[Henry: ...Humihingi ka ba talaga ng pasensya? Malinaw na sinusulit mo lang ang pagkakataon para ipakita ang lambingan niyo!]Matapos itanong ni Anne ang tungkol sa kalagayan ni Hector, naalala niya ang sinabi ni Donya Estrelita.“Kuya pinapatawag ka ni Mama, nanduon si Joana. Sinasabi niyang buntis siya at may abugado din na gumagawa ng kasulatan para sa kanilang utang niya kay Vince.”“Anong kalokohan ito!” mabilis na tumayo si Henry at nagtungo sa silid ni Donya Estrelita.Nang makaalis si Henry ay agad din siyang sinundan ni Hector."Halika, itulak mo ako papunta sa kwarto ni Mama. Manonood tayo ng kaguluhan."Hindi nakapagsalita si Anne sa pagiging tsismoso ng kaniyang asawa. Habang dumaraan sila sa sala, nakasalubong nila sina Felix at Cielo. Ipinaliwanag ni Hector ang sitwasyon."Bilang tiyuhin at tiyahin ni Vince, pupunta rin ba kayo para makita ang kaguluhang iyon?"Pagkatapos niyang sabihin iyon, agad siyang bumawi "Ay, mali, ibig kong sabihin... pupunta ba kayo para mag
Muling nagulo ang emosyon ni Joana dahil sa pamilya Valderama. Pakiramdam niya ay nawawala siya sa sarili.Sinubukan niyang pakalmahin ang sarili niya at nagsalita:"Noong araw na iyon, may nangyari sa pamilya ko. Sinamahan ako ni Kuya Vince pabalik sa probinsya para asikasuhin ito, kaya kinuha rin niya ang dividend card sa bahay nila."Sandali siyang tumigil, pagkatapos ay tiningnan niya si Anne."At ang araw na iyon... ay siya ring araw nang dalhin ni Ate Anne ang ina ni Kuya Vince sa istasyon ng pulisya..."Sa totoo lang ang gusto niyang palabasin ay si Anne ang may kasalanan ng lahat ng ito! Tumagilid ang mukha ni Anne, at narinig niyang magpatuloy si Joana sa pagsasalita."Masama ang mood ni Kuya noong araw na iyon kaya uminom siya ng maraming alak, at pagkatapos... inisip niya akong si Ate Anne..."Sumabay ang mapait na tawa ni Anne. Inaayawan siya ni Vince!Ayos lang, hindi siya yung klase ng tao na madaling maayawan."Joana, hindi mo yata akalaing na hindi lahat ng tao dito a
Si Vince ay natulala gayun din ang iba pang tao sa loob ng silidMayabang namang nagsalita si Hector "Ang asawa sa pakiramdam na mahal ako ng asawa ko!” "Kung may sasabihin ka man, gawin mo iyon ng maayos. Kung hindi mo gagalangin ang Uncle mo at babastusin mo siya, i swear Vince bilang asawa niya ay hindi ko iyon palalampasin!” bPagkatapos ng sinabi ni Anne, naramdaman ni Vince na parang may malalim at mababaw na sugat na umabot sa kanyang puso."At hindi mo ba alam kung para kanino ginagawa ito ng Uncle mo?"Hindi alam ni Vince kung tatawa o iiyak ba siya "Para ba sa akin?""Vince, kahit na galit ka sa akin at kahit na sa tingin mo ay ginagawa ko ito ng sinasadya wala na akong magagawa dahil yan ang opinyon mo. Pero kahit na anu pang isipin mo, pamangkin kita at tiyuhin mo ako. Magkapareho tayo ng apelyido at iisa ang pamilyang pinagmulan natin. Sa tingin mo ba sasaktan kita?"Itinaas ni Hector ang kanyang kilay at tiningnan si Vince ng kalmado.Ngunit si Vince ay labis na nagulat
Narinig ni Anne ang pagsusuri ni Hector at mas lalo niya itong hinangaan. Sa sitwasyong ito, naisip pa rin nitong maging responsable sa mga shareholders. Mas malawak ang pananaw niya kumpara kay Vince. Alam niyang hindi tama na pagkumparahin niya ang dalawa pero hindi niya maiwasan na ang laki ng pagkakaiba ng mag tiyuhin na ito! Tumango si Donya Estrelita bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Hector. "Sa ngayon, isa lang ang dapat gawin—patagalin muna natin ito! Kailangan natin ng oras para makapaghanda at malaman natin ang totoong nangyari. Hayaan muna natin si Joana manatili dito, pagkatapos, alamin ng mga tao mo Hector ang sitwasyon ng pamilya ni Joana. Kasabay nito, kailangang suriin niyo kung may posibilidad na hindi kay Vince ang batang ito." Sumagot si Hector ng maikling pagtango. Tumango rin si Henry nang may kasiguraduhan, saka tumingin kay Vince at sinabi ng seryoso, "Dapat kang matuto sa tiyuhin mo. Huwag kang mataranta kapag may nangyayari, dapat magkaruon ka ng diskar
Ngunit agad na tumayo si Joana at hinarang siya na may bantang nakasulyap kay Elaine "Anong balak mong gawin? Gusto mong hawakan ang ama ng anak ko? Sinasabi ko sa'yo, hindi ako makakapayag na gawin mo yan!Dati, wala akong karapatan. Pero ngayong buntis na ako, hinding-hindi ko papayagan ang kahit sino na manggulo sa relasyon namin ng ama ng aking anak!""Ah—! Walanghiya kang babae!" Galit na napasigaw si Elaine. "Anong pinagsasabi mo! Hindi mo naman siya asawa!""Pero ipinagbubuntis ko ang ika-apat na henerasyon ng pamilya Valderama! Sabi ng manghuhula, malaki ang posibilidad na lalaki ang anak ko! Ano sa tingin mo ang halaga ko ngayon?""Ulol ka! Gusto mong magkaanak ng lalaki? Nananaginip ka!" Hindi matanggap ni Elaine ang sinabi ni Joana kaya sinagot niya ito ng matalim, "Sa tingin ko, babae lang ang laman ng tiyan mo! At kahit ano pa ‘yan, hindi pa sigurado kung maisisilang mo nang maayos!"Nang marinig ni Joana na isinumpa ang kanyang anak, agad siyang nakipagtalo kay Elaine.L
HECTOR POVMatagal ko nang kasama si Anne, kaya kabisado ko na ang bawat kilos niya lalo na kung paano siya mamula kapag naiinis. At ngayong namumula na naman siya, hindi ko maiwasang mapangiti."Mag-uusap lang naman tayo nang maayos, bakit ba palaging kung ano-anong maduduming bagay ang pumapasok diyan sa isip mo?" reklamo niya, pilit na iniiwas ang tingin niya sa akin.Napangisi ako at mas lumapit ako sa kanya saka ko marahang hinaplos ang kanyang earlobe. "Eh kasi naman, masyadong kaakit-akit ang aking asawa."Gusto ko ang itsura niya kapag nahihiya, ang paraan ng pag-iwas niya ng tingin, pati na rin ang bahagyang pagkibot ng kanyang mga labi , lalo na pag mukhang nag-aalangan siya kung magagalit ba siya o hindi. Kung hindi lang dahil malapit nang magsimula ang hapunan, siguradong hindi pa ako makukuntento sa paghimas lang sa kaniya. Gusto ko siyang angkinin dito mismo.Lalo siyang namula at agad akong itinulak sa balikat. "Bilisan mo na, sabihin mo na kung anong nangyari," utos ni
ANNE POVAlam kong hindi magtatagal ang pagkakakulong niya, kaya sisiguraduhin kong masusulit ko ang pagkakataon. At bago pa siya makalaya, ako mismo ang kukuha ng ebidensya laban sa kanya.Napangiti ako, tila may sindi ang aking mga mata habang paulit-ulit akong tumango."Salamat sa pagpapaalala honey!"Sa sobrang tuwa, mabilis akong yumuko at hinalikan si Hector sa labi. "Salamat, teacher Hector."Pagkatapos ng halik na iyon ay agad akong tumayo at naglakad papunta sa hagdan. "Teacher, pauuwiin ko muna si Elaine. Siya lang naman ang nangunguna sa kanila, pero siguradong susunod ang kuya ko at si Papa para makipag-usap sa akin.""Wait. Sasama ako sa'yo.""Sige." Mabilis kong sinagot bago kami sabay na bumaba.Pagkarating namin sa ibaba, nakasimangot na sinalubong ako ni Elaine. "Ate, bakit ang tagal mo?"Tiningnan ko si Hector nang may bahagyang inis at sinabing, "Kasalanan ng bayaw mo! Sobrang clingy niya sa akin!"Ngunit sa halip na magpaliwanag, hinawakan ni Hector ang aking kamay
Napakunot ang noo ko habang pinagmamasdan ang argumento nina Anne at Elaine. Galit na nagsalita si Anne sa kaniyang kapatid. "Ano? Sasabihin kong hindi ko ito alam nang mas maaga? At hindi niya ito ginusto? At sino namang matinong tao ang magpapalabas sa big screen sa opera house ng isang medical examination report ng sarili niyang anak? Sabihin mo nga sakin?”Sinamantala ni Elaine ang pagkakataong iyon para atakehin si Anne. "Wag ka nang madaming dahilan ate dahil ang totoo ayaw mo lang talagang palabasin si Mama! Ate, walang masamang magulang sa mundo!"Ngunit sa halip na magalit, bahagyang ngumiti si Anne, may halong panunuya. "Elaine, tigilan mo ang pangongonsensya sa akin!Walang masamang magulang? Maaari lang maging totoo 'yan kung ginagawa nila ang tungkulin nila bilang magulang!Ano sa mga ginawa ni Mama ang matuturing na tama?Pero sige, hindi ko na palalalain pa. Dahil sobrang galing mo, bibigyan kita ng pagkakataong patunayan ito.Lahat ng pera na kinuha mo mula sa akin,
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m