The previous chapter was supposed to be the free one but I forgot to press the additional note chapter button so I'm making this chap free instead. Enjoy! ********* Patapos na kaming kumain pero hanggang ngayon ay wala pa ring imik ang asawa ko. Pinuno ko kanina ang pinggan niya ng mga paborito niyang pagkain at ako rin ang nagsalin ng maiinom sa baso niya, pinagbalat ko rin siya ng hipon, ng crab at ng kung anu-ano pa para pansinin niya lang ako pero wala. I even used Xenon but it was a bad idea. She averted her attention to our son so quick that nothing was left for me and now I’m jealous of my own son. “Ang lalim ng iniisip ahh…” Bumalik ang tingin ko sa kaniya. Pinupunasan niya ang bibig ni Xenon na nasa kandungan ko. Hindi man nakatingin sa ‘kin ay alam kong ako ang tinutukoy niya. “Panigurado boobs no’ng Saturn iniisip nito,” bulong niya. Lumaki ang mga mata ko sa narinig. I’m here feeling awful for getting jealous over the attention she gives to our son and there she is th
Mag-aalas kuwarto na ng hapon at nandito kaming tatlo nagtatampisaw sa lalim na hanggang tiyan ko pero hanggang d*bdib na ng asawa ko. Hindi na gaanong mainit at hindi na rin malalaki ang mga alon. Mangilan-ngilan na rin ang mga naririto. Niyakap ko si Anastasia mula sa likuran gamit ang isang braso habang ang kabila naman ay nakahawak kay Xenon na nakaupo ngayon sa mga balikat ko. “Have you found Drizelle?” Mabilis ko siyang hinarap sa ‘kin. Hindi ko inaasahan ang tanong niya. “Are you that worried? We’re having a good time.” Hinaplos ko ang pisnge niya. “Pumasok lang bigla sa isip ko. Ang dami kong tanong, Xeonne. Bakit niya ginagawa ‘to? May kasalanan ba ako? Ang pamilya ko? Dahil ba sa pera? Kasikatan? Kapangyarihan?” Mahina ang boses niya pero sapat lang para marinig ko. “Makukuha rin natin ang sagot sa mga katanungan natin. Huwag kang mag-alala. Hindi tumitigil ang mga tao ko sa paghahanap sa kaniya.” Inipit ko ang hibla ng buhok sa likuran ng tenga niya. Tumango na lamang
“Are you really going to let him stay here?” I asked the old man out loud and not taking my eyes off the monster.“I heard that.” He raised his glass of beer in direction.“Good for you,” I replied deadpan.“Xeonne that’s enough,” sita sa ‘kin ni Mom.Hindi ako makapaniwala sa narinig.“Seryoso, Mom?”“Gumagawa ka ng tensyon–”“At ako pa talaga?” I scoffed and walked out of our cottage.Dumiretso ako sa dalampasigan. Sinipa ko ang malapit na bato at binagsak ang sarili sa buhangin nang paluhod. Bumalik sa isipan ko ang pinag-usapan ni Mom at ni Tanda kaninnang umaga. Bakit ngayon pa siya nagpakita? Gusto ko siyang sapakin. Gusto ko siyang bugbugin. Gusto ko siyang pagbayarin sa dami ng kasalan niya at sa sakit na dinulot niya kay Mom. My hands are itching. I’m dying to kill him but I can’t. I have Anastasia and Xenon now. I don’t want to disappoint them, scare them.I stooped down facing the sand. Digging my left deep in the sand to support myself. “Arghh!” I screamed on the top of
“S-Stop...” she said barely forming a word. “P-Please...” she begged.“You want me to stop?” I clarified rubbing my fingers between her folds on top of her thing.She shook her head clasping my arm to support her what.“What is it exactly, Wife?” I smirked.“Anastasia, nasaan ka?” Damian called.Naghiwahiwalay sila para hanapin ang asawa ko. Somehow I feel bad for them. They’re worried but here we are enjoying, indulging in each other’s warmth.“S-Stop...” she uttered under her breath.“Okay–”“T-Them...” she added.A smirk crawled back on my lips. I made her face me, bent a little and parted her legs then wrapped them around my waist. A gasp escaped her mouth when I lifted her. She immediately cling her arms on my nape. I put my arm under her to support her weight and rested the other on her naked back.“Okay ka lang ba, love?”It was Zander. He found us first. Bago pa nito makita ang kahubuan ng asawa ko ay mabilis akong tumalikod. Sinandal naman ni Anastasia ang nuo sa balikat ko p
“Wife…” I called but she didn’t seem like she heard me. She was busy with her phone. “Hey…” I tapped her shoulder and she jumped a little in surprise.“Xeonne…” she uttered my name nervous and swiftly hid her phone behind her. “K-Kanina ka pa?” She stuttered.Her strange action made my brows furrowed. “Kararating lang.”“O-Okay…” Mabilis siyang umiwas at umupo sa gilid ng mesang puno na ng hinaing pagkain para sa hapunan.Kumuha ako ng tuyong tuwalya at ipinatong ito sa basang likuran niya. She was too busy with her phone that she forgot that she’s drenched. I sat beside her and she looks anxious.“Wife-”“Mom, si Xenon?” putol niya sa sasabihin ko.“Nakatulog…” malamig at maikling sagot ni Mom. Nakaupo ito sa tabi ni Tanda.Pinanlakihan ko ng mga mata si Mom pero hindi ako nito pinansin.“Kainan na pala?”Malamig kong tiningnan ang dumating at gaya ng naksanaayn ay nakangisi ito. Hinila nito ang upuang nasa kabilang bahagi ng mesa na nakaharap sa ‘kin at nasa kabilang gilid ni Tanda.
Pabagsak akong bumalik sa pagkakaupo. Nakatitig lang ako sa likuran ng paalis na si Luxiano. Wala akong marinig. Nandidilim ang paningin ko. Tanging likuran lang nito at ang kutsilyong nasa harapan ko ang nakikita ko. May kung ano’ng demonyong nag-uudyok sa ‘kin na damputin ito at ibaon sa likuran ng palayong si Luxiano. Hindi ko maalis ang tingin sa kutsilyo. Akmang dadamputin ko na ito nang may humawak sa kamay ko. Naagw niya ang mga tingin ko. Bumungad sa ‘kin ang mukha niyang puno ng lungkot at pag-aalala. A beautiful face like hers doesn’t deserves to be painted by sadness. “Wife...” I caressed her cheeks. Ngumiti siya. Gumaan ang pakiramdam ko. Tinaboy nito ang masamang balak sa isipan ko. “Xeonne, son...” tawag ni Mom. Hindi ko ito pinansin. Tingin ko ang atensyon sa magandang mukha ng asawa ko para pakalmahin ang sarili. Tumayo ako at niyakap siya. Niyakap niya ako pabalik. Nayunaw ng mainly niyang yakap ang delubyo sa kaluubluoban ko. Pinikit ko ang mga mata. “What’s on
I opened my eyes and found the space beside me empty. I reached for the lamp on my bed side table and turned it on. “Mom?” I looked around but she’s not in the room. My eyes travelled gazed on the wet pillow next to me. She cried herself to sleep again. “Playtime’s over. Now leave.” My eyes averted at the door. It was mom’s voice and it was coming from outside. I brought myself on my feet and went out of my room. I saw mom behind a stranger, a woman, down the stairs. I followed them and stopped at the end of the stairs. I watched her show the woman the way out. Mom looked sad and in pain. I gasped hearing the sound of glass shattering from behind me. It was from the room at the end of the hallway. It was followed by a laughter. It was strange, it was pulling me closer. I twisted the door open and saw Dad. He was staring at the floor, at the shattered bottles of alcohol. His lips were opened wide by satanic laughter but his eyes were clouded by tears. “Dad?” I called. He stoppe
“Here’s my back turned into give me your back. You are mine turned into I tried and eventually my boy turned into bastard.” I told her my past, I told her everything. She didn’t say a word and just listened. I was in pain but it was her who was crying. She comforted me with a hug that I find the warmest ever. She touched the scars on my back trailing them with her fingers and I didn’t flinch not even a wink. I wasn’t scared anymore. I wasn’t reminded of the past anymore. Half of the burden in my heart was taken away. She took it away. She shared with the sorrow and pain. I closed my eyes. I felt her warm touch on my cheek and whispered, “from now on I will protect you. I will have your back.” Nagising ako sa huni ng mga ibon. Binuksan ko ang mga mata at ang maamo niyang mukha ang unang bumati sa’kin. Napangiti ako. Napakaswerte ko at ang napakaganda niyang mukha ang humihili sa ‘kin sa gabi at bumabati naman sa umaga. Humilig ako at hinalikan siya sa noo sabay bulong, “Good mornin
Natigilan si Drizelle sa narinig.“Ate Cee?” mahinang bulong niya.Binaba niya ang kamay na may hawak na kutsilyo. Ngumiti siya at nilingon ang nagsalita. Tumayo siya para salubungin ang ate niya.“Ate Cee!” Masaya niyang inunat ang dalawang kamay sa direksyon nito.Nilampasan ni Ella si Drizelle at dumiretso sa ‘kin.“Ella, ano ang ginagawa mo rito?” nangangambang tanong ko.“Sinundan ko si Mom at Dad sa bahay ng mga Monteverde. Nagkakagulo na ro’n. Tapos may natanggap akong mensahe kung nasaan ka.” Tinulungan ako nitong tumayo.“Kailangan nating tumakas. Dala mo ba ang kotse mo?” mahinang tanong ko.“Hindi, nag-taxi lang ako kasi hindi ko kabisado ang daan. Ayaw ding pumasok ng taxi kaya naglakad pa ako ng ilang metro,” paliwanag nito.“Paano na ‘to?”“Huwag kang mag-aalala kakausapin ko siya.” Akmang lalapitan na nito si Drizelle na nakatayo at nakatalikod sa ‘min.Hinawakan ko ang braso nito at pinigilan. Umiling ako. Marahan nitong tinanggal ang pagkakahawak ko at ngumiti.“Dee,
Umiling ako. “H-Hindi ko piniling palitan ka, Drizelle. Bata lang ako noon. Wala akong kamuwang-muwang. It didn’t even cross my mind to replace anyone, especially not you.”“Shut up! Shut up!” Tinakpan niya magkabilang tenga. “Huwag kang bait-baitan! Hindi mo ako maloloko!” “Lahat ng sinabi ko sa ‘yo totoo. Lahat nang pinakita ko, pinaramdam ko.” Uminit ang mga mata ko. Bumalik sa isip ko ang mga pinagsamahan namin noong kolehiyo. Siya lagi ang kasama ko pag-break time, sa lunch at sa uwian kahit na magkaklase kami ni Ella. Ella was surrounded by girls our age while I felt like an outcast but everything changed when I met Drizelle. She made feel like I belong, like I’m not alone. She even defended me from Ella.“I-Ikaw lang ang tinuring kong kaibigan, Drizelle. Ikaw lang ang naging kakampi ko. Parang kapatid na nga kita-”“It’s because of my hardwork. I only befriended you to know you, to know your weaknesses. Dahil do’n I was able to make everyone envy you, hate you. Especially Ell
Nakahinga ako nang maluwag nang ginawi niya ang ulo sa direksyon ng silid na nakasara ang pinto.“I’m coming, Anastasia…” Pinihit niya ang doorknob.Napatakip ako ng bibig nang bigla niyang hampasin ang pinto nang mapagtantong naka-lock ito. Marahas at paulit-ulit niyang pinihit doorknob. Napaungol siya sa inis at sapilitang binuksan ang pinto gamit ang mga sipa.“Lalo akong nasasabik sa pgapapahirap mo, Anastasia,” aniya pagkatapos matagumpay na nabuksan ang pinto. “I’m coming, Anastasia...”Sumilip ulit ako at nakitang hinalughog niya ang kuwarto. Hindi niya pinalampas loon ng aparador at ilalim ng kama hanggang sa isang lugar na lang ang natura. Ang banyo.“Nandito na ako, Anastasia.”Napatayo ako nang tuwid nang bigla niyang pagsaksakin ang pinto ng banyo habang tumatawa na parang banyo.“Nanginginig kana ba sa takot? Ha? Anastasia?” Patuloy siya sa pagsaksak ng pinto.Dahan-dahan akong lumabas ng kuwarto habang naaaliw pa sa kahibingan niya si Chase. Sinenyasan ko si Drizelle na
Hininto ko ang sasakyan sa harap ng malaking gate na gawa sa metal at binalot ng baging. Hinayaan kong bukas ang ilaw ng kotse na nakatutok sa mansyon bago lumabas. Tinulak ko ito pabukas. Nangangalit ang mga ngipin ko dahil sa langitngit na tunog nito.Binalik ako sa sasakyan at nagmaneho patungo sa malaking abandonadong mansyon. Wala akong makita sa paligid maliban sa nagtataasang ligaw na mga halaman patunay sa matagal na panahon na napabayaan.I stopped the car at the towering mansion infront of me. It is twice bigger than the Monteverde’s. I went out with the duffle bag in my hand. I pushed the giant dusty door open and was welcomed by an empty huge living room. Napapikit ako nang biglang bumukas ang ilaw. Napamulat ako dahil sa walang tigil na ungos. Sa gitna ng silid ay si Drizelle na nakaupo at nakagapos sa silyang gawa sa sa makapal na tabla. Wala siyang panyapak at may busal ang bibig . Namumula ang pisnge at magulo ang buhok. Nagpupumiglas siya at may nais sabihin sa ‘kin.
ANASTASIA’S POVNaghihintay ako sa perang pinahanda ko nang nakaraang linggo. Napatingin ako sa cellphone nang may matanggap na mensahe mula sa cellphone ni Drizelle. Video iyon ni Drizelle na nakagapos at pinagsasampal ng lalaking naka maskara at may tattoong ahas na nakapulupot sa rosas sa braso. Nag-ring naman agad ang cellphone na hawak ko at bumungad sa screean ang pangalan ni Drizelle. Sinagot ko ang tawag.“Forward the video I just sent to Tremaine Sullivan,” utos niya.Nagsalubong ang mga kilay ko sa narinig. Ano ang gusto niyang mangyari? Ano ang gusto niyang palabasin?“Now!”Napamura ako sa likod ng isipan sa biglaan niyang pagsigaw kasabay niyon ang pag-iwas ko ng cellphone sa tenga. Agad kong pinasa ang video kay Tremaine nang walang pag-alinlangan. Wala na akong pakealam kung ano ang isipin nito dahil una pa lang ay maspinili na nitong
“Is this a new trick? You can’t use her mother to get her so you’re making up stories?” I sneered.“I’m telling the truth. Why don’t you ask your parents? They knew my son and daughter-in-law very well.” He diverted his eyes to mom and dad who were standing behind me.“What is he talking about?” My brows furrowed at them.“H-Hindi ko alam,” pagtatanggi ni Dad. Hindi ito makatingin nang diretso sa mga mata ko.Alam kong nagsisinungaling ito. Napayukom ako ng palad. Sasayangin lang ba niya ang pangalawang pagkakataong ibinigay ko sa kaniya?Tumawa si Don Hildegarde. Umigting ang panga ko. Pinaglalaruan niya ba ako?“Alam kong itatanggi mo kaya naman nagbaon na ako ng ebidensiya.” Binaling niya ang tingin kay Lucero.Lumapit sa ‘kin si Lucero at b
The phone Lucero gave me rang. The words bank manager appeared in the screen. My brows furrowed. We just talked awhile ago. I answered the call.“Xeonne…”I froze hearing her voice. My heart pounded fast against my chest. “Where are you, Wife?”Hindi niya sinagot ang tanong ko at nagsalita. “Tumawag ako para sabihing huwag kang maalala-”“Paanong hindi ako mag-aalala when you’re walking towards a trap? The kidnapping is a bait, Anastasia.” Tumaas ang boses ko.“I know-”“You know? What do you mean you know?” Napahilot ako sa sintido.“I just want some answers, Xeonne,” mahinang sagot niya.“I have almost all the answers to your questions, Anastasia. I’m telling you everything just come back here please.” I begged.“Alam kong patuloy ang pag-iimbestiga mo, Xeonne, pero gusto kong malamaan kung bakit niya ‘to ginagawa. Gusto kong malaman kung bakit gano’n na lamang ang galit niya sa ‘kin. Gusto kong manggagaling mismo sa bibig niya ang lahat-lahat,” kontra niya.Bumuntong-hininga ako. “
Bumusina ako para kunin ang atensyon ni Anastasia pero nagmamadali siyang pumasok sa taxi habang may kausap sa cellphone. Tinapakan ko ang gas at binilisan ang pagmamaneho para hindi mawala sa paningin ang taxi. Kinabisa ko ang plate number nito.Napasulyap ako sa monitor ng sasakyan nang makitang tumatawag si Lucero. Nagsalubong ang mga kilay ko. Does he know Victoria?Mabilis kong sinagot ang tawag at binalik ang tingin sa harap.“I located Faker,” bungad niya.“And?” tanong ko nang hindi inaalis ang tingin sa taxi.“Pagmamay-ari ni Ella ang sapatos na nasa crime scene,” sagot niya.“Tell me there’s more to it, Lucero. Hindi pwedeng may kinalaman si Ella sa nangyari four years ago.” Humigpit ang hawak ko sa manibela. “Ikadudurog ito ni Anastasia.”Sandaling natahimik si Lucero. Dinala ng katahimikan niya sa isipan ko ang mukha ni Anastasia’ng umiiyak at nasasaktan. Fuck. I hate seeing her cry. Thinking of her hurt is hurting me.“Yes, there’s more to it,” biglang salita ni Lucero.“
XEONNE’S POV “Anastasia!” I called but she ignored me.I ran after her but Luciano ordered his men to stop me. Two men grabbed me and the other two blocked me with their bodies.“Anastasia!” I called again but she kept going she didn’t even look back.I tried to escape but I was outnumbered. They pin me down. I heard bewildered murmurs from guests. I feel their disgusted stares of judgements. Whatever they say, whatever they think of me doesn’t matter. What I worry most was Anastasia’s thought of me. “Mama!” my son cried out.His cry was painful. I felt a pang on my already hurting chest. I clenched my fist. “Let me go!” I screamed forcing myself on my feet and pushed off one of the men.“Let him go,” my grandfather commanded.“No,” Luciano opposed.The other three loosened their grasps. Wala pa sa kalingkingan ng matanda ang awtoridad ni Luciano. He couldn’t even over power me and he really think he could surpass the old man? His audacity is making him stupid. I pulled my arms off