LOGINShare
Chapter Five
Last Updated:
2021-07-28 01:15:54“Bakit kailangan mong magsinungaling sa akin?”
“Wala na kasi akong maisip na ibang paraan ate para bigyan mo ako ng pera. Alam kong hindi mo ako bibigyan ng pera dahil kakapadala mo lang sa amin last time, pero ipinangsugal lang ni nanay 'yong pera. Wala na kasi akong pambili ng gatas at gamot ng anak ko. Matagal na rin po akong huminto ng pag-aaral ate.”
Hindi ko na napigilang umiyak dahil lahat ng pangarap ko para sa kapatid ko ay hindi na matutupad. 'Yong kapatid kong inaasahan kong mag-aahon sa amin sa kahirapan ay nasira na rin ang kinabukasan.
“Bubuo-buo ka ng pamilya tapos hindi mo naman pala kaya! Hindi ka man lang ba nag-isip? All this time akala ko nag-aaral ka pa, kung hindi ko pa nakasalubong 'yong kaklase ko dati hindi ko pa malalaman na may anak ka na pala! Tang ina sobrang taas ng expectation ko sa’yo alam mo ba ‘yon? Pinag-aral naman kita at sinusuportahan ko lahat ng pangangailangan mo sa school pero pinili mo pa rin na sirain ang buhay mo!”
“Ate kaya hindi ko sinabi sa’yo dahil alam ko pong ganyan ang magiging reaction mo at alam kong magagalit ka po sa akin.”
“Galit na galit talaga ako dahil ikaw na ‘yong inakala kong mag-aahon sa pamilya natin sa kahirapan kaso dumagdag ka pa sa sakit ng ulo ko!”
May problema na nga ako kaninang umaga dumagdag pa siya. Tang ina hindi na ako nauubusan ng problema.
“Tapos nagsinungaling ka pa para padalhan kita ng pera. Hindi mo alam kung anong hirap ang pinagdaanan ko makahanap lang ng pera na ipapadala sa’yo na akala ko ay para sa tuition mo talaga pero hindi naman pala. Sa totoo lang kaya mo namang diskartehan ‘yan eh, pero tang ina ako pa rin pala aasahan mo! Walang mangyayari sa buhay mo nyan kung puro ka asa sa akin.”
“Ate, patawad talaga. Sorry kung na-dissapoint kita.”
“Ano pa bang magagawa ko? Nangyari na eh.”
Kahit ilang beses ko pa siyang sigawan at murahin ngayon wala na akong magagawa. May bata nang nabuo and he really need to take responsibility for the child.
“Alagaan mo na lang ng mabuti ‘yang anak mo at maging mabuti kang ama. Huwag mo nang gayahin ‘yong tatay nating walang kwenta, huwag mo nang hayaang mangyari sa pamilya mo ‘yong nangyari sa pamilya natin. Don’t repeat the same mistake.” After that I hang up the phone.
Right after the call napasalampak na lang ako sa lupa at muling humagulhol ng iyak. I don’t know kung kaya ko pa mga nangyayari sa buhay ko. Hindi ko alam kung ano bang kasalanan ko sa past life ko at pinaparusahan ako ng mundo. Sobrang malas ko ba talaga?
Light nga ang pangalan ko pero sobrang dilim naman ng buhay ko. So contradicting!
Pagkatayo ko ay parang umikot ang paningin ko kaya muntikan na akong ma-out of balance hanggang sa maramdaman ko na lang na may mga bisig nang nakaakap sa akin at nasalo ako kaagad. Sa amoy pa lang ng pabango ay alam ko na kaagad kung sino ito kaya parang nagkakarera na naman ang mga kabayo sa aking puso.
Hindi nga ako nagkamali, It was Lance who catched me.
I looked at him and he’s also looking at me. Our eyes met and our eyes locked like magnets for minutes and when I came back to my senses, I broke it off.
“Thank you.” I just said avoiding his looks.
“Did you cry? What happened?” Tanong niya na parang nangungusap ang kanyang mga mata at may bahid ng pag-aalala ang kanyang mga mukha.
We just met each other last night and I think hindi niya na kailangan pang malaman ang mga problema ko sa buhay.
“Don’t mind me, Im okay. I just want to be alone.”
“You know what? Hindi mo kailangang magmukmok mag-isa kung may problema ka, you should enjoy.”
What? Is he crazy? Enjoying while having problems? That’s ridiculous.
“May problema na nga, mag-eenjoy pa.”
“Whats wrong about it? Atleast gumagaan ang problema kapag nag-eenjoy ka, hindi mo naiisip ang mga problema mo. Walang magagawa ang pagmumukmok dahil mas lalo mo lang naiisip ‘yong mga problema mo.”
He have a point nga naman. The more na nagmumukmok ako ay mas lalo ko lang maiisip ang mga problema ko. Hindi naman siguro masamang mag-enjoy just for once right? Forgetting all the problems for a little while.
“Lets go out, I know some place wherein you can enjoy yourself and forget your problems for a little while.” He said with a beaming smile revealing his cheek dimples.
Seeing his smile hindi ko rin maiwasan na mapangiti. His smile is like a virus that can make me smile also.
“Bakit ba ang bait-bait mo sa akin?” Hindi ko na napigilan na maitanong sa kanya.
I don’t deserve his kindness. Hindi pa nga ako nakakabawi sa tulong niya sa akin kagabi.
He just shrugged his shoulders as an answer to my question.
“Alam mo naman na ang trabaho ko ang magbenta ng katawan? You already know na nagwo-work ako sa bar na ‘yon and you’re still nice to me. Hindi ka ba nandidiri sa akin?” A tear fell from the corner of my eyes.
Our eyes met and he is looking directly into my eyes and he cupped my face, wiping the tears at the corner of my eyes.
“Bakit ako mandidiri sa'yo? Kung nandidiri ako sa'yo edi sana hindi kita tinulungan kagabi diba?Yes aware ako na you’re working there and kung ano yung pinapasok mo roon, but its not a reason for me not to help you and not to be kind to you.”
Napaawang ang aking mga bibig sa mga sagot niyang ‘yon.
“Ramdam kong mabuti kang tao at ramdam kong hindi mo naman talaga ginusto ‘yon. Minsan kapag gipit na gipit na talaga ang isang tao, sa patalim na kumakapit.”
So he thought of me as a good person that’s why he helped me? I didn’t expect that there are still people like him existing with a great mindset. He didn’t judge me because he feels na kinakailangan ko lang talagang gawin ‘yon.
“Thank you Lance, salamat dahil hindi mo ako jinudge. Hindi ko alam kung deserve ko ba 'yong kabaitan mo kasi kakakilala lang naman natin sa isa’t isa kagabi. I just want you to know that Im so grateful that I have met you. Thank you for helping me and for making me feel better today.”
He caressed my face and wipe the tears falling on my face.
“Its my pleasure to help you, so stop crying and lets have some fun. Ang problema tinatawa lang yan okay? Lets go and I’ll bring you somewhere.” and he pinched my cheeks before holding my hands.
Related chapters
Found and Lost Chapter Six
I just find myself coming together with Lance. Its just that myself is telling me that I should go with him wherever he takes me. Hindi ko alam pero kahit kakakilala lang namin ni Lance parang buo na kaagad ang tiwala ko sa kanya at magaan ang loob ko sa kanya.Pero hindi ba ako nakakaistorbo sa kanya? Wala ba siyang work ngayon? Baka may importante pala siyang gagawin tapos naobliga ko pa siyang samahan ako ngayon.“Lance kung may work ka ngayon o importanteng gagawin, I think you should go. I appreciate that you want me to enjoy and to have fun, pero baka kasi may trabaho ka pang kailangang asikasuhin. Ayokong maging istorbo sa iyo.”He gazed at me and he is staring intently at me now kaya napalunok ako. His stares can make my heart hyperventilate.“Hindi ka istorbo sa akin and I'm the one who suggested to bring you here. My schedule is free right now and I don&rsquo
Last Updated : 2021-08-19Found and Lost Chapter Seven
Sobrang dami naming pinuntahan at nilibot ni Lance ngayong araw. Hindi na nga namin namamalayan ang oras at gabi na pala. Kaya no’ng bumalik kami sa una naming pinuntahan kanina ay humiga kami kaagad sa damuhan. Ang lamig nang simoy ng hangin dito, nakaka-relax. Parehas kaming nakatingala ni Lance at nakatingin sa kalangitan. We can see the bright stars above. “Tama ka nga Lance, mukhang magandang mag-stargazing dito. Ang ganda ng langit.” “Sobrang ganda…” He replied. Hindi man malakas ang pagkakasabi ni Lance pero narinig ko ‘yon kaya napatingin ako sa kanya subalit nagulat ako no’ng nahuli ko siyang nakatitig pala sa akin. When he noticed that I'm looking at him ay iniwas niya kaagad ang tingin niya sa akin. “I mean yes sobrang ganda talaga ng langit dito ng mga ganitong oras. Actually dito ako pumupunta everytime na g
Last Updated : 2021-09-30Found and Lost Chapter Eight
Lance POV Actually kagabi na lang ulit ako nakapunta ng bar. Gusto ko lang talagang aliwin ang sarili ko dahil sobrang busy ko sa work sa palagi. I just want to chill and have fun alone despite of my busy schedule. I just drank a little dahil ayaw kong magdrive ng lasing pauwi. I am taking my third shot when Light showed up dancing in the middle of the dancefloor. I feel like my world stopped for a while and she’s the only one I see. My vision is only focused on her. Its like there is something on her that caught my attention. She danced gracefully and the curves of her body is perfect pero ibinaling ko sa mukha niya ang mga tingin ko and her eyes captured me. I looked into her eyes and I can say that eyes never lie. Habang nakatingin ako sa kanyang mga mata ay masasabi kong she’s not really happy to what she’s doing. Walang emosyon ang kaniyang mga mata habang nasayaw. Natigil lang ako
Last Updated : 2021-10-10Found and Lost Chapter Nine
Light’s POVSinundo na nga ako ni Lance sa tinutuluyan ko at sinimulan na naming ilipat ang mga gamit ko sa magiging bahay na naming dalawa. Hindi naman masyadong karamihan ang mga gamit ko kaya naging madali lang ang paglilipat namin.Nahihiya akong gumalaw ngayon kaya prente at maayos lang akong nakaupo sa sofa. Sobrang ganda kasi ng bahay ni Lance. Kahit na mag-isa lang siyang nakatira ay marami siyang gamit at mga mukhang mamahalin pa.“Just feel at home, Light. Bahay mo na rin ito simula ngayon.”“Medyo naninibago pa kasi ako Lance.”“Okay lang ‘yan alam kong nag-aadjust ka pa sa ngayon. Masasanay ka rin.” Then he pats my head.Yeah he’s right nag-aadjust pa nga ako. Unang araw ko pa lang kasi rito and its my first time to live with someone. Sanay kasi ako ng mag-isa lang at sanay ako sa simpleng tira
Last Updated : 2021-10-11Found and Lost Chapter Ten
It’s been weeks na rin since Lance and I lived together. Madalas busy si Lance sa work at pagod na umuuwi kaya minamasahe ko siya para mawala ang pagod niya, pero ang lambing ko lang daw ang nakakapagpawala ng pagod niya at ‘yon lang ang gusto niya. He always need my attention and care when he’s tired.I can’t deny that I already fell inlove with him. Hindi pa man kami gano’n katagal magkakilala or nagkakasama pero alam ko sa sarili kong mahal ko na si Lance. It’s not hard for me to love him dahil kahit sinong babae ay mahuhulog sa kanya. It’s so rare to find a guy like him dahil sobrang ideal guy ni Lance, parang lahat ng katangian na gusto ng mga babae sa isang lalaki ay nasa kaniya na. He always made me feel loved and he always take good care of me.Today we can spend time together and it’s our first date as lovers. Sobrang tight kasi ng schedule ni Lance sa work kaya hindi niy
Last Updated : 2021-10-15Found and Lost Chapter Eleven
Last night is so memorable. It is one of the memories that I will cherish forever, a first date to remember. ‘Yon ang unang beses na naging masaya ako sa buong buhay ko. The feeling of happiness because I’m with the person who makes me happy.Ngayon ay back to work na naman si Lance and many works are waiting for him. Nakakatuwa lang kasi he still finds time for me despite of his busy schedule at kahit na maraming trabaho ang naghihintay sa kanya. Pero ngayon ay work from home lang muna siya that’s why he is on his office room right now doing his work.Dahil wala akong magawa at bored na bored ako ay ipinagtimpla ko siya ng kape para mas makapag-concentrate siya sa trabaho niya. After kong maitimpla ‘yong kape ay umakyat na ako papunta sa office room niya and there I saw him na sobrang seryoso sa ginagawa niya.Kahit na naka-sideview siya ay ang gwapo pa rin niya. His side profile, h
Last Updated : 2021-10-21Found and Lost Chapter Twelve
We are finally here in France. We just arrived last night and we went to sleep already the moment we arrived dahil late in the evening na rin no’ng nakarating kami rito. We just booked a hotel na matutuluyan namin habang nandito kami. Maaga akong nagising at sobrang ganda ng mood ko dahil finally nandito na ako sa France at ito ang first time na nag-out of the country ako sa buong buhay ko. It’s a dream come true dahil pangarap ko na talaga dati na makapunta ng ibang bansa at isa na ang France sa bansa na gusto kong marating. I’m so excited to travel all the places here together with my boyfriend. Speaking of my boyfriend, there he is still sleeping. Sobrang himbing pa rin ng tulog. Mamaya ko na nga lang siya gigisingin, hayaan ko na lang muna na magbawi siya ng tulog. Binuksan ko ang kurtina sa may bintana at sumalubong sa akin ang sinag ng araw. Looking at the window, ay tanaw na tanaw ko ang kagandahan ng
Last Updated : 2021-10-26Found and Lost Chapter Thirteen
We stayed for a week here in France and today is our last day because tomorrow we will go back again in the Philippines. From the past few days we did a lot of things together and sobrang dami na rin naming napuntahan ni Lance. We didn’t last our day without enjoying and travelling all the places here. We went to Chamonix and we did skiing, hiking and we catched snowflakes there. Sobrang nagustuhan ko ‘yong ginawa namin doon, we really had fun.We also went to The Loire Valley, grabe ang ganda rin mag-picture taking doon para kasi siyang isang fairytale castle and the garden is so pretty. Pumitas pa nga si Lance ng roses doon and nagulat pa nga ako when he put it on the side of my ears. He is taking a video of me using his phone when he put the roses on the side of my ears and later on nakita ko na lang sa ig story niya no’n ‘yong video ko na ‘yon with a caption ‘There are lots of beautiful view here in France, b
Last Updated : 2021-10-30
Latest chapter
Found and Lost EPILOGUE
“Congratulations Engr. Lance Tuazon, Mr. Benilde of Bradeson Corporation complimented us, they are very satisfied with the outcome of the building.” Alice, one of my secretary said with all smiles.I just smiled a little to what she said, I still don’t want to accept their congrats message to me because we’re not really sure if the building that we built is okay. Baka mamaya kapag biglang lumindol,biglang masira. Kaya parang ayaw ko pa munang tanggapin ‘yong congrats nila. Kapag tumagal ‘yong life span no’ng napatayo na infrastructure doon ko masasabing success na ‘yong building.But still I’m glad that Mr. Benilde liked it, he’s one of our biggest client kaya nakakatuwa na nagustuhan niya ‘yong outcome nang itinayo naming building.“Thank you that’s also because of the great designs of Architect Leonidas and the effort of the who
Found and Lost Chapter Twenty Nine
Pagkagising ni Lance ay mugtong-mugto ang kanyang mga mata dahil sa walang humpay na pag-iyak kagabi. Nakatulog siya nang may sama ng loob kay Light at sa kapatid niya. Hanggang ngayong paggising niya ay hindi niya na naman mapigilang maluha remembering their painful confrontation last night. Its so painful for him to let go the girl that he really loves but also its so painful for him if he will still see the persons who betrayed and hurted him.When he opened his phone ay kaagad na bumungad sa kanya ang mga text message ni Light at Dale sa kanya. Una niya munang binasa ang text message sa kanya ni Light.From: My LoveHi Lance, alam kong paggising mo mababasa mo ‘tong text message na ito. Lance gusto ko ulit humingi sa’yo ng paumanhin dahil nasaktan kita. I’m always grateful to you because of the things that you did for me, malaki ang utang na loob ko sa’yo. Mahal pa rin naman kita Lance kaya la
Found and Lost Chapter Twenty Eight
Hindi na napigilan ni Lance ang kanyang emosyon dahil sa galit na nararamdaman niya. Napahagulhol na rin ng iyak si Light seeing Lance reaction, siya naman ngayon ang binalingan ng tingin ni Lance.“Light bakit mo nagawa sa akin ‘to? Bakit mo ako niloko? Alam mo namang mahal na mahal kita at kung gaano kita kamahal diba? Kaya bakit mo ako nagawang saktan nang ganito tang ina hindi ko talaga maintindihan kung bakit mo nagawa sa akin ‘to?!” Kitang-kita sa mga mata ni Lance ang sakit na nadarama at hindi makapagsalita si Light sa tanong na ‘yon ni Lance.“Hindi sa nanunumbat ako pero alam mong ako ang bumago ng buhay mo. I did everything just to make you happy and make you feel that you’re the luckiest girl in the world. Minahal kita, sobra pa nga eh pero bakit ganito? Light, binuo kita no’ng mga panahong durog na durog ka pero tang ina bakit ganito naman ang iginanti mo sa akin? Bak
Found and Lost Chapter Twenty Seven
Pagkadating ni Lance from work ay walang umiimik sa kanilang dalawa, wala sa kanilang balak magsalita. Light is stopping herself from crying dahil kahit anong oras ay pwede nang tumulo ang mga luhang kanina niya pa pinipigilan. Pagkatapos niyang malaman kanina na buntis siya ay napagtanto niyang wala na siyang mukhang maihaharap pa kay Lance. Hindi niya magawang tingnan ito sa mukha dahil nakakaramdam siya ng hiya. Pero nilakasan niya pa rin ang loob niya na tanungin ito at ipaghanda ito ng pagkain. “Are you hungry?” She asked while her voice is shaking at napansin ‘yon ni Lance. “Hey love are you okay? Is there something wrong?” “Nothing, lets eat na.” Tumango na lamang si Lance sa sagot ng girlfriend. They eat together and Dale can’t look at his brother also. Nakakaramdam rin siya ng hiya para dito. “Grabe nakakapagod
Found and Lost Chapter Twenty Six
Pagka-uwi ni Lance kinabukasan ay parang normal lang ang lahat. He is not aware na mayroon na palang nangyari sa girlfriend niya at sa kapatid niya. Habang si Light naman ay hindi makatingin ng diretso kay Lance, she felt very guilty and parang anytime ay pwede nang bumagsak ang mga luha niya sa sobrang bigat ng nararamdaman niya.Yayakapin na sana ni Lance ang na-miss niyang girlfriend kaya lang bigla itong umiwas at nagulat siya sa pag-iwas nito.“Lets not hug each other muna, ang init kasi eh.”“Ay ganon ba? I’m sorry love na-miss lang kasi kita. Sige magpapalit na lang muna ako ng damit.”Napansin ‘yon ni Dale pero hindi na lang siya umimik.“Oo, ipaghahanda na lang kita ng pagkain dahil alam kong pagod na pagod ka at para makapagpahinga ka na rin after.”Pagka-akyat ni Lance ay napatingi
Found and Lost Chapter Twenty Five
Kinabukasan ay back to work na naman ulit si Lance kaya naman naiwan na naman sila Light at Dale. Lance already told Light na bukas pa siya makakauwi from work since he have a lot of works to do na kailangang tapusin. Aware din si Dale na bukas pa makakauwi ang kapatid niya dahil sinabihan na siya nito kagabi no’ng nag-iinom sila. 8pm in the evening nang maisipang bumaba ni Light to get some snacks at sa kwarto na lang sana siya kakain, kaya lang nakita niya si Dale and she saw that he looks very wasted. Nakita nya rin na sobrang dami ng alak ang naiinom nito dahil sa mga bote ng alak sa harapan nito. She can hear him sobbing silently. “Ang sakit, sakit…” Those are the words she heard from him. Hindi pa siya nakikita ni Dale dahil nakayuko ito. She’s worried and she wants to comfort him sana nang makita niya ang kalagayan ni Dale, she felt a little pain in the heart. Nang iangat ni Dale ang mga
Found and Lost Chapter Twenty Four
Kaagad na nag-message si Light kay Dale right after he took photos of them.To: DaleSinasaktan mo talaga ang sarili mo noh? Martyr ka ba talaga?Light is very pissed off right now dahil nakikita niyang nasasaktan na nga si Dale pero ipinagpapatuloy pa rin nito ang pagiging masokista. She felt very guilty.From: DaleI told you Light, kaya kong magtiis.Napamura na lang siya sa naging sagot nito at napahawak sa ulo.To: DaleKaya kong magtiis your ass, stop hurting yourself please lang!From: DaleDon’t worry about me, okay lang talaga ako.Napairap na lang si Light sa kawalan dahil sa sobrang tigas ng ulo at sobrang martyr ni Dale.Habang magkasamang naglalakad si Light at Lance, Light’s mind was pre-occupied. Kinakausap siya ni Lance pero yung utak niya ay naka-f
Found and Lost Chapter Twenty Three
Simula nga no’ng aminin ni Dale ang tunay niyang nararamdaman para kay Light ay naging awkward na ang pakikitungo nila sa isa’t isa. Hindi na nila kinikibo ang isa’t isa, pinagtutuunan na lang ni Light ng pansin ang pagpipinta niya at walang balak kausapin si Dale. Habang si Dale naman ay nahihiya na ring kausapin si Light.Natapos na ang isang linggo at ngayon na ang balik ni Lance galing trabaho. Nakauwi na nga si Lance at masayang nakangiti sa kanilang dalawa. They tried to act normal infront of him like nothing happened and pretend like everything’s alright.“I’m back my love, I miss you so much.” Lance said hugging her girlfriend so tight and gave her a kiss.Dale is infront of them and he saw it. Nasaktan siya sa nakita niya pero hindi niya ito pinahalata and he just go with the flow.“Grabe naman bro sa harap ko pa talaga nagharutan
Found and Lost Chapter Twenty Two
Dalawang araw pa lang ang nakakalipas simula nang umalis si Lance at hindi umuuwi ng bahay because of work. Dale and Light is in the living room right now, pero walang nagsasalita sa kanilang dalawa kasi busy si Light magpinta habang si Dale naman ay busy sa pag-scroll sa phone niya while secretly glancing at Light. Habang lumilipas ang mga araw, his feelings for Light grows deeper. To be honest he is controlling himself not to fall on her pero kahit anong gawin niyang pagpipigil at pagkontrol ng nararamdaman niya ay mas lalo lang lumalala ang pagkagusto niya sa girlfriend ng kapatid niya, pero alam niya sa sarili niyang mali ang kanyang nararamdaman. Light looked at her phone at napatalon siya sa tuwa nang makita niyang sobrang daming nagpapa-commission sa kanya. “Omg! Grabe ang daming nagpapa-commission sa akin waaaaahhhhh!” Tuwang-tuwa na saad ni Light. Sa sobrang tuwa niya
