Chapter 4

CHAPTER 4

TINATAMAD na bumangon si Hera mula sa pagkakahiga nang may sunod-sunod na nagdoorbell sa condo niya. It’s still 4 A.M for goodness sake!  Walang pag-aalinlangang binuksan niya ang pinto sa pag-aakalang si Lacan iyon. Nang buksan niya ang pinto ay halos lumuwa ang mg mata niya ng makita kung sino ang hindi inaasahang bwesita na kanina pa nagdo-doorbell.

“Anong ginagawa mo dito?” Kaagad na usal niya ng makita si Augustus. She can’t help to raise her eyebrows on him.

Nagkibit-balikat ito at walang hiyang pumasok sa loob ng condo niya. Nakita niya ang panunuri sa mga mata nito habang tinitingnan ang kabuuan ng condo niya.

“Sinong may sabing pumasok ka? Hoy!” Sigaw niya ng hindi siya nito pansinin.

Prente itong umupo sa couch niya. May dala-dala itong brown envelope. He’s wearing the same business attire he did wear earlier, magulo ang buhok at nangingitim ang ilalim ng mga mata nito

Lumapit siya dito at nakapameywang na tiningnan. “Get out,” mahinahon niyang sabi sabay turo sa pinto.

He just stares at her with a boring look. “I’m here to send you this.” Itinaas nito ang hawak nitong envelope at iniabot sa kanya.

Imbes na tanggapin niya iyon ay pinakititigan ang inilahad nito. “Ano yan?”

She heard him sigh. “The contract. Now, sign it.” Utos nito.

Hindi makapaniwalang tiningnan niya si Augustus. “Really? Pumunta ka dito para lang dyan? Hey, Gus, it’s still 4 A.M in the morning. Pwede mo namang ipahatid yan kapag may araw na.”

What’s with this man? Ito lang talaga ang sinadya niya sa kanya at talagang ganito kaaga? Hindi pwedeng mamayang may araw na?

Pagod itong bumuntong hininga bago inilagay ang hawak niyang envelope sa maliit na lamesa na nasa sala, he rested hisself to the couch and close his eyes. He looks so tired and drained.

"Hoy! Augustus-- Gus! Get out of my condo, now!" Hera shouted in frustration but the man didn't listen. Nanatili itong nakahiga habang nakapikit ang mga mata. 

Nakailang sigaw na siya pero hindi parin ito nakinig at nanatili lang sa pwesto nito kaya naman ay siya nalang ang lumapit dito at pilit itong hinihila paupo. Augustus groaned weakly.

"Come on, Gus. Umuwi ka na, I don't have the energy to argue with you. Pagod ako." Nakasimangot niyang ani habang hinihila ang lalaki paupo pero bigo siya.

She's really tired though. Masakit ang buong katawan niya dahil sa ginawa nilang dalawa ni Lacan. Kaya nga umuwi siya ng maaga para makapagpahinga, para din may enerheya siya sa pagkikita nila ni Augustus. Pero andito ito ngayon, sa harapan niya at parang walang pakialam kahit hinihila na niya ito.

Umupo ito at namumungay ang mga matang tiningnan siya. "Pagod ka sa ginawa ninyo ng kaibigan ko?" He said hoarsely which makes her frown. What's with this man, again?

"Augustus, I'm tired. That's it. I don't need to explain the reason why I am tired. Just please leave my condo right now." Mahinahon na sabi niya pero parang batang umiling ang kaharap niya kaya nagtaka siya sa inasal nito.

Bahagya niyang inilapit ang mukha sa mukha nito na ikinalaki ng mata ng lalaki. He's not expecting her to do that. Bumaba ang tingin ni Augustus sa labi niya at akmang ilalapit nito ang labi nito sa labi niya ay lumayo siya. 

"You're drunk." Nalukot ang mukha ni Hera ng makaamoy siya ng alak, may phobia na siya sa alak. The last time she drank an alcohol is five years ago. Hindi na siya uminom pang muli, the last time she drank, something bad happened. Kaya naman ay naninibago siya sa amoy ng alak.

Tatlong beses na umiling ang lalaki. "Nah-- just a little." He chuckled which sends shivers to her spine. Bumilis bigla ang pagtibok ng puso niya kaya tinalikuran niya ito at napahawak sa d****b niya.

Damn heart! Stop beating so fast! Pilit niyang sinasaway ang puso niya habang walang humpay ang pagbilis ng tibok nito. Parang kinakarera ang puso niya sa sobrang bilis! Hindi niya maintindihan ang sarili niya, bakit sa simpleng pagtawa lang nito, nagdudulot na ito ng matinding epekto sa kanya. 

"Hera..." nanindig ang lahat ng balahibo niya sa katawan ng banggitin ni Augustus ang pangalan niya. Why is her body reacting so much?!

Natulos lang siya sa kinatatayuan niya. Hindi niya magawang igalaw ni daliri niya habang puso niya ay mas bumilis pa ang pagtibok.

"I'm sorry," biglang sabi nito kaya wala sa sariling nilingon niya ito. As she saw his face, she saw the sincerity and regrets into his eyes.

"Ha?" Maang niya. She wants to hear it clearly. Baka nagkakamali lang siya o guni-guni niya lang iyon.

Nang makita niyang tumayo ito at lumapit sa kanya, parang mahihimatay na siya sa sobrang bilis ng tibok ng puso niya. Nanlambot ang tuhod niya nang abutin nito ang magkabilang kamay niya. Gusto niyang bawiin ito pero hindi niya maigalaw ang kamay niya. What's happening to me?!

"Sorry. I really am sorry. Lacan told me everything about you two. Sorry talaga, Hera. Please forgive me." Bakas ang pagsusumamo sa mukha ng lalaki, bahagya siyang nakaramdam ng awa. Parang gustong patawarin ng puso niya ang lalaki at tanggapin ang sorry nito. Pero iba ang sinasabi ng utak niya.

Marami na itong nagawa at nasabing hindi maganda sa kanya, marami ng nasira, marami ng nagbago at nangyari, hindi sapat ang paghingi nito ng tawad sa kanya. 

"Sorry, pero hindi ko matatanggap ang sorry mo. Umalis ka na, wala akong pakealam kung sabihan mo ako ng kung ano-ano basta wag mo lang akong lapitan. Just treat me as one of your employee or just a stranger on your company. Now, leave." Walang emosyon na sabi ni Hera. Ilang minuto siyang tiningnan ni August, para bang minimemorya nito ang mukha niya.

Kalaunan ay bumagsak ang balikat nito at binitawan ang kamay niya. Nakayuko itong naglakad palabas ng condo niya pero hindi pa man ito nakakalabas ay muli itong nagsalita. "I hope someday, mapatawad mo ako." 

Napailing nalang si Hera habang nakatingin sa likod ng lalaki. "You're just drunk, Gus. You didn't mean what you said." Sabi niya at tuluyan na ngang lumabas ang lalaki sa condo niya.

Nakahinga siya ng maluwag at nanghihinang napaupo sa couch. Mabilis parin ang pagtibok ng puso niya lalong-lalo na kapag naaalala niya ang paghingi ng tawad ni August. Her heart wants to accept his apology but something in her won't. Pinapaalala ng utak niya ang lahat ng mga nagyari pagkatapos na may nangyari sa kanilang dalawa kaya hinding-hindi siya makapapayag na magpatuloy ang pagtibok ng puso niya sa lalaki. Hindi na siya bata pa para hindi malaman ang ibig sabihin ng biglaang pagbilis ng tibok ng puso niya kapag andyan ang lalaki. 

She admits it. She's attracted to him. At hindi pwedeng lumampas pa atraksyon ang nararamdaman niya, pipigilan niya ang nararamdaman habang maaga pa. He's a jerk, Hera. Wag kang tanga.

Wala sa sariling napatingin si Hera sa wall clock na nasa sala niya. Mag-a-alas singko na pala. Naisipan niyang umakyat sa kwarto niya para maligo. Pagkalipas ang ilang kalahating oras ay natapos na siyang maligo at magsipilyo. She's wearing a black sheath dress that hugs her curves. Ito lang kasi ang pormal na damit na meron siya, she's not a fan of jeans and trousers. She prefer wearing dresses when she's going out.

Pagkababa niya sa sala ay agad niyang pinulot ang envelope na inihatid mismo ni August sa kanya at tiningnan ang laman nun. It is indeed the contract. She read all the details there. All she have to do is to sketch designs of clothing, since iyon lang ang kadalasan niyang dini-design. She sometimes sketch accesories, pero mas focus siya sa clothing.

As she signed the contract, she picked her leather shoulder bag and went to Augustus' company. Hindi na siya nag-abalang kumain dahil wala naman siyang gana. She's hoping. . . just hoping na sana, wala siyang makitang kababalaghan sa kompanya ng lalaki. Ang hirap magpanggap ng parang walang alam o nakita. 

AUGUSTUS is literally sleeping in his office. Hindi siya umuwi para matulog. Pagkatapos niyang lumabas sa condo ni Hera ay dumiretso siya sa kompanya niya at doon natulog. He and Lacan had drunk last night and had a small converstation about Hera. Sa bawat pagsasalita ni Lacan kagabi ay ramdam niya ang pag-iingat nito, para bang may sekreto itong mabubunyag sa kanya pero syempre, he respects Hera's privacy.

Nalaman niya na wala pala talaga itong relasyon. Kakikita palang pala ng dalawa kasi limang taon nanirahan si Hera sa Barcelona para sa trabaho nito. Kaya pala hindi niya ito nakita sa loob ng limang taon dahil wala naman talaga ito sa Pilipinas. Lahat ng sinabi niya sa babae ay pinagsisisihan niya. Wala siyang karapatang sabihin iyon lalo pa't sinabi din ni Lacan na pagkatapos ng may mangyari sa kanila ay hindi na ito kinakausap ng ama nito. He felt bad for her, she could just hide and lie about it but she chooses to say the truth. Kaya naman ay kaagad siyang humingi ng tawad pero alam niyang hindi siya kaagad nito mapapatawad.

Augustus was about to fall asleep when someone taps his face. Salubong ang kilay na tiningnan niya ang pangahas na umisturbo sa kanya at sisinghalan na sana niya ito ng makita niya ang nakataas nitong kilay.

Umayos siya ng upo at pilit nilalabanan ang antok na humihila sa kanya. "H-Hey, have you sign it?" Halata ang pagod sa boses niya.

"Hindi ka nagbihis?" Lukot ang mukha na tanong ni Hera sa kanya at simple niya lang itong inilingan.

He saw how Hera sighed deeply as she placed the envelope she was holding on his table. She raised her eyebrows at him and scan his face.

"And you didn't sleep." She commented as she look at his tired face, "matulog ka na muna. I'll wake you..." tiningnan nito ang relong pambisig nito, "at exactly nine AM. Now, sleep." 

Napangiti siya bago isinandal ang likod sa swivel chair niya nang bigla siyang pigilan ni Hera kaya tiningnan niya ito ulit.

"Sa sofa ka matulog, sasakit ang leeg mo d'yan. Come on, hurry!" Parang may humaplos sa puso niya ng mapansin ang pag-aalala sa boses nito pero seryoso parin ang mukha. 

Walang ibang nagawa si Augustus kung hindi ang sumunod sa utos ni Hera at natulog sa sofa na nasa opisina lang niya. The last time he feel is a warm cloth wrapped into his body which make his lips to stretched and form it into a smile before falling asleep.