CHAPTER 12
HINDI na ako nag-abalang magpalit ng damit total naka t-shirt ako na kulay gray na medyo may kalakihan, at saka naka-ripped jeans lang ako.
Hindi ko na rin inayos ang buhok ko total Bar naman ang pupuntahan namin hindi kung anong fashion show.
Actually, van 'yung ginamit ni Killian na maging transportasyon namin papuntang Myk's Bar na kung saan doon sila mag-iinoman kasama ang iba pa nilang kaibigan.
Habang ako naman ay taga bantay lang ni Xiewez, parang naging bodyguard niya ako. Sumasideline rin pala ako bilang isang bodyguard, hindi lang isang katulong.
"Ano daw nangyari sa isang 'yon?"Tanong ni Xiewez. kay Killian, hindi naman ito nag-abalang lingonin si Xiewez dahil busy ito sa pagmamaneho.
"Na-busted ang gago at saka iniwan siya kaya ayon nagwawala, tapos si Ryuu naman ay inaya tayong mag-inoman para daw sa kaibigan nating sawi sa putang-inang pag-ibig na 'yan."Sabi nito na ikinatango naman ni Xiewez.
"Gago lang talaga
CHAPTER 13NAPATIGIL kaming dalawa ni Xiewez sa pagdaldal nang huminto na ang van ni Killian. Mukhang nakarating na kami sa aming destinasyon... sa kanilang destinasyon pala.Naunang bumaba na si Killian at saka tinulungan niyang makababa si Xiewez na nahihirapang bumaba dahil nakaupo lamang ito sa kaniyang wheelchair kaya ang ginawa ni Killian ay binuhat niya mismo ang wheelchair para makababa si Xiewez.Sumunod naman akong bumaba at saka isinara ang pinto ng van nito.Naunang naglakad si Killian at sumunod naman nito si Xiewez na walang emosyong nakaupo sa kaniyang wheelchair habang ang kaniyang kamay ay busy sa pagpipindot-pindot para gumana ang wheelchair at ito na mismo ang maging paa ni Xiewez pansamantala.Nang makapasok na kami sa Bar, lahat ng taong nandoon ay napunta sa'min ang kanilang mga atensyon, nagtatakha sila kung bakit daw may taong naka-wheelchair ang pumasok sa Bar.Rinig na rinig namin ang mga bulong-bulungan nila pero h
CHAPTER 14TUMIGIL naman ang Van ng nasa tapat na kami sa bahay ko. Bago pa ako makalabas ay nagsalita si Killian."Aren't you planning to go back as a Seaman? I know how much you value your job, so I was just thinking if you will go back to your job."He said and I looked at him flatly."Do you think that I can go back to my job?"Malamig na sabi ko.Hindi naman ako makakabalik sa trabaho ko dahil imbalido na ako. We've tried everything, I tried everything para mapagamot ako kaso wala paring nangyari.I'm still an invalid person and a worthless one.I can't never go back to my job."Your father—nevermind. Anyways, you should take her inside."Sabi nito at tumango naman ako."Oh wait, I can't carry her because of my condition, I hate to ask you for doing this but can you carry her to my room?"Malamig na sabi ko sa kaniya at tumango naman ito.Fuck! Kung hindi lang sana ako imbalido, hinding-hindi talaga ako hihingi ng tulong m
CHAPTER 15NAPAMURA naman ako dahil kanina pa ako luto ng luto ng soup para sa kaniya but still, it tastes horrible. So horrible that you could've imagine.Fuck! I even follow all the instructions yet it still taste that bad. Halos maka-limang subok na ako sa pagluluto, ngunit hindi pa rin ito naperpekto.I know, I can't cook but fuck... I didn't know that my cooking skills really tasted bad.I can't let her taste this! Baka ito pa ang maging dahilan sa paghimatay niya."Damn it!" I hissed when the last soup still tastes horrible."Shit! Shit! Fuck! Argh! I give up!"Inis kong sabi at saka kinuha ko ang mga plato na ginamit ko at saka hinugasan ito.Napabuntong hininga naman ako at saka napatingin sa kape. I guess, I don't have a choice. Atleast, coffee isn't that hard to make.NANG matapos na akong gawin ang kape, I make sure that it tastes good. Pumunta na ako sa kwarto ko kung saan nandoon si Yvey.Dala dala ko na ang kape na t
CHAPTER 16NAPAMULAT ang mga mata ko dahil sa sinag ng araw na tumama mismo sa mga mata ko.Napahawak naman ako sa ulo ko dahil bigla itong sumakit na para bang pinupokpok ito ng martilyo dahil sa sakit.Napa-igik naman ako at saka napakunot ang noo ko dahil wala ako sa kwarto ko.Nanlaki ang mga mata ko at saka napatingin sa katawan ko dahil naka-bra lang ako.Napatili naman ako at saka kinuha ang kumot at kinumutan ko ang sarili ko.Napatingin naman ako sa tabi ko... nalaglag naman ang panga ko at gulat na napatakip sa bibig ko."Argh...I'm still sleepy..."He said huskily, ginulo nito ang kaniyang buhok at saka napatingin sa'kin.'A-Anong ginawa mo sa'kin?"Nauutal na sabi ko sa kaniya at mas lalong humigpit ang hawak ko sa kumot nang nginitian niya ako."Hmm... guess?"Nakangising sabi nito na ikinanlaki ng mga mata ko."A-Ano?"He tsked. "As if I could do that to you, I can't even move my leg how much more to
CHAPTER 17"M-MA'AM?!"Gulat at hindi makapaniwalang sabi ko at agad na kinuha ang kumot na nahulog kanina sa sahig at ibinalot ko ito kaagad sa katawan ko."Holy mother of— may nangyari ba sa inyo kagabi?"Nanlalaking mata na tanong nito sa'kin na ikina-iling ko naman kaagad."Wala po ma'am, promise. Wala po talaga."Agad kong sabi sa kaniya na ikinakunot niya naman."Bakit nakahubad ang pang-itaas mo kung walang nangyari sa inyo? Pordyos por santo! Hindi lang ako nakauwi kahapon, may kababalaghang naganap sa bahay na 'to."Sabi nito na ikinangiwi ko naman."Magbibihis lang po ako saglit ma'am, babalik rin po ako."Sabi ko at tumango naman siya bilang pagsang-ayon.Halos gusto ko nang murahin ang sarili ko dahil sa mga kagagahan na ginawa ko.Bakit ba ako nalasing kahapon? Letsugas naman oh!Agad akong nagtungo sa kwarto ko at saka pumasok sa banyo para maligo. Nang matapos na akong maligo ay agad akong nagbihis, at saka bumaba na ako.
CHAPTER 18SABAY kaming dalawa na pumasok sa Grocery Store, nakabusangot pa rin ang mukha niya na lihim ko namang ikinatawa."Anong itsura 'yan?"Pigil tawa ko ng makita kong mas lalong bumusangot ang kaniyang mukha."Mukhang gwapo."Nakabusangot nitong sabi na ikinahalakhak ko naman."Bakit gano'n? Naging kwago?"Natatawang sabi ko na ikinaismid naman niya."Shut up and finish this fuck!"Inis nitong sabi na mahina ko namang ikinatawa."Putchangina ka talaga. Diyan ka nalang, mag-iisa nalang akong mamili."Sabi ko sa kaniya na ikinaingos niya."Ayoko. Sasama nalang ako sa'yo, iiwan mo lang pala ako dito sana hindi mo nalang ako sinama."Inis nitong sabi na ikinairap ko naman."Akala ko labag sa loob mong samahan ako."Sabi ko rito na ikinakibit-balikat naman naman niya."So? Iiwan mo lang ba ako dito?"Walang emosyong sabi nito na nakataas ang isang kilay nito at napakalamig ng tingin niya sa'kin.Bumuga namana ko ng hangin.
CHAPTER 19"WHAT the hell is going on?"Walang emosyong sabi ni Xiewez na ikinangite ni Ma'am.She clapped her hands at saka tiningnan niya si Xiewez. "Anak, meet Deimos Zhen Wyst, our new butler."Nakangiting sabi nito kay Xiewez na ikinalukot ng kaniyang mukha."And why?"Kunot-noong tanong nito sa kaniyang ina.Her mother smiled, "He will be the driver and a butler. He will also assist you."Mas lalong kumunot naman ang kaniyang noo. "Assist for what? I can manage on my own. Why do you keep hiring someone when I can freely manage by my own."Bumuntong hininga naman si Ma'am bago nito sinagot ang tanong ng kaniyang anak na sobrang tigas ang ulo."Anak, pag lalabas kayo, siya mismo ang maging chauffeur niyo, since hindi naman marunong magmaneho si Yvey, isa pa he will help you in every way he can, while Yvey will do the cleaning and everything that she can also do."Pagpapaliwanag naman nito sa kaniyang anak.Bumuga ng marahas ng hangin s
CHAPTER 20NAKANGITI akong pumasok sa bahay- mansiyon pala. Sumunod naman si Deimos at saka si Xiewez. Si Ma'am kasi may appointment siya ngayon kaya umalis na siya.Ang resulta, naiwan kami dito. Dumiretso ako sa kusina para maghanda ng makakain. Akmang kukunin ko na sana ang kutsilyo ng may nagsalita sa likod ko."Can I help?"Tanong nito sa'kin, lumingon naman ako sa kaniya at saka nginitian siya."Do you know how? Uhm... 'yung adobo,"Ani ko naman sa kaniya.Napakunot naman ito sa sinabi ko. "Adobo? What's that?"Gulat at hindi ako makapaniwalang nakatingin sa kaniyan. "Seriously? Hindi mo alam ang adobo? I mean.. you don't alam the adobo?"Nakangiwing sabi ko.I'm nosebleeding... Putchangina."Yeah."Nahihiyang sabi nito at saka napakamot sa kaniyang batok."But I can help you in the way I can."Pagbabawi nito na ikinangite ko naman."By the way.. how old are you? You still... ano.. uhmm.. young."Nakangiwing sabi ko naman.
EPILOGUEI AM driving papuntang Sweet Lethal Cafe para bugbogin ang pinsan kung tanginang gago. Walang hiya ang isang yun, sinaktan niya ang pinakamamahal na kapatid ng babaeng future wife ko.Ipinark ko ang kotse ko at saka naka-sunglasses na lumabas, kahit na gabi ay naka-sunglasses ako. Who cares? I love this new style of me.Inis naman akong pumunta sa direksiyon niya pero ang gago, natuto pang tumawa. Mas lalo akong nagalit.So, it is true that he really cheated on her. He cheated my future wife's sister? He doesn't even mind if he hurt someone.And seeing him like this makes me want to smack his head. Pumunta ako sa direksiyon niya at saka umupo sa kabilang upuan kaharap niya.Walang emosyon ko siyang tiningnan."Why did you hurt her?"Ngumiwi naman ito at saka naging malungkot ang expression nito. "Because I have to dahil baka mapapahamak siya lalong lalo na't pinagbantaan ako ng babaeng yun, hindi ko alam na kasapi pala siya sa isang
NAKARATING na sila Vien, Yung ex niya na torpe at saka si Ryuu. Lumapit naman si Ryuu sakin at saka niyakap ako."Damn. I miss you so much."Malambing na sabi niya akmang hahalikan niya sana ako ng hinila siya ni Papa palayo sakin na ikinatawa ko naman."Ikaw ba ang boyfriend nitong anak ko?"Striktong sabi ni Papa sa kaniya at tumango naman ito."Yes. I am."Kampanteng sagot ni Ryuu sa kaniya."Hiwalayan mo siya."Sabi ni Papa na ikinaawang ng mga bibig namin sa sinabi nito."I can't, Sir. I love your daughter so much, alam kung masyadong maaga pero dahil si Pag-ibig ang kalaban namin, mapapaaga talaga. There's no time, no age, no year limit when it talks about love. I love your daugther so much, I'm willing do anything just to prove to you that I really love her. If you want to know how much I love her, listen to my heartbeat dahil siya lamang ang kayang patibokin ng ganito kalakas ang puso ko."Seryosong sabi niya sa Papa ko at saka tiningnan niya naman s
NAGPAALAM na ako kina Ryuu. Nasa loob na ako ng eroplano habang ang tingin ko ay nasa himapapawid at nakasaksak ng earphone ang tenga ko.Namimiss ko kaagad sila lalong lalo na si Ryuu. Ilang araw kaya ako doon sa Paris? Makakauwi ba ako kaagad? Ano bang problema nila Mama?Bakit pinauwi agad nila ako sa Paris agad-agad? Bakit naramdaman ko na may tinatago sila sakin?NAPAMULAT ang mga mata ko ng makalapag na ang eroplano. Bumaba na ako sa eroplano kasama ang mga bagahe ko. Hinahanap ko kung nasaan sina Mama at si Papa.Napangite naman ako ng makita ko sila na kumakaway papunta sakin. Lumapit naman ako sa kanila at niyakap sila."I miss you two."Masayang sabi ko na ikinatawa naman nito."I miss you too."Sabay na sabi nilang dalawa.Si Papa ang bumuhat ng bagahe ko, hindi naman ito mabigat. Sumakay na kami sa sasakyan na pagmamay-ari namin."So, how's your trip?"Tanong sakin ni Mama."It's fine."Tipid kung sabi."So how's yo
NASA isang restaurang kami ngayon kasama ang ex nitong si Vien. Yung gagong lalaking gusto kung kidnappin pero iba ang nakidnapped ko. Yung nakidnapped ko ay ang pinsan niya."So, how's life?"Natatawang tanong ng gagong ex niya, tinaliman ko naman siya ng tingin."Wag mo kaming ma how's life dahil baka hindi ako makapagpigil na isaksak ko ang tinidor na hawak ko sa lalamunan mo."Pagbabanta ko naman sa kaniya at mahina itong natawa."Kumusta ang pangkidnapped sa pinsan ko?"Pang-aasar niya na ikinainis ko.Tiningnan ko naman si Vien na walang imik. "Hoy Vien, ilayo mo sakin ang gagong yan dahil baka mapatay ko siya." Inis na sabi ko at mahina naman itong natawa."Sus. Manahimik ka na nga, Ate. Pansinin mo yang katabi mo, kanina pa yan naghihintay na mapansin mo."Pang-aasar niya sakin na ikinairap ko naman."Tss. Manahimik ka nga rin, magpansinan kayo ng ex mo."Pang-aasar ko sa kaniya na ikinatawa naman niya."Sus.. Friends na kami."Nakangiting
TAKHA niya naman akong tiningnan na para bang hindi siya makapaniwala sa naging tanong ko."Seriously? Hindi mo alam kung sino ang nagpalaya sa mga bata?"Gulat na sabi niya.I looked at her flatly. "Magtatanong ba ako kung alam ko ang sagot?"Umirap naman ito at saka tinuro si Ryuu na nakapamulsa habang nakatingin sakin. "He is."Kumunot naman ang mga noo ko dahil sa sinabi niya. "Please explain it to me."Naguguluhang sabi ko sa kaniya."Well, ganito kasi yun.. Ryuu was the one who pretend to be their alliance but the truth is he is just a spy. Yes, he is also part of our organization, He is Ryuu Xevier Saito, my cousin."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag panga ko."Your what!??"Gulat na pasigaw kung sabi sa kaniya.She smiled sweetly. "He's my cousin."Napanganga ulit ako sa sinabi niya. I can't believe it like what the hell is going on? That explain why kung bakit medyo pareho sila ng shape sa mukha at sak parehong singkit.W
NAPABALIKAWALAS ako ng may tumawag sakin, dali dali ko 'tong sinagot."Yes?" Sabi ko sa kabilang linya."Agent Deadly we need you."Malamig na sabi ng nasa kabilang linya na ikinaseryoso ko naman."Okay. What do you want me to do?"Walang emosyong tanong ko sa kaniya."I need you to send me the coordinates. The killers are alreasy moving, they are torturing the innocent children for money and ransom. That's why I wanted you to tract them down, I will send you the other agents who are capable of handling this situations."Malamig na sabi niya at saka pinatay ang tawag.Napakuyom naman ako sa aking sariling kamao. Those shitting killers are alreasy making their moves.They hurt the innocent one. Hinding-hindi ko 'to mapapalagpas. I opened my high tech computer, I press something in it at saka I tried to located those bastards.Napangiti naman ako ng makita ko kung asan sila ngayon. I really love this high tech of mine. Kaya nitong mang-trac
MAG-iisang linggo na kaming nandito sa mansiyon, kanina pa tawag ng tawag si Vien na papauwiin na niya ako kasi namiss niya daw ako.Ano bang nasaisip ng isang galung-gong na 'to?Lumabas ako at saka humiga sa may bermuda na damohan at saka nag-iisip.Naramdaman ko naman ang presensiya niya pero hindi ko naman 'to pinansin."Hey.... Do you really badly want to go home?"Mahinang sabi niya pero nararamdaman ko naman ang pagtutol nito."Yeah. Besides, namimiss ko na rin ang kapatid ko. You can also visit me in our house if you want to."I straighforwardly said to him.Nag-iwas naman ito ng tingin. "Okay then. Let's get you home, today."Kumunot naman ako noo ko at saka tiningnan siya. "Why are you sound dissappointed?"Ngumuso naman ito. "It sounds like you don't want me by your side that's why you badly wanted to go home."Umirap naman ako saka niyakap siya. "It's not like that. I love being with you because I feel safe pero hindi n
NAPANGITE naman ako ng yumakap siya sakin na para bang nanlalambing ito. Inilagay niya ang kaniyang baba sa aking balikat habang ang kaniyang mga kamay ay nakayapos sakin."May problema ka ba?"Tanong ko sa kaniya at agad naman itong umiling na ikinangite ko naman."Nagpapalambing lang ako sayo."Sabi niya na mahinang ikinatawa ko."Tss. Ikaw talaga. By the way, bakit nandito parin tayo sa mansion ko?"Bumitaw naman ito sa yakap at saka nakangising tiningnan ako. "Kasi kinidnapped kita."Umirap naman ako."Tch. Ako nga yung nangidnapped sayo e."Mahina itong natawa at saka pinisil ang ilong ko. "This time ako naman ang kikidnapped sayo.""Sus.. Kung ano ano pa ang sinabi, hindi mo naman ako kailangang kidnappin e.""Ganun ba.""Yeah.""By the way, balik na tayo sa bahay ko at sa bahay mo."Sabi ko na ikinalukot ng kaniyang mukha."Why? Hindi ka ba masaya kasama ako?"Malamig na sabi niya kaya mahinang sinampal ko ang kaniy
INIS akong bumangon sa higaan dahil sumasakit parin ang hita ko. Bumaba ako para hanapin si Vien.Nang makababa na ako ay napahinto ako sa pagkilos ng masilayan ko muli ang kaniyang mukha.Ano ang ginagawa niya dito?"What are you doing here?"Tanong ko kay Ryuu, napatingin naman ito sakin."I'm here to visit you."Tipid nitong sabi na ikinataas ng kilay ko."I'm fine.""Tss... yan ba ang okay sayo? E, halos hindi ka na nga makalakad e."Sabi niya at iningusan ko naman ito."Tss.. okay na nga ako e, kaya na nga kitang ibalibag diyan!"Inis na sabi ko na ikinatawa naman ng mahina.Lumapit siya sa direksyon ko at saka hinapit niya ang bewang ko. Napatigil kami ng may tumikhim.Tinaasan ko siya ng kilay. "May sakit ka ba, Vien?"Ngumise naman ito." Oo, sumasakit na ang ngipin ko dahil sa katamisan niyong dalawa."Umirap naman ako sa kaniya."Inalalayan lang niya ako."May pang-aasar ang sumilay sa kaniyang l