(Jeff POV)
Isang intersection na lang, malapit na ako sa apartment na tinitirhan ni Missamy. Nang biglang sinalubong ako ng malakas na liwanag.
(Missamy POV)
Bigla akong hinicup dahil sa kakatitig ko sa pinagtyagaan na gawin ni Jeff. Kala niya magkakaroon ako ng ganang kainin yun. Kahit na takam na takam na ako Jeff. Di ko maaring kainin.
Kumuha ako ng isang basong tubig dahil sa hiccup na dumating na lang sa akin bigla. May nakakaalala sa akin. Si Jeff ata. Babalik ata si Jeff.
Umasa ka pa Missamy.
Wala namang mawawala kung umasa ako diba?
Anong wala? Kaya ka nga nasasaktan ngayon dahil umaasa ka.
Sabagay.
Nang marinig ko yung wangwang ng ambulansya. Saka nga dahil nakabukas ang kurtina pumapasok ang ilaw na kulay puti, blue at pula.
Napasilip ako sa may bintana. Parang meron ngang disgrasya na na
(Missamy POV)Pagdating namin sa prisinto. Ayan na picture taking.Pirma na lang ako kung ano man ngang kaso ang ifile nila sa akin. Alam ko di naman malala. Penalty na ikulong ako good for twenty-four hours!Wait. Matutulog ako dito?!Okey lang since wala naman akong makakasama sa bahay.Binuksan nila yung kulungan na di naman kagaya sa Pilipinas. Ang linis. At mag-isa lang ako sa kulungan.Ngunit halos tumalon ang puso ko ng may bilangong nakatitig sa akin.Nakacross arm. Ang mata na, anong ginagawa mo dito Missamy.Siyang ikina-peace sign ko sa kanya.Nice to see you again Jeff.(Jeff POV)Nang magising ako binigyan na nila ako ng almusal.Good. Tss. Wala pa akong hapunan. At ilang oras na lang naman papalayain na ako.Wala na akong oras na daanan si Missamy dahil parating na si Ivy. Kailangan ko itong
(Missamy POV)Weird yung Mamang Taxi driver inihatid ako sa apartment ko. Sinabi ko naman na may pupuntahan pa ako. Napabuntong hininga na lamang ako.Nang matangap ko ang text message ni Jeff.Kung nakauwi na ba ako.Siya na naman ang may gawa nito. Di man lang ako tulungan na makapag-move on. Kundi magmukmok sa silid at isipin na nasasaktan ako.(Jeff POV)Dahil nga sa nangyari kanina. Di ako mapakali na baka gumawa na naman ng kalokohan si Missamy. I secretly text her na papunta na nga kami ni Ivy sa tutuluyan niya. Di ko sinasagot ang tanong niya.It's normal. Alam niyang galit ako.Na-itext ko kay Missamy kung nakauwi na ba siya. At ang tagal ng reply nito.Saka ilang minuto narinig ko yung tone.Emoticon na angry face.Well, parang kahit sa text message ko maari siyang maasar.
(Jeff POV)“Why are you not answering my calls and text?”“Nakita mo naman ata na nakatulog na ako Jeff.”Dapo niya ng Ice bag sa ulo ko.“Dito ba yun Jeff?”“Yah.”“Sorry talaga. Sa susunod kasi pailawan ang boung silid para marecognize kaagad kita. Yan tuloy.” Pag-aalala niya sa akin.Cute. Nag-aalala siya sa akin.“Saka bakit iniwan mo si Ivy?” tanong nito sa akin.“Sino kasi ang walang kamay at di nagrereplay sa text ko? Di sinasagot ang tawag ko.”“No need kang mag-alala sa akin Jeff. Kayang-kaya ko sarili ko. Saka di naman talaga ako natutulog ng malalim noon kapag alam kong di pa umuuwi si Kuya Carlos. Di rin naman ako makakatulog ng maayos kung alam ko ngang nasa foreign akong lugar.”“At gusto mo akong mana
(Jeff POV)Missamy is not a woman na nagiging komportable sa mga material na bagay.Nasanay siya sa pagmamahal ng kapatid niya. Ang attention na willing naman ibigay ni Juan Carlos.A sweet siblings na kahit anong gawin mo mananatili ang faith nila sa bawat isa. Lakas mo makapag-impluwensya Juan Carlos sa kapatid mo.“Bahala ka dyan. Kapag may nangyaring masama sa mag-ina mo. Wag mo akong sisihin.”Ilang pahina na ang binasa ko. Nakatulog na nga siya. It's already 11:43 pm. Ilang minuto na lang mag-uumaga na. Nabitiwan ko na ang librong hawak ko.I'm tired.Napatitig ako kay Missamy na nakatalikod nga sa akin.I know di siya papayag na ipa-abort ko ang batang dinadala ni Ivy para lang magkatuluyan kaming dalawa. It's not a good solution, ngunit obstacle sa gusto ko nga mapalapit ng tuluyan sa kanya.I'm sad. Para akong naligo ng negativity ngayon.I
(Jeff POV)“Mahal mo ako Jeff. Alam ko. Oo, sabihin na natin na mahal mo ako. Ngunit may responsibilidad ka kay Ivy. Buntis siya at di natin dapat yun isantabi. Ang magagawa na lang natin tangapin na kailangan mong talikuran ang nararamdaman mo sa akin.”“Missamy tell me, may nararamdaman ka ba talaga sa akin?”Gaya ng sinabi mo noon meron. Kaya sana marinig ko ngayon ulit. Kaya kong ipaglaban ang nararamdaman natin kay Ivy. Ikaw ang gusto kong makasama habang buhay Missamy.“Wala Jeff. Wala.”Parang ikinandilim ng paningin ko at lalong dumurog sa aking puso ang sagot ni Missamy sa akin.“Missamy.”“Itigil mo na ito Jeff. Gaya ng sabi ko, maging responsible ka kay Ivy. Sa ginagawa mo, maaring maging biktima natin ang mag-ina mo. Ayokong mangyari yun Jeff. Kung nakakabuti nga na parayain natin ang isat-isa. Yun
(Missamy POV)Nang marinig kong umalis na si Jeff, agad na bumuhos ang luha sa aking mga mata. Di maaring mangyari ang gusto mo Jeff. Magiging makasarili tayong dalawa niyan. Ayokong maging ganoon ka. Ito ang mas makakabuti sa ating dalawa.Si Ivy, kailangan lang noon boung pagmamahal. Kaya wag mo nang isipin ang nararamdaman mo sa akin. Dahil ako, kahit nga mahal na kita, naging huli sa akin ang lahat. Kailangan kita palayain para nga di magsanhi ng kalungkutan sa ibang tao.Di nga madali na mawala ang nararamdaman natin sa taong minamahal natin. Pero kapag ginusto, laging may paraan.Napayakap ako sa sarili kong tuhod.No! Wag mong hahabulin si Jeff Missamy. Please wag! Gagawin niya yung tama at nararapat lang. Panindigan mo ang mga sinabi mo sa kanya.Nasaktan ko si Jeff. Ang sama ko.Kuya Carlos, tama lang ang ginawa ko na maging masama kay Jeff
(Missamy POV)Hinatak niya ang kamay ko. Napa-aray ako. Medyo nga may bali. Kaya lumuwag ang hawak niya sa akin.“Anong nangyari Missamy?! At bakit masyado kang lapitin ng aksidente?!”Di ba niya alam na naaksidente ako ng dahil sa kanya. Nagtry lang ako na mag-ala Sanchai. Yun. Ganoon pala, palaging may katapat na disgrasya. Hehehe.“Relaxs Jeff. Okey na ako. Walang dapat ipag-alala.”Tinignan nito ang benda ko. Akala mo makikita niya sugat ko. OA lang yung pagkabenda nila. Kulang na lang gawin akong Mummy.“Maliit lang ang sugat na natamo ko.”Naalala ko kung paano nga siya nag-alala noon sa akin. Kahit maliit lang na sugat ang natamo ko. Ang OA na ni Jeff.“Ipa-check natin ulit yan.”“Ano ba Jeff?! Sinabi ko sa custodian na wag kang tawagan. Bakit andito ka pa—.”
(Missamy POV)Kuya Carlos, paano nga kapag natapos na ang kontrata? At naging elder si Jeff?Tutulungan pa ba niya tayo?Ngunit dapat magkusa na nga akong umalis at tumindig sa sarili kong mga paa. Humanap ng trabaho para may pera din ako. No need umasa sa ibang tao.Di ko alam kung magkano na nga ang nagastos ni Jeff sa aming dalawa ni kuya Carlos. Ngunit kita ko naman na malaki. Dahil kailangan pa sa bansang io dalhin si Kuya para nga maka-recover. I mean, magising sa pagkaka-comatose. Plus, sinigurado ni Jeff na yung mga magagaling na doktor ang tumingin kay Kuya.At kapag tumayo ako sa aking sariling paa…Saan mo kukunin ang perang yun Missamy?Kapag natapos ang kontrata. Wala nang Jeff.Wala na ang magpapakabog ng puso mo. Tipong ilalabas na nga ng dibdib mo sa sobrang kulit.Wala na din ang tao na susuporta sa kapatid mo.Wala na din yung tao na haharap sa kalokohan mo.