CHAPTER 39
BUMALIK na si Aether sa Germany dahil nagkaroon ng emergency ang kaniyang misis, mukhang manganganak na ata kaya kailangan niyang nasa tabi nito sa panganganak ng kaniyang misis.
Si Ma'am Tatiana naman ay busy sa pag-aayos sa kaniyang gamit, mukhang excited na itong sumama sa'min sa probinsya namin.
Si Deimos naman ay busy sa paglilinis sa buong mansiyon dahil walang tao rito, kailangan dapat malinis ito. At saka isa pa, imposible naman na may mang akyat-bahay sa mansiyon dito kasi mas lalong pinahigpitan ni Ma'am ang seguridad.
Ako naman ay nagluluto ng pang-agahan namin, tapos si Xiewez naman ay nasa likod ko, kanina pa nakayakap sa'kin, nakalagay ang baba nito sa balikat ko.
"Ano ba, kanina ka pa ha. Hindi ako makapagconcentrate sa pagluluto dahil sa'yo e."Paninisi ko rito na ikinasimangot niya naman.
"Pagbigyan mo na ako, I always wanted to do these to you kaso lang imbalido ako sa mga panahon na 'yon, hindi man lang ako makatayo ka
CHAPTER 40MAKALIPAS ang mga ilang oras nakarating na kami sa probinsya namin, kung si Ma'am ay nakakunot ang noo nito dahil kina Deimos at Xiewez, ngayon ay nakangite na ito.Na-stress rin si Ma'am sa dalawang isip-bata na 'yon e. Sinalubong naman kami nila Mama ng yakap, si Papa naman ay nasa sala lamang nakangite habang nakatingin sa'min.Pumunta naman ako sa direksyon niya at saka niyakap ko siya."Okay ka na ba, Papa?"Tanong ko rito at nginitian naman niya ako."Ang mahal ng mga gamot na binili mo."Sabi nito na mahina kong ikinatawa."Sus, ang importante ay kahit papano gumaling ka, hindi naman importante kung magkano ang halaga ng gamot na 'yon e."Sabi ko rito na ikinangite naman niya.Ginulo naman nito ang buhok ko na ikinasimangot ko."Pa naman e..."Nakangusong sambit ko na mahina naman niyang ikinatawa."Dalaga na talaga ang anak ko, ang laki mo na. Baka maka-ilang buwan nito ay ikakasal ka na."Pang-aasar nito na ikina-i
EPILOGUEKANINA pa ako naiinis dahil halos parang pang punenarya ang pupuntahan ko at hindi ang kasal ko dahil sa puti ng mukha ko.Sina Mama kasi ang nagmake-up sa'kin e hindi naman pala sila marunong magmake-up kaya magmukha akong bangkay o 'di kaya'y isang clown."Sorry na anak, hindi namin alam kung papano e."Panghihingi nito ng tawad na ikinabuntong hininga ko naman.Pumunta ako sa Comfort Room at saka naghilamos para matanggal ang kapalpakan nilang pagme-make up sa'kin.Kinuha ko ang towel ko at saka ipinahid ko ito sa basa kong mukha, humarap ako sa salamin at saka pinulbohan ang mukha ko at saka nagliptint lang ako.Humarap naman ako sa kanila, "Tara na."Kumunot naman ang noo nila,"Bakit hindi lipstick ang ginamit mo?""Ayoko ng lipstick, magda-dry ang labi ko. Tara na, male-late na tayo sa kasal ko e."Sabi ko sa kanila na ikinadali-dali naman nito sa pagbihis mg kanilang susuotin.Kinuha ko na ang bulaklak na nasa table
CHAPTER 1NAGPUPUYOS naman ako sa galit ng nadinig ko naman ang hagulgol ng aking kapatid. Kahapon pa siya iyak ng iyak dahil lang sa gagong putanginang yun.Mag-wa-one year na sana sila pero ang gago may kahalikang iba at tsaka masaya pa siya sa piling ng chakang babaeng yun. Ang kapatid ko pa mismo ang nakatuklas sa paghaharutan ng kaniyang gagong Ex.Dahil narin naiinis ako sa gagong yun dahil pinaiyak niya ang kapatid ko, nagpaplano akong ako ma mismo ang mag-assinate ng isang yun.Mamayang gabi ko sisimulan ang plano pero ngayon, patatahanin ko muna ang kapatid ko. Hindi na nga ito lumalabas sa kaniyang kwarto puro iyak nalang niya ang narinig ko.Napabuntong hininga naman ako at saka pumasok na sa loob ng kaniyang kwarto, nakita ko siya sa isang sulok na yakap yakap ang kaniyang tuhod at gulong gulo ang kaniyang buhok.She really loves him.Ang sarap talagang patayin ng isang yun e, gago! Mahal na mahal siya ng kapatid ko tapos
HALOS hindi ako makatulog mismo sa kwarto ko dito sa aking pinakamamahal na mansiyon dahil sa lalaking yun. Nasa kabilang room naman siya na katabi ko naman.Ilang beses kong sinubukan na i-hack ang sarili kong pagmamay-ari pero hindi ko ito matagumpayan bagkus ay nasira ang isa kung laptop.Naiinis akong napasabunot sa sarili kung buhok. This is so frustrated.Tumawag naman sakin ang kapatid ko, tinatanong niya sakin kung bakit hindi ako umuwi. Sinabi ko naman sa kaniya na nasa mansiyon ako at may ginagawang importante.Mukhang napaniwala naman siya sa sinabi ko kaya mukhang nakahinga iyon ng maluwag.Actually alam niyang may sarili akong mansiyon at saka dinala ko na rin siya dito, sobrang namangha siya sa magandang tanawin pagnasalabas na kami ng mansiyon.Actually malaki ang mansyon ko, napapaligiran naman ito ng mga berdeng bermuda na mas lalong ikinaganda nito.Then halos sampung kilometro ang layo ng barrier sa mansiyon, na naka
NAPATIGIL ako sa pagkakain ng tumunog ang cellphone na nasa lamesa. Napatigil rin sa pagsubo ang lalaking 'to sabay tingin sa cellphone ko.Napabuntong hininga naman ako at saka sinagot ang tawag na nanggagaling sa kapatid ko na si Vien."Yes, need anything from me?"Tanong ko sa kaniya sa kabilang linya."Ate, where are you na? Bakit ang tagal mong umuwi sa bahay? Namimiss na kita, alam mo bang nag-alala ako sayo kasi halos mag-iisang linggo ka nang wala sa bahay?""Vien, you have to understand your ate okay? Medyo busy pa si Ate at saka may gagawin pa kasi ako, medyo matagal-tagalan pa."Malambing na sabi ko."Ate... na mimiss na kita, wala akong kasama dito.""Okay, I'll do anything para makauwi ako agad, okay?"Malambing kong sabi sa kaniya."Okay po, Ate. Pwede po bang magtanong sayo?""Sure, what is it?"Tanong ko sa kaniya."Ate, I found something in your room...""Hmm-mm.. what did you found?""I found a gun under
HUMARAP ako sa salamin at saka inayos ang buhok kong mukhang pugad na ng mga ibon. Sinuklay ko ito at saka bumaba na.Iniripan ko naman si Ryuu nang tumingin siya sa direksyon ko, nilampasan ko lang ito at saka lumabas sa manisyon.Pumunta ako sa swimming pool para doon magparelax, wala kasi akong gagwin kaya mag-swimming muna ako sa pool para naman lumamig an mainit kong ulo.Kanina ko pa kasi gustong sakalin ang lalaking yun, itago nalang natin sa pangalan na 'Ryuu Xiever Saito' Napapakunyeta na kasi siya e.Palaging mukha niya ang bungad uma-umaga. Nakakainis, hindi man lang ako makauwi. Buti nalang at hindi ako namatay sa kakabored dito.Hinubad ko ang jacket na suot ko, alangan naman na magja-jacket ako maligo. Kaya tumambad naman sakin ang kulay black na sports bra ko at saka ang shorts kung kulay black na above the knee.I tied my hair at saka nagdive sa swimming pool. I let myself float at dinama ko naman ang sariwang hangin, pati na ang s
KINABUKASAN maaga akong nagising para magluto ng kanin at saka ulam dahil maysakit pa si Ryuu.Siya kasi ang tagaluto dito e, kasi hindi naman ako masyadong magaling magluto kaya si Ryuu ang palaging nagluluto mapaumaga man yan o gabi.Napatigil ako sa pagluluto ng may yumakap sa bewang ko, inilagay niya ang kaniyang baba sa balikat ko."What are you doing?"Tanong nito sakin pero hindi ko iyon sinagot."Bakit lumabas ka sa kwarto mo? Dapat magpahinga ka pa."Sabi ko sa kaniya na ikinatss naman niya."Ayoko doon, ang boring lalo na pag hindi ko nasilayan ang kagandahan mo."Sabi niya kaya hindi ko maiwasang hindi mapangite."Tss. Bolero, umupo ka duon."Sabi ko at saka tinuro ko ang sofa.Umiling naman ito. "Ayoko, gusto ko dito."Napabuntong-hininga naman ako. "Oo na, bahala ka na nga."Mahina itong natawa habang nakayapos parin ang kaniyang kamay sa bewang ko, nakalagay parin ang kaniyang baba sa balikat ko.Nang matapos na a
INIS akong bumangon sa higaan dahil sumasakit parin ang hita ko. Bumaba ako para hanapin si Vien.Nang makababa na ako ay napahinto ako sa pagkilos ng masilayan ko muli ang kaniyang mukha.Ano ang ginagawa niya dito?"What are you doing here?"Tanong ko kay Ryuu, napatingin naman ito sakin."I'm here to visit you."Tipid nitong sabi na ikinataas ng kilay ko."I'm fine.""Tss... yan ba ang okay sayo? E, halos hindi ka na nga makalakad e."Sabi niya at iningusan ko naman ito."Tss.. okay na nga ako e, kaya na nga kitang ibalibag diyan!"Inis na sabi ko na ikinatawa naman ng mahina.Lumapit siya sa direksyon ko at saka hinapit niya ang bewang ko. Napatigil kami ng may tumikhim.Tinaasan ko siya ng kilay. "May sakit ka ba, Vien?"Ngumise naman ito." Oo, sumasakit na ang ngipin ko dahil sa katamisan niyong dalawa."Umirap naman ako sa kaniya."Inalalayan lang niya ako."May pang-aasar ang sumilay sa kaniyang l
EPILOGUEI AM driving papuntang Sweet Lethal Cafe para bugbogin ang pinsan kung tanginang gago. Walang hiya ang isang yun, sinaktan niya ang pinakamamahal na kapatid ng babaeng future wife ko.Ipinark ko ang kotse ko at saka naka-sunglasses na lumabas, kahit na gabi ay naka-sunglasses ako. Who cares? I love this new style of me.Inis naman akong pumunta sa direksiyon niya pero ang gago, natuto pang tumawa. Mas lalo akong nagalit.So, it is true that he really cheated on her. He cheated my future wife's sister? He doesn't even mind if he hurt someone.And seeing him like this makes me want to smack his head. Pumunta ako sa direksiyon niya at saka umupo sa kabilang upuan kaharap niya.Walang emosyon ko siyang tiningnan."Why did you hurt her?"Ngumiwi naman ito at saka naging malungkot ang expression nito. "Because I have to dahil baka mapapahamak siya lalong lalo na't pinagbantaan ako ng babaeng yun, hindi ko alam na kasapi pala siya sa isang
NAKARATING na sila Vien, Yung ex niya na torpe at saka si Ryuu. Lumapit naman si Ryuu sakin at saka niyakap ako."Damn. I miss you so much."Malambing na sabi niya akmang hahalikan niya sana ako ng hinila siya ni Papa palayo sakin na ikinatawa ko naman."Ikaw ba ang boyfriend nitong anak ko?"Striktong sabi ni Papa sa kaniya at tumango naman ito."Yes. I am."Kampanteng sagot ni Ryuu sa kaniya."Hiwalayan mo siya."Sabi ni Papa na ikinaawang ng mga bibig namin sa sinabi nito."I can't, Sir. I love your daughter so much, alam kung masyadong maaga pero dahil si Pag-ibig ang kalaban namin, mapapaaga talaga. There's no time, no age, no year limit when it talks about love. I love your daugther so much, I'm willing do anything just to prove to you that I really love her. If you want to know how much I love her, listen to my heartbeat dahil siya lamang ang kayang patibokin ng ganito kalakas ang puso ko."Seryosong sabi niya sa Papa ko at saka tiningnan niya naman s
NAGPAALAM na ako kina Ryuu. Nasa loob na ako ng eroplano habang ang tingin ko ay nasa himapapawid at nakasaksak ng earphone ang tenga ko.Namimiss ko kaagad sila lalong lalo na si Ryuu. Ilang araw kaya ako doon sa Paris? Makakauwi ba ako kaagad? Ano bang problema nila Mama?Bakit pinauwi agad nila ako sa Paris agad-agad? Bakit naramdaman ko na may tinatago sila sakin?NAPAMULAT ang mga mata ko ng makalapag na ang eroplano. Bumaba na ako sa eroplano kasama ang mga bagahe ko. Hinahanap ko kung nasaan sina Mama at si Papa.Napangite naman ako ng makita ko sila na kumakaway papunta sakin. Lumapit naman ako sa kanila at niyakap sila."I miss you two."Masayang sabi ko na ikinatawa naman nito."I miss you too."Sabay na sabi nilang dalawa.Si Papa ang bumuhat ng bagahe ko, hindi naman ito mabigat. Sumakay na kami sa sasakyan na pagmamay-ari namin."So, how's your trip?"Tanong sakin ni Mama."It's fine."Tipid kung sabi."So how's yo
NASA isang restaurang kami ngayon kasama ang ex nitong si Vien. Yung gagong lalaking gusto kung kidnappin pero iba ang nakidnapped ko. Yung nakidnapped ko ay ang pinsan niya."So, how's life?"Natatawang tanong ng gagong ex niya, tinaliman ko naman siya ng tingin."Wag mo kaming ma how's life dahil baka hindi ako makapagpigil na isaksak ko ang tinidor na hawak ko sa lalamunan mo."Pagbabanta ko naman sa kaniya at mahina itong natawa."Kumusta ang pangkidnapped sa pinsan ko?"Pang-aasar niya na ikinainis ko.Tiningnan ko naman si Vien na walang imik. "Hoy Vien, ilayo mo sakin ang gagong yan dahil baka mapatay ko siya." Inis na sabi ko at mahina naman itong natawa."Sus. Manahimik ka na nga, Ate. Pansinin mo yang katabi mo, kanina pa yan naghihintay na mapansin mo."Pang-aasar niya sakin na ikinairap ko naman."Tss. Manahimik ka nga rin, magpansinan kayo ng ex mo."Pang-aasar ko sa kaniya na ikinatawa naman niya."Sus.. Friends na kami."Nakangiting
TAKHA niya naman akong tiningnan na para bang hindi siya makapaniwala sa naging tanong ko."Seriously? Hindi mo alam kung sino ang nagpalaya sa mga bata?"Gulat na sabi niya.I looked at her flatly. "Magtatanong ba ako kung alam ko ang sagot?"Umirap naman ito at saka tinuro si Ryuu na nakapamulsa habang nakatingin sakin. "He is."Kumunot naman ang mga noo ko dahil sa sinabi niya. "Please explain it to me."Naguguluhang sabi ko sa kaniya."Well, ganito kasi yun.. Ryuu was the one who pretend to be their alliance but the truth is he is just a spy. Yes, he is also part of our organization, He is Ryuu Xevier Saito, my cousin."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag panga ko."Your what!??"Gulat na pasigaw kung sabi sa kaniya.She smiled sweetly. "He's my cousin."Napanganga ulit ako sa sinabi niya. I can't believe it like what the hell is going on? That explain why kung bakit medyo pareho sila ng shape sa mukha at sak parehong singkit.W
NAPABALIKAWALAS ako ng may tumawag sakin, dali dali ko 'tong sinagot."Yes?" Sabi ko sa kabilang linya."Agent Deadly we need you."Malamig na sabi ng nasa kabilang linya na ikinaseryoso ko naman."Okay. What do you want me to do?"Walang emosyong tanong ko sa kaniya."I need you to send me the coordinates. The killers are alreasy moving, they are torturing the innocent children for money and ransom. That's why I wanted you to tract them down, I will send you the other agents who are capable of handling this situations."Malamig na sabi niya at saka pinatay ang tawag.Napakuyom naman ako sa aking sariling kamao. Those shitting killers are alreasy making their moves.They hurt the innocent one. Hinding-hindi ko 'to mapapalagpas. I opened my high tech computer, I press something in it at saka I tried to located those bastards.Napangiti naman ako ng makita ko kung asan sila ngayon. I really love this high tech of mine. Kaya nitong mang-trac
MAG-iisang linggo na kaming nandito sa mansiyon, kanina pa tawag ng tawag si Vien na papauwiin na niya ako kasi namiss niya daw ako.Ano bang nasaisip ng isang galung-gong na 'to?Lumabas ako at saka humiga sa may bermuda na damohan at saka nag-iisip.Naramdaman ko naman ang presensiya niya pero hindi ko naman 'to pinansin."Hey.... Do you really badly want to go home?"Mahinang sabi niya pero nararamdaman ko naman ang pagtutol nito."Yeah. Besides, namimiss ko na rin ang kapatid ko. You can also visit me in our house if you want to."I straighforwardly said to him.Nag-iwas naman ito ng tingin. "Okay then. Let's get you home, today."Kumunot naman ako noo ko at saka tiningnan siya. "Why are you sound dissappointed?"Ngumuso naman ito. "It sounds like you don't want me by your side that's why you badly wanted to go home."Umirap naman ako saka niyakap siya. "It's not like that. I love being with you because I feel safe pero hindi n
NAPANGITE naman ako ng yumakap siya sakin na para bang nanlalambing ito. Inilagay niya ang kaniyang baba sa aking balikat habang ang kaniyang mga kamay ay nakayapos sakin."May problema ka ba?"Tanong ko sa kaniya at agad naman itong umiling na ikinangite ko naman."Nagpapalambing lang ako sayo."Sabi niya na mahinang ikinatawa ko."Tss. Ikaw talaga. By the way, bakit nandito parin tayo sa mansion ko?"Bumitaw naman ito sa yakap at saka nakangising tiningnan ako. "Kasi kinidnapped kita."Umirap naman ako."Tch. Ako nga yung nangidnapped sayo e."Mahina itong natawa at saka pinisil ang ilong ko. "This time ako naman ang kikidnapped sayo.""Sus.. Kung ano ano pa ang sinabi, hindi mo naman ako kailangang kidnappin e.""Ganun ba.""Yeah.""By the way, balik na tayo sa bahay ko at sa bahay mo."Sabi ko na ikinalukot ng kaniyang mukha."Why? Hindi ka ba masaya kasama ako?"Malamig na sabi niya kaya mahinang sinampal ko ang kaniy
INIS akong bumangon sa higaan dahil sumasakit parin ang hita ko. Bumaba ako para hanapin si Vien.Nang makababa na ako ay napahinto ako sa pagkilos ng masilayan ko muli ang kaniyang mukha.Ano ang ginagawa niya dito?"What are you doing here?"Tanong ko kay Ryuu, napatingin naman ito sakin."I'm here to visit you."Tipid nitong sabi na ikinataas ng kilay ko."I'm fine.""Tss... yan ba ang okay sayo? E, halos hindi ka na nga makalakad e."Sabi niya at iningusan ko naman ito."Tss.. okay na nga ako e, kaya na nga kitang ibalibag diyan!"Inis na sabi ko na ikinatawa naman ng mahina.Lumapit siya sa direksyon ko at saka hinapit niya ang bewang ko. Napatigil kami ng may tumikhim.Tinaasan ko siya ng kilay. "May sakit ka ba, Vien?"Ngumise naman ito." Oo, sumasakit na ang ngipin ko dahil sa katamisan niyong dalawa."Umirap naman ako sa kaniya."Inalalayan lang niya ako."May pang-aasar ang sumilay sa kaniyang l