(Jeff POV)
Namalayan ko na lamang hinila ko si Missamy palapit sa akin. Niyakap ko siya na di nga din makapagsalita dahil sa gulat.
“A-anong nangyayari sayo Jeff?”
“Shhh. Let me do this Missamy. Kamuntik na akong mamatay ng dahil sayo.”
“Di ko kasalanan na ginawa mong sanga ang katawan mo para sa akin!”
Di nga siya kumakalas.
Her fragrance playing with my nose. Di siya kumukupas para sa akin.
Thank you Missamy for coming my life. Making me feel loved and motivate to do the things right.
Bago ko pakawalan si Missamy, hinalikan ko ang noo niya. Na atomatikong napahawak sa noo nito.
“Thank you.”
Napatango siya sa akin na may pilit na ngiti. At di mapreno ang bibig ng…
“Kiss at forehead means respect right Jeff?”
“Yep.”
(Missamy POV)“We can't breathe!” kaya pinakawalan ko na sila.At wala kaming paki-alam na napahiga na nga ng tuluyan sa damuhan. Minsan masarap makasama yung mga bata at may katandaan na kasi marami kang matutunan sa kanila. Simpleng bagay na ikinakatuwa ng mga bata. Mga matatanda kung paano sayo pinaparealize ang oras na kanilang nasayang para tumayo sa kanilang pangarap.Totoo na may matutunan kayo sa unexperienced at well-experience na mga tao.Sabi nga, make sure na parang library niyo ang mundong to. Kahit anong oras nasaan ka man, dapat laging may natutunan. Di naman ata tayo boung araw nakatulala lang. Sometimes we need to stop for a moment just to generalized everything. It's maybe unfair ang mga bagay sa mundong ito, but it’s your choice to be smarter.Used the resources available to achieve your goal. Whatever you do right now, must have a connection kung ano ba ang gusto mong makita sa iy
(Jeff POV)“Ang babae, kapag mahal mo syempre natural lang na gagawin mo ang lahat para mapunta siya sayo. Wag mo nga lang idadaan sa dahas. Very bad yun Jeff. Di masaya niyan ang babae. Hope you know it. Wag kang maniniwala na ang pagmamahal matutunan na lang yan. Kahit sa simula pilit nga lang ang lahat. Bad parin tignan Jeff. Kailangan niyo pagtiyagaan ang babae dahil kapag nahulog sila ng tuluyan sayo, boung buhay niya i-aalay. Ang buhay nila sa pamilyang mabubuhos. Haist. Ang sweet no? Inspiration ko si Kuya Carlos, yung pure love niya na kahit wala man siyang makukuha sa akin andyan siya to help me. Ako na ata ang pinakamaswerteng kapatid na babae na mahal na mahal ako ni Kuya.”Again tungkol na naman ito sa kapatid niya.Napabuntong hininga ako.Di ko aakalain na darating sa punto na mahihirapan ako na aminin sa kanya ang nangyayari kay Juan Carlos.Sinubuan niya ako sa haba ng sinabi nito sa akin.
(Jeff POV)“Jeff!” sigaw niya ng pangalan ko. Agad may nakuhang unan at hinampas sa akin. Kala naman niya masasaktan ako.Well Missamy, this sleeping robe will easily be slipped to my body.“Nakainom ka ba Jeff?!” Halata ngang nagulat sa ginawa ko.“Nababaliw ka na! Wala na nga dito yung Jowa mong may saltikikaw naman ang pumalit!”“Sino ang kausap mo?” Siyang ikinalapit ko ng mukha ko sa mukha niya. Yung daliri ko nga itinaas ang baba nito. Ngumisi ako sa kanya.Di mo ako kilala darling, lalo na kapag nagugutom ako.Pahampas niyang inalis ang kamay ko.“Jeff, alam mo naman na halos one-week akong hindi nakapasok ng dahil sayo!”“Ang tinatanong ko Missamy, sino ang kausap mo?”“Bakit ka pa magtatanong kung alam mo lang naman kung si
(Jeff POV)Napabangon na dinako para gawan ng maiinom si Missamy.An early tea is good thing to do sa napakagandang umaga. She was good at serving as well as I do too. A perfect wife then for a simple life.Inilapag ko ang tray sa mesa. Napaharap sa akin si Missamy. Saka ko inabot ang tsaa sa kanya.“Thank you Jeff.”“Welcome.” at ngiti lang niya talagang sapat na sa akin. Pakiramdam ko kumpleto na ang araw ko. Paano na nga lang kung halik na niya?Isangtaon ata ang magiging kumpleto sa aking buhay. Hindi ko naman basta-basta halikan ang mga labi niya at magmumukha talaga akong manyak. Matatakot sa akin si Missamy na which is ayokong mangyari.“Wow. The tea was good Jeff.”“As the morning is beautiful because of the flower bloom perfectly.”“Yep
(Jeff POV)“Where the hell she is?!” napayuko si Jay sa akin.Kaya lumabas ako at inutusan ko silang hanapin si Missamy. Siyang ikinatawag ni Jay kay Dexs. Hinatid daw talaga niya ito sa paaralan.And then, asaan siya ngayon Dexs? Tsk.Wag niyong sasabihin na dinukot na naman siya ng Jude na yun!“Jay parang alam ko na kung nasaan siya. Trace the Montiveros heir.”At di nga ako nagkamali.Nagmadali kaming napasakay sa sasakyan saka sinugod ang malapit na convenient store. Kung saan sa labas pa lang nakita kong nawiwili na nag-uusap yung dalawa. May kanya-kanyang hawak na libro.So, heto Missamy ang dahilan kung bakit napa-skip ka sa pagkain ng almusal dahil siya lang naman ang gusto mong makaharap. Tsk.Inihakbang ko na ang aking mga paa para nga pumasok at susundan sana ako ng mga tauhan ko na hinayaan ko lang na si Jay ang sumama sa akin. Napa-order n
(Jeff POV)Namalayan ko na lang nasa dalampasigan na kami. Inikot ko ang sasakyan at nai-park ko.Lumabas ako ng sasakyan, at napatayo na nga lang talaga ako. Saka nakatitig sa kawalan. Dahan-dahan na lumabas si Missamy. Naghihintay nga ako sa kanya. Tumayo siya sa tabi ko. Mas pinili munang di ibuka ang bibig.Yeah, Missamy I need peace of mind.Hangang sa…“Alam mo ba Missamy ang ginawa mo kanina?”“Ewan ko sayo.” yun lang ang sagot niya. Napatameme na nga lang ng humarap ako. Tumaas ang kilay ko.“Jeff naman! Sa layo ng lugar na ito, natitiyak kong makakabalik ako sa school lunch na! May Long Quiz nga kami. At kanina nagrereview lang naman kami ni Jude.”“Shut up Missamy!” gigil ko sa rason niyang walang kwenta! I can grand her anytime ng diplomang kailangan niya. Tsk. Bwisit!“Nagtatanong ka, tapos,
(Missamy POV)Bakit di na lang nauubusan ng sira ulo sa mundong to?!Napatitig sa akin si Manong driver.Anong titig yan Manong? Sa asar talaga ang umaga ko.Kahit di nga napapansin ni Jude, tinuring kong date yung pagrereview namin kaninang umaga. Tapos pinatay nang walang hiya at sira ulong si Jeff!Pikon ako manong. And don't dare me. Baka sayo pa maibuhos ko ang lahat ng inis ko.“Ma’am, kayo ata ang habol nila?” Paglingon ko sa labas si Jay at ilang tauhan ni Jeff. Tsk.Ano pa nga ba Manong?Napatango ako kay Manong na itigil niya ang sasakyan. Lumabas na lang ako. Di na ako naghintay pang kumatok si Jay at tumungo na nga sa sasakyan na siyang magbabalik sa akin sa school.Mas madali nga naman kaysa sa Taxi diba?Saka bahala ka na magbayad Jay kay Manong. Wala akong pera dito.(Jeff POV)&
(Missamy POv)Napatitig ako kay Jude. Dahil baka binili na niya ito. Inilihim ata niya sa akin.Baka?“Kailangan ata natin magbunot Missamy ng damo dito.”“Parang nga. Kaya lang wala tayong dalang materials. Saka andito tayo para bumawi ako.” Saka inilapag ko na yung dala kong basket. Laman pagkain na galing sa canteen.“By the way Missamy, thank you nga pala sa cookies na ipinagbake mo sa akin.”“Wala yun. Sa likod nabugbug ka nga ng asawa ko lagi dahil…”“Pinagseselosan ba ako ng asawa mo o may itinatago kayo?”Natigilan ako. Nakatitig din si Jude sa akin. Ang mga mata niya gusto nitong umamin ako sa kanya.Anong gagawin ko?Ngunit ngumiti siya sa akin.“Anong dala mong pagkain dyan Missamy?” Masayang naki-upo sa m