Huminga ako ng malalim bago kumatok ng tatlong beses.
Pagkabukas ng pinto ay bumungad saaken ang itsura ni Mommy. Sobrang mugto ng mata nya. Sobra ding pula ng mukha nya. Nang dahil sa hitsura niya na iyon ay labis akong nag-alala.
"M-mom, how's Ate? Ano pong sabi ng Doctor?" Tanong ko kay Mom.
"Ayos na d-daw ang ate mo. M-maswerte daw at minor injuries lang ang nakuha niya." Sabi nya.
"Tita, ano po bang nangyari?" Tanong ni Cassie.
"Nabangga yung sinasakyang van ni Aleah. Masyadong mabilis yung takbo ng nakabangga sakanila kaya hindi na nakapagpreno." Kwento ni mommy. Huminga siya ng malalim upang ayusin ang boses niya.
"Ganun po ba? Eh kayo po? Kamusta po kayo?" Tanong ko sakanya.
"Okay lang ako. Huwag kayong mag-alala saakin." Sabi nya.
Nagpaalam ako na lalabas muna ako para magpahangin. Bale ang naiwan don is si Cassie at mom. Habang naglalakad ako may nakabanggaan akong lalaki. Di ko na sana papansinin pero nakakapag init ng ulo dahil parang wala lang nangyare. Di ko na napigilan yung sarili ko.
"HEY MR! DO YOU EVEN KNOW HOW TO SAY SORRY?!" Sigaw ko sakanya. Nilingon lang nya ako at biglang ngumisi kaya lalong nag init ang ulo ko. Ampotspa nakakagigil to ah! Sayang gwapo pa naman letse sama naman ng ugali. Psh.
Pagbalik ko sa kwarto ay gising na si ate. Nagkwentuhan at kinumusta ko muna siya saglit bago kami umuwi ni Cassie. Nasa bahay kasi ako ni Cassie. Dun muna ako dahil malapit lang doon yung papasukan naming eskwelahan.
Gabi na ng makarating kami sa bahay nila. Andun na din si tita Heart at tito David. Parents ni Cassie.
"Oh andyan na pala kayo mga ija. Nabalitaan ko ang nangyari sa ate mo Atacia. Oh eh kamusta naman ang lagay nya?" Tanong ni Tita Heart.
"Ayos lang po sya Tita. Minor injuries lamang po ang natamo nya. Gising na po siya kanina."
Sabi ko."Salamat sa Diyos! Akala ko kung ano nang malala ang nangyari sa ate mo dahil ng tumawag saken ang mommy mo eh halos hindi na makapagsalita ng dahil sa kai-iyak. Eh balita ko pa mag-isa lang syang pumunta don at wala ang daddy mo dahil nasa Palawan daw ito." Mahabang sabi ni Tito David. Sakanya tumawag si Mommy.
"Opo Dad. Mag-isa lang sya nung dinatnan namin. Kung makikita nyo lang po yung itsura ni Tita Malie. Mugtong mugto yung mata nya tapos pulang pula yung mukha." Sabi ni Cassie.
"Oh sige na mamaya na ang kwentuhan. Kumain na muna kayong dalawa at bukas ay unang araw ng pasok nyo na. Maaga pa kayong papasok bukas." Sabi ni Tita Heart. We nodded and went to the kitchen to eat our dinner.
"God I'm starving!" Cassie exclaimed.
"Me too." I whispered and started to eat my food.
Pagkatapos naming kumain ay hinugasan muna namin ang mga pinggan bago umakyat sa kwarto. Mayroong dalawang kama sa kwarto niya. Hindi ko alam kung bakit, but that's a good thing for me dahil doon ako natutulog sa tuwing makikitulog or may girls night kami ni Cassie. Naligo muna kami bago nahiga sa kani-kaniyang kama.
"Hey Cass." I called her. Tumingin siya saakin at pinagtaasan ako ng kilay. "Wala bang nasabi saiyo si mom na kahit ano tungkol saakin? Like anything?" I asked. She looked at me confused.
"What do you mean something?" She asked. Tumingin ako sa kisame at bumuntong hininga.
"I don't know. Something weird or anything weird I guess." I said. I could hear her bed creaked indication that she moved. Maybe to face me.
"Wala naman. Why?" Ani Cassie. Naupo ako sa kama ko at niyakap ang aking mga tuhod.
"I-I just, I'm not sure why. It's just that I feel weird you know? Like I feel that I don't belong here, you know what I mean? It's just so weird." I explained. My life is so weird. Someone wanted to kill me, that time when I accidentaly almost kill someone, everything about me is so weird. Something's telling me that I don't belong here. Tumayo siya at naupo sa aking tabi.
"Iyon ay dahil kulang ka sa tulog." Sabi niya at tumawa. Napa-iling-iling na lamang ako dahil talagang humagalpak siya ng tawa.
"Seriously Cas?" I said and also started to laugh.
"No seriously, maybe you just need to rest you know? Maybe you're tired or something. Or maybe you miss something or someone you know." She said and hugged me. "Just always remember, I'm always here for you. I will never leave you. You belong here with me, okay?" She comforted me.
"Thanks?" Patanong sa sagot ko at tumawa din. Binatuhan niya ako ng unan na nakapagpatigil saakin sa pagtawa.
"Hey! What was that for?!" I asked her and also threw her a pillow.
"Magmula bata hanggang ngayon lagi mo kong pinipilosopo." Sabi niya at hinampas ulit ako ng unan.
"What? I always let you copy my answers when we we're in fifth grade. How come that's not sensible?!" I asked and hit her with the pillow too.
“Girls! I thought I told you go to sleep?” Napatigil kami sa paghahampasan nang marinig namin ang boses ni Tita Heart sa may hamba ng pintuan.
"She started it.” We said and unison. We looked at each other before laughing.
“How come you two grew without me noticing?” Tita Heart said and entered the room.
"Maybe because you're too busy getting young." Cassie answered kaya nakatanggap siya ng batok mula kay Tita. But it's a gentle hit, like a joking hit.
"You girls are so naughty. Go to sleep now you need to be early for tomorrow." She said. We both nodded and lay down on our own beds.
"Goodnight girls." Aunt heart said before turning off the lights.
"Goodnight Aunt/Goodnight Mom." We said and closed our eyes.
Atacia's POV: K I N A B U K A S A N Maaga kaming nagising ni Cassie kaya't maaga din kaming nakapag handa. Ginawa ko ang mga gawain ko tuwing umaga bago naligo. Pagkatapos ko ay sumunod naman si Cassie. Kasalukuyan kong inaayos ang bag namin nang lumabas siya mula sa banyo. "What am I going to wear?"She asked and opened her closet full of jeans, over-sized shirts and hoodies. "Try mo yung witch costume." Sabi ko. Naramdaman kong parang may tumama sa aking likuran."Teka nga, bakit ba lagi mo nalang binabato saakin yung unan mo? Mukha ba akong kama para sayo?" Sabi ko at tumayo upang harapin siya at nag-pamewang. "Teka nga, kelan mo rin ba titigil sa pamimilosopo saakin?" Sabi niya at muling tumingin sa closet niya. "I don't know. When pigs fly I guess." I said and continued arranging our things."Hey do you need t
Atacia's POV:A-anong ginagawa nyan dito?!Tiningnan ko si Cassie. Gulat na gulat siya sa kaniyang nakikita. Hinila ko siya kaagad palayo sa lugar na iyon."A-atacia, please tell me that wasn't true. Please tell me I'm just dreaming."Takot na takot na sabi ni Cas.S**t! Kailangan kong kausapin si Ms. Anthea mamaya!"Cia, b-bakit may bangkay doon? A-ano ba talaga itong lugar na ito? A-akala ko ba ligtas ang lugar na 'to?!" Utal na aniya. Her breath is shaking, so is her body."Pumunta muna tayo sa dorm."Yun nalang ang nasabi ko. F**k it! Bakit nahandoon ang mga bangkay nayon?! At bakit doon nila inilalagay ang mga bangkay?!Sumunod na lamang saakin si Cassie kahit na nagtataka paren sya.Nang mabuksan namin ang pintuan ng dorm namin ay ganoon nalang gulat namin.Sa loob ng kwartong ito ay may apat na pinto. Tiningnan namin iyon at mas lalo kaming nagulat ng ma
Cassie's POV:"I'm your Death."Pagkasabing pagkasabi ni Cia non ay bigla syang bumato ng dagger na hindi ko nakita kung saan nya nabunot. Gaya ko ay pinatama nya lamang ito isang dangkal ang layo mula sa mga paa nung dalawang lalaki. Nakita ko ang pag-igtad nung isang lalaki, samantalang yung isa naman ay naktayo doon na parang statwa lang.Tiningnan ko lamang sila ng walang emosyon na mababasa sa aking mukha. Kilalang-kilala na ako ni Cia, ngunit sya ay hindi ko pa gaanong kilala. Kahit childhood bestfriends kame ay mayroon parin akong hindi alam tungkol sakanya. At mukhang ngayon ay alam ko na."I-ikaw si-"di na natapos nung may pulang buhok ang sasabihin nya ng magsalita yung may kulay abo na buhok."Death."Maikling sabi nito.Ibig sabihin ay siya yung nakalaban ko nung nagpupunta pa ako ng Hell Cell? Hell Cell ay kung saan naglalaban laban ang mga gangsters. Well not all of
Atacia' POV:Andito na kame ngayon sa cafeteria kasama ang dalawang tukmol. Actually si Liam lang talaga dapat ang kasama namin. Kaso pinilit pa ni Liam si Drake kaya kaming apat na ang magkakasama. Napakatahimik ng atmosphere sa lamesa namin. Walang gustong magsalita. Mas gusto ko pa yung ganito."Bilisan nyo jan at pagpatak ng alas-nuebe ng gabi ay magsisimula na ang Night of Bloods."Sabi ni Liam.Hindi na kami sumagot at binilisan ang pagkain. tiningnan ko ang relo ko, 8:40 na. tinignan ko ang paligid at nagtaka ako ng makitang lahat ng estudyante dito ay may kulay ang buhok. Di pa man ako nagtatanong ng magsalita si Drake."Everyone here is being chosen by their hair color. Means hindi sila ang pipil
Atacia's POV:Fvck this stupid blush! I said to myself for a hundredth time! Nakakainis! Hindi tama 'to! Why am I blushing to that guy?"Tapos ka ng mag moment?"Mataray na sabi ni Julia. Hinarap ko naman sya ng may masamang tingin. Ngunit hindi sya natinag. Nakangisi parin sya."Eh ano naman ngayon?"Galit kong sabi sakanya."Baka nakakalimutan mong mayroon kaming hawak? Baka nakakalimutan mong hawak namin ang kaibigan mo?"Sabi nya ng nakangisi.Namputsa! Hindi pa ba kami tapos? L***e naman oh!"Ako ang kailangan mo diba? Bitawan mo siya. Dahil isang katangi
Atacia's POV:It's 3 in the morning but still, I can't sleep. May bumabagabag saakin. Pero hindi ko alam kung ano.Mamayang 5 a.m. ang simula ng training namin. At dahil hindi talaga ako makatulog, napagpasyahan ko na lang maghanda. Nagbihis ako ng pang-gym outfit at lumabas na sa kwarto ko. Mukhang tulog naman silang lahat kaya dahan-dahan akong naglakad papuntang pintuan palabas sa dorm namin.Nang makalabas na ako ay dun ko lang napansin na nagpipigil pala ako ng hininga kaya natawa nalang ako sa sarili ko at napailing.Plano kong magpunta ngayon sa gym ng school na ito. Malapit lang yun sa dorm room namin kaya hindi na ako mahihirapan pang maghanap. Meron naman dun sa loob ng dorm namin pero kulang ang equipment doon.
Atacia's POV:Napatitig naman ako mukha niya. Ngayon ko lang napagmasdan ang mukha niya.Medyo singkit na mata, matangos ang ilong, perfect jawline, and reddish lips."Staring is rude you know."Nang dahil sa sinabi niyang iyon ay nanlaki ang mata ko at dali-daling bumaba sa pagkakabuhat niya."A-ah e-eh, a-aalis na ako ha. s-salamat. sige bye!"pagkasabi ko nun ay agad agad akong tumalikod at lumabas na. Mukhang may sasabihin pa siya, pero ayoko nang magtagal dun.Takte bat ba ako nauutal?!Lakad-takbo ang ginawa ko hanggang sa marating ako ang dorm namin. Agad akong pumasok sa kuwarto ko
Atacia's POV:"Baka gusto niyong tumayo? Unless gusto niyong ganyan lang kayo hanggang mamaya." Pagkasabi ko nun ay dali-dali silang tumayo ng maayos. Walang gustong magsalita. Nagtitinginan lang sila sa isa't-isa."Okay then, let's proceed to our training."Si sir Lance na ang bumasag ng katahimikan.Agad naman nagsipag sunuran ang ibang students. Agad ko ring nilapitan si Liam sabay sabing,"Later explain everything to me."Napatango nalang siya habang nagpipigil ng tawa. Well, nakakatawa naman talagaang itsura ko. Mukha akong walang alam. Which is totoo naman dahil wala talaga akong maintindihan sa nangyayari ngayon.