(Jeff POV)
Nakatitig ako ngayon kay Ivy. Inaabala ang sarili sa pag-ayos nga ng hapag-kainan. Tama nga si Missamy, kaya kong protektahan siya ngunit ang babaing kaharap ko ngayon, tiyak na sasaktan nito ang sarili.
“Jeff, nakaahin na.”
“Kumain ka na. Kumain na ako.”
“Jeff.” na ikinapasok ko na nga ng banyo para maligo.
Ang hirap Ivy ipagpilitan ang sarili sa taong di ka naman kayang tangapin. Pareho lang tayong dalawa. Ngunit di ko uurungan si Missamy.
Kailangan mo nang bumitaw sa akin Ivy.
Pagkatapos ko maligo, pinaghandaan ako ni Ivy ng damit. Ngunit kunyari di ko napansin at kusa akong kumuha ng akin.
Wala Ivy. Wala talaga.
(Missamy POV)
“Matulog na tayo Pimples! Baka dumami pa ang pimples ko dahil
(Jeff POV)“Shin. Okey lang ako.” si Missamy na mismo ang sumagot kay Shin.Ako nanahimik na lamang dahil tinalikuran ko pala si Ivy.I feel like a shit. Di ko naman pinaglalaruan ang damdamin niya. Talagang si Missamy ang uunahin ko kesa sa kanya.Habang nakapiggyride nga sa akin si Missamy. Ramdam na ramdam ko sa likuran ko ang hinaharap niya.Ahem. Wag masyadong manyak Jeff.“Jeff. Wag kang ano. Wala akong choice kundi sumabay sa drama. Saka di ko naman maayos ang sarili ko para di dumikit ang dede ko sa likuran mo.”Siyang binangit pa niya na obvious naman diba?“Ginagawa mo lang ba sa apartment Missamy ang kumain ng kumain lang?”“Oo. Bakit tumaba ba ako?!”“Ang bigat mo.”“Sa ginusto mo ito Jeff. Bakit ang OA ng mga Lee Chan? Kanina ang
(Missamy POV)“Ako na nga ang maglilinis!”Kuha ko na ng bulak at tinabig ang kamay ni Jeff.“Nadodouble kill lang ang sugat ko sayo!”“Sa ini-entertain mo kasi si Shin.”“Kapatid mo yun Jeff. Gusto mo bang mabuking niya tayo?”Seryoso na nga ako. Napapaihip sa sugat ko. Kahit ano ngang dahan-dahan mahapdi talaga.“Kahit na. Never entertain him. Okey?”“Umuwi ka na nga. Iniwan mo na naman ang Ivy mo. Kapag yun—.”“Missamy. Wag mo na akong pipilitin sa kanya. Talagang, wala na akong nararamdaman dito.”“Anong gusto mong gawin ko Jeff? Ako mismo ang lalayo sayo? Para nga makapag-focus ka na kay Ivy?”“Love me back Missamy. At ipaglaban natin ang nararamdaman nati
(Ivy POV)Kahit ano ko ngang paki-usap at paninira kay Missamy saka kapatid nito, di ko parin nagawang bilugin ang ulo ni Jeff. Alam ko na di na nga uubra ito sa kanya.Masyado na siyang immune sa akin.Napapunas ako ng luha ko. Di ko alam kung bakit lumabas sa mga mata ko ang luhang to.I was not sincere to Jeff leaving at talagang wala akong paki-alam. Saka narinig ko naman ang sinabi nito na bibigyan niya ako ng pera. Kailangan ko si Jeff dahil sa kapangyarihan at pera nito.Ngunit nasasaktan parin ang pride ko dahil sa kagagawan ni Missamy.Congrats.Tuluyan mo ngang nabulag si Jeff.No.Meron ka na ring nararamdaman Jeff kay Missamy. At umasa ka na siya ang susunod kong guguluhin.Simulan na ata natin ang planong ito.Tinawagan ko ang mga lalaking kinuha ko para nga sunugin ang tinitirhan ni Missamy kasama siya. Nang tuluyan ngang mawala sa lan
(Shin POV)“Kakain ka na di kasama si Missamy?”“Tss. I want you to dine with me. Alone.”“Fine. Ano ang pag-uusapan natin?”“Tell me about your Mom. Cassandra.”Parang awkward na naman itong pag-uusapan namin ni Jeff. Pipilitin na naman niya ako na sabihin ang totoo kung may relasyon ba ang aking ina sa Elder noon while buhay pa nga ang kanyang ina.Napabuntong hinga ako.Sa totoo lang, sa di naman tinatake ko yung part ng ina ko. But the Elder first love is my Mom. Yung nanay ni Jeff ay arrange marriage lang naman ang namagitan. At yung yumao naming Lolo, may pinagawa sa tauhan niya na di maganda sa aming ina para nga lumabas si Jean sa mundong ito.Uulitin ko, our Dad loves my Mom. Jeff’s mother was just…Kaya nga ganito siya, walang tiwala sa pagmamahal na binibigay ng pa
(Shin POV)Everyone can make a mistake.Ang mga ama alam na ang realidad na ito bago pa natin malaman ang bagay na yan. He will forgive you and even pamper you more Jeff. Just go back to him.Uunahin ko muna ang babae mo Jeff. Let's see kung ano ang makukuha ko sa kanya.Kinuha ngang silid sa akin ng tauhan ko ay yung kaharap na silid na tinutuluyan nito. It's basic plan. At sakto lang ng bumukas nga ang elevator siya kaagad ang nakita ko. Parang aalis na din.Wait! Wag muna. Di pa nagsisimula ang laro natin, babae ni Jeff.Ivy right?Kaya sinadya kong batiin siya at kunyari nga wala akong alam sa kanya.Ang galing ko din pala umarte.Ahahahaha. Napaka-the best ko talaga.Nasa akin na ata ang lahat.Sa sobra kong galing wala nga sa akin na nakakapag-puntos na babae. Si Missamy lang kasi ang nakikita kong talagang nahahabol ang energy ko.No o
(Missamy POV)Aww!Nang mahiwa ko nga yung daliri ko na siyang ikinatabing ko ng mababasagin na bowl at nabasag sa sahig.Alam kong may lalabas sa lunga. Di nga ako nagkamali.Dadamputin ko na sana yung nabasag ng pinigilan nito kamay ko. Hinila ako patayo.Nagulat ako ng sinipsip nito ang dugo ko sa daliri.Naalala ko tuloy yung andito pa si Auntie Bell.“Di-di ka naman ata bampira Jeff.”Bawi ko ng kamay ko sa kanya.Ngunit imbes na sagutin ako ayun napapulot na lamang ng bubog saka nga nilinis nito.Pipi na ata si Jeff. Di na makapagsalita.Ngunit ng babalik na ako sa ginagawa ko,“Ako na ang magpapatuloy niyan. Magpahinga ka na.”Kuha nito ng kutsilyo at ng aktong sasagot ako. Bigla niyang itinusok sa karne yung kutsilyo. Tinitigan ako ng mga matatalim nitong mata. Mas matalim pa sa kutsilyo.Kaya nap
(Jeff POV)Tapos ko nang mai-ahin sa dining table ang pagkain at hinihintay si Missamy. Naliligo ito. Tsk. Ang tagal.Inaantok na ako. Balak ko pagkatapos ko kumain matulog na nga dahil wala akong tulog na maayos kagabi.Siya lagi ang inaalala ko.Ngayon naman na andito na ako, bwisit na pabebe ni Missamy.Napahiga ako sa sofa at itinabon ko nga ang isang cushion pillow sa mukha ko. Ang tagal ni Missamy.Nang biglang may narinig akong kalabog. Akala ko nga si Missamy ngunit nagulat ako na tatlong lalaki ang nakatayo sa harapan ko. May mga hawak itong kutsilyo.“Anong ibig sabihin nito?!”Nagkatitigan silang tatlo.Nagawa nga nilang magsitakbo palabas ng apartment.Kagagawan ito ni Ivy! Ito ang papatay kay Missamy sana.Siyang hinabol ko nga.(Missamy
(Missamy POV)“Ang pagsunog ng apartment at ang aksidente nga ni Jeff. Hinabol niya yung gustong pumatay sayo.”“May papatay sa akin?!”“Yah. Ganyan ka di ka-ligtas Missamy. Haha. Kaya nga nagtataka ako kung bakit pareho kayo ni Jeff may mga matigas na ulo. Kala niyo napaka-normal lang ninyong tao.”“Tungkol ba ito sa negosyo ni Jeff?”“Hindi. Dami ko din na Death Threat na may kinalaman sa business ngunit itong si Jeff, hindi naman siya mainit sa mata ng ilang negosyante. Dahil nga ako ang napupuntirya nila. Kaya nga masyado talaga akong asa sa mga tauhan ko. Patay na sana ako kung wala sila at ang utak kong genius.”“Yung totoo Shin seryoso ka? Parang pinagyayabangan mo lang ako.”Ngumiti si Shin at mahinang natawa.“Ang importante I st
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In