"Are you okay?"Mahinang tanong sa kanya ni Dylan matapos ang nakakangilong sensasyon na muli nilang pinagsaluhan. They are now lying flatly on top of his bed with his arms as her pillow. "Hmm..." she answer with a nod. "I-I'm fine." Namamalat niyang dugtong. Hinaplos-haplos ng nakaunan nitong kamay ang kanyang balikat, yumuko ito ng bahagya at kinintalan ng halik ang kanyang noo. "Ang saya ko na kapiling kita ngayon. Hindi mo lang alam kung gaano, Serie. Parang panaginip lang ang lahat ng ito." Sabi nito na parang hindi pa rin makapaniwalang naroroon nga siya sa tabi nito. A smile rose on her lips. Tumagilid siya paharap dito. Ini-angat niya ang kamay papunta sa hubad nitong dib-dib saka marahan na inikot-ikot sa paligid ng nipple nito."Feel that?" She teased. "Hindi ito panaginip.""Oh.. don't do that.." He groaned. "Baka makalimutan ko na naman na katatapos lang natin at pagod ka pa. You're also sore down there. Nakadalawa na tayo. And in those two rounds, we did it as if the
Her heart is already beating loudly against her chest since earlier, pero sa sandaling iyon, pakiramdam niya, gusto na niyon kumawala at lumabas mula sa kanyang dib-dib. The words he said.. the confession he made, made even her stomach churned from joy and gladness. Lahat ng babae, inaasam na marinig ang salitang iyon mula sa lalakeng kanilang minamahal.Yes, it made her happy.. so much. Kaya lang... "Ikakasal ka na.." Hindi niya iyon kayang kalimutan sa kabila ng sayang nararamdaman niya. That painful truth is clear as the sunny blue skies. Nakakaantig na marinig ang pagtatapat nito, but wait.. do he really mean that? Do he really feel that towards her? Natahimik ito. At ewan niya kung bakit nakaramdam siya ng kirot sa kaibuturan ng kanyang puso. The sting she felt is like acid pouring straight to her heart.Sinabi niya na sa sarili kanina na hindi na muna niya bubuksan ang topic na iyon kahit sa sandaling iyon lang, pero hindi pala niya iyon maiiwasan. No matter how much she
She will just embrace everything. Sa ngayon ang idinidikta muna ng puso niya ang susundin niya. Kung saan man siya niyon dadalhin, kung ano man ang konsekwensiya ng desisyon niyang iyon, haharapin niya gaano man iyon kahirap o ka sakit. She's happy. So much happy right now that she's willing to sacrifice everything. Kahit kapalit pa niyon ay walang hanggang sakit sa hinaharap. For this moment, she will gladly exchange everything, even if she'll burn in hell in return."Hmm.. ayokong umalis ka..."Natawa siya sa bulong na iyon ni Dylan. Obvious ngang ayaw na siya nitong pakawalan sa higpit ng yakap nito sa kanyang baywang mula sa likod. He even rested his chin on her shoulder."Kailangan kong bumalik sa Manor. Hindi ako pwedeng magpalipas ng gabi dito sa cabin mo.""Why not, hmm?" Mahinang tanong nito na kinintal-kintalan pa ng maliliit na halik ang kanyang leeg at balikat."Dylan.." saway niya. Hindi niya napigilan ang mapasinghap sa kiliting naramdaman na dulot ng mainit nitong lab
"Ahh... Dylan.. ahh.." Mahigpit siyang nangunyapit sa leeg ni Dylan habang ang kanyang mga hita ay mahigpit ring ini-angkla sa likod nito.Kapwa nila habol ang hininga pero walang balak isa man sa kanila ang tumigil. Hindi sa sandaling iyon na abot kamay na nila pareho ang rurok ng kaluwalhatian.Mariin niyang ipinikit ang mga mata habang dinadama ang kiliting tumutupok hindi lamang sa loob ng kanyang kaselanan kundi maging sa buo niyang katawan.It was always like this. Sa tuwing inaangkin siya ni Dylan parang nawawala siya sa kanyang sarili. Walang kapantay ang sarap na kanyang nararamdaman."Serene.. hmmp!" Hinihingal na ungol nito pagkatapos ay walang pakundangan nitong ibinaba ang bibig sa kanyang dib-dib at buong sabik iyon na sinipsip habang pabilis ng pabilis ang pag indayog nito sa ibabaw niya. "Hahh!" Napasigaw na siya. Ang kanyang katawan ay napapasunod sa bawat labas-pasok nito sa kanya. Mas lalo niya pang hinigpitan ang pag ankla ng kanyang paa sa likod nito ng sa gayon
"Huy Serie!"Muntik na siyang mapatalon sa bigla ng marinig ang boses ni Diane. Bubuksan na sana niya ang pinto ng unahan siya nito. "Saan ka nangga--"Agad niyang tinakpan ang bibig nito ng makahuma saka kinakabahang nagpalinga-linga sa paligid. Matapos niyon ay dali-dali niya itong itinulak papasok sa loob ng kanilang kwarto. "Shh.. h..huwag kang maingay." Mahinang pakiusap niya bago binawi ang kamay mula sa bibig nito.Nilock niya agad ang pinto saka napakagat-labi. Nang bumaling siya, nadatnan niya itong taas kilay na nakatingin sa kanya. "M-Matulog na tayo." Sabi niyang iniwas ang tingin rito saka inihakbang ang mga paa at nilagpasan ito."Kaya ka ba palaging pumupuslit tuwing gabi, dahil nakikipagkita ka sa kanya?" Tanong nito na nagpatigil sa kanya. Nanlalaki ang mga matang mariin siyang napalunok. Alam nito?"Huwag mong subukang ikaila, Serie. Akala mo ba hindi ko alam?" Nilunok niyang muli ang bara sa kanyang lalamunan bago unti-unting bumaling rito."D-Diane.." hilaw n
She look at the full length mirror and gently bit her lip as she caress the gold plated heart pendant on her chest. Na sa gilid ay napapalibutan ng mga diamante.Tiim na nakatutok doon ang kanyang mga mata. Magkagayon man, wala doon ang kanyang isip. Naramdaman niya ang dalawang malalaking kamay na humawak sa magkabila niyang balikat. Hindi siya lumingon, ini-angat niya lang ang kanyang mga mata sa salamin, at doon nakita niya na yumuko si Dylan at marahan na hinalik-halikan ang kanyang balikat."It suits you." Bulong nito. "D-Dylan, hindi ko yata to--""Shh.. don't ever say you wont accept it." Agad na putol nito. Inabot nito ang kanyang kamay na hawak ang pendant. "This is the symbol of my heart, and I am giving it only to you. Wala na akong ibang babaeng pagbibigyan ng puso ko. It will aways be yours, Serie. I love you so much." Malamlam ang mga matang sabi nito.She can feel the truth and sincerity on his voice, at kitang-kita niya rin ang pagmamahal sa mga mata nito. She should
What she said was just a slip of her tongue. Hindi niya iyon sinadya, o plinanong sabihin. But it was already said and done. Ang oras na dapat nagbubunyi silang dalawa ay siyang oras na naghatid ng kabiguan sa kani-kanilang mga puso.Kitang-kita niya ang kabiguan na rumehistro sa mukha ni Dylan matapos niyang sabihin ang bagay na iyon. It was is if heaven crumble upon him. Sa gimbal ay hindi ito nakapagsalita. Wala sa sarili lang siya nitong minasdan hanggang sa nakalabas siya sa kuwarto nito.Kung sa ibang senaryo lang iyon ay humingi na siya ng tawad. Sabihin na hindi niya iyon sinasadya. Iyon ang gustong-gusto niyang gawin. She wanted to go back in his room ang beg for forgiveness. Pero tama pa bang gawin niya iyon? Oo, hindi niya sinadya ang nasabi, but she always had that thought reason why she blurted that out so easily. Dahil sa simula pa lang ay alam na niya na hindi magiging sila sa hinaharap. It was unintentional, but theres no turning back now. Hindi na niya dapat pagsis
It was just a quick glance, but the aura of the Queen sent shiver on her spine. Kahit na hindi siya sigurado kung dumako ba ang tingin nito sa kanya ay nakaramdam pa rin siya ng intimidasyon. Ang presensiya pa lamang nito ay nakakapanghina na ng loob.Muli siyang napayuko. She can still feel Dylan's eyes on her kaya mas lalo siyang kinabahan. "Dymitri, is there anything wrong?" Ulit na tanong ng Reyna. Hindi niya man ito nakikita, pero ramdam niya rin ang mga mata nito sa direksyon niya."Why are you looking at that servant? Do you know her by any chance?"Mariin siyang napalunok. Ano ba kasi ang nasa isip ni Dylan at tinititigan siya ng ganoon? Nababaliw na ba ito? Gusto ba nitong madeport siya pabalik ng Pilipinas? 'Oh God, please umayos ka. Ialis mo sa akin yang mga mata mo..' piping pakiusap niya.Gustong-gusto niyang i-angat ang mga mata at salubungin ang tingin nito, bigyan ito ng warning kahit man lang sa mga titig, pero malinaw niyang alam na hindi niya iyon pwedeng gawin.
Mag-ingat na po kayo sa susunod Papa. Please don't get hurt. Saan pa po masakit? I will blow it for you."Sa bahagyang nakabukas na pinto ay kita niya si Esie na nakatambungaw sa ama partikular sa sugat nito sa noo na noo'y hinihipan na nito. "Masakit pa po?""Hmm.. dito pa sweetheart." Dylan show his bruised right arm. Bahagyang bumaba si Esie sa kama at itinuon naman ang atensyon sa kaliwang braso ng ama. "Here's your medicine Papa." Bitbit ang baso na may lamang tubig at mahihinuha niyang gamot ay patungo ngayon sa kinaroroonan ng ama si Eisier."Oh, thank you Eisier." Umurong si Esie ng bumangon si Dylan para umupo. "Careful Papa.." Napatawa siya ng makitang sinubukan pa itong alalayan ni Esie as if naman kaya nito ang bigat ng katawan ng ama. Even Eisier. Hindi nito binitiwan ang baso ng tubig at ito na mismo ang nagpainom sa ama as if hindi nito kayang hawakan at iangat ang baso."Hmm.. feel na feel ah.." pigil na pigil ang tawa na pumasok siya. They all darted their eyes
Ihahatid na kita sa labas." Nakangiting salubong niya kay Jervis ng makitang palabas na ito sa pinto ng study room.After seeing Eisier and Esie, Dylan requested to talk to him in the study room. Kung ano ang pinag-usapan ng dalawa ay wala siyang ideya."Are you sure?" taas kilay nitong tanong. "Baka ipabugbog ako ni Prin- I mean ni Dylan sa mga bodyguard ninyo kapag nakitang inihahatid mo ako."Ikiniling niya ang ulo."He's a possessive and jealous man. I have this feeling that he'll tear every men he'll see talking to you. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit mahal na mahal mo siya. That attitude of him is really awful." Iiling-iling nitong sabi. But then a plaster of amusement was written at the corner of his lips.Alam niyang hindi ito seryoso sa mga sinasabi. Dahil nang magsimula itong bumaba sa hagdan at sumunod siya, hindi naman siya nito pinigilan.Nagkibit siya ng balikat kapagkuwan at sinagot ito. "Well, may kasabihan na bulag ang pag-ibig." She chuckled. "I guess that a
News of what happened spread like wildfire after what happened. Nagulat nalang sila na puno na ng media ang buong hospital. Cameras are everywhere as they step outside. Kanya-kanyang kuha ng mga litrato, kanya-kanyang kuha ng video. Magulo, maingay at maraming ibinabatong tanong. Nagkakagulo hindi lang dahil sa nangyaring insidente, kundi higit dahil sa nalaman ng mga ito ang tungkol sa pagkatao ni Dylan.Kung noon nagawa pa nilang patahimikin ang media sa nangyaring muntikan ng pagkidnap kay Eisier, ngayon, alam nilang malabo ng mangyari iyon. Hindi niya pa man nabubuksan ang kanyang social media accounts, alam na niyang pinagpipyestahan na ng buong bansa-- no-- marahil ng buong mundo ang nangyari. At sa mga sandaling iyon ay kinakalkal na ng lahat pati ang kani-kanilang mga personal na buhay at mga pagkatao.Dylan heave a sigh and look at her with those tired eyes. Hinawakan niya ang kamay nito ng mahigpit."Let's go home." Anas niya. They need to get out of here. Kailangan nitong
Pagkabukas na pagkabukas niya pa lang sa pinto ng kwartong iyon ay tinakbuhan na niya agad ang pagitan nila ng taong nakaupo sa kama. Nang makalapit ay agad niya itong niyakap ng mahigpit."Wo..wo.." sabi nito habang nasa ere ang magkabilang kamay. Mababakas sa boses ang mahinang pagtawa.Suminghot-singhot siya. She didn't say a word. Basta niyakap niya lang ito ng mahigpit.He chuckled. "I didn't die in that crash, pero mukhang mamatay naman ako sa sakal. Hindi na ako m-makahinga sweetheart. And my arms is hurting already."Hindi pa rin siya nagsalita. Niluwagan niya man ang pagkakayakap rito, ngunit hindi niya pa rin ito binitiwan. Instead she burried her face on his neck to suppress her cries. She was so scared. Katunayan hanggang sa mga sandaling iyon ay nanginginig pa rin ang buo niyang katawan.Naramdaman niya ang paglapat ng mga braso nito sa kanyang likod. Sa pagkakataong iyon ay ito na ang yumakap sa kanya. He caress her back gently."Shh... Stop crying. I'm fine. And its ov
"Call me after you're done with their orders. Susunduin kita rito, okay?" Sabi sa kanya ni Dylan ng makababa siya sa sasakyan nito. Hawak nito ang pinto ng SUV na binuksan nito para sa kanya sa harap ng flower shop.Matapos ang dalawang araw na pagliban, pumasok na siya sa araw na iyon dahil may mga order na bulaklak silang dapat asikasuhin para sa isang gaganaping event."You don't have to, sa kanila nalang ako sasabay mamaya." sagot niyang sabay dako ng tingin sa paparating na isa pang SUV. Ang sinasakyan ng itinalaga nitong mga bodyguard niya. Alam niyang marami rin itong aasikasuhin sa trabaho nito dahil tulad niya ay lumiban din ito ng ilang araw.She heave a sigh as she watch the bodyguard's car coming. Sa totoo lang, hindi talaga siya kumportable na may nagbabantay sa kanya. Kahit na sabihing sa labas lang naman ang mga ito at malayo sa kanya, still, it was really uncomfortable. Pero wala siyang magawa. Dylan insisted. "No, sweetheart. I'll fetch you. Kung hindi nga lang imp
"God, I miss you.. I miss this so much Serie.." Hinihingal at paos na bulong ni Dylan habang pababa ang labi sa kanyang katawan. Mula sa kanyang taynga ay tinahak niyon ang kanyang leeg, ang kanyang balikat pababa sa puno ng kanyang dibdib.He planted small kisses around her breasts. He did that with all the gentleness in his eyes. Ganoon din ang hawak nito. Napakarahan na tila isa siyang babasaging kristal na sobra nitong iniingatan."I love you. I love only you.." Kasabay ng mga mumunti nitong mga halik ay patuloy nitong bulong. Mariin siyang napakagat-labi kasabay ng pagdako ng tingin rito. Dim ang ilaw sa bahaging iyon ng living room, magkagayon man ay malinaw niyang nakikita ang ginagawa nito sa kanyang katawan. Ang pagdampi-dampi ng labi nito sa paligid ng kanyang dibdib, ang ngayo'y unti-unting paggapang ng kamay nito pababa sa kanyang puson, at higit sa lahat kitang-kita niya ang hubad na sarili na malaya nitong pinagpipyestahan ng tingin sa sandaling iyon.She knew it's no
As she is sitting on that cold lonely living room waiting for him to come home, she can't help but to reminisce everything that happened in the past. Napakarami nilang pinagdaanan ni Dylan. Mga masasaya at mga masasakit. Their love story ever since was a roller coaster ride. Sa dami ng kanilang pinagdaanan, hindi na siya umasa na magkakaroon pa ng pangalawang pagkakataon para sa kanila. But fate always bring them together. It always has its ways when she thought that it was really imposible for them. Ang tadhana ang naghahanap ng paraan para magkaroon ng katuparan ang kanilang pag-ibig.Tulad nalang ngayon, ginamit nito si Ali para maliwanagan ang kanyang isip. She always has this phobia when it comes of opening her heart again to Dylan, takot siya at puno ng pangamba. But after talking to Ali, after hearing everything from him, nawala parang bula ang lahat ng takot niya at alinlangan. Hindi na niya lalabanan ang itinakda ng tadhana para sa kanila. Ali was right, it's her turn to
Isang malalim na buntong-hininga na naman ang kanyang pinakawalan matapos na makita ang oras sa screen ng kanyang cellphone.Mag-aalas diyes na ng gabi. And she was there lying with her eyes wide open. Habang himbing ng natutulog ang kambal sa kanyang tabi, siya ay kanina pang hindi makatulog ano mang pikit ang gawin niya. How can she sleep if her mind was not at ease? Kanina pa iyon hindi mapakali. She keeps looking at the empty space of the bed beside Esie. At mula doon ay muli na naman niyang titingnan ang kanyang cellphone. Dalawang bagay ang tinitingnan niya doon, ang oras o kung may message na ipinadala si Dylan.But there's none. The last message she received from him was before seven, telling her that he'll be late at mauna na silang mag hapunan ng mga bata.Magtatakip-silim ng umalis ito. Umalis matapos makatanggap ng isang tawag. Hindi na siya nagkaroon ng pagkakataon na magtanong kung sino o kung tungkol saan ang tawag dahil nagmamadali na itong umalis. Alam niyang may hi
Dahil sa nangyari kay Eisier, napilitan silang doon na muna tumira sa bahay ni Dylan. Hindi na siya tumutol ng imungkahi iyon ng binata sa kanila dahil kahit ang kanyang Inay at Itay ay iyon din ang iminungkahi.She agreed too because she knew that it was the safest place for the twins. Dylan hired more security. Triple sa nauna na nitong mga kinuha. Magkagayon man, hindi pa rin panatag ang loob niya. Kahit nahuli na at ngayon ay nakakulong ang suspect, naroroon pa rin ang matinding takot sa kanyang dibdib. Iyon ay dahil alam niyang hindi ito ang tunay na salarin. The real suspect is still at large at alam niyang naghihintay lamang ito ng pagkakataon. "Are you sure that it was her?"Napahinto siya sa pagpasok sana sa study room ni Dylan ng mula sa labas ay marinig ang boses nito. Kung sino ang kausap nito sa loob ay wala siyang ideya. "We are very sure Dymitri. Her name is on the list of the arrived passenger dated August 6 2024. That was one week ago. Dumating siya rito ng alas o