I never saw Alexander again the whole day after I pushed him. Hindi siya bumisita sa condo na mabuti para sa akin pero hindi sa anak ko. I don't want to see him for now. Kung pwede lang na hindi ko na siya makita ay gagawin ko.
The kiss we shared. Hindi na iyon isang aksidente. Those kisses were different. That gave me butterflies in my stomach. It sent shivers down my skin and It gave me a tingling sensation that I can't even deny.
And I let him kiss me for too long. Hindi ko maipagkakaila na gusto ko iyon. Gustong-gusto ko na tipong nasasaktan ko na rin ang sarili ko. I want his kisses but it's forbidden. I want his lips on mine just like that.
Pero hindi pwede. At kahit anong gawin ko ay hindi magiging pwede. So all I need to do is to forget and move forward
He kissed me passionately. Ang halik na parang dinadala ako sa alapaap. Ang halik na hindi ko kayang tiisin. When he grip my waist more I finally lost myself. Mahigpit akong kumapit sa dawalang braso niya para kumuha ng lakas at dahan-dahan na tuminghala para mahalikan niya ako lalo.Wala ng laman ang utak ko kundi ang halikan namin sa mga pagjakataong ito. All I think about is his kisses that made me crazy. His hands began to caress my waist in a sensual motion. When he bit my lower lip I groaned and opened my mouth to give him more acces.I am feeling the addictive sensation that I don't usually feel. Sabik na sabik ang katawan ko lalo na noong mas naging sabik ang halik na binibigay niya sa akin. I just found myself kissing him back with the same intensity. Hindi na ako nagdalawang isip pang ilagay ang parehong braso sa batok niya para mas lalo siyang lumapit sa akin."Uhmmm," I moaned when he bit my lower lip again.I am wanting for
I didn't know that it was possible to avoid Alexander for two weeks. After what happened I developed a certain fear of seeing him. Takot na takot akong makita siya.I moved in the mansion. Doon na kami tumira kasama si Daddy na hindi na rin gustong iwan si Andrae. Nagkita at nagkausap na sila ni Alexander dahil palagi itong dumadalaw kay Andrae. I did not opened anything to my Dad again. I need to deal with this alone. Dahil kasalanan ko ito. I am contented hiding on my room whenever Alexander is here. Kahit anong tawag ni Andrae ay nagbibingi-bingihan ako. My conscience is eating me.I can't face him again. Not when the memory of what we did is still fresh on my head. Hindi ko makakalimutan at kung sakaling makita ko siya ulit ay siguradong mas lalo akong mababaliw sa kakaisip. Sa kakaisip kung paano ko itatama ang mga nagawa ko."Are you sure you're okay?" nag-aalala na tanong ni Daddy ng naabutan niya akong nakasandal sa pader malapit sa pinto ng kwarto namin ni Andrae.I forced a
"Alice!" malakas na tawag ko sa kaibigang nakikipag tawanan sa isang lalaki na hindi pamilyar sa akin.When she saw and heard me she immediately ran towards my direction. Natatawa niya akong pinalo sa braso ng mahina kaya sinimangutan ko siya."Who's that?" tanong ko kaya mas lalo siyang tumawa na mukhang kinikilig."Crush ko! Pero tanong ba naman ng tanong tungkol sayo!" Her round eyes rolled after saying those words. Ngumiwi pa ang medyo makapal niyang mga labi.Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Wala sa sariling napatingin ako sa lalaking iniwan niya sa hindi kalayuan. I found the guy smiling at me from eat to ear. Napangiwi ako saka mabilis na hinila si Alice palabas ng building."Teka naman! Masisira ang cheap kong sapatos. Makahila naman," sabi niya kalaunan kaya napahinto ako at napatingin sa sapatos niyang makintab."Okay naman," sabi ko kaya inirapan niya ako."Okay pa," she said, so I chuckled."I really wanna go home now. I was really stressed—""Come on, biyernes ngay
I immediately rushed towards Andrae but Alice suddenly gripped my wrist so hard and that made me stop. I furiously looked at her."Hindi pa tayo tapos!"Pwersado kong binalibag ang kamay niyang nakahawak sa akin saka galit siyang pinukol ng tingin."I don't have time for your bitter rant, Alice!""Open the car!" Alexander shouted so Yaya Fe shakingly opened the backseat. May mga guards at ilang tao na ang nakapalibot kung nasaan kami pero wala na akong pakialam.I am worrying about my unconscious son. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sa kanya.Mabilis ako na pumasok at ako ang nag-abot kay Andrae na walang malay. Nanginginig kong tiningnan ang sugat niya sa gilid ng noo. I cried so hard when I felt that he's a little cold now. "Go? Alexander! Go!" iyak na iyak na sigaw ko habang nakatingin sa anak na punong-puno ng dugo."Sh*t! Sh*t!"I tried to stop myself from crying hugging my son. Humarurot ang kotse papunta sa malapit sa hospital. Alexander drove fur
When I woke up the first thing I saw was the white walls. Kaagad tumulo ang masaganang luha sa mga mata ko nang maalala ang nangyari.Dahan-dahan kong hinawakan ang tiyan ko. I sobbed harder and tried to sit properly. Pero kasabay ng pag-upo ko ng maayos ay bumukas ang pinto. Niluwa noon si Daddy na namumula ang mga mata. When he saw me crying he immediately erah towards me to hug me so tight.Parang bata ako na umiyak sa balikat ng ama."I lost the baby right?" humahagulgol na tanong ko.Dad stayed silent and in that case I knew that I was right. Mas lalo akong umiyak at kumapit sa damit na suot ni Daddy.I lost Andrae and I lost my second child. Ni hindi ko man lang alam na buntis pala ako. Ni hindi ko man lang naramdaman na may buhay na pala ulit sa loob. I lost them in just a snap. I lost my life. I lost my angels."You are strong—""How can I be strong, Dad? How?" umiiyak na tanong ko kaya dahan-dahan na kumalas si Daddy sa pagkakayakap sa akin para tingnan ako ng maigi sa mga ma
Chapter 35"Gwen, are you okay?"Natigil ako sa akmang pag-inom ng sleeping pills dahil sa biglang pagpasok ni Daddy sa kwarto ko. Kaagad dumapo ang mga mata niya sa gamot kaya dali-dali ko iyong ininom saka marahan siyang nginitian."Dad," I said when I saw him sighed.He is not really in favor of me using sleeping pills everyday. But what can I do? I can't sleep without this."Masama sa katawan ang palaging dumepende sa sleeping pills—""Dad, I can't do anything. Ito lang ang nakakatulong sa akin para makatulog. If I won't use this I will stay awake all night to cry and cry," I said so he sighed once again before he nodded."Why don't you visit physiatrist—"I shook my head multiple times to cut him off."No, I don't have a problem," sabi ko habang umiiling pa rin.Kaya ko pa. Kaya ko pang kontrolin ang katawan ko. And I will be okay in a span of time. Masyado lang sariwa sa mga ala-ala ko ang mga nangyari. I will be okay soon. I don't need to go to professional to treat me. I believ
Naghilamos ako sa loob ng banyo saka muling naglagay ng manipis na make up. I was still panting while doing that but I manage to stand still. I should calm myself. Hindi dapat ako umaktong na parang naiihi kapag nasa malapit. I must act like I don't care. I must act like I am not weak. I must act like I am not affected.Kinalma ko muna ang sarili ko bago tuluyang lumabas. Diretso lang ang lakad at tingin ko nang makalabas. When I reached our table Jerome immediately smiled at me. Tumayo pa siya para ipaghila ako ng upuan na mahina ko namang pinasalamatan."Okay ka na?" tanong niya habang paminsan-minsan na sumusulyap sa likuran ko.I swallowed hard before nodding. May kakaiba sa mga mata niya na hindi ko na pinagkaabalahan pang pansinin. He knew something about me. At alam kong namukhaan niya si Alexander dahil pinakilala ito noon ni Alice. And I know he remembered what Alice' told him about me. About Andrae and about Alexander.Pilit kong tinuloy ang pagkain ko pero hindi ko pa iyon
I was devastated when the night came. Uminom ako ng sleeping pills pero wala na iyong epekto. Sinanay ko ang katawan ko doon at ngayon ay para na akong namanhid. I couldn't fall asleep.Kapag pinipikit ko ang mga mata ko ay laging bumabalik sa akin ang mga nangyari noon. My head is summarizing what happened. From that sinful night until I gave birth to Andrae and until I lost them.At wala akong ibang ginawa kundi umiyak ng umiyak ng gabing iyon. I cried the whole night. I did not even fall asleep even for a second. Kaya sa umaga ay namamaga ang mga mata ko sa antok at dahil sa pag-iyak.I sighed a lot.Suminghot pa ako ng mahina dahil sinisipon na rin ako sa matinding pag-iyak.I need to buy strong sleeping pills. I need one to sleep.Kahit nahihilo ako dahil wala pa akong tulog ay pinilit ko na pumasok sa trabaho. I did my best to hide my swollen eyes with the help of makeup. I also made a black coffee to wake me up. At nang makarating ako sa opisina ay muli akong nagpabili sa secre
"Happy birthday, dude! This night is for you!"I smirked when my friends said those words. I got my own shot of tequila then sipped it like water."Alam ba nina Sisters na nandito? The Golden boy isn't golden at all!" kantyaw nila pero tinawanan ko lang."Come on, I am not a saint," natatawa at umiiling na sabi saka muling kumuha ng maiinom."By the way, where's Alice?" Joe, one of my friends asked.Nagkibit balikat lang ako saka tuloy-tuloy na uminom.They all laughed in unison. Tinulak-tulak pa ako ng mahina saka pinagpapalo."Saw her kissing another guy last day! Immune ka na ba? O naghahanap na lang ng dahilan para iwan siya?" Joe said again but I just rolled my eyes.Alice's cheating issues aren't new to me. Marami na akong nabalitaan pero hindi ko lang pinagtutuonan ng pansin. I am not hurt. She's been my girlfriend for how many years now but I don't really care what she does."Oh there she is!"My friends pointed in the direction in front of us so I sat on a couch before looking
I woke up bad the next morning because of my swirling stomach. Mabilis akong bumangon saka tumakbo ng mabilis diretso sa banyo para magsuka. "What happened?"Tinabig ko ang kamay ni Alexander na biglang humawak sa balikat ko habng patuloy na nagsusuka. Halos isubsob ko na ang mukha ko sa toilet bowl para lang mailabas lahat ng laman ng tiyan ko."Ahhh!" sigaw ko matapos kong sumuka ng marami.Kaagad akong nakaramdam ng panghihina kaya lupaypay akong umupo sa malamig na sahig ng banyo. I could feel my cold sweat all over my body. Hinang-hina ang katawan ko at nanginginig."Don't touch me," medyo inis na sabi ko kay Alexander nang dahan-dahan niya akong pinatayo.Instead of letting me go he held me really tight and he guided me to walk. Kulang na lang ay buhatin niya ako pero dahil palagi ko pinapalo ang kamay niya at nakontento na lang siya sa pag-alalay sa akin."Masakit ang tiyan mo? Did you eat something that isn't good?" malambing na tanong niya ng nakaupo ako sa malambot na kama.
Nakarating ako sa kwarto kung saan kami natutulog. Pabagsak akong umupo sa kama habang mahinang lumuluha. Wala na akong alam sa mga nangyayari sa ibaba. Pinaalis niya ba si Alice? Paano kung hindi?After a minute I wiped my tears when the door opened. Alexander came in with his serious expression. Kaagad akong nag-iwas ng tingin saka akmang tatayo pero mabilis siyang nakarating sa harap ko kaya nanatili na lang akong nakaupo sa kama."What did she do?" he asked so I blinked before bowing a bit, just enough for me to avoid his eyes."Ano bang sinabi niya? It's your choice who to believe," mahinang sagot ko saka muling pinunasan ang basa ko pang pisngi.He sighed,"Gwen, look at me," he softly said. Ayaw ko sanang tingnan siya pero hindi ko na rin napigilan pang salubungin ang mga mata niya. His green eyes met mine. "How can we work if you don't trust me?" tanong niya sa marahan na paraan kaya napalunok ako ng mahina."A-re you serious about me?" I asked using my shaking voice.Napapi
Hindi ako naka sagot sa tanong niya. "Are you doubting my feelings for you?" tanong niya ulit kaya mas lalong nabara ang lalamunan ko.I swallowed really hard. I do doubting his feelings. Pero hindi ko kayang sabihin ang mga nararamdaman ko.Iiwas sana ako ng tingin kaso sapilitan niya akong pinatitig sa kanya. Hot tears pooled around my eyes. He's serious but I could see softness in his green eyes."I don't love Alice," madiin na sambit niya habang nakatitig sa mga mata ko."I don't know. Hindi ko alam ang dapat ko sabihin. Takot na takot ako," humihikbing sabi ko.Natatakot ako sa maaaring mangyari. I am in love with him. Natatakot ako sa ideyang may nararamdaman pa siya para kay Alice. Takot na takot akong mawala siya. I want him to be mine this time. Pero kung hindi pwede, sino ba ako para ipilit 'yon?Hinila niya ako ng dahan-dahan palapit sa kanga saka ginawaran ng halik sa noo. I closed my eyes tightly because of that. "What should I do to make you trust me?" mahinang bulong
"Why did you leave my office?" he softly said. Kita ko ang inis sa mukha niya pedo pilit siyang nagpipigil na pagtaasan ako ng boses."I just want some air," sabi ko sabay iwas ng tingin kaya napabuntong hininga na lang siya."Babalik tayo sa office o uuwi na tayo?"Napalunok ako doon.I wanted to go home to his condo. Pero naiintindihan ko na marami pa siyang gagawin kaya dahan-dahan akong umiling."I could wait for you in your office," sabi ko kaya tumango na rin siya."Are you sure?" he asked so I nodded once again.Hindi na siya nagtanong pa kaya tumayo na rin ako. I gave him a small smile but he didn't smile back. Ako na mismo ang humawak sa kamay niya at nagdala sa kanya pabalik sa kompanyang pagmamay-ari niya. The uncomfortable feeling came back when I stepped inside his company.Nandoon na naman ang mapanuri at nagtatanong na mga mata. I guess they are talking about me right now. Nag-iba man ng building ay alam kong marami pa ring empleyado na matagal ng nagtatrabaho sa kompa
My first night in Manila after a long time was good. Hindi ko akalain na makakatulog ako ng mahimbing na hindi man lang umiinom ng pampatulog. I just fell asleep in Alexander's arms."You're coming with me to the office," was the first thing he said when I opened my eyes so my brows furrowed."What?" inaantok na tanong ko sabay upo ng kaunti kaya napaupo na rin siya."We will—""No, ikaw lang. Anong gagawin ko sa opisina mo?" nagtatakang tanong ko.As much as I can, I don't want to leave his condo. Ayaw kong makita pa ang bawat sulok ng Manila. I just want to stay here and wait for the exact date where I could go home."I can't leave you here," parang problemado na sabi niya kaya napasimangot na lang ako."What am I? A kid?" I asked. Umiling lang siya saka umalis na ng kama. Sinundan ko naman siya ng tingin dahil akala ko ay tuluyan na siyang lalabas ng kwarto pero hindi.Tumayo siya sa paanan ko kaya nakatinghala ako sa kanya. He looks serious and I can't equal his seriousness espec
After a couple of minutes we finally landed in Manila. "Wait," mahinang sabi ko ng akmang tatayo na si Alexander. I could feel my body shaking."Are you okay?" he sweetly asked but I couldn't answer him because I don't even know if I'm okay or not."Nasa Manila na ba tayo?" mahinang tanong ko habang nakatitig sa berde niyang mga mata."Yeah, let's go?" malambing na tanong niya kaya napalunok na lang ako ng mariin bago dahan-dahan na tumango.He held me on my waist. Dumikit ako sa katawan niya habang papalabas kami sa eroplano. And when I stepped on the concrete floor my heart went wild. Parang nauubusan ako ng hininga. Nanginig ang buo kong katawan at alam kong ramdam iyon ni Alexander kaya mas lalo niya akong hinapit ng mabuti."What's wrong?" tanong niya pero mabilis lang akong umiling.He sighed and planted a small kiss on my forehead after he saw what I did."Are we going to take a cab?" tanong ko sa mahinang boses nang makapasok na kami sa loob ng airport. A familiar crowded pla
"Just three days, just—"Pagod akong bumaling kay Alexander. Kanina pa niya ako kinukulit tungkol sa pagsama sa kanya sa Manila. I don't want to. Ayaw ko."Please, let's not argue about—" "I want you to come with me in—""Sabi ko nga na ayaw ko," inis na sabi ko na kaya bumuntong hininga na lang siya saka nanghihina na umupo sa kama sa likuran niya.He watched me type on my laptop. Ramdam na ramdam ko ang titig niya kaya napilitan akong isarado ang laptop para balingan siya. His eyes were begging. Para siyang bata na inagawan ng candy. Those green eyes were twinkling not in a happy way."Please?" he said with his begging eyes.Unti-unti siyang tumayo at lumapit sa akin. Dahan-dahan niyang kinuha ang laptop sa lap ko bago ako hinila patayo kay nagpatianod naman ako. He then softly hug my waist and rested his chin on my right shoulder."Alexander—""I asked your Dad about it. He said it's fine as long as you agreed. Please," mahinang sabi niya kaya napasinghap ako ng mahina.I tried to
"Hey," naalimpungatan ako nang marinig ang malambing at baritonong boses sa tabi ko.I slowly opened my eyes and the first thing that I saw was Alexander who's looking at me intently."Hmm?" I sleepily answered so he slightly moved causing the sheets to move."I scheduled an appointment for a Doctor that I knew just like what I've told you," mahinang sabi niya kaya napaawang ang mga labi ko."But—""Let's just try," sabi niya kaya napalunok ako ng dahan-dahan.Wala namang problema sa akin. I am not crazy."But—""Hey, don't think of anything. We'll just try, nothing's wrong about you," sabi niya sabay himas sa pisngi ko."But, I am fine," sabi ko naman kaya hinigit niya ako malapit sa katawan niya saka niyakap ng mahigpit."Yes, and you already slept for two night without taking your sleeping pill. But we still need to try," sabi niya kaya napalunok ako ng mariin.Ngayon ko lang naalala ang sinabi niya. I really did sleep for two nights now without taking a pill. Pero dahil iyon sa pa