Chapter 32

Maaga akong lumisan sa resthouse ni Daze para mahabol ko ang flight ko sa alas sais. I need to go home. Ayokong mag-stay sa lugar na maraming alaala ang nakaukit.

"... we have just landed at—"

Hindi ko na pinakinggan pa ang cabin crew na nagsasalita. Isinukbit ko ang dala kog bag sa aking balikat tumayo na para sa paglabas. Nagsitayuan din naman ang mga kapwa ko pasahero.

Nang makababa ako ng eroplano ay hinugot ko ang aking cellphone sa bulsa at ini-unlock ito habang naglalakad. I immediately dialed my mother's number and waited for them to pick the phone up.

"Hello, Vielle?" si papa ang sumagot.

I took a deep breath and continue walking. "Hey, pa. Gising na po ba si Jarren?"

"Ah, tulog pa ang bata. Naglaro kami ng xbox kagabi kaya inabot kami ng alas dose." I can sense father is grinning.

Napagkawala ako ng mahinang tawa, sakto namang nakalabas na ako ng paliparan kaya agad akong tumawag ng taxi. "Sige, po. Pauwi na po ako, pa. Call you back later."

I heard him hummed on the