THIRD PERSON POVSa kabilang banda, mabilis na nagmaneho si Vince para makarating kaagad sa bahay nila Joana. Wala siyang pakielam kung mag over speeding man siya. Basta ang kaniya ay makarating sila sa bahay nito at abutang buhay ang Mama nito. Hindi nagtagal ay nakarating na din sila sa brgy nito at itinuro ni Joana ang isang puting tatlong-palapag sa hindi kalayuan at sinabing, "Ito na yung bahay namin. Dito na lang tayo"Natigilan si Vince saglit, hindi niya ito inaasahanSa kanyang isipan, iniisip niyang isang barong-barong lang ang bahay nito o di kaya ay isang lumang bahay na halos gumuho na. Pasimple siyang napailing ng makita ang estado ng bahay nito. Napansin ni Joana ang iniisip ni Vince at agad siyang nagpaliwanag kahit hindi tinatanong."Kakapagawa lang namin ng bahay na 'to kaya medyo bago pa. Noong huli, sinabi ng barangay na delikado na ang dating bahay namin at inabisuhan kaming i renovate na ito. Dapat nga pala akong magpasalamat sa'yo sa pagpapautang mo sa akin
"Wala na ang mga biik namin, kailangan pang ipaayos ang kulungan, bumili ng panibagong mga inahin, at ipaospital ang asawa ko. Ano ng mangyayari sa amin?” Nang makita ni Vince ang hirap na dinaranas ng pamilya ni Joana ay nakaramdam siya ng matinding awa para sa mga ito. "Tita, huwag na po kayong malungkot. Maliit na bagay lang ang pera kung yun ang problema niyo. Kung maayos natin ang kulungan ng biik at makakabili tayo ng inahing baboy unti-unti ay magiging maayos din ang buhay niyo.”Ngunit umiling si Christy "Ano ka ba?! Kung ang sahod lang anak namin ang aasahan namin, hindi yun sasapat! Puwede naming tiisin ang maghirap, pero hindi namin puwedeng pabayaan ang sakit ng asawa ko!"Habang nagsasalita, seryosong tumingin siya sa anak niyang lalaki at paawang nagsalita. “Ano kaya kung ibenta ko na lang kaya ang isang atay ko? May isa pa naman akong matitira pag nagkataon. Kung maibebenta ko ito, magkakapera tayo."Nagimbal ang kapatid ni Joana at agad na niyakap ang kanyang ina.
Nanatahimik si Vince, hindi niya alam kung anong isasagot niya sa kaniyang Daddy."Pupuntahan ko na ang Mommy mo ngayon. Bumalik ka rito agad!" ma-awtoridad na utos ni Henry sa anak.Napabuntong na lang si VincePero nang makita ni Bruce na nilalagay ni Vince ang kaniyang gamit sa loob ng kaniyang sasakyan ay nag-iba ang ekspresyon niya. "Sir Vince, saan ka pupunta?""Kailangan kong umuwi agad," sagot ni VinceBiglang naging seryoso ang mukha ni Bruce. "Hindi—hindi! Naku Sir Vince, madilim na sa labas. Walang streetlights sa kalsadang papalabas ng brgy namin, at madalas ang mga aksidente roon. Napakapanganib kung babalik ka sa Manila ngayon!""Pero ang pamilya ko—"Bago pa natapos ni Vince ang sasabihin ay pinuto nal siya ng lalaki. "Dahil ba sa girlfriend mo kaya mo gustong bumalik kaagad? Hindi ba siya marunong umunawa?Alam niyang gabing gabi na, tapos pinipilit ka pa niyang bumiyahe ngayon? Paano kung may mangyari sa'yo sa daan? Naku kunsensya namin yan!"Sabay hablot nito sa gam
Nilagyan niya ng mga kiss mark si Vince at sinimulang laruin ang ari nito. Matapos ang ilang minuto ay nilabasan din si Vince sa ginawa niyang paglalaro sa talong nito. Mabilis niyang tinatakan ang test tube at inilagay ito sa freezer, binihisan niya si Vince, at agad na tumakbo upang hanapin ang kanyang Kuya."Kuya, ngayon na nakuha na natin ito, ano ang susunod nating gagawin?"Kumikindat ang si Bruce at nag-utos kay Joana. "Dalian mo, magbihis ka na agad at pupunta tayo sa ospital at magpapa-artificial insemination!"Pinatakbo ni Bruce ang motorsiklo at dinala si Joana sa isang ospital sa liblib na lugar upang ipaliwanag ang kanilang pakay."Doktora, ngayon ang panahon ng obulasyon ng kapatid ko. Gusto niyang sumailalim sa artificial insemination."Tinanggal ng babaeng doktor, na nasa edad singkuwenta, ang kanyang salamin at tiningnan ang magkapatid sa harapan niya, na may halong pagtataka.Unang beses niyang makakita ng isang kapatid na sumasama sa kanyang kapatid na babae para s
Mabilis na hinawakan ni Bruce ang kamay ng matanda "Naku Dok, kayo naman nagbibiro lang po siya, gusto po naming ituloy ito!"Pagkasabi noon, sinulyapan niya nang masama ang kapatid: "Talaga bang ayaw mong yumaman punyeta ka?"Nakaramdam ng matinding pag-aalinlangan si Joana sa ideya na ang matandang ito ang gagawa ng proseso sa kanya...Pero nang maalala niyang kahit lasing si Vince ay pangalan pa rin ni Anne ang tinatawag niya, mariin siyang napakagat-labi at tumango.Nang makita ng matanda na pumayag si Joana, lumambot nang bahagya ang tono ng kanyang boses "Iunat mo ang kamay mo para makuha ko ang pulso mo."Mabilis na sumabat si Bruce sa doktor. "Dokt, hindi po kami pumunta rito para ipaayos ang katawan niya. Gusto po namin ng artificial insemination." Habang sinasabi iyon, inilabas ni Bruce ang isang test tube."Ah? Iyan ba ang dahilan kung bakit kayo nandito?" Puno ng pagtataka ang boses ng matandang lalaki, ngunit matapos niyang tingnan si Joana, unti-unting lumabo ang kany
"Tapos na ang imbestigasyon namin, oo lahat ng ebidensya ay malinaw na siya ang tinuturo!” "Posible bang may hindi pagkakaunawaan o ibang nangyari?" tanong ni Henry.Umiling ang kausap niya."Sige, naiintindihan ko." Mahigpit na ibinalot ni Henry ang kanyang trench coat at hiniling sa kakilala na ayusin ang pagbisita niya kay Jennie. Nang makita niya si Jennie ,ay magulo ang buhok nito at hindi niya mapigilan ang kaniyang emosyon."Darling, iligtas mo ako! Iligtas mo ako! Yung malanding si Anne, gusto niya akong ipapatay!"Tahimik na umupo si Henry sa harap ng detain cell ni Jennie, hindi siya agad nagsalita at tinitigan niya ng diretso si Jennie. Pagkatapos malagbas ng lahat ng sama ng loob ni Jennie tungkol kay Anne, hindi siya kumibo, at unti-unti niyang naramdaman na may mali sa ikinikilos ng kaniyang asawa. "Darling ano ba?, bakit mo ako tinitingnan nang ganyan?"Umayos ng upo si Henry, sumandal siya sa likod ng upuan, at may bahagyang awtoridad ng isang lalaking lumaki sa
Matapos maupo, agad na bumagsak ang mata ni Henry sa mga binti ni Hector na puno ng pag-aalala. "Kumusta ka na? May nararamdaman ka bang pagbabago?""Halos parehas pa rin ng dati," sagot ni Hector, na tila umiiwas sa totoong sagot.Bahagyang dumilim ang mga mata ni Henry. Hinaplos niya ang balikat ng kapatid at sinabi, "Gagaling ka rin. Huwag kang mag-alala"Pagkatapos ay tinawag niya si Anne para maupo. "Anne, halika. Dumaan ako rito para makausap ka."Lumapit si Anne at umupo sa tapat ni Hector, habang si Vivian ay naupo naman sa tabi niya.Pagkaupo pa lang ni Anne, nakangiting nagtanong si Henry, "Anong ginagawa niyong dalawa rito nang sabay?"Sa totoo lang, gusto niyang itanong kung bakit naroon si Anne. Alam niyang hindi mahilig magpatuloy ng bisita ang nakababata niyang kapatid.Bago pa makasagot si Anne, biglang sumingit na si Vivian."Dad, hindi mo pa alam, ano? Ang kuya ko talaga, hindi maaasahan! May bwisit na manyakis na nanggugulo kay Ate Anne, pero iniwan siya ng kuya k
Alam ni Hector kung ano ang gustong pag-usapan ng kanyang kapatid, kaya tumango siya. "Okay kuya Doon tayo sa study room ko."Bago siya umalis, binigyan niya si Anne ng isang tinging nagsasabing, huwag kang mag-alala.Hindi naman tanga si Anne. Naramdaman niyang maaaring napansin na ni Henry ang kakaibang namamagitan sa kanila ni Hector.Matikas na tumayo si Henry at magalang na tumingin kay Anne. "Ilang araw na lang at kaarawan ko na, Anne. Sana ay makadalo ka pa rin.” "Okay, pero sa anong katayuan?" May banayad na ngiti sa labi ni Anne, na parang binaliktad niya ang sitwasyon.Bahagyang kumunot ang noo ni Henry.Tumingin si Vivian kay Anne, saka sa kanyang Uncle at ama. Litong-lito siya sa kung anong nagaganap sa pagitan ng tatlo.Bago pa man masagot ni Henry ang tanong ni Anne, biglang nag-ring ang kanyang cellphone.Pagkasagot niya ay nagulat siya. "Totoo ba ang sinabi mo? Sige, pupunta ako agad!" Pagkababa ng telepono, agad na lumuhod si Henry sa harapan ni Hector at tinitiga
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m