Hanggang Sa Walang Hanggan
Chapter FourAng Pagbabalik"Wow, ang ganda!" papuri ni Agustin sa babae sabay yakap mula sa likuran nito at inamoy-amoy ang buhok at leeg ni Erza sabay sakop ng dalawang bundok nito mula sa likuran at masuyong piniga-piga."You never fail to impress me," dugtong nito habang nakapikit ang mga mata habang ninanamnam nito ang mabangong halimuyak ng babae."You never failed to make my manhood hard,"Erza is just wearing apron outfit. Wala itong suot na kahit anong maliit na saplot sa masilang bahagi nito. 'Yon ay ayon na rin sa kagustohan ng lalaki.Kagat labing napangiti si Erza ng maramdaman ang matigas na bagay mula sa kanyang likuran na humahagod sa kanyang puw*tan."Ikaw naman, Agustin. Ang bilis naman n'yan tumigas. Napaka-hayok mo naman sa laman. Lalo na sa laman ko," mapang-akit n'yang wika sa lalaki."Nakakatigas ka kasi!" nangigil nitong sambit sabay nilamas-lamas ang d*bdib ng babae. Pikit matang napaliyad si Erza dahil sa sensasyong dulot ng mga mapusok na kamay ng lalaki sa maselan n'yang parti na s'ya ring naging hudyat upang mas maging mapang-angkin pa ng husto ang mga kamay nito. Napakapit naman si Erza sa buhok ng lalaki habang pikit matang nilalasap ang mga kamay nito sa kanyang mabilog na mga bundok."Sh*t, Erza! You really turned me on this easy!" usal ng lalaki sabay pinadapa n'ya ang katawan ng babae sa mesa. Kinuha n'ya ang dalawang kamay nito at tinali sa likod gamit ang kanyang isang kamay.Dali-dali n'yang binuksan ang zipper ng kanyang pantaloon at ipinasok ang kanyang matigas na b****a sa loob ng babae sabay pasok ng matigas n'yang alaga at umindayog sa likuran nito."Ugh! Agustin, ugh!" malakas na ungol ni Erza habang umindayog ang lalaki mula sa kanyang likuran. Bawat galaw kasi nito ay malakas, madiin at sagad. Napaka-wild ni Agustin kahit saan man sila maka-pwesto.Habang sa kabilang banda naman ay masayang-masaya ni Loco na bumaba mula sa taxi. May bitbit s'yang isang bouquet ng mixed red and pink roses with chocolate on his hand. Hindi lang iyon, may dala rin s'yang pancit palabok na s'yang paborito ng asawa. Kahit medyo hirap s'yang bitbitin ang lahat ng mga iyon ay hindi n'ya alintana.Isa lang ang nasa utak n'ya, ang ma-surprise ang kanyang asawa at tumalon ito sa tuwa kapag nakita na s'ya nitong muli bitbit ang paborito nitong pagkain.Habang ini-imagine ang lahat ng iyon sa ere ay tila parang baliw si Loco na panay ang ngiti at may kilig din s'yang nararamdaman habang naglalakad papasok sa kanilang gate."Ano kayang magiging reaksyon ng asawa ko? Iiyak ba s'ya sa tuwa? Magugulat sa tuwa? O baka naman kikiligin sa tuwa? Naku! Natatakam na akong makita ang reaksyon n'ya. Ngayong gabi, gagawan ko s'ya ng isang maganda o gwapong lahi. Pabibilugin ko na ang flat n'yang t'yan," excited at kinikilig n'yang sambit sa kanyang sarili habang iniisip ang mga iyon. Kanina pa s'ya nakabalik sa pinas pero mas pinili n'ya ang magpa-gabi dahil para kay Loco ay ang best time of surprise ay sa oras ng gabi. His comeback is secret to his mother and wife. Alam ng mga ito na ngayong buwan ang uwi n'ya subalit hindi alam ng mga ito na ngayong araw ang dating n'ya.Akmang bubuksan na ni Loco ang kanilang mataas na gate gamit ang susi subalit umawang na ito ng kusa na para bang nakalimutang i-lock.Napa-iling ng ulo si Loco."Ang asawa ko talaga, hindi talaga nag iingat. Paano kung may magnanakaw sa mga oras na ito? Hay naku ohh…Mabuti nalang talaga at pinasusubaybayan ko s'ya kay Augustin," aniya sa kanyang sarili at naglakad patungo sa pintuan ng kanilang bahay.Subalit akmang bubuksan n'ya ang pintuan ay agad n'yang napansin na naka-awang na rin pala ito ng kaunti."Asawa ko, hanggang dito ba naman ay nakakalimutan mo pa ring mag-lock?" sambit n'ya sa kanyang sarili. Pumasok s'ya sa loob ng kanilang bahay at ni isang katok ay hindi n'ya ginawa. Kahit ang bawat pagyapak n'ya ng kanyang mga paa ay maingat na maingat n'yang ginagawa upang huwag mag likha ng kahit konting ingay. Ayaw n'yang masira ang kanyang surprise para sa asawa.Ngunit nakaka-ilang hakbang pa lamang s'ya ng may nakita s'yang isang panlalaking sapatos sa loob ng kanyang pamamahay. Hindi lang iyon, may naririnig din s'yang hindi kaaya-ayang tinig.Napalunok s'ya ng sunod-sunod ng sariling laway. Agad na nanlamig ang kanyang buong katawan. Gabi ngayon pero tila parang pinagpapawisan s'ya sa lakas ng kabog ng kanyang puso. Animo'y may nagkakarerang mga kabayo sa loob ng kanyang dibdib at dinig na dinig n'ya ang bawat pag pintig nito.Muli s'yang napalunok ng kanyang sariling laway at lakas loob na inihakbang ang bumibigat niyang mga paa dahil sa nakakabinging mga ungol na kanyang narinig. Mabigat ang kanyang mga paa na tila ay may mga kadinang nakapulupot sa mga ito. Halos mabingi rin ang kanyang tainga sa nakakarinding mga ungol. Kay bigat rin ng kanyang damdamin na tila parang dinadaganan s'ya ng mundo. Hindi pa man n'ya nakikita ang kung ano ang kanyang naririnig ay malinaw na malinaw na iyon sa kanya. Malinaw pa sa sikat ng araw.Habang sa kabilang banda naman ay panay pa rin ang pag indayog ni Agustin sa pagkatao ng babae."A-ah! Erza!" ungol nito at kitang-kita na ang nagmamarkang ugat sa leeg nito. Base sa imahe nito ay malapit na ito sa sukdulan ng kaligayahan.Pagkatapat pa lang ni Loco sa kanilang kusina ay agad na bumagsak ang hawak-hawak n'yang bulaklak at pasalubong kasabay ng malalaking butil ng mga luha mula sa kanyang mga mata dahil sa kanyang nakita. His wife is being f*cked by his very own bestfriend and it's painful as a burning hell. Tila parang na blanko ang utak n'ya at pakiramdam n'ya sa mga oras na iyon ay namatay ang kanyang mapagmahal na puso.Sabay namang napatingin sina Agustin at Erza sa gawi ni Loco."Loco?!" gulantang na bigkas ni Agustin habang dilat na dilat ang mga mata nito, animo'y naka-kita ito ng isang nakakatakot multo na kahit kailan ay hindi n'ya hinihiling na makita."H-hon?" nauutal na bigkas ni Erza sa labis na gulat at agad na tumayo mula sa pagkakadapa sa mesa."Mga hayop kayo! Mga bastos! Mga baboy!" kuyom kamaong galit na galit na sambit ni Loco. Para itong hayop na tinubuan ng pangil sa sobrang galit sa kabila ng sakit. Malaking hakbang ang ginawa ni Loco palapit sa lalaki."L-loco, magpapaliwanag ako," aniya sa kaibigan ng makita nitong kay laki ng mga hakbang nito palapit sa kanya. Bawat hakbang nito ay s'yang laki rin nang kanyang pag atras. Pero tila parang bingi at sarado ang tainga ni Locoat walang alinlangan na sinuntok ang kaibigan sa panga.Napasigaw naman si Erza sa takot at taranta habang si Agustin naman ay tumilapon sa basurahan at naligo ng mga basura."Loco!" sigaw ni Erza sabay patak ng malalaking butil ng mga luha mula sa kanyang mga mata.Kitang -kita naman ni Agustin ang galit sa mata ng kaibigan."L-," akmang magsasalita pa sana si Agustin nang mabilis na namang lumipad ang kamao ni Loco sa kanyang mukha at nasundan pa ito ng nasundan. Ni isang tinig ay walang na bigkas si Agustin. Lahat ng galit na nararamdaman ay ibinigay na ni Loco sa kanyang kamao. Putok ang labi at kilay ng kaibigan at hinang-hina na ito at walang tigil pa rin sa pagsuntok ni Loco sa mukha nito.Habang si Erza naman ay umiiyak na sa isang sulok.Takot s'yang umawat kay Loco dahil sa itsura ng asawa ngayon ay hindi na n'ya ito nakikilala. Para na itong isang baliw na hayop na wala sa huwesto nitong katinuan. Nagwawala ito na kahit sino ay walang kakayahan upang pigilan ito. Sa tanang buhay n'ya ay ngayon n'ya lang nakitang magalit ng ganito katindi ang kanyang asawa.Kwenelyuhan ni Loco ang halos walang malay na kaibigan. Sa imahe ni Loco ay tila parang hindi pa nababawasan ang galit nito sa puso at handa pa itong manlapa ng isang taong kay laki ng kasalanan sa kanya."Walang hiya ka! Bakit mo ito nagawa sa akin, Agustin? Bakit?! Parang kapatid na kita! Pamilya! Para na kitang kambal. Sa buong taong nabubuhay ako sa mundong hindi ko lubos maisip na ikaw pa ang aapak sa pagkalalaki ko! Hindi ko inisip na ikaw ang lilingkis sa asawa ko!. Bakit, Agustin!?. Bakit mo ito nagawa sa akin, Bakit?! Bakit ang asawa ko pa?! Bakit s'ya pa?! Bakit?!" galit na galit pa rin nitong sambit sa kaibigan."Tama na! Loco tama na!" sigaw ni Erza habang nanginginig ang mga tuhod ng makita nitong susuntukin na naman ng kanyang asawa ang kanyang kalaguyo at baka mapatay na nito ang sarili nitong kaibigan.Naiwan naman sa ere ang malakas na kamao ni Loco."Please, tama na…," pagmamakaawa ni Erza. Nilongon naman s'ya ni Loco na may talim sa mga mata at tagos na tagos ito sa bawat buto n'ya sa katawan. Ang mga titig nito ay nakakatakot at nakakapanghina. Para itong humihigop ng kaluluwa."Please, please Loco, tama na," muling pagmamakaawa nito sa asawa."Tama na? Bakit? mahal mo s'ya?!" May diin at mapanindak nitong sambit habang umiigtig ang bangang nito sa galit.Umiling-iling naman si Erza habang panay ang kanyang pag-iyak." Hindi? Hindi mo s'ya mahal? Kung ganun, bakit? Bakit ka pumatol sa hayop na ito!? Bakit?! Bakit sa kaibigan ko pa Erza?! bakit!? Sagot! Sagutin mo ako! Sagot!" sigaw ni Loco na parang handang manlapa ng isang tao. Sa bawat pag sigaw ni Loco ay napapa-atras naman si Erza at napapapikit ang kanyang mga mata habang palakas ng palakas ang kanyang paghagulhol."Sorry…, sorry," hagulhol n'ya."Sorry? Hindi ko kailangan ang sorry mo! All i need is your answer! Bakit, Erza? Bakit mo ako niloloko? Bakit?! Sa anong reason?! Sa anong dahilan?" patuloy na sigaw ni Loco sa nanlilisik na mga mata sabay walang paki na ibinagsak sa sahig ang ulo ng halos lanta n'yang kaibigan."Ugh!" masakit na ungol ni Agustin at nanlalabo na ang mga paningin nito. Kulang na lang ay bawian na ito ng ulirat.Habang si Loco naman ay dahan-dahang inihahakbang ang kanyang mga paa palapit sa kanyang asawa at nanlilisik pa rin ang mga mata nito."Erza, sagot! Sagot! Ano? Hindi ka ba sasagot? Sagot!" anito at halos pumutok na ang ugat nito sa leeg.Habang si Erza naman ay napakapit sa kanyang sariling dibdib. Hindi n'ya kayang tingnan ang kanyang asawa sa mga mata nito. Hindi na ito ang asawa n'ya. Hindi na ito si Loco at lalong-lalo na hindi n'ya kayang tanggapin ang mga sinasabi ng mga mata nito para sa kanya.Panay ang pag atras ni Erza hanggang sa napagtanto n'yang mesa na pala ang nasa kanyang likuran."Saaaagot!"muling sigaw ni Loco sabay malakas n'yang ibinagsak ang kanyang kamay sa mesa dahilan upang magsi-ingayan ang baso pati kutsara sa mesa.Mas tumaas naman ang kaba at takot sa puso ni Erza. Mas malapit na si Loco sa kanya ngayon at mas ramdam pa n'ya ang init ng galit nito. Pakiramdam n'ya ay isa s'yang daga sa harap ng Lion."Kung hindi mo mahal ang g*gong ito, bakit mo s'ya pinatulan? Bakit? Bakit? Erza, sagot!? Saan ako nagkulang?! Saan ako nagkamali?! Minahal kita mula ulo hanggang paa! Minahal ko ang ugali mo pati ang kaluluwa mo! Kahit mga daliri mo at paa mo minahal ko! Pero bakit?! Anong nangyari?! Anong mali sa akin para gawin mo ito?! Ano ang kulang? Ano?! Ano?! " sigaw ni Loco at tanging hagulhol lang ang naging sagot ni Erza para sa asawa.Sinuyod naman ni Loco ang kabuohan ng asawa kung gaano ito ka-sexy ngayon para sa ibang lalaki." Tignan mo nga iyang sarili mo?" sambit n'ya habang nandidiri sa itsura ng asawa."Dahil ba wala ako na maghuhubad ng p*nty at b*a mo, ha?. Dahil ba sa kati mo kaya ka nagpak*ntot sa iba at sa kaibigan ko pa! Hayop ka! Hayop kayong dalawa! Gusto mo ng sarap? Ha?! Gusto mo? Yung kinakain ka?! Sinisisid ka! Ganon ba?!" sigaw sa kanyang asawa sa gigil na gigil na tinig, kulang na lang ay sakalin n'ya ito hanggang sa mamatay."H-hon, s-sorry. I'm really really sorry," tanging sagot n'ya rito.Nagpakawala naman nang gigil at malalim na hininga si Loco at napahilamos ito ng sarili nitong mukha."Don't you ever call me your hon!" pabagsak nitong sambit sabay duro sa noo ng asawa."Kati ba? Ha?" aniya sa asawa at matalim na nakatitig sa buong katawan nito."Gusto mo ng kamot? Gusto mo? Sige, pagbibigyan ko kayo sa naudlot ninyong kaligayahan. Hubad!" utos nito sa asawa at ang tinutukoy nito ay ang apron nitong suot. Tumalikod s'ya sa asawa at ibinaling ang attention sa mahina n'yang kaibigan."Total, nandito na tayo, mas mabuti sigurong ituloy n'yo na muna ang kababoyan ninyong dalawa at sabihin n'yo sa akin kung anong pakiramdam ninyo habang nagtatal*k kayo, diba? Para mas masaya. Sabihin n'yo sa akin kung gaano kasarap ang lokohin ako habang kayo ay sarap na sarap!" dugtong ni Loco sabay hinawakan sa buhok ang kaibigan."Tayo! Tayo! Tapusin n'yo ang kahalayan ninyong dalawa sa harapan ko mismo!" sambit nito sa walang emosyon at walang bahid na awa sa mukha nito.Hanggang Sa Walang HangganChapter FiveBuong pwersa na inihagis ni Loco ang kaibigan dahilan upang masubsub ito sa mesa dahilan upang muli itong napaungol sa sakit. Mas lalo namang napahagulgol si Erza sa kabagsikan ng kanyang asawa."Loco tama na! Tama na maawa ka!" pagmamakaawa nito sa asawa. "Maawa?" mariin nitong sagot sa asawa at idinuro n'ya ang kanyang sarili."A-ako? Maawa?" dugtong n'ya sabay ngisi ng napaka-sarkastiko at naka-ukit pa rin sa ngiti nito ang pait ng panloloko ng dalawang taong napaka-halaga sa kanya. "Maawa ako? Erza naman. Bakit sa tuno mo parang ako pa ang mali?. Bakit? Sa akin ba naawa kayo? Diba hindi. Parang sa tono mo, eh, ako pa ang sumosobra? Wow naman! Ang ginagawa ko ngayon ay sobra na para humiling ka ng awa mula sa akin? Ganun ba? Tapos ang ginawa ninyong mga hayop kayo, eh, ayos lang? Ganun ba yun? P*tang inang buhay ito kung ganon!" stress at galit na galit pa ring wika ni Loco habang si Agustin naman ay namimilipit sa sakit at napasandal na
Hanggang Sa Walang HangganChapter SixHabang naglalakad si Loco pabalik sa loob ng kanyang pamamahay ay napatigil s'ya ng marinig ang masakit na mga iyak ng asawa. It hurts him pero ginawa n'yang manhid ang kanyang puso. Mas matimbang ngayon ang kanyang galit para rito kaysa sa pagmamahal. He love Erza so much pero sa ngayon ay hindi tamang oras para sa pagmamahal . Hindi n'ya matiis na marinig ang iyak nito. He hates to hear his wife crying. Nakonsensya s'ya at akmang babalikan n'ya ang asawa n'ya at papasukin itong muli sa kanyang pamamahay subalit umarko sa kanyang alaala kung paano ito nakikipagtalik sa hayop n'yang kaibigan. Imbis na lumambot at maawa ay galit n'yang inihakbang ang kanyang mga paa papasok sa kanyang pamamahay at nagpanggap na bingi sa mga iyak ng kanyang asawa. Imbis na awa ay nagliliyab na galit na naman ang namumuno sa kanyang puso at isipan. Habang si Erza naman ay hindi umalis mula sa kina-uupuan nito at nanatili sa labas ng gate. Umaasa na babalikan s
Hanggang Sa Walang HangganChapter SevenPumatak na lang ang alas nuebe ng gabi ay hindi pa nakakabalik si Loco sa kanilang pamamahay. Habang si Erza naman ay panay na ang pabalik-balik n'ya sa pintuan ng bahay pati na sa gate upang silipin kung dumating na ba ang kanyang asawa. Lumamig na ang inihanda n'yang pagkain subalit wala pa ring Loco ang dumating. Hanggang sa pumatak na ang oras ng hating gabi ay wala pa rin si Loco. Nakatulog na lang s'ya sa Sofa kahihintay sa kanyang asawa.Habang sa kabilang banda naman ay kasalukuyang nasa bar si Loco at mag-isang nag iinom sa kanyang table. Malakas ang musika sa kanyang paligid pero tila may isang malaking pader ang nakaharang kay Loco. Para kasi s'yang walang nakikita at naririnig. Malalim lang ang kanyang iniisip. Halatang may malaki s'yang suliranin sa buhay. "Mga hayop!" gigil na gigil n'yang sambit at malakas na ibinagsak ang hawak n'yang beer sa kanyang table. Mahigpit ang kanyang pagkakahawak sa bote, animo'y mababasag na n'ya
Hanggang Sa Walang HangganChapter EightSa pagtalikod ng asawa ay mas sumikip ng husto ang puso ni Erza sabay patak ng malulusog na mga luha mula sa kanyang mga mata na s'ya ring agad n'yang pinunas. Mas naramdaman n'ya na baliwala na s'ya ngayon para sa taong mahal na mahal s'ya noon. Loco totally changed. Habang si Loco naman ay masuyong binuksan ang pintuan para sa isang bisita. "Hi!" Ganado at masayang bungad ng babae kay Loco at walang pakundangan itong yumakap sa lalaki, may gawad halik sa labi pa itong ginawa. Nanlaki naman ang mga mata ni Erza dahil nakikilala n'ya ang babaeng kay landi kung kumilos sa harapan ng asawa. She didn't expect na makikita n'yang muli ang babaeng sobrang pamilyar sa kanya. A girl from Loco's past. Hindi n'ya sukat akalain na makikita n'yang muli ang babaeng patay na patay kay Loco noon . A girl who always sent a love letter para kay Loco noong college palang sila. The woman right now may not know her pero kilalang-kilala n'ya ito mula ulo ha
Hanggang Sa Walang HangganChapter NineSunod-sunod ang pag agos ng mga malulusog na luha mula sa mga mata ni Erza. Sobrang sakit ng kanyang nakikita, sobrang nakakabingi ang bawat ungol na kanyang naririnig. Habang si Roxanne naman ay mas lalo pa nitong pina-sexy ang kanyang itsura habang minamaneho si Loco upang ipakita kay Erza na wala itong laban sa kanya. That Loco is totally her already. That she owned Loco now. Kinagat ni Erza ang kanyang ibabang labi habang umaasa na maibsan ang sakit na kanyang nararamdaman. Nais na n'yang tumakbo palayo mula sa maingay na ungol ng dalawa subalit tila walang lakas ang kanyang dalawang mga paa upang gawin iyon. Nangangatog ang mga ito at nais ng bumigay. Muli n'yang sinubukang ihakbang ang kanyang mga paa subalit kahit anong pilit n'ya ay wala talaga s'yang lakas upang gawin ang kilos na iyon. Tila iniwan na s'ya ng kanyang enerhiya. Wala s'yang nagawa kundi ang mapa- daos-dos sa pader at doon impit na umiyak ng umiyak. Iniluha n'ya ang laha
Hanggang Sa Walang HangganChapter Ten Wala sa sariling binabaybay ni Erza ang kalsada habang panay ang pagpunas n'ya ng kanyang mga luha. Wala s'yang mapupuntahan ngayon at hindi n'ya alam kung saan s'ya pupunta.Subalit ang mga bagay na iyon ay hindi na mahalaga sa kanya. Total ay wala na rin namang silbi ang buhay n'ya. Ang nais n'ya lang naman sana ay ang makapiling si Loco. Her husband is her only home. Ngunit ang taong sinasabi n'yang tahanan ay isinuka na s'ya. Hindi rin naman n'ya ito masisisi dahil alam n'ya ang kamalian n'ya rito. Isang kamalian na walang kapatawaran. Patuloy lang s'ya sa paghakbang at hinahayaan lang n'ya ang kanyang mga paa kung saan s'ya nito dadalhin dahil sa ngayon ay para s'yang isang baliw na patuloy lang sa pag hakbang habang wala sa sarili at walang direksyon. Loco her life compass, kaya ngayong wala na ito sa tabi n'ya ay tila para s'yang isang ibon na naliligaw ng daan. Malayo-layo na rin ang kanyang nalalakbay at sa gitna ng kanyang pag ii
Hanggang Sa Walang HangganChapter Eleven"Loco, kung mahal mo talaga si Erza ay kayang-kaya mo s'yang patawarin at mahalin ulit dahil ang tunay na nagmamahal ay kayang magpatawad at mag mahal ulit," "Wala ka sa kinatatayuan ko, Agustin, para sabihin sa akin ang lahat ng iyan! Wala kang naiintindihan sa mga pinagdaraanan ko kaya tumahimk ka!. Huwag kang umasta na parang tunay kong kaibigan. Dahil para mong hinihingi sa akin ang napaka-imposibleng mangyari dahil hindi iyon ganun kadali, Agustin! Hanggang ngayon kahit anong pilit kong kalimutan ang lahat, nakaukit parin ang sakit! Buong-buo pa rin. Naka-dikit pa rin! Kaya huwag na huwag mong hihilingin sa akin iyan dahil para mong hinihiwalay ang anino ko sa akin! You know what, kung wala ka ng ibang sasabihin ay umalis ka na! At tandaan mo, ikaw ang sumira sa amin ng asawa ko!" Sigaw nito. "Pero Loc…," "Alis!" Agresibo nitong sigaw. "Loco kailangan ka ni Erza dahil…," "Dahil ano!? Dahil ano, Agustin?! Dahil ano? Kailangan n'ya a
Hanggang Sa Walang HangganChapter TwelveUmabot sa limang beer na ang nainom ni Loco at langong - lango na s'ya sa alak. Wala sa sarili s'yang tumayo mula sa kanyang kina-u-upuan at inihakbang ang kanyang mga paa palabas ng gate at menaneho ng wala sa puwesto ang kanyang kotse dala-dala ang annulment papers para sa asawa."Erza, Erza," Sambit n'ya habang nagmamaneho at halos maging isang linya na lang ang guhit ng kanyang mga mata dahil sa kalasingan at antok. Tinatahak n'ya ang daan kung saan may gusto s'yang puntahan. Kasalukuyang nakahiga na si Erza sa kanyang kama nang makarinig s'ya ng isang katok mula sa kanyang pintuan. "Ano ba itong Roxanne na ito. Ang hirap kausap!" Aniya sa kanyang sarili at labag sa loob na tumayo mula sa kama. Nayayamot n'yang binuksan ang pintuan nang biglang bumalandra sa kanyang mga mata ang taong hindi n'ya inaasahang makita. Ang lalaking mahal na mahal n'ya at ang lalaking nagpalayas mismo sa kanya at iyon ay walang iba kundi ang kanyang asawa.
Hanggang Sa Walang HangganChapter fifteen/ Ang PagtataposNanginginig ang tuhod pati kamay ni Erza ng panay ang pag pokpok ng mga kalalakihan sa pintuan ng kwartong tinataguan n'ya. Pilit na ginigiba ng mga ito ang pinto upang mahuli s'ya. "Misis! Huwag mo na kaming pahirapan. Pasasaan pa at mahuhuli ka rin namin!" Sigaw ng isang lalaki mula sa labas ng pintuan."D'yos ko, anong gagawin ko?" Usal n'ya sa kanyang sarili habang natataranta ang kanyang utak dahil kaunti na lang ay masisira na ng mga kalalakihan ang pinto. "Akin na nga iyong baseball bat sa gilid, Bilis!" Pag aapura ng lalaki sa Isa n'yang kasamahan.Dali-dali namang kinuha ng isang lalaki ang inuutos ng kanyang boss at ibinigay ito rito. "Ang bagal mo! Kapag makatakas iyon sinasabi ko sa'yo Ikaw ang papatayin ko!" Banta nito sa kasamahan at panghahambalos ng baseball bat ang pintuan hanggang sa malapit ng masira ang doorknob. Pati ang katawan ng pintuan ay malapit ng mabutas. Habang si Erza naman ay panay na ang pa
Hanggang Sa Walang HangganChapter fourteenKasalukuyang nakahiga ngayon si Loco sa hita ng kanyang asawa. He looked at his wife's eyes with love and pinched her nose. "You're beautiful my wife," malambing n'yang sabi sa kanyang asawa.Isang malapad na ngiti naman ang gumuhit sa mga labi ni Erza. Subalit ang mga ngiti na iyon ay biglang nawala ng pumasok ang isang katanungan sa kanyang isipan na s'ya namang agad na napansin ni Loco. "What are you thinking?" Nagtataka nitong tanong. "Loco, kung hindi ko ba sa'yo sinabi na may sakit ako iiwanan mo ba talaga ako? Hihiwalayan mo ba talaga ako?" Aniya sa napaka-seryosong tinig. "The truth is, yes. Baka hiniwalayan nga kita kasi galit ako sa'yo eh. I was blinded with the anger I had inside my heart," Buong katotohanan din nitong bigkas na ikinalulungkot ni Erza."Pero alam ko rin sa sarili ko na babalik din ako sa'yo balang araw kasi mahal kita eh. Mahal kita simula noon hanggang ngayon. I can't handle myself without you. It makes me f
Hanggang Sa Walang HangganChapter thirteen"Anong karapatan mo para ilihim ito sa akin, Erza? Anong karapatan mo? Dapat alam ko ito,eh, dapat alam ko!. Alam mo ba kung ano ang ginawa mo sa akin, ha?! You betrayed me! And you lied to me! Do you know what that means, Erza?" Panunumbat n'ya sa kanyang asawa habang nasasaktan sa nalaman n'yang katotohanan habang humahagulgol naman si Erza sa kanyang harapan. "A-lam ko, alam ko, sorry. I'm sorry," Turan n'ya habang hindi napuputol ang mga luhang dumadaloy mula sa kanyang mga mata. "I came back for you, to see you yet I will be surprised that my wife is having an affair with my friend? Tapos ngayon I will know na may sakit ka? Anong klase ng laro ito, Erza?! Ano to?" Gulong-gulo na sambit nito at hindi n'ya alam kung ano ang uunahin n'yang maramdam. Ang sakit ba sa kanyang puso o ang masakit na katotohanan tungkol sa kanyang asawa? "I'm sorry, I'm sorry sa lahat-lahat, patawarin mo ako, Loco. Alam kong mali ako," patuloy n'yang pagluha
Hanggang Sa Walang HangganChapter TwelveUmabot sa limang beer na ang nainom ni Loco at langong - lango na s'ya sa alak. Wala sa sarili s'yang tumayo mula sa kanyang kina-u-upuan at inihakbang ang kanyang mga paa palabas ng gate at menaneho ng wala sa puwesto ang kanyang kotse dala-dala ang annulment papers para sa asawa."Erza, Erza," Sambit n'ya habang nagmamaneho at halos maging isang linya na lang ang guhit ng kanyang mga mata dahil sa kalasingan at antok. Tinatahak n'ya ang daan kung saan may gusto s'yang puntahan. Kasalukuyang nakahiga na si Erza sa kanyang kama nang makarinig s'ya ng isang katok mula sa kanyang pintuan. "Ano ba itong Roxanne na ito. Ang hirap kausap!" Aniya sa kanyang sarili at labag sa loob na tumayo mula sa kama. Nayayamot n'yang binuksan ang pintuan nang biglang bumalandra sa kanyang mga mata ang taong hindi n'ya inaasahang makita. Ang lalaking mahal na mahal n'ya at ang lalaking nagpalayas mismo sa kanya at iyon ay walang iba kundi ang kanyang asawa.
Hanggang Sa Walang HangganChapter Eleven"Loco, kung mahal mo talaga si Erza ay kayang-kaya mo s'yang patawarin at mahalin ulit dahil ang tunay na nagmamahal ay kayang magpatawad at mag mahal ulit," "Wala ka sa kinatatayuan ko, Agustin, para sabihin sa akin ang lahat ng iyan! Wala kang naiintindihan sa mga pinagdaraanan ko kaya tumahimk ka!. Huwag kang umasta na parang tunay kong kaibigan. Dahil para mong hinihingi sa akin ang napaka-imposibleng mangyari dahil hindi iyon ganun kadali, Agustin! Hanggang ngayon kahit anong pilit kong kalimutan ang lahat, nakaukit parin ang sakit! Buong-buo pa rin. Naka-dikit pa rin! Kaya huwag na huwag mong hihilingin sa akin iyan dahil para mong hinihiwalay ang anino ko sa akin! You know what, kung wala ka ng ibang sasabihin ay umalis ka na! At tandaan mo, ikaw ang sumira sa amin ng asawa ko!" Sigaw nito. "Pero Loc…," "Alis!" Agresibo nitong sigaw. "Loco kailangan ka ni Erza dahil…," "Dahil ano!? Dahil ano, Agustin?! Dahil ano? Kailangan n'ya a
Hanggang Sa Walang HangganChapter Ten Wala sa sariling binabaybay ni Erza ang kalsada habang panay ang pagpunas n'ya ng kanyang mga luha. Wala s'yang mapupuntahan ngayon at hindi n'ya alam kung saan s'ya pupunta.Subalit ang mga bagay na iyon ay hindi na mahalaga sa kanya. Total ay wala na rin namang silbi ang buhay n'ya. Ang nais n'ya lang naman sana ay ang makapiling si Loco. Her husband is her only home. Ngunit ang taong sinasabi n'yang tahanan ay isinuka na s'ya. Hindi rin naman n'ya ito masisisi dahil alam n'ya ang kamalian n'ya rito. Isang kamalian na walang kapatawaran. Patuloy lang s'ya sa paghakbang at hinahayaan lang n'ya ang kanyang mga paa kung saan s'ya nito dadalhin dahil sa ngayon ay para s'yang isang baliw na patuloy lang sa pag hakbang habang wala sa sarili at walang direksyon. Loco her life compass, kaya ngayong wala na ito sa tabi n'ya ay tila para s'yang isang ibon na naliligaw ng daan. Malayo-layo na rin ang kanyang nalalakbay at sa gitna ng kanyang pag ii
Hanggang Sa Walang HangganChapter NineSunod-sunod ang pag agos ng mga malulusog na luha mula sa mga mata ni Erza. Sobrang sakit ng kanyang nakikita, sobrang nakakabingi ang bawat ungol na kanyang naririnig. Habang si Roxanne naman ay mas lalo pa nitong pina-sexy ang kanyang itsura habang minamaneho si Loco upang ipakita kay Erza na wala itong laban sa kanya. That Loco is totally her already. That she owned Loco now. Kinagat ni Erza ang kanyang ibabang labi habang umaasa na maibsan ang sakit na kanyang nararamdaman. Nais na n'yang tumakbo palayo mula sa maingay na ungol ng dalawa subalit tila walang lakas ang kanyang dalawang mga paa upang gawin iyon. Nangangatog ang mga ito at nais ng bumigay. Muli n'yang sinubukang ihakbang ang kanyang mga paa subalit kahit anong pilit n'ya ay wala talaga s'yang lakas upang gawin ang kilos na iyon. Tila iniwan na s'ya ng kanyang enerhiya. Wala s'yang nagawa kundi ang mapa- daos-dos sa pader at doon impit na umiyak ng umiyak. Iniluha n'ya ang laha
Hanggang Sa Walang HangganChapter EightSa pagtalikod ng asawa ay mas sumikip ng husto ang puso ni Erza sabay patak ng malulusog na mga luha mula sa kanyang mga mata na s'ya ring agad n'yang pinunas. Mas naramdaman n'ya na baliwala na s'ya ngayon para sa taong mahal na mahal s'ya noon. Loco totally changed. Habang si Loco naman ay masuyong binuksan ang pintuan para sa isang bisita. "Hi!" Ganado at masayang bungad ng babae kay Loco at walang pakundangan itong yumakap sa lalaki, may gawad halik sa labi pa itong ginawa. Nanlaki naman ang mga mata ni Erza dahil nakikilala n'ya ang babaeng kay landi kung kumilos sa harapan ng asawa. She didn't expect na makikita n'yang muli ang babaeng sobrang pamilyar sa kanya. A girl from Loco's past. Hindi n'ya sukat akalain na makikita n'yang muli ang babaeng patay na patay kay Loco noon . A girl who always sent a love letter para kay Loco noong college palang sila. The woman right now may not know her pero kilalang-kilala n'ya ito mula ulo ha
Hanggang Sa Walang HangganChapter SevenPumatak na lang ang alas nuebe ng gabi ay hindi pa nakakabalik si Loco sa kanilang pamamahay. Habang si Erza naman ay panay na ang pabalik-balik n'ya sa pintuan ng bahay pati na sa gate upang silipin kung dumating na ba ang kanyang asawa. Lumamig na ang inihanda n'yang pagkain subalit wala pa ring Loco ang dumating. Hanggang sa pumatak na ang oras ng hating gabi ay wala pa rin si Loco. Nakatulog na lang s'ya sa Sofa kahihintay sa kanyang asawa.Habang sa kabilang banda naman ay kasalukuyang nasa bar si Loco at mag-isang nag iinom sa kanyang table. Malakas ang musika sa kanyang paligid pero tila may isang malaking pader ang nakaharang kay Loco. Para kasi s'yang walang nakikita at naririnig. Malalim lang ang kanyang iniisip. Halatang may malaki s'yang suliranin sa buhay. "Mga hayop!" gigil na gigil n'yang sambit at malakas na ibinagsak ang hawak n'yang beer sa kanyang table. Mahigpit ang kanyang pagkakahawak sa bote, animo'y mababasag na n'ya