PANSIN ni Shawn ang pananahimik ni Yesha. Ilang beses niya itong tinanong at ang tanging sagot sa kaniya ng babae ay ayos lang. Pansin niya ang pananahimik nito mula nang sabihin niyang nasa kulungan naman ang ama-amahan niya at mahigpit din ang mga bantay. Alam ni Shawn na may mali sa ikinikilos ni Yesha kaya naman labis siyang nag-aalala.
"Baby, sa tingin mo may nasabi ba akong mali kay mommy?" pagkausap ni Shawn sa anak niya habang karga ito. Sa totoo lang wala siyang alam sa pag-aalaga ng bata. Kung noon puro paperworks ang hawak niya, sino ba ang mag-aakalang daratinga ang araw na mararanasan din niya ang maging isang ama. "Sana maging maayos na siya." Nag-aalala na rin siya. Natatakot siyang baka sa sobrang paglilihim nito magkaroon sila ng problema."Uhhh..." Natawa siya nang marinig ang anak. Muli itong pumikit. Hindi siya makapaghintay na tuluyan na siya nitong makita."Naririnig mo si daddy?" Naluluha niyang sagot kahit na wala naman siyang maNAKASIMANGOT na pinanood ni Yesha ang mama niya at si Erika. Talagang inagaw na naman ng mga ito ang baby niya sa kaniya. Hindi niya masyadong nabubuhat at sobrang spoiled na spoiled din ang anak sa mga lola. Tulad na lamang kanina, umalis si mamita at bumili ng mga gamit pero pagkauwi napakarami na nitong dala para sa apo. Hindi na ng aniya alam kung ano ba ang gagawin niya sa sobrang daming gamit ni Queen. Mga bagong gamit, sapatos, may mga gatas na rin at diapers. Bumili rin ito ng vitamins para sa bata. Ngayon pa lang na-i-imagine na niya ang pagiging spoiled na anak ni Queen. "Bakit palagi ka na lang nakabusangot diyan, ha?" Nang balingan niya si Shawn may dala itong ice cream. Kaagad na nagliwanag ang mata ni Yesha. Matagal-tagal na rin noong huli siyang kumain ngice cream at hindi na rin niya masyadong maalala. "Bawal ba?" Naupo ito sa tabi niya sabay abot ng ice cream. "Yeah, palagi na lang kita nakikitang nakasimangot. Hindi naman gan
TALAGANG hindi nagkulang si Shawn sa pag-aalaga kay Yesha kaya naman maging magaan sa kaniya ang lahat. Karga-karga ni Yesha ang anak at pinapatulog ito. Hindi niya maiwasang mapangiti sa tuwing ngingiti rin ang baby niya. Si Shawn naman ay umalis lang saglit dahil may kailangang ihatid na papel sa opisina. Pero nangako naman ito na babalik din kaagad. Gustuhin man ni Yesha kumbinsihin ang lalaki na huwag na lang muna umuwi, hindi rin naman nakikinig sa kaniya kaya hinayaan na lang niya ito sa kung ano ang nais ni Shawn gawin. Wala rin naman kasi siyang magagawa kung pipilitin niya. "Baby, ang cute cute mo. Sana magmana ka kay daddy na magaling sa lahat ng bagay." Napagplanuhan na rin nila ni Shawn kahapon na isasabay sa birthday ng anak ang binyag ni Queen. "Uhhh." Natawa siya nang marinig iyon. Kinuha ni Yesha ang cellphone at saka inumpisahang video-han ang anak niya. "Paglaki mo ipapakita ko sa 'to. I want you to remember everything baby." Yesha kis
GUMAAN ang pakiramdam ni Yesha sa mga sinabi ni Erika. Atlis ngayon, alam niyang hindi na siya nag-iisa. She has a friend that will never leave her. At ngayon, mas nagkaroon siya ng lakas ng loob na harapin ang kaniyang kinatatakutan. Kung kailangan niyang makipagtitigan sa ama ni Shaw; she'll do it. If that's the only thing to prove that he's real."Maybe, we should start planning tonight. Tuwing kailan mo siya nakikita?" tanong nito bilang paunang hakbang para sa kanilang plano. "Tuwing gabi," sagot niya habang iniisip pa ang ibang puwedeng maging tulong. "Ano pa?" "t'wing linggo? Hindi ako masyadong sigurado pero linggo noong huling nakita ko siya." Natahimik si Erika na para bang nag-iisip ito. "Kung tuwing linggo, baka sa susunod na linggo ay magpakita ulit siya sa 'yo." Alanganin siyang tumango. Hindi siya sigurado pero iyon lang ang natatandaan niya. "We need to install some cameras that will shoot every angle. I know this is h
INAASAHAN na ni Yesha na siya papayagan ng mama niyang puntahan si Shawn sa opisina nito. Dahil saturday, napagpasyahan na lang nilang magtungo sa mall. Ngayon lang daw kasi siya ulit makakalabas at kailangan din daw niya ng kakaibang view. "Ma, si Queen. Una na po kayo sa kotse," aniya. Binuhat naman ng ina ang bata. Nang makalabas ang mga ito, kaagad niyang tinawagan si Erika na paalis na sila upang gawin ang kanilang mga plano. Ngayon ang araw na plano nilang mag-install ng cameras. Nang makatanggap ng tugon mula kay Erika, kaagad siyang sumunod sa sasakyan. "Tara na po." Nilingon siya ng ina ni Shawn. "Wala ka na bang nakalimutan?" Ngumiti si Yesha at saka umiling. "Wala na po, nandiyan na rin po ang gatas ni Queen." Kausap niya sa text st Erika habang nasa byahe. Ayaw naman sa kaniyang ibigay ng anak kaya wala rin siyang nagawa kung 'di ang hayaan ang mga lola ang maghawak dito. "Clarisse, kumusta naman sina Danessa? Nakausap m
AFTER a call, ibinaba ni Yesha ang cellphone. Ni-view niyang muli ang footage at wala siyang napansing kakaiba. She also planned to go to the jail to check that she was right. Pero malinis ngayon ang video at walang kahit anino. When she heared her baby cry, kaagad niya itong binuhat at inalo. Tinimplahan din niya ito gatas at pinainom. Mayamaya pa ay may kumatok na. Napangiti siya at excited na binuksan ito. "Hey," Shawn greeted her. Kaagad din niya itong binati pabalik. "Hi, i miss you!" Punong-puno ng excitement niyang niyakap ang lalaki. Masyado rin itong matagal sa trabaho. "How's your day?" HInalikan siya nito sa noo at ganoon din ang ginawa ni Shawn sa anak nila.Kibit balikat lamang ang kaniyang ginawa. "Ayos naman, nag-shopping kami nila mama." Pinanood niya itong hubarin ang sapatos at tanggalin ang polo."Ikaw? Baka nagpagod ka? May nabili ka naman ba? Sana ginamit mo ang ATM ko." Tahimik niya itong pinakinggan. Sa totoo lang
Nang matapos sa pagkain kaagad silang nagtungo sa may garden bitbit ang anak. Napansin naman sila kaagad ng tatlo. Panay kwentuhan ang mga ito tungkol sa mga halaman. "Hay naku, mare. Sa susunod punta tayo sa bahay, tapos na 'yon. Marami akong halaman doon." Pagmamalaki ng kaniyang ina. Totoo namang marami itong halaman doon ngunit sigurado rin naman si Yesha na nagsipaglantaan na rin ang mga iyon dahil wala namang nag-aalala. "Maupo ka rito, anak. Huwag kang magpakapagod muna." Tumayo agmama ni Yesha at kaagad siyang inalalayan sa isang maliit na bench. Nakapamulsahan naman si Shawn habang may dalang pamaypay at diaper para sa anak nila. May gatas din itong bitbit na inilagay sa bulsa. Gustong-gusto niyang kurutin ang pisngi ni Shawn sa ka-cute-an nito. "Oh, akala namin ang lalambingan pa kayo sa taas," pang-aasar ng lola nito. Nag-init ang pisngi ni Yesha sa sinabi ng matanda. Palagi na lang kasi siya
HINDI na mabilang ni Yesha kung ilang beses na siyang tinanong ni Shawn kung sure na raw ba siya sa designs ng wedding gown niya. Sa totoo lang, it was just a simple pero sa tingin ni Yesha sobra-sobra pa ito. Para sa kaniyan, hindi naman mababase sa presyo ng wedding dress o gown ang pagmamahalan nila. She prefer simple yet beatiful. Doon siya namulat at doon siya pinalaki ng kaniyang ama. Kahit saan siya mapunta ngayon, iyon parin ang gusto niyang ipakita atiyon pa rin ang gusto niyang bitbitin. "Shawn, stop asking me, okay? Ang ganda kaya! At saka, ayaw mo no'n? Medyo mababawasan din ang expenses natin sa kasal." Walang nagawa ang lalaki kung hindi ang tumango sa kaniya.
Ramda ni Yesha ang higpit ng pagkakahawak ni Shawn sa kamay niya. Alam niyang natatakot ito para sa kaniya pero ito lang din naman ang isa sa mga bagay na gustong-gusto at hindi niya papalagpasin gawin. "Shawn, huwag ka nga kabahan sa akin. Nawawala ang angas mo." Pagbibiro niya pa. Napailing n alamang ang lalaki sa kaniya na para bang may nasabi siyang mali. "Yesha, sinong 'di kakabahan? Bigla-bigla kang nag-d-decide na makikipagkita kay dad." Nababasa niya ang takot sa mata ng lalaki pero pilit na nilakasan ni Yesha ang loob. "Gusto ko lang makasiguro, Shawn. At isa pa, ito lang din ang makakapagpatahimik sa akin."
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p