(Missamy POV)
“Wala.” sagot niyang flat na puyat na puyat nga ito.
“Anong nangyayari sayo? Wala ka doon na kailangan pagselosan Missamy. Akala ko, ako lang yung seloso sa ating dalawa. Ikaw rin pala.”
“Kahit na Jeff. Di ka dapat nakisayaw. Ang ganda ng babae ah.”
“I want to sleep Missamy.”
“Ewan ko sayo Jeff ang dami mo pang rason.”
“Sinasabi ko sayo Missamy, wala yun.” Yakap niya sa akin ng mahigpit. “Hayaan mo na muna ako matulog. Pagod na pagod ako Missamy.”
“Sa kakasayaw sa kanya?” Narinig ko na lamang ang mahina nitong tawa.
“And yun ang sinabi ng Elder. Isayaw ko siya since di nga kita kasama.”
“Correction. Kaya di mo ako sinama!”
“Hey! Don't think like that
(Missamy POV)Si Jeff ang nagdrive para sa akin papunta ng kompanya ni Shin. Sinabi nito sa akin na susunduin niya ako. Kailangan pa niyang matulog dahil nga baka sunduin na ito ni Kamatayan.Joke lang.Baka nga ma-over fatigue na si Jeff.“Ingat sa pagdrive pauwi Jeff.”“Iwasan si Anthony at lahat ng lalaki.”“Okey.” na may kasama pa ngang tango.“Bye.” Saka umalis na ito.Agad akong napasugod sa elevator at ng makarating nga sa executive floor.Nang pinigilan ako ng mga babaeng nagbabantay nga ng opisina ni Shin. Parang mga flight attendant.“Nakalimutan niyo ata, ako yung sister-In-Law ni Shin at may urgent akong sasabihin sa kanya.”“Ano yun Sister-in-Law?” Siyang ikinalingon ko dahil parang kakarating pa lang nito.Nama
(Shin POV)Positive yung resulta ng DNA test ng dalawang bata at bilang magulang ay sila Jeff at Missamy. Alam naman namin ng Elder na di nila ito anak ito. Nakakapagtaka.Ngayon naman may binangit si Missamy na bagong pangalan na baka makakasagot ng misteryong ito.Hindi si Missamy ang ina, kundi ang Ivy na nabangit? Siya ba?Tinawagan ko ang nag-iimbestiga nga kay Jeff at Missamy.“May nabangit si Sister-in-law na pangalan. Ivy. Alamin mo kung sino ba si Ivy sa buhay ng kapatid ko.”“Yes Master Shin.”“I wait for a sooner report.”(Missamy POV)Abala na ang mga tao sa loob. Tungkol sa mga kanya-kanya nitong mga trabaho. Habang ako napapa sort lang na parang kinder. Ngunit lumilipad ang isipan ko dahil sa ka
(Missamy POV)“Wala Shin. Sweetie maging mature ka please.”“Tss. Kapag nalaman kong pinapahirapan mo ang asawa ko, mata mo lang ang walang latay sa akin.”“Haha. Asa naman na mangyayari yan sa akin.”Tatalikod na sana kami ni Jeff, pero napaharap din ulit kay Shin dahil nanunuya pa. Di pa sumang-ayon sa kapatid niya.“May gusto ka ba sa akin sabihin?” Hamon na nga ni Jeff.“Uhmmm. Mga bulaklak sa buhay mo sabi ni Missamy. I'm just curious kung sin—.”“Shin mauna na kami okie. May date pa kami ng asawa ko.”Ayoko talaga malaman ni Jeff na nabangit ko nga ang pangalan ni Ivy kay Shin.Malilintikan ka talaga ng sagad Missamy!Hinila ko na si Jeff at napa-babye na lang din ako kay Shin. Pinandilatan ko to. Ako lang talaga ata ang tao sa mund
(Jeff POV)Lumapit na sa akin si Missamy at siya naman itong humila sa akin palabas.Sa labas ng silid ng mga bata.“Kailan babalik si Dexs? Baka may masama nang ginawa sa kanya ang kapatid mo?!”“Wag ka masyadong mag-alala Missamy. Sa tingin ko maayos naman si Dexs.”“Pero ang mga bata hindi.”Napangisi ako. Siguro nga, dahil kahit paano nararamdaman nila ang pagmamahal ng tunay nilang ina. Noong andito si Dexs.“Okey, I'll try na makausap si Jean.”“Good. Babaan mo din kasi ng kunti ang pride mo.”Ang bossy ni Missamy sa akin. At nagpapatalo lang ako ng ganito sa kanya.Tinalikuran na ako at pumasok na sa kwarto niya. Nagbihis na din ako. Saka ko naramdaman ang pagod sa ginawa ko nga maghapon. But I am happy. I am productive.Kasama
(Missamy POV)Nakaalalay ako ngayon sa fashion designer na kinuha ni Shin para sa bagong proyekto nito. Di ko namalayan na ang bilis ngang lumipas ang oras.Hangang sa lunch break na naman nga.Nakasalubong ko si Shin. Kakalabas pa lang nito ng conference at ngayon ko lang nakita ang kilay nito na nagkakasalubungan.Shin na hindi pala biro.Parang si Jeff lang kapag may kinakaharap ngang problema.Kala ko pa naman walang problema si Shin.Yun lang ata ang perspective natin sa mga taong laging nakangiti at di mo marinig na binabangit nila ang problema sa ibang tao. Kumikilos sila at pinapakita na di apektado ng problema.Kaya nga minsan wag tayong masyadong mapaghusga sa kapwa.Di ko na lang kinuha ang pansin ni Shin.Nang magulat ako dahil nasa labas na naman ng department namin ang dalawang tauhan ni Jeff. At yung tauhan naman na pinapastand by sa akin ng Elder.Napayuko na l
(Shin POV)“This are the woman profiles na may pangalan na Ivy na nakilala ni Master Jeff sa loob ng ilang taon.”Tatlong folder.Yung isa normal na empleyado din naman niya kahit binusisi na ang pagkatao nito.Yung isang Ivy din, isang nurse na empleyado ng isa sa doctor ni Jeff.At yung isa. Kamag-aral niya. Parang minsan ko na nakita ang mukha nito.At naalala ko nga ang katulong na minsan ng napagsigawan ng Elder.Huh?Kamag-aral niya na naging katulong lang ni Jeff?Napangisi ako.“Here. Get all her information. Siya ang mas nakakahinala diba?”(Jeff POV)Kapag nawawala na nga sa harapan ko si Missamy parang bumabalik ako sa mundong ng negosyo. Kung saan para itong gyera ng mga kagaya kong negos
(Jean POV)Kumakain kami ng hapunan ni Dexs. Medyo nakasanayan ko na din ang pananahimik nito at di na nga nagagawa pang tumakas.Kapag natakasan niya ang mga tauhan ko, ito naman ang malalagot sa akin. Siguro nadaan sa awa ang lahat kaya ganito siya ka-stable sa loob ng pamamahay ko.May di lang ako inaasahan ng ibinulong sa akin ng tauhan ko. Nasa labas si Jeff.“Eat well Catherine.” at iniwan ko siya para din makakain ng maayos.Alam ko ang dala ko lang naman sa kanya ay takot. I didn't mean na matakot siya sa akin. Ang akin lang gusto ko siya manatili at sabihin sa akin ang anak ko kung nasaan man ito.I almost lost five years para makasama sila. Ayoko magmukhang kawawa sa harapan niya. Paki-usapan siyang ilabas ang anak ko.Ipapakita ko sa kanya na mahahanap ko ito.Naghihintay nga si Jeff ng lumabas ako.“
(Missamy POV)“At seryoso din ako na wag kang mag-alala ng husto. Ayokong pumapangit ka oh.”“Pumapangit ako sa kasinungalingan mo.”Alis ko ng kamay niya na aktong hahawakan ang mukha ko.“Gusto mong maging honest ako sayo?”“Sino naman ang may ayaw?”“Really?”“Kamusta na ang kalagayan ni Kuya?” tanong ko sa kanya. Napaharap ako sa mukha nito. Agad naman niya inilayo sa akin ang paningin. Lalaking to. Tss.“Nakakainis ka talaga.” Tumayo na ako. Naiinis ako sa kapabebehan ni Jeff.Ngunit hinila ako paupo.“I'm not a god or deity to tell you his condition Missamy. At lalo na ang mga doctor. Gusto ko na malakas ang tiwala mo, na lalaban ang kapatid mo para makita ka niya ulit diba? Gusto mo bang ma-virus ang isipan mo sa mga re
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In