CHAPTER 18
SABAY kaming dalawa na pumasok sa Grocery Store, nakabusangot pa rin ang mukha niya na lihim ko namang ikinatawa.
"Anong itsura 'yan?"Pigil tawa ko ng makita kong mas lalong bumusangot ang kaniyang mukha.
"Mukhang gwapo."Nakabusangot nitong sabi na ikinahalakhak ko naman.
"Bakit gano'n? Naging kwago?"Natatawang sabi ko na ikinaismid naman niya.
"Shut up and finish this fuck!"Inis nitong sabi na mahina ko namang ikinatawa.
"Putchangina ka talaga. Diyan ka nalang, mag-iisa nalang akong mamili."Sabi ko sa kaniya na ikinaingos niya.
"Ayoko. Sasama nalang ako sa'yo, iiwan mo lang pala ako dito sana hindi mo nalang ako sinama."Inis nitong sabi na ikinairap ko naman.
"Akala ko labag sa loob mong samahan ako."Sabi ko rito na ikinakibit-balikat naman naman niya.
"So? Iiwan mo lang ba ako dito?"Walang emosyong sabi nito na nakataas ang isang kilay nito at napakalamig ng tingin niya sa'kin.
Bumuga namana ko ng hangin.
CHAPTER 19"WHAT the hell is going on?"Walang emosyong sabi ni Xiewez na ikinangite ni Ma'am.She clapped her hands at saka tiningnan niya si Xiewez. "Anak, meet Deimos Zhen Wyst, our new butler."Nakangiting sabi nito kay Xiewez na ikinalukot ng kaniyang mukha."And why?"Kunot-noong tanong nito sa kaniyang ina.Her mother smiled, "He will be the driver and a butler. He will also assist you."Mas lalong kumunot naman ang kaniyang noo. "Assist for what? I can manage on my own. Why do you keep hiring someone when I can freely manage by my own."Bumuntong hininga naman si Ma'am bago nito sinagot ang tanong ng kaniyang anak na sobrang tigas ang ulo."Anak, pag lalabas kayo, siya mismo ang maging chauffeur niyo, since hindi naman marunong magmaneho si Yvey, isa pa he will help you in every way he can, while Yvey will do the cleaning and everything that she can also do."Pagpapaliwanag naman nito sa kaniyang anak.Bumuga ng marahas ng hangin s
CHAPTER 20NAKANGITI akong pumasok sa bahay- mansiyon pala. Sumunod naman si Deimos at saka si Xiewez. Si Ma'am kasi may appointment siya ngayon kaya umalis na siya.Ang resulta, naiwan kami dito. Dumiretso ako sa kusina para maghanda ng makakain. Akmang kukunin ko na sana ang kutsilyo ng may nagsalita sa likod ko."Can I help?"Tanong nito sa'kin, lumingon naman ako sa kaniya at saka nginitian siya."Do you know how? Uhm... 'yung adobo,"Ani ko naman sa kaniya.Napakunot naman ito sa sinabi ko. "Adobo? What's that?"Gulat at hindi ako makapaniwalang nakatingin sa kaniyan. "Seriously? Hindi mo alam ang adobo? I mean.. you don't alam the adobo?"Nakangiwing sabi ko.I'm nosebleeding... Putchangina."Yeah."Nahihiyang sabi nito at saka napakamot sa kaniyang batok."But I can help you in the way I can."Pagbabawi nito na ikinangite ko naman."By the way.. how old are you? You still... ano.. uhmm.. young."Nakangiwing sabi ko naman.
CHAPTER 21NAPABUGA naman ako ng marahas dahil sa dalawang ugok na 'to, kung kahapon ay parang pusa at aso, ngayon parehas ng naging unggoy.Si Deimos naman, ang buong akala ko ay matino ito at seryoso pero may pagka-baliw rin pala kagaya ng kaniyang amo.Inis ko naman silang dinuro ng sandok. "Deimos, Xiewez, paghindi kayo titigil diyan, sasapakin ko talaga kayo gamit nito."Pagbabanta ko sa kaniya sabay taas ng sandok.Sabay naman silang napalunok at parang naging aso sa sobrang behave."Good Dogs."Nakangising sabi ko na ikinataas nila ng kilay— sabay pa talaga sila sa pagtaas ng kanilang kilay."I can do... dogstyle."Nakangising sabi ni Xiewez na ikinanlaki ng mga mata ko."I can also do... monkeystyle."Pagmamalaking sabi ni Deimos na ikinakunot ko naman."May monkey style ba?"Takhang tanong ko ba ikinakunot niya naman."Huh? Ofcourse there is! Monkey is also an animal, right?"Inosenteng sabi nito n ikinabuntong hininga k
CHAPTER 22NAG-IMPAKE na ako ng mga gamit ko, I mean ang dinala ko lang ay ang shoulder bag ko at saka pera at phone. 'Yon lang, hindi na ako nag-abalang mag-impake ng damit kasi bahay naman namin ang pupuntahan namin kaya may damit ako doon.Lumabas na ako doon at nakita ko naman silang dalawa na may dalang sobrang laki na maleta.Putchangina ang mga 'to.Pumunta naman ako sa direksyon nila at saka inis na pinamewangan silang dalawa na inosenteng nakatingin sa'kin."Baka pati mansiyon dadalhin niyo na. Putchangina! Dalawang araw lang tayo doon tapos ang maleta niyo pang isang buwan!"Inis na pasinghal ko sa kanila."Oh tapos? Nandito lahat ng importanteng gamit ko."Sagot naman ni Xiewez na ikinatango naman ni Deimos.Kunot noong tumingin ako kay Deimos. "Nakakaintindi ka na ng tagalog?"Marahan naman itong tumango. "Yes, but not really, besides I'm a fastlearner that's why I can easily learn it. And Xiewez is also helping me."Tu
CHAPTER 23ILANG ORAS ang nakalipas, nakarating na kami sa probinsya. Halos gusto kong kainin na ako ng lupa dahil sa kakahihiyan.Sino ba naman ang hindi mahihiya, e halos 'yong dalawang isip-bata e pati jeep hindi nila alam. Tapos imbes na cash ang ibigay sa driver para sa pagbayad, black card ang ibinigay.Halos gusto ko na silang pag-untuging dalawa. Kung hindi lang ako thankful kay ma'am, matagal ko na silang iniwan doon sa jeep.Putchangina talaga sila."Hey! Stop stealing my food!"Inis na sabi ni Deimos kay Xiewez pero tinawanan lang siya nito at hindi pinansin saka kinain ang pagkain nito.Nakangusong tiningnan ni Deimos si Mama na masayang nakatingin sa kanilang dalawa."Auntie, he keep stealing my food."Nakangusong sabi nito na ikinatawa naman ni Mama."Here..."Sabi nito at saka naglagay ulit ng prinitong isda sa kaniyang plato. "You can have mine."Nakangiting sabi nito.Nanlalaking mata na tiningnan ko si M
CHAPTER 24KANINA pa nila kinukulit ang kapatid ko na makipaglaro sa kanila ng tagu-taguan kaso lang mapilit ang kapatid ko.Palaging no ang natanggap ng dalawang isip-bata sa kapatid ko.Parang silang dalawa pa ang bata kaysa sa kapatid ko na dyes anyos pa ang edad."Sige na... Play with us... we are your Kuya."Nakangusong sabi ni Deimos kay Thren na ikina-iling naman ng kapatid ko at pinamewangan siya.To think that medyo marunong ng magtagalog si Deimos kaso lang hindi pa as in na magaling talaga, may accent pa ito sa bawat pagbigkas niya sa wikang tagalog.Pinagkrus naman ni Thren ang kaniyang braso at saka matalim na tiningnan ang dalawang parang asong nagmamakaawa."Stop acting like a kid! You two are already teenager yet you still want to play hide and seek, why don't you hide forever?"Inis na sabi ng kapatid ko na mahina ko namang ikinatawa.Ganito kasi ang kapatid ko lalo na't kilala ko ang lalaking dinala ko dito o ako
CHAPTER 25INUTOSAN ako ni Mama kanina na bumili ng mga grocery dahil daw ubos na ang stock namin.Sumama naman sa'kin si Xiewez at saka si Deimos, hi-hindi na sana ako pero masyado silang mapilit kaya wala na akong ibang magawa kun'di ang pumayag.Akmang aalis na sana kaming tatlo ng may nagsalita sa likod namin."Where are you going?"Takhang tanong ni Thren. Lumingon naman ako sa direksyon niya at nakita ko naman na nakataas ang kaniyang kilay at pinag-krus nito ang kaniyang braso.Ngumite naman ako, "Ah, si Mama kasi inutosan ako na mang-grocery ngayon."Tumango naman 'to at napadako ang tingin niya sa dalawang isip-bata na nakangise."And what about them?"Tanong nito at itinuro ang dalawa."Ano kasi... gusto nilang sumama."Nakangiwing sabi ko na ikina-ismid naman nito."Kung sasama sila, dapat kasama rin ako baka kung ano-ano pa ang gagawin ng dalawang 'yan sa'yo."Sabi nito na mahina ko naman ikinatawa.Parang tatay ko
CHAPTER 26NASA BAHAY na kami, hindi namin sinabi kina Mama at Papa ang nangyari kani-kanila lang sa grocery dahil baka itakin ni Papa ang lalaking 'yon.Pinamewangan naman ako ni Mama, "Bakit ang tagal niyo? Halos dalawang oras na kayong nandoon ah."Ngumise naman ako sa kaniya para itago ang kaba, ayoko kasi na magsinungaling sa parents ko... I considered this as white lies."Kasi ang daming tao ang nakapila sa counter kaya natagalan kami, tapos ang dalawang lalaki..."tukoy ko kina Xiewez at Deimos na ikinakunot naman ng noo nila," Ginutom sila kaya wala kaming magawa kun'di ang kumain muna."Pagpapaliwanag ko sa kanila at mukha namang naniwala sila sa sinabi ko."Gano'n ba, mabuti naman at pinakain mo muna silang dalawa."Nakangiting sabi ni Mama na ikinatango ko rin naman at saka nagthumbs-up."Oo naman, masama ang magpapalipas ng gutom."Nakangising sabi ko sa kanila at tumangi naman ito.Napatingin naman ito kina Xiewez at Deimos na masam
EPILOGUEI AM driving papuntang Sweet Lethal Cafe para bugbogin ang pinsan kung tanginang gago. Walang hiya ang isang yun, sinaktan niya ang pinakamamahal na kapatid ng babaeng future wife ko.Ipinark ko ang kotse ko at saka naka-sunglasses na lumabas, kahit na gabi ay naka-sunglasses ako. Who cares? I love this new style of me.Inis naman akong pumunta sa direksiyon niya pero ang gago, natuto pang tumawa. Mas lalo akong nagalit.So, it is true that he really cheated on her. He cheated my future wife's sister? He doesn't even mind if he hurt someone.And seeing him like this makes me want to smack his head. Pumunta ako sa direksiyon niya at saka umupo sa kabilang upuan kaharap niya.Walang emosyon ko siyang tiningnan."Why did you hurt her?"Ngumiwi naman ito at saka naging malungkot ang expression nito. "Because I have to dahil baka mapapahamak siya lalong lalo na't pinagbantaan ako ng babaeng yun, hindi ko alam na kasapi pala siya sa isang
NAKARATING na sila Vien, Yung ex niya na torpe at saka si Ryuu. Lumapit naman si Ryuu sakin at saka niyakap ako."Damn. I miss you so much."Malambing na sabi niya akmang hahalikan niya sana ako ng hinila siya ni Papa palayo sakin na ikinatawa ko naman."Ikaw ba ang boyfriend nitong anak ko?"Striktong sabi ni Papa sa kaniya at tumango naman ito."Yes. I am."Kampanteng sagot ni Ryuu sa kaniya."Hiwalayan mo siya."Sabi ni Papa na ikinaawang ng mga bibig namin sa sinabi nito."I can't, Sir. I love your daughter so much, alam kung masyadong maaga pero dahil si Pag-ibig ang kalaban namin, mapapaaga talaga. There's no time, no age, no year limit when it talks about love. I love your daugther so much, I'm willing do anything just to prove to you that I really love her. If you want to know how much I love her, listen to my heartbeat dahil siya lamang ang kayang patibokin ng ganito kalakas ang puso ko."Seryosong sabi niya sa Papa ko at saka tiningnan niya naman s
NAGPAALAM na ako kina Ryuu. Nasa loob na ako ng eroplano habang ang tingin ko ay nasa himapapawid at nakasaksak ng earphone ang tenga ko.Namimiss ko kaagad sila lalong lalo na si Ryuu. Ilang araw kaya ako doon sa Paris? Makakauwi ba ako kaagad? Ano bang problema nila Mama?Bakit pinauwi agad nila ako sa Paris agad-agad? Bakit naramdaman ko na may tinatago sila sakin?NAPAMULAT ang mga mata ko ng makalapag na ang eroplano. Bumaba na ako sa eroplano kasama ang mga bagahe ko. Hinahanap ko kung nasaan sina Mama at si Papa.Napangite naman ako ng makita ko sila na kumakaway papunta sakin. Lumapit naman ako sa kanila at niyakap sila."I miss you two."Masayang sabi ko na ikinatawa naman nito."I miss you too."Sabay na sabi nilang dalawa.Si Papa ang bumuhat ng bagahe ko, hindi naman ito mabigat. Sumakay na kami sa sasakyan na pagmamay-ari namin."So, how's your trip?"Tanong sakin ni Mama."It's fine."Tipid kung sabi."So how's yo
NASA isang restaurang kami ngayon kasama ang ex nitong si Vien. Yung gagong lalaking gusto kung kidnappin pero iba ang nakidnapped ko. Yung nakidnapped ko ay ang pinsan niya."So, how's life?"Natatawang tanong ng gagong ex niya, tinaliman ko naman siya ng tingin."Wag mo kaming ma how's life dahil baka hindi ako makapagpigil na isaksak ko ang tinidor na hawak ko sa lalamunan mo."Pagbabanta ko naman sa kaniya at mahina itong natawa."Kumusta ang pangkidnapped sa pinsan ko?"Pang-aasar niya na ikinainis ko.Tiningnan ko naman si Vien na walang imik. "Hoy Vien, ilayo mo sakin ang gagong yan dahil baka mapatay ko siya." Inis na sabi ko at mahina naman itong natawa."Sus. Manahimik ka na nga, Ate. Pansinin mo yang katabi mo, kanina pa yan naghihintay na mapansin mo."Pang-aasar niya sakin na ikinairap ko naman."Tss. Manahimik ka nga rin, magpansinan kayo ng ex mo."Pang-aasar ko sa kaniya na ikinatawa naman niya."Sus.. Friends na kami."Nakangiting
TAKHA niya naman akong tiningnan na para bang hindi siya makapaniwala sa naging tanong ko."Seriously? Hindi mo alam kung sino ang nagpalaya sa mga bata?"Gulat na sabi niya.I looked at her flatly. "Magtatanong ba ako kung alam ko ang sagot?"Umirap naman ito at saka tinuro si Ryuu na nakapamulsa habang nakatingin sakin. "He is."Kumunot naman ang mga noo ko dahil sa sinabi niya. "Please explain it to me."Naguguluhang sabi ko sa kaniya."Well, ganito kasi yun.. Ryuu was the one who pretend to be their alliance but the truth is he is just a spy. Yes, he is also part of our organization, He is Ryuu Xevier Saito, my cousin."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag panga ko."Your what!??"Gulat na pasigaw kung sabi sa kaniya.She smiled sweetly. "He's my cousin."Napanganga ulit ako sa sinabi niya. I can't believe it like what the hell is going on? That explain why kung bakit medyo pareho sila ng shape sa mukha at sak parehong singkit.W
NAPABALIKAWALAS ako ng may tumawag sakin, dali dali ko 'tong sinagot."Yes?" Sabi ko sa kabilang linya."Agent Deadly we need you."Malamig na sabi ng nasa kabilang linya na ikinaseryoso ko naman."Okay. What do you want me to do?"Walang emosyong tanong ko sa kaniya."I need you to send me the coordinates. The killers are alreasy moving, they are torturing the innocent children for money and ransom. That's why I wanted you to tract them down, I will send you the other agents who are capable of handling this situations."Malamig na sabi niya at saka pinatay ang tawag.Napakuyom naman ako sa aking sariling kamao. Those shitting killers are alreasy making their moves.They hurt the innocent one. Hinding-hindi ko 'to mapapalagpas. I opened my high tech computer, I press something in it at saka I tried to located those bastards.Napangiti naman ako ng makita ko kung asan sila ngayon. I really love this high tech of mine. Kaya nitong mang-trac
MAG-iisang linggo na kaming nandito sa mansiyon, kanina pa tawag ng tawag si Vien na papauwiin na niya ako kasi namiss niya daw ako.Ano bang nasaisip ng isang galung-gong na 'to?Lumabas ako at saka humiga sa may bermuda na damohan at saka nag-iisip.Naramdaman ko naman ang presensiya niya pero hindi ko naman 'to pinansin."Hey.... Do you really badly want to go home?"Mahinang sabi niya pero nararamdaman ko naman ang pagtutol nito."Yeah. Besides, namimiss ko na rin ang kapatid ko. You can also visit me in our house if you want to."I straighforwardly said to him.Nag-iwas naman ito ng tingin. "Okay then. Let's get you home, today."Kumunot naman ako noo ko at saka tiningnan siya. "Why are you sound dissappointed?"Ngumuso naman ito. "It sounds like you don't want me by your side that's why you badly wanted to go home."Umirap naman ako saka niyakap siya. "It's not like that. I love being with you because I feel safe pero hindi n
NAPANGITE naman ako ng yumakap siya sakin na para bang nanlalambing ito. Inilagay niya ang kaniyang baba sa aking balikat habang ang kaniyang mga kamay ay nakayapos sakin."May problema ka ba?"Tanong ko sa kaniya at agad naman itong umiling na ikinangite ko naman."Nagpapalambing lang ako sayo."Sabi niya na mahinang ikinatawa ko."Tss. Ikaw talaga. By the way, bakit nandito parin tayo sa mansion ko?"Bumitaw naman ito sa yakap at saka nakangising tiningnan ako. "Kasi kinidnapped kita."Umirap naman ako."Tch. Ako nga yung nangidnapped sayo e."Mahina itong natawa at saka pinisil ang ilong ko. "This time ako naman ang kikidnapped sayo.""Sus.. Kung ano ano pa ang sinabi, hindi mo naman ako kailangang kidnappin e.""Ganun ba.""Yeah.""By the way, balik na tayo sa bahay ko at sa bahay mo."Sabi ko na ikinalukot ng kaniyang mukha."Why? Hindi ka ba masaya kasama ako?"Malamig na sabi niya kaya mahinang sinampal ko ang kaniy
INIS akong bumangon sa higaan dahil sumasakit parin ang hita ko. Bumaba ako para hanapin si Vien.Nang makababa na ako ay napahinto ako sa pagkilos ng masilayan ko muli ang kaniyang mukha.Ano ang ginagawa niya dito?"What are you doing here?"Tanong ko kay Ryuu, napatingin naman ito sakin."I'm here to visit you."Tipid nitong sabi na ikinataas ng kilay ko."I'm fine.""Tss... yan ba ang okay sayo? E, halos hindi ka na nga makalakad e."Sabi niya at iningusan ko naman ito."Tss.. okay na nga ako e, kaya na nga kitang ibalibag diyan!"Inis na sabi ko na ikinatawa naman ng mahina.Lumapit siya sa direksyon ko at saka hinapit niya ang bewang ko. Napatigil kami ng may tumikhim.Tinaasan ko siya ng kilay. "May sakit ka ba, Vien?"Ngumise naman ito." Oo, sumasakit na ang ngipin ko dahil sa katamisan niyong dalawa."Umirap naman ako sa kaniya."Inalalayan lang niya ako."May pang-aasar ang sumilay sa kaniyang l