ใบไม้ - วิถีผัวเด็ก

"จริงเหรอ?" ฉันทวนถามเพื่อความแน่ใจ จนอีก้านมันเริ่มสงสัย วางองุ่นพวงนั้นลงและท้าวสะเอวมองฉัน

"มึงเป็นอะไร? ถามถึงแม่หมอฮาวายแบบนี้ ผัวเด็กได้ยินบันเทิงแน่" ฉันเอามือกอดอกเซ็งๆ ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์ในห้องนอนออกมา แล้วเปิดดูกูเกิ้ลที่ตัวเองเสริชไว้

"ก้าน..มึงรู้จักโรคนิมโฟมาเนียไหม?" ก้านแก้วเบิกตากว้างแล้วพยักหน้าตอบฉันทันที

"เออๆรู้ๆ ทำไม..มึงเป็นเหรอ?0.0"

"ไม่ใช่กูอิดอก แต่มีคนที่รู้จักห่างๆเขามาปรึกษา เขารู้จักกับครอบครัวหมอฮาวายน่ะ เห็นว่าหมอฮาวายน่าจะช่วยอะไรได้นี่แหละ เลยจะให้กูนัดให้-_-"

"อ๋อ ที่จริงมึงต้องแนะนำให้ไปพบจิตแพทย์ก่อนนะ โรคนี้อันตรายมาก คนเป็นควบคุมตัวเองไม่ได้ กูเห็นหลายคนแล้วที่พ่วงโรคอื่นมาด้วยเช่นโรคเอดส์ อีกอย่างคนชอบคิดผิดว่าเป็นฮิททรีเรีย ..ไม่รู้ไปจำมาจากไหน"

ฉันพยักหน้าตาม จนอีก้านเหล่ตามองแวบนึง

"ไม่ใช่มึงเป็นแล้วเหรอ?..อาบน้ำแต่งหน้านอนขนาดนี้ ติดผัวเด็กถูกมะ" แซวกูอีกแล้ว

"ไม่ติดว่ะ แต่ขาดไม่ได้-_-" เท่านั้นแหละอีก้านก็เบะปากกลอกตาใส่ ก่อนมันจะโบกมือโบกไม้ใส่ฉันอยากรำคาญ แล้วหอบขนมในห้องฉันวิ่งออกไป

แหนะ! อีโจร! ยังชะโงกหน้ามาอีก

"ชะนี! กูรู้สึกว่า..