HALATANG walang nagawa si Zaneda kung hindi ang hayaang sumama sa kanila si Erika. Pero bago pa sila makapag-usap kung saan magkikita ay bumaba na rin ng sasakyan si Shawn. Alam niyang nakita nito kung sino ang kaniyang kausap.
"Love..." Naramdaman niya ang paghawak ni Shawn sa kaniyang beywang. Tipid ang ngiti naman niyang nginitian ang kaniyang nobyo. "Gusto raw niyang makipag-usap sa akin."
"now?" Kunot-noo nitong tanong sabay tingin kay Zaneda. "May klase siya." Iyon lang ang sinabi ni Shawn at hinawakan na siya sa kamay papalayo. Imbes na makaramdam ng inis ay kilig ang naramdaman ni Yesha. Sobrang over protective kasi nito sa kaniya at buti na lang din talaga at nariyan si Shawn. Hindi na siya nauto at hindi na rin ito nagkaroon ng pagkakataon na kausapin siya.
"Shawn, please?" bakas sa mukha ng babae ang pagmaakaawa ngunit wala naman siyang mabasa na kahit anong emosiyon sa lalaki. Ayaw niyang mas lalong tumindi pa kaya naman pumagitna na si Yesha. "Totoo
NAKANGUSO silang nagpunta sa parking area. Bahagya pang nagulat si Yesha nang makita niya ang sasakyan ni Shawn. Nagkatinginan sila ni Erika dahil hindi nila akalain na nariyan na kaagad ang lalaki ngunit wala naman itong kasama."Ang aga ng sundo mo." Natatawang sabi ni Erika kay Yesha. Napatango na lamang siya. Hindi sasabay sa kaniya si Erika dahil susuduin din ito ng nobyo. "Puntahan ko lang.""Go girl!" saad pa nito.Kaagad siyang lumapit sa sasakyan at kumatok. Ibinaba naman kaagad ni Shawn ang bintana. "Hey, let's go home?""Uhm, kanina ka pa?""Yeah, hindi ako umalis." Halos lumuwa ang kaniyang mata sinabi ng lalaki. Hindi niya lubos maisip na ilang oras naghintay sa kaniya si Shawn. "B-bakit?""I just want to make sure na hindi ka nila malalapitan," sagot nito na nagpainit sa kaniyang puso. Talagang nagiging sagabal siya sa mga ginagawa ng lalaki. Pe
NANG matapos sila ay unang nagpaalam sila Erika. Kahit na gusto pa niya ito kausapin, hindi naman puwede dahil tinawagan ito ng ina. Ngayon, hinihiling lang niya na sana ay magkaayos na sila at maging masaya na ulit ang kaibigan niya. Sa dami nitong naitulong, tanging kasiyahan na lang ang kaya niyang hilingin. Alam niyang kailangan ito ni Erika."Saan mo gustong pumunta?" tanong sa kaniya ni Shawn. Napailing naman siya dahil sa pagod. "Gusto ko magpahinga. Nga pala, bukas kakausapin ko si sir Nics. Aalis na ako sa shop. Hindi ko na kayang magtrabaho." Pagod niyang sabi sa nobyo. Tila kumislap naman ang mata nito dahilan upang simangutan niya. Para kasing masaya pa ito na aalis na siya sa trabaho. Gusto niyang maasar sa reaction ni Shawn pero alam naman kasi niya ang dahilan. Alam na rin namanniya kung ano ang tumatakbo sa isipan nito ngayon. Minsan abnormal talaga ang nobyo niya, pero wala, e. Ito ang pinili niyag mahalin at alam niya sa kaniyang sarili na kahi
TALAGANG pinanindigan ni Shawn ang pagbabantay sa kaniya. Hindi siya iniwan nito matapos maipasa ang lahat ng kaniyang dapat na gawin. Natutuwa siya dahil kahit na hindi na niya alam kung ano ba talaga ang dahilan kung bakit siya nagkakaganito ay inaalagaan pa rin siya ni Shawn.Pinakiusapan din naman niya ang kaniyang nobyo na huwag na lang muna sasabihin sa ina niya. Kaagad naman itong pumayag kaya nakahinga nang maluwag si Yesha."Ice cream?" alok sa kaniya ni Shawn ngunit napangiwi lamang siya. "A-ahm, ayoko ng ice cream. Gusto ko ng scramble." Nakanguso niyang sabi sa lalaki. Napangiwi naman si Shawn sa kaniya. Alam niyang naguguluhan ito pero alam din niyang may mga times talaga na mag-iiba ang gusto mong kainin. Alam niya na naiintindihan siya nito kahit na papaano."Scramble?""Oo, hindi mo ba alam 'yon?" Natatawa pang tanong ni Yesha. Bakas kasi sa mukha ng lalaki na hindi nito alam kung ano
KAHIT na namumula na ang mukha ni Shawn, hindi ito tinigilan ni Yesha. Ngayon lang siya nagkaroon ng pagkakataon na asarin itong muli at gusto ni Yesha na sulitin iyon. Alam niyang hindi sila nagkakaroon ng tahimik na buhay dahil sa nangyayari at nalalaman nila. Pero ngayong silang dalawa lang muna, gusto niyang solohin ang pagkakataon na gumawa ng maraming alaala kasama ang nobyo niya. Bukod sa ito lang ang puwede nilang gawin ngayon, ito lang din naman ang tamang araw para roon."Alam mo next time, huwag mo na lang silang istorbohin, huh? Puwede namang sabihin mo sa akin kung hindi mo alam, tuturuan kita." Nakangisi niyang sabi rito dahilan upang mas lalo itong mapasimangot. "Wife, stop teasing me." Namumula pa rin ang tainga ni Shawn dahilan upang mas lalo siyang matawa. Hindi niya akalain na ganito pala kalaki ang impact nito kay Shawn."Hahaha, sige na. Titigil na ako. Tara, gawa tayo ng ice scramble.""Wife!"
BUONG araw puro pagkain lang ang ginawa ni Yesha. Hindi siya gumawa dahil ayaw ni Shawn at bukod doon, sobrang alaga siya nito. Dahil kung hindi raw siya susunod, kahit ayaw niya ay pipilitin siya nitong magpa-check up. "Anong plano mo sa birthday mo?" pagbagsag niya sa katahimikan. Napatingin naman sa kaniya si Shawn saka malungkot na umiling. "Just celebrate it with you." ramdam na ramdam ni Yesha ang pagkainit ng kaniyang pisngi. Pero kaagad din iyong nawala nang mabasa ang kalungkutan sa mata ng lalaki. Sobrang naiintindihan niya kung ano ang nararamdaman nito ngayon. Alam niyang mahirap na mawalan ng isang ama, pero mas mahirap yung buhay nga ito pero hindi naman siya magawang ituring na kaniya. Kahit na wala na rin ang tunay nitong ama. Alam ni Yesha na deserve ni Shawn ang pagmamahal. "Invite na lang kaya natin ang mga kaibigan mo?" Nanlaki ang mata nito na para bang nagulat kung ano ang in
KINABUKASAN, nagising si Yesha na wala sa tabi niya si Shawn. Kahit na gusto niyang tumayo, hindi niya magawadahil nakaramdam siya ng pagkahilo. Pakiramdam niya ay matutumbay siya anumang oras at naduduwal din siya.Kinapa ni Yesha ang cellphone sa side table at hindi naman siya nahirapan dahil kaagad niya itong nakita. Hindi na rin naman siya nag-alala na dahil alam niyang nasa baba lang naman si Shawn at may gagabay sa kaniya.Kaagad niyang tinawagan si Erika ngunit naka-off ang cellphone nito kaya naman nagpumilit na lang siyang tumayo papunta sa bath room."Baby, huwag mo naman masyadong pahirapan si mommy, okay?" bulong niya sa bata sa kaniyang sinapupunan. Kahit na wala naman siyang magagawa upang pigilan ito, gusto pa rin niyang marinig ng anak niya ang kaniyang hiling kahit na hindi pa siya nito naiintindihan.Nagbilang si Yesha at saka muling inihanda ang kaniyang sar
ALAM ni Yesha na sinabi na niya noon sa kaniyang sarili na hindi siya tatanggap ng kahit ano galing kay Shawn lalo na kung para lang naman sa kaniyang luho. Pero ngayon, ito ang kailangan niya. Hindi para sa kaniyang sarili, kung 'di para sa kanilang dalawa."Salamat nang marami rito, Shawn. No worries, itatabi ko rin naman ito," sabi niya sa lalaki. Hinawakan nito ang kamay niyang may hawak na ATM card. "No, just take it. Pang-shopping mo 'yan."Wala siyang nagawa kung 'di ang tumango na lang. Mas safe na rin kung iyon lang talaga ang alam nito tungkol sa kaniya. Atlis ngayon, hindi na siya mag-aalala kung saan siya kukuha ng pera kapag kinailangan niya sa pagbubuntis. Noon, sarili lang niya ang kaniyang iniisip pero ngayon kasama na ang baby nilang dalawa. Ito na ang kailangan niyang unahin ngayon."sige na, baka ma-late ka pa. Tatawagan ko na lang si Erika." Hinalikan siya ni Shawn sa noo saka hawak
WALANG nagawa si Yesha kung 'di ang hayaan na lamang ang kaibigan niyang si Erika na ireport ang lahat ng nangyayari kay Shawn. Wala naman nang ibang nangyari sa kanila bukod sa makita nila ni Erika si Kristle pero hindi pa rin talaga niya maiwasang hindi mag-alala. Sobrang natatakot siya na baka hindi niya alam ay may pinaplano na naman ang mga itong laban sa kanila. "Huwag ka na nga mag-isip diyan, let's just relax ouselves," saad ni Erika na siyang ikinabuntong hininga niya.Kung alam lang nito kung gaano niya kagustong mag-relax, kaso hindi, e. Hindi niya maialis ang takot na nasa puso niya kahit pa ano ang kaniyang gawin o 'di kaya naman ay sabihin dito. "Sorry," aniya. Sinubukan niyang mag-focus sa ginagawa sa kaniya ng nag-aayos pero hindi pa rin niya maiwasang mabahala at bumalik sa kaniyang isipan na nasa iisang mall sila ngayon ni Kristle."kung mayroon mang dapat na matakot dito, hindi tayo 'yon, Yesha. Sila 'yo. Remember, sila ang may kasalanan sa boy
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p