Mag-log inShare
Ika-tatlongpu't-apat na Bahagi
Huling Na-update:
2021-12-28 17:45:17- 34 -
Napasigaw sa galit ang bagong hari ng Ignus, samantalang bumulusok muli pababa ang dragon kasama siya.
“Sundan mo sila!” sabi ko kay Nico.
“Madaling sabihin, ngunit mabagal ang takbo ng Lipad-Ulap, at ikaw ang may kapangyarihang hangin!”
Napaisip ako sa kaniyang sinabi!
Pinutol ko ang lobo sa aming Lipad-Ulap at tinawag ang hangin upang dalhin ang sinasakyan naming basket sa pinuntahan ni haring Piralis! Malapit na kami sa palasyo noon, at nakita naming dumaaan ang dragon sa isang malaking arko na papasok dito.
“Hindi ko alam na may dragon pa palang nabubuhay sa ating mundo!” sabi ko kay Nico habang patuloy namin silang tinutugis.
“Isa ito sa mga sikreto ng mga Ignasius.” sagot ni Nico. “Matagal na ngang nawala ang mga hayop na may mahika sa mundo. Hinuhuli kasi sila at pinapatay ng mga magus na gustong maging mas malakas. Pero ang pamily
Kaugnay na kabanata
Ginto't Pilak Ika-tatlongpu't-limang Bahagi
- 35 -“Lumayo kayo sa akin! Mga hangal! Parating na ang inyong katapusan!” Tinira niya ng kidlat ang isa sa mga tauhan ni Nico na yumuko lang, at muling tumindig. Nanlaki ang mga mata niya, hindi makapaniwalang walang talab ang kaniyang kapangyarihan sa mga tauhan ni Nico na puros nakasuot ng makakapal ng balat. “Ricardo! Ang walang hiyang baboy!” sigaw ni Nico na sumugod sa kaniya! “Nico, sandali!” sigaw ko sa kaibigan. Alam kong wala siyang suot na goma pang-kontra sa kidlat ng aking kapatid! “Anong ginagawa mo rito!” nanlalaki ang mga mata ng kapatid kong napatitig sa akin, tapos ay sa katabi kong si Marius. “B-buhay ka...” nanginginig ang boses niya. “At pananagutin namin kayo sa kataksilan na ginawa nyo sa amin!” sigaw ko pabalik! “Haaaa!!!” sumigaw ni Ricardo at nagpaulan ng matatalim na kidlat sa amin. Tutulungan ko pa sana si Nico, pero nakita ko siyang sinasalag ang bawat kidlat ng malalaking kalasag sa magkabila niyang braso na gawa sa diamante! Itinuro niya ang lupa
Huling Na-update : 2021-12-30Ginto't Pilak (36) Ika-tatlongpu't-anim na Bahagi
- 36 - “Isang puting hangin na kumain nang lahat ng bagay na kaniyang dinaanan!” pagsasaad ng isa sa mga tauhan ni Nico. “Para itong ulap na gumagapang na parang sinag ng araw!” sabi ng isa pa. “Lahat ng daanan nito ay naging abo! Pati pa ang bundok na itinakip ni Nico rito!” gulilat na kwento ng iba. “Teka, sandali lang... maari bang isalaysay ninyo ng maayos sa akin ang nangyari?” Nagbuntong hininga si Nico, at pinatahimik ang 27 nyang mga tauhan bago siya nagkuwento sa hari ng Hermosa. Lahat kami ay nakauwi dito. Naligtas kami ng utos ni Marius. Ngunit ang kalagayan ng ibang mga mamamayan ng Ignus, ay hindi ko matiyak kung maayos pa rin. Isinalaysay nga niya ito ng maayos sa hari ng Hermosa. “Naubos ang lahat sa paligid... ang lahat...” namutla si haring Domingo at napaupo sa kaniyang trono, matapos magkuwento ni Nico. “Ang lahat ay naging abo...” sabi niya. Ako’y kinilabutan, gayo
Huling Na-update : 2021-12-31Ginto't Pilak (37) Ika-tatlongpu't-pitong Bahagi
- 37 - “Mukhang masarap ang pahinga nyo kahapon ha?” bati sa amin ni Nico kinaumagahan na may pilyong ngiti sa mukha. “Hindi na kayo lumabas ng hapunan, eh.” “Ganoon na nga.” sagot ko sa kaniya, sabay yakap kay Marius. May suot man siyang maskara, pansin ko ang pamumula ng kaniyang taenga. “Kamusta naman ang inyong pagpapahinga?” tanong ko sa kaniya, pati na rin sa kaniyang mga kasamahan. “Maayos naman po, mahal na emperador!” sagot ng isa niyang tauhan. “Napakaganda rito sa Hermosa, tunay nga na isa itong paraiso!” “Oo nga po, mahal na emperador,” sagot ng isa pa, “Ngayon lang ako nakakita ng paliguan na sing laki ng isang lawa!” “At ang mga halaman at hayop dito sa palasyo... akala namin ay matagal nang naubos ang mga ito!” singit ng iba. “Huwag na ninyo akong tawaging emperador.” tumatawa kong isinagot. “Tingin ko ay hindi pa ako handa para sa ganoong karangalan, isa pa, hindi pa naman ako nakokor
Huling Na-update : 2022-01-01Ginto't Pilak (38) Ika-tatlongpu't-walong Bahagi
- 38 - Sinundan namin si Heneral Gregorio papunta sa silid kung saan naroroon ang bunso kong kapatid. Mukhang nag-alisan na ang ibang mga kawal na nakabantay rito, dahil wala na halos humarang sa amin maliban sa iilan na agad din tumatakbo `pag nakikita ako. Pagdating namin sa silid ni Camilla ay agad kong pinabagsak ang pintuan niya. “Camilla? Nandito ka ba?” tawag ko pagpasok sa loob ng silid. Nakita ko ang aking kapatid na nakahiga sa kama, nanlalaki ang mga mata. Agad siyang napangiti nang makita ako at tumakbo papunta sa akin. “Kuya Theodorin!” ika niya na yumakap sa akin ng mahigpit. “Ang sabi ni kuya Manuel ay pinaslang ka raw ng mga Ravante sa Hermosa?!” “Walang katotohanan ang balitang iyon!” sagot ko sa kaniya. “Bahagi lang iyon ng plano ng ating kapatid upang kunin ang imperyo mula sa akin.” “Ngunit, bakit naman magsisinungaling ang kuya Manuel sa akin?” tanong niya. “At bakit mo siya inaa
Huling Na-update : 2022-01-05Ginto't Pilak (39) Ika-tatlongpu't-siyam na Bahagi
- 39 - Natagpuan namin si kuya Aurelio sa bilangguan. Wala siyang malay-tao. Duguan ang mukha niyang namamaga, at halos hindi ko siya namukhaan. Duguan din ang kaniyang mga kamay. Mukhang pinitpit ng mga walang awang mga kawal ang kaniyang mga daliri. Marahil ay para hindi na siya makapag kumpuni pang muli ng kaniyang mga imbensyon. Pagkakita sa kaniya ay nilapitan agad siya ni Camilla at niyakap. Ibinaba siya ni Gregorio mula sa kaniyang pagkakagapos sa isang poste at magkasama namin siyang iniupo sa malapit na banko. “Kuya Aurelio,” tawag ko sa kaniya, kapit ang kaniyang mukha. Gamit ang mahika ng buhay ay ginamot ko ang kaniyang mga sugat, hanggang sa siya ay dumilat at mapatingin sa akin. “T-Theodorin...” bulong niya, “Salamat... ligtas ka...” muli siyang napapikit. “Dalhin ninyo siya sa labas, naroon ang hari ng Hermosa, humingi kayo ng tulong sa kanila,” sabi ko kay Gregorio. “Masusunod po! Mah
Huling Na-update : 2022-01-05Ginto't Pilak (40) Ika-apatnapung Bahagi
- 40 -Walang ibang silid sa tore ng emperador. Paikot-ikot lang ang hagdan dito. Pagdating sa tuktok, nakita ko na napalitan na ang pintuang aking sinira noong paslangin ko ang aking ama. Tinunaw ko ang bakal sa tarangkahan nito at pinabagsak ang pinto.Nasa loob nga ng silid ang aking kapatid. Nakaupo siya sa trono ng aming ama, sa likod ng malaking lamesang yari sa kamagong. Naayos na rin nila ang malaking bintana sa likod niya na halos matakpan ang buong pader, paikot sa paligid, na tumatanaw sa buong imperyo.“Ang tagal mo naman. Kanina ko pa kayo hinihintay,” sabi niya sa akin. “Huwag mong sabihin na nahirapan ka sa mga kawal sa baba? Ikaw na siyang ‘Gintong Prinsipe’ ng mga Heilig?” pangungutya niya.“Inuna ko ang prinsesa Camilla, at pati na rin si prinsipe Aurello,” sagot ko sa kaniya. “Ngayon narito na kami, Manuel, ipaliwanag mo ang iyong sarili.”
Huling Na-update : 2022-01-06Ginto't Pilak (41) Ika-apatnapu’t-isang Bahagi
- 41 -Napaatras si Manuel at napaupo sa sahig. Hinawakan niya ang kaniyang dibdib, na tila ba hindi makapaniwala sa nangyari.“Tapos na ang iyong kahibangan, kapatid,” sabi ko habang tinitignan siya ng pababa. “Sabihin mo sa amin kung nasaan ang mga bomba na iyong tinago.”“Ha... At bakit ko gagawin iyon?” Pilit siyang tumawa, ngunit umubo lang siya ng dugo. “Mabuti pa ay tuluyan mo na lang ako. Hinding hindi ako susuko sa iyo.”“Sabihin mo ang lokasyon nila, ngayon din!” utos ni Marius sa kaniya.Pumikit si Manuel. “H-hin... di!” pilit niyang sinabi. May dugong tumulo sa kaniyang ilong at bibig. “H-handa ako sa iyo, Dilang pilak...” hinihingal niyang sinabi. “Binigyan ako ng iyong kapatid ng matapang na sumpa upang labanan ang iyong utos, ang pagpilit mo sa akin ay siyang magiging aking kamatayan!”“Kun
Huling Na-update : 2022-01-08Ginto't Pilak (42) Ika-apatnapu't-dalawang Bahagi
- 42 -“Malaking problema, mahal na hari!” sabi ng isa sa mga tagapag-hatid balita ng Hermosa, isang lingo matapos naming mabawi ang imperyo. “May kumakalat na karamdaman sa parteng Kanluran ng bansa.”“Anong klaseng karamdaman?” tanong ni haring Domingo habang kami ay nag-uumagahan.“Isang hindi matukoy na sakit... nalalagas ang buhok ng mga tao, pati ang ngipin ng ilan ay bumabagsak din... at sumusuka sila at dumudumi ng dugo...”Napatingin kami sa kapatid kong si Aurelio na nabitawan ang hawak niyang tinidor.“May alam ka ba rito, kapatid?” tanong ko sa kaniya.“A-ang aking mga m-mangggawa noon...” pautal-utal niyang sinabi, “n-nagkaroon din sila ng ganoong sakit, noong una naming tinutuklas ang Bomba...”“Isang sakit na mula sa Bomba?” tanong ni Nico na nanlalaki ang mga mata. “May dala rin ban
Huling Na-update : 2022-01-11
Pinakabagong kabanata
Ginto't Pilak One Way Talk :D
Hello Dear Readers! ʕ•́(ᴥ)•̀ʔっ Maraming-maraming salamat po sa pagsubaybay sa kuwentong ito! Actually, ito po ay isang side story para sa mas mahabang kuwento (in English) na 'Phasma' whose story actually takes place in the new world, 10,000 years in the future. Ang Phasma po ay isang young adult fantasy adventure novel na on-going dito sa GoodNovel(hindi po ito BL or boys love ʕˆ(ᴥ)ˆʔ ) general patronage po ito, with a bit of dark fantasy here and there. Sana po ay nagustuhan ninyo ang storya na ito, at maisipang basahin din ang Phasma na sigurado po ako, ay magugustuhan din ninyo! Pwede rin po kayong magpakape kung nais pa ninyo ako'ng pasalamatan at suportahan!Hanapin n'yo lang po ako sa ko-fi dot com! look for psynoidal ʕ-(ᴥ)-ʔ may mga specials po at extras doon na naghihintay para lamang sa inyo! Muli po, salamat at mag-ingat po ang lahat! - ako
Ginto't Pilak Ika-limampung Bahagi – Ang Pangwakas
- 50 -Magkayakap kaming nagpakahulog sa aming kama.Nakabalik na kami sa silid kung saan kami nagising, kung saan kami natulog sa loob ng limang taon!Tumatawang humalik sa aking bumbunan ang pinakamamahal ko’ng kabigkis habang kinukuskos ko sa mabango niya’ng dibdib ang aking ulo.”Napakasarap ng ating pinagsaluhan kanina!” sabi niya na bahagyang nangangamoy alak ang bibig. ”Parang `di pa rin ako makapaniwalang limang taon tayo natulog, pero ibaang sinasabi ng aking tiyan! Gusto ko pa rin kumain hanggang ngayon!””Isabukas na natin iyon, mahal,” sabi ko sa kanya habang pataas ang mga halik ko sa kanyang leeg. ”Ngayong gabi, ikaw lang ang nais ko’ng kainin!”Napahagikhik si Marius.”Hindi pa rin ako makapaniwalang limang taon tayong nawala!” patuloy niya habang hinuhubad ko ang suot niya’ng tunika. &r
Ginto't Pilak Ika-apatnapu't-siyam na Bahagi
- 49 -“At bakit naman ako magiging Emperador?”Iyan ang tanong ko sa dalawang hari sa aming harapan.Napatunganga sa akin si Nico at si Haring Domingo.”Hindi ba’t dapat lang na koronahan ka na namin bilang punong tagapamahala sa bagong mundo’ng ito?” sabi ni Haring Domningo.”Hindi naman ako papayag na mas mataas pa ang posisyon ko sa iyo!” sabi naman ni Nico na sumimangot sa akin. ”Hindi ako pinanganak na dugong bughaw, at sa totoo lang, hindi ko ginusto ang posisyon na `to, kung `di lang `to pinilit sa `kin ng mga tao!””Pero bagay na bagay ito sa `yo!” sabi ni Marius na nakangiti sa kaniya.“Ay, ikay, Dilang Pilak! Ngayon lang kita narinig magsalita, pero `wag mo ako’ng ma-utuasang manatili sa posisyo’ng ito, ha?” biro nito sa aking kabigkis.“Pero, hindi ba’t bagong
Ginto't Pilak (48) Ika-apatnapu't-walong Bahagi
- 48 -Nilibot naming dalawa ni Marius ang mga tindahan. May mga nagkakalakal ng damit sa isang tindahan, at kapalit ng suot naming makapal na tunika, ay kumuha kami ni Marius ng tig-isang balabal. Namasyal kami sa paligid at naaliw sa mga tanawin nang mga tao na sama-sama – mapa Heilig, Ravante, o Ignasius man. Lahat sila masayang nagbabatian at nagtutulungan. Binigyan nila kami ng mga pagkain, laruan, at mga palamuti. Isang kumonidad na walang discriminasyon sa isa’t-isa.May grupo ng mga bata na lumapit kay Marius. Mga batang ginto ang buhok ngunit madilim ang kulay ng mga mata. Mga pulang buhok na kasing bughaw ng langit ang mata. Mukhang ito na nga ang pinangarap naming mundo kung saan ang lahat ay pantay-pantay at nagkakaisa.Nagdala ang mga bata ng mababangong bulaklak na ikinuwintas nila sa aking kapares. Tuwang-tuwa naman si Marius na nakipagsayawan at nakipaglaro sa kanila, hanggang sa buma
Ginto't Pilak (47) Ika-apatnapu't-pitong Bahagi
- 47 -Katabi ko na si Marius sa aking paggising.Nakahiga kami sa malapad at malambot na kama sa isang silid na bago sa akin. Natatakpan kami ng kumot, at kapwa nakasuot ng manipis na tunika na yari sa malambot na tela.Lumapit ako upang siya ay yakapin ng mahigpit. Maayos na ang aking pakiramdam, wala nang pagod. Hinalikan ko ang dulo ng ilong ni Marius at napangiti nang unti-unti siyang dumilat.“Kamusta, mahal?” tanong ko sa kaniya.“Inaantok pa,” sagot niya na nagsumiksik muli sa aking dibdib.“Ayaw ko pa ring bumangon...”Hinawakan ko ang kaniyang baba at itinaas ito upang halikan ang matatamis niyang labi. Nangiti si Marius na gumanti rin ng halik at binalot ang kaniyang mga braso sa aking batok.Lumalim ang aming mga halik. Pumaibabaw ako sa katawan niyang porselana, hinimas ang mala-sutla niyang balat mula leeg papunta sa kaniyang dibdib,
Ginto't Pilak (46) Ika-apatnapu't-anim na Bahagi
- 46 - “Saan kayo nanggaling!?” tanong ni Haring Domingo na may halong takot at galit. “Dalawang linggo kayo nawala!” “Ha?” gulat na bigkas ni Nico, “Pero wala pa kaming dalawang oras sa kabilang mundo!” “Kabilang mundo?” muling tanong ng hari. “Sinasabi ko na nga ba ipipilit ninyo itong gawin!” “Nagawa naming magbukas ng lagusan papunta sa ibang mundo, ama.” sagot ni Marius sa kaniya. “Maaari tayong manirahan doon hanggang sa mawala ang salot sa hangin dito sa ating mundo.” “Kung may maililikas pa tayo!” sagot ni Haring Domingo. “Bakit po, may nangyari nanaman ba?” tanong ni Nico. “Nang gabi na kayo ay nawala, dumating ang malalaking alon. Nagawa nitong lampasan ang matataas na bahura at bulubundukin na hinarang ni Theodorin.” salaysay ni Haring Domingo. “Bagamat hindi na kasing lakas dahil sa mga harang, marami pa rin ang natupok sa pagbahang dulot ng mga alon.” “Ang
Ginto't Pilak (45) Ika-apatnapu't-limang Bahagi
- 45 - Bumagsak ako sa makapal na halaman na may mga itim na prutas.Tumingin ako sa paligid at nakita ang aking mga kasamahan na nagpapagpag ng sarili.“Isa itong puno ng igos.” sabi ni kuya Aurelio na agad pumitas at kumagat ng isa. “At lasa rin itong igos!”“Hinay-hinay lang, baka sa mundong ito, ay lason ang punong iyan!” paalala ko sa kaniya.Tumingin lang sa akin ang kapatid ko, tapos ay lumapit sa isa pang halaman. “Eto naman ay granada.” Pumitas siya ng isa, biniyak ito sa gitna, at kinain ang mga buto sa gitna nito. “Hayaan ninyong subukan ko kung lason nga ang mga halaman dito.”Muli ko sana siyang sasabihan, nang bigla siyang batukan ni Nico!“Baliw, pwede natin subukan `yan sa ibang paraan, kesa ipahamak mo pa ang sarili mo,” sabi nito. Tinitigan siya ni Aurelio, nanlalaki ang mga mata. Bilang isang prinsipe
Ginto't Pilak (44) Ika-apatnapu't-apat na Bahagi
- 44 - Sa halip na magpaliwang pa, ay dinala na lang ako nina Nico sa may dalampasigan. Libu-libong mga patay na isda at iba pang mga yamang dagat ang lumulutang dito. Puro sila walang buhay, ay halos matakpan na nila ang buong dalampasigan.“Nagkalat sila sa buong kahabaan ng kanlurang bahari ng isla.” sabi ni Marius sa tabi niya. “At napansin mo rin ba ang tubig?“Kulay itim ito...” sagot ko. Marahil ay dahil ito sa dami ng mga patay na isda sa paligid...“Isipin mo na lang ang magiging epekto nito sa mga tao?” sabi ni Nico. “Buti na nga lang at walang umiinom ng tubig alat, pero pano na `pag inabot ng salot pati ang tubig natin na galing sa ilalim ng lupa?!”“Theo,” kinapitan ni Marius ng mahigpit ang kamay ko. “Hindi natin alam ang maaari pang mangyari sa susunod na mga araw... at sa tingin ko ay hindi na natin ito dapat hintayin pa.&rd
Ginto't Pilak (43) Ika-apatnapu't-tatlong Bahagi
- 43 - Ilang oras pa ay nasa may Timog na kami ng Ignus, muling nagsasakay ng mga mamamayan. Nasabihan na namin nang nakaraang araw ang mga taga Ignus na pumunta rito, at ngayon nga ay nasa dalawang-libong katao ang kasalukuyang sumasakay sa mga dala naming Lipad-Ulap upang lumikas sa Hermosa. “Salamat! Mga ginoo!” tawag nila sa amin. Kulay pula ang mga mukha nila mula sa alikabok at buhangin sa disyerto. “Salamat sa aming mga tagapagligtas!” “Ginagawa lang po namin ang gagawin ng sinuman, para sa mga kapwa nilang nangangailangan ng tulong.” tugon ko sa kanila. “Napakadakila talaga ng bago nating emperador!” at lahat sila ay pumuri sa akin. Napangiti na lang ako at kumaway, at bago pa sila magpuri pang muli ay pumanik na ako sa aming Lipad-Ulap kung saan pinapanood ni Marius ang mga tao. “Mahal na mahal nila tayo,” sabi niya sa akin. “Mamahalin nila ang sinumang tutulong sa kanila,” sagot ko
![The kasambahay [BL]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
