[05]: Take Out

Chapter 5

Umaga na't nandito parin kami sa ospital nila mommy, binabantayan na gumising si Jenna mula nung hinimatay siya.

"Dad, bukas na lang kaya tayo tutuloy sa Tagaytay, hindi natin pwedeng iwan lang si Jenna dito. Magpahatid na lang tayo kay Rydyer bukas o mamayang gabi." Sabi ko.

"Sige, tawagan na lang muna natin siya." Lumabas si dad at naiwan akong nakaupo sa loob.

'Jenna, alam mo bang gustong-gusto ko ng sabihin sa'yo ang lahat ng nangyari? Kaya lang hindi pa pwede eh. Hindi pa panahon para sabihin sa'yo ang katotohanan. Pero alam mo Jenna, mahal na mahal na mahal ka namin.'

Napahikbi ako sa iniisip ko habang nakatingin sa tulog na mukha ni Jenna.

*

Nagising ako mula sa pagkatulog. Nakaidlip pala ako. Tumingin ako sa orasan at alas-kuwatro na ng hapon. Nagulat ako ng makita si Khairo na nakaupo sa kabilang gilid ni Jenna habang hinahawakan ang kamay niya. Nakatulog rin siya, gaya ko. Hindi ba siya natatakot kung sakali na mahuli siya ni Jenna? Tas napansin ko yung note na nasa gilid ko.

'Aalis muna ako 'nak. Pupunta muna ako sa kompanya tapos babalik rin naman ako. -Daddy <3'

Ngumiti ako ng tipid at pinagpasyahang lumabas para bumili ng makakain sa malapit na fast food chain at makapahangin.

Nakatapos akong bumili at pabalik na ng ospital ng may bumunggo sa akin.

"Ay ahas ka!" Gulat kong salita. Nahulog yung mga binili ko and luckily hindi naman lahat ay nakalabas sa plastic. Sayang yung pagkain!

"Grabe ka, ahas talaga?" Pinulot ko yung mga natira na nasa plastic pa. Tumingala ako at nakakita ako ng taong hulog ng langit. Pero no, may boyfriend na ako noh. But he's quite familiar, saan ko nga ba siya nakita? Hmm..

"I'm Nathan, can I get your number?" Tanong niya bigla. Napatulala ako saglit pero bumalik naman sa katinuan.

"Uhh no, sorry but I'm already taken. Grabe, yun ba talaga ang tatanungin mo?" Pagkatapos nun ay umalis kaagad ako. Ayoko nang makipag-usap sa mokong 'to. Di pa ako nakalayo, ay hinawakan niya yung braso ko.

"Hey. I'm sorry, babayaran na lang kita sa mga nahulog ko." Parang cano ahh. Hmm, taga ibang bansa. Bati yung pagsasalita ng tagalog ay hindi pa masyadong marunong, konti lang.

"Wag ka nang mag-abala pa. It's okay." Saka ako nagpatuloy sa paglalakad.

"Sige na miss. I insist." Tapos hinila ako papunta ulit sa fast food.

Nasa labas kami nang pinakawalan ko ang kamay ko sa hawak niya ng may kalakasan. "Ano ba!? Sabi na ngang wag na eh. Okay na nga! Bakit mo ba pinipilit? Nakakainis naman." Di na ako nag-abala pa, unti-unti kong binilisan ang lakad ko papasok sa ospital.

*

"Bwisit ang lalakeng yon. Wag na nga ehh, ang unli pa." Nakapasok na ako sa loob ng kwarto na walang bitbit. Nakita ko ulit si Rydyer na nakaupo sa tabi ni Jenna.

"Oh, bakit ka nandito? Hindi ka ba natatakot na makita ka ni Jenna rito?"

"Yaan mo na. Minsan ko lang naman siyang malapitan." Wika niya na may tunong pangamba. Bumugtong hininga ako at umupo sa sopa.

"Saan ka galing?" Tanong niya saka lumingon.

"Bumili ako ng pagkain." Tipid kong tugon habang nagseselpon.

"Oh, saan na?" Sabihin ko na lang kaya? Di ko kayang ikimkim yung galit ko.

Huminga ako ng malalim bago nagsalita. "May lalaking bumangga sakin kanina. Hiningi niya yung number ko. Syempre hindi ko naman ibibigay noh! Tapos hinila niya yung braso ko papasok sa loob ng fast food pero sinabing kong wag na lang. Sabi niya bibilhan niya raw ako ulit, pinipilit niya ako kaya nagalit ako sa kanya at bumalik agad dito. Baka sundan pa niya ko eh. Nakakainis! Period ko pa naman kasi ngayon."

Maya-maya lang ay may kumatok sa pinto. Pinagbuksan ko ito at bumungad sa akin ang isang delivery guy na may hawak na rosas.

"Good morning maam, ikaw ho ba si Jenna Salini?" Tanong ni kuya.

"Hindi ho, wala ho siya rito. Baka maling kuwarto ho kayo." Pagsisinungaling ko. Baka naman kung ano pa to ehh. Pulang rosas na naman? Palagi na lang ahh. Alam ko namang hindi si Khairo nagpapadala ne'to.

"Sorry maam, pero sabi ho sa akin dito ho talaga ehh. Patanggap na lang po, baka mawalan kasi ako ng trabaho 'pag di ko to ideneliver ng maayos. Pasensya na ho maam." Inilahad niya sa akin ang clipboard saka ballpen at yung bouquet ng pulang rosas. Wala akong magagawa kaya pinermahan ko ang papel at nagpaalam na sa akin ang delivery guy.

Kakasarado ko pa lang ng pinto ng nagsalita si Rydyer. "Itapon mo yan kung ayaw mong ako pa ang susunog niyan." Giit niya.

"Ayoko! Sayang kaya." Depensa ko.

"Galing yan ata kay Hanz, siya ang palaging nagpapadala ng rosas kay Sella."

"Ano? Sinong Hanz?! Yung anak ng may ari ng restobar na kinakantahan namin? Bakit siya?" Nagulat ako sa sinabi niya.

"Oo, pinaimbestigahan ko siya noong isang taon pa kung ano ba talaga yung motibo niya kay Sella. Napansin ko kasi na sa tuwing pumupunta kayo dun, eh palagi siyang nagpapakita at kinakausap si Sella."

"Turns out that he likes my Sella from the moment he saw her. Nagpapadala siya ng rosas tuwing kakanta siya sa bar, sinusulyapan mula sa malayo tas mamaya lalapit sa kanya. Natatandaan mo ba nung dinala ko si Sella sa condo ko? Balak siya sanang kunin ni Hanz nung gabing yon. Nang nakatanggap si Sella ng bulaklak, diretsong inamoy niya yun at nakalanghap siya ng droga na inilagay sa rosas, dahilan para sumakit ang ulo niya at humingi kay Hanz ng tubig ng makita niya na may dala siya. Di niya alam na may droga rin pala ang tubig. Sinundan ko si Sella sa parking lot at sinulyapan ko lang siya mula sa malayo. Bumagsak siya sa sahig dahil sa sakit ng ulo. Tatakbo na sana ako papunta sa kanya, kaso may lumapit sakanyang tatlong lalaki na balak siya sanang kunin, kaya kaagad ko silang nilapitan at binugbog hanggang sa umamin sila kung sino ba ang nag-utos sakanila pero hindi sila nagsalita. Muntik ko na sana silang patay--" Naudlot yung sinabi niya.

"Ano!? Patayin?! Gusto mo bang makapatay ulit? Ha? Khairo? Maging mahinahon ka lalo na't nandito ka na sa Pilipinas at nakikita na si Jenna." Babala ko.

"Wag mo nga akong tawaging Khairo! Huminahon ka nga! Hindi ko sila pinatay, ipinaligpit ko lang sa kaibigan ko." Saka siya tumahimik saglit. Hinalikan ko si Jenna sa noo at naglakad palabas ng kuwarto.

Bumugtong hininga siya. "O sige. Sabi mo yan ahh. Saka idodonate ko na lang to sa simbahan. Masyadong marami kasi ang mga bulaklak, ayaw mo naman. Edi sa kanila ko na lang ibibigay para di sayang noh."

"Bago mo ibigay sa kanila, check if there's something wrong with the flowers. Delikado na pag sila naman yung malason. Alis na ako. Susunduin ko na lang kayo mamayang gabi, tawagan mo ko pag gising na siya." Pagkatapos nun ay umalis na siya ng kuwarto.

*

Ilang minuto lang ang nagdaan nung umalis si Rydyer, ay may kumatok na naman sa pinto.

"Ano ba yan. Kanina pang may kumakatok sa pinto." Wala akong choice kundi pag buksan ito ng pinto.

"Sino ho sila?" Tumingala ako tas nakakita ako ng isang demonyo sa harap ko. Ay iba, tangkad ahh pareho lang naman sila ata katangkad ng Ethan ko.

"Hi?" Bati niya sa akin sabay kaway. Bumilog yung mga mata ko at sa pagpanik ko, kaagad kong isinara yung pinto at sumandal sa likod neto.

"Hey. I'm sorry, okay. Just let me make it up to you. Please hear me out." Sabi niya habang kumakatok. Aba, aba. Sino ba talaga siya? Alam kong period ko ngayon at wala akong pake kung ano pang lait ang sasabihin ko sa kanya. Naiirita sa mukha niya, ewan ko kung bakit.

Kumatok siya ng isang saglit at huminto naman pagkatapos. Napagod ata. Binuksan ko ang pinto saka sinilip kung nandyan pa siya nang nagulat akong tumayo siya mula sa pagkaupo at umayos ng tayo sa harap ko.

"Sorry. I don't know what I did to make you angry at me. So please let me make it up to you and hear me out." Paliwanang niya. Hindi pa niya talaga alam kung bakit ako naiirita sa kanya noh.

"Bakit ka ba sunod ng sunod? Paano mo nalaman na nandito ako sa kuwarto na to? Stalker ka ba? Bakit sinusundan mo ko bati sa ospital? Sino ka ba?" Derederetso kong tanong. Di niya ako sinagot at ipinakita sa akin yung bitbit niya.

"Sagutin mo muna yung tanong ko." Ani ko. Hindi ko pinansin ang ipinakita niya at tinignan siya ng maigi sa mata.

"Well I think it's obvious that I bought a new one of what you dropped earlier. I asked the nurses around here if they saw you and they lead me to you. And no, I'm not a stalker, well kinda but preferably no." Dumugo ilong ko ahh.

"Correction, you dropped it and what should I do with it? Thank you but do you think that I would receive something from a stranger like you? You think I'll trust you this easily?" Hm.. ininglishan ko siya pabalik. Kala niya ahh, siya lang marunong mag inglis.

"No, no. Please don't misunderstand. I'm doing this not because that I have bad intentions about you but because that I actually admire you. I don't know in what way but I just do." Aniya. Napatulala ako saglit. Harap-harapan ahh, walang atrasan. Grabe yung pride ng lalakeng to ahh.

"Wait. Are you confessing to me right now? I mean, that's absurd! We just met a few minutes ago and, and. I don't know!" Sabi ko. Parang naramdaman kong uminit yung pisngi ko ngayon. Ipinikit ko yung mga mata ko at nagpatuloy sa pagsasalita ng natandaan kong may atraso pa pala siya.

"Look, I know that I'm overreacting right now but I. DON'T. CARE. You can't expect something nice from me because of your actions earlier. It's pathetic I know, but who cares? Sa tingin mo mabilis lang ako magpadala sayo dahil lang sa kagwapuhan mo? Pwes, mali ka dahil hindi ako ganung klaseng babae katulad sa mga nakilala mo." Buti na lang at di gaano karaming tao ang naglalakad rito, kaya di kami makakuha agad ng atensiyon.

"Gwapo? Are you saying that I'm handsome? Well, I take that as a compliment. But accept this favor that I owe you. I like you." Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. Inuutusan pa ako ha.

"Compliment mo mukha mo, NO!" Pagkatapos nun ay sinirahan ko siya ng pinto at inilock mula sa loob.

RYDYER'S POV

Nakarating na ako sa parking lot at nung kinapkap ko yung bulsa ko, salamat naman at nandito ang mga susi ko. Hinanap ko ang susi ng sasakyan ko pero wala, hiwalay kasi. Nakalimutan ko pala sa kuwarto, so I have no choice but to go back.

Habang naglalakad ako, may napansin akong isang tao na nakaharap mismo sa pinto ng kuwarto ni Sella. Bigla akong nakaramdam ng galit, pero nung nakilala ko siya ay bigla nawala ang galit ko. Tumingin siya sa dereksyon ko at sa gulat ay napalakas niya ang kanyang pagsasalita.

"Bro! Bakit ka nandito? Sinong dadalawin mo?" Tukoy niya sa akin.

"Yung taong nasa loob ng pintong tinatayuan mo. Ikaw, bakit ka nandito? Saka bakit ka may bitbit na take out?" Siguro siya yung taong tinutukoy ni Aliane kanina.

"Ahh eto? Ibibigay ko sana sa babaeng nakabunggo ko kanina. I just wanted to return what I owe her, nalaglag kasi yung pinamili niya kanina kaya binilhan ko siya ng bago." Tumango ako dahil alam ko namang hindi si Sella yun dahil hanggang ngayon ay hindi parin siya gising.

Kinuha ko ang susi saka kumatok at pinihit yung doorknob tapos pumasok sa loob.

"Pasok ka." Aya ko kay Nathan.

"O Khairo, bakit ka bumalik? Akala ko umalis ka na?" Sabi ni Aliane habang may ginagawa sa cellphone. Khairo, ang pangalang hindi ko ginusto buong buhay ko. Ewan ko kung bakit, basta yun na yun.

"Wag mo nga akong tawaging Khairo! Naiirita na ako ah. Bwisit."

"Pre, mabuti naman nakikita mo na't nahahawakan si Jenna."

"May kasama ka? Sino?" Nakayuko parin yung ulo niya habang nagfofocus sa pagtatype. Ethan na naman.

"Hey." Tumigil siya sa pagtatype sa phone niya at tumingala saka bumilog yung mga mata niya sakin. Hindi, kay Nathan pala.

"IKAW!? Tangina ka, kailan mo ba ako lulubayan?"

"Until we became friends." Lumapit siya kay Aliane at nilahad ang kamay niya.

"I'm Nathan Santiago, and you are?"

"Friends? Hindi yon mangyayari." Tumayo siya at inirapan si Nathan saka lumabas ng kuwarto.

"May nagawa ba ako?" Tanong niya na may pagtataka.

"Ano ba ang ginawa mo sa kanya? Di ka naman niya siguro gaganyanin kung wala ka namang ginawang masama diba? Meron ba?" Tinanong ko siya kahit na alam ko naman yung sagot.

"I just introduced myself earlier and asked for her number. Oh, and hinila ko pala siya papasok sa fast food kanina. I think that's my fault. Maybe, hinigpitan ko yung hawak sa kamay niya." Anak ng tokwa. Yan nga ba sinasabi ko pagnambababae ang mga kaibigan ko eh. Sobrang sensitive pa naman ni Aliane kasi conservative talaga siya ehh, lalo na pagdating sa mga lalake.

"Tol, may boyfriend na yung tao oh. Ayaw pa naman ni Aliane yon kasi conservative siya. Iisipin niya yan mamaya na easy to get lang siya. Hindi man siguro yan ang nasa utak mo pero alam ko nakatatak yun sakanya. Yan kasi, pinilit mo pa." Sinuntok ko siya ng mahina sa tiyan saka tinawanan.

"It's just like what she said earlier. Tama yung hinala mo." He agreed. Hanggang ngayon talaga hindi pa rin niya makuha ang accent.

"As of now, wag mo muna siyang pansinin. Masyadong mainit ang ulo nun pagnakikita ka. Yaan mo na bro, buwan niya ngayon."

"Buwan?"

Tinawanan ko siya ng konti. Hays problema talaga pag may kaibigan kang cano. "Period."

"Her name's Aliane, right?" Tanong niya. Interesado ahh, di ako suporta. Tsk.

"Wag mo nang tirahin. Makakatikim ka talaga sakin pag dinagdag mo siya sa listahan mo."

End of Chapter 5

Magkita ulit tayo ahh! Kung pwede po sana'y ibahagi niyo po ang akda na ito sa inyong munting mga kaibigan para sila'y makabasa rin nito at sana po ay nagustuhan niyo ang gawa ko.