Dahil sa gaganaping pagtitipon sa araw na iyon kaya mas maaga silang nagising. Sinimulan nilang gawin ang mga trabahong nakatoka sa kanila. Sa pagkakataong iyon, sa bulwagan ng naka assign si Serene. Anim silang naroroon. Tumutulong sa in-charge sa dekorasyon at table setting. Lahat sila abala. And for Serene, she like it that way. Hindi na siya magkakaroon ng pagkakataong isipin ang tungkol kay Dylan. She did that more than enough. Halos hindi siya nakatulog buong gabi kagabi sa kakaisip sa kanyang sitwasyon.Paano kaya niya malalagpasan ang darating na mga araw sa lugar na iyon ngayong si Dylan pala ang Prinsipe? Will she able to work in peace? Totoo kaya ang sinabi nitong magpapanggap itong hindi sila magkakilala? She really hope he will. At kung maaari sana, hindi na niya gustong muli silang magkaharap na dalawa. Posible naman iyon di ba? Malawak ang Palasyo at sabi ni Diane mabibilang lang sa kamay na nakakasalubong o nakakaharap ng mga empleyado ang mga nakatira doon. Onl
Sandali siyang natigilan ng mabungaran ang presensiya nito sa loob. Inisip pa naman niya na maaaring wala ito doon dahil abala ito sa paghahanda sa gaganaping pagtitipon para sa kaarawan nito mamayang gabi. But as she looked at his presence in front of her now, she realized that it was just her wishful thinking dahil sa ayaw na niya sana itong makaharap pa. "Pumasok ka, miss Madrigal." He opened the door widely. Saka pa lang siya nahimasmasan. She can't avoid him now, or maybe in the coming days too. Hindi niya alam kung ano ang kabuuan ng iniisip nito, ngunit isa lang ang sigurado siya, iyon ay ang katotohanang wala itong balak na tantanan siya. Ang sinabi nitong magpapanggap itong hindi siya kilala ay isa lamang kasinungalingan. Because as she sees it now, he is doing this on purpose. It was what she realized in all of this.Kaya mo iyan, Serie.. kaya mo iyan... She mumbled to herself like a spell. Pinilit niyang kalmahin ang kanyang sarili. Dahil kung hindi niya iyon gagawin
"B-Bitiwan mo ako." Mahina pero matigas niyang sabi.Sinubukan niyang kumawala, pero hindi siya nito pinagbigyan. Bagkus mas lalo pa nitong hinigpitan ang hawak sa kanya. "D-Dylan, ano ba! Sabi ng--"Her words has stuck on her throat when he pulled her and brought her into his arms for a tight embrace."Stay still Serie." Paos nitong utos. "This is my day, hindi mo man lang ba ako babatiin?" He said. Obviously with sarcasm in his voice. "This is all you can do for me for those hard days that I've been through when you left me. I've been in hell, alam mo ba iyon? Huh?"She was startled, shocked and in daze as she stare straightly on the window frame. Hindi niya alam kung ano ang ire-reaksyon niya sa ginawa nitong iyon. It was unexpected.Kahapon lang ay halos magbaga ang mga mata nito sa galit sa kanya. He even told her that they will pretend they don't know each other. Told her in her face that he's not crazy in love with her. That.. it was just his pride she had hurt. Kung ganoon,
--DYLAN--Marahan niyang binitiwan ang hawak na ballpen sa ibabaw ng mga nakatambak na papeles sa ibabaw ng center table sa may couch.He can't concentrate on the damn papers because his mind is wandering on the woman downstairs. Tapos na kaya ito sa ginagawa nito?Sandali pa siyang nanatiling nakaupo doon habang nakatingin sa kawalan bago siya nagdesisyon na tumayo at tunguhin ang pinto.He can't just seat there unfocus like that. Hindi niya rin magagawa ang trabaho niya ng maayos dahil okupado ng babae ang buo niyang isip.Maybe a glimpse of her will make his mind stable.Ah, nababaliw na talaga siya. Hindi na yata normal ang isip niya, because no matter how hard he tried to get her out of his mind, he just failed miserably. At the end of the day, he still found himself longing to touch her. Missing her like crazy. And waiting for her to come back to him even though she clearly told her that everything that happened between them was just a spur of the moment. That it was nothing b
Kumunot ang noo ni Serene ng pagmulat niya ng kanyang mga mata ay masilayan niya ang hindi pamilyar na puting kisame. Hindi iyon ang kulay ng kisame ng kanilang servants quarter. At ang kama... Bakit ang lambot? Wala sa sariling inikot niya ang antok pa niyang mga mata. At ang unang bumihag sa kanyang paningin ay ang malapad na likod ng bultong nakatalikod sa direksyon niya. Is she seeing things? Bakit parang pamilyar sa kanya ang--Lumagpas ang kanyang tingin sa full length mirror na nasa harap ng bultong iyon, eksaktong-eksakto naman na bumaba ang tingin nito. And their eyes met on that mirror.Halos mapatalon si Serene ng marealize niyang hindi siya namamalikmata. Natataranta siyang bumangon mula sa kama na halos magkandahulog siya.Hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. The last thing she remember is her, cleaning the study room. Paanong nangyari na nandito siya't nakatulog sa kuwarto nito?"Did you had a good sleep, Serene?" Kalmado ang boses na tanong nito. His eyes
Serene raised her head and stares at the moon shining brightly on the clear night sky as another sigh escaped from her lips.Hindi niya alam kung dahil ba sa nakatulog na siya kanina sa cabin ni Dylan kaya hindi siya dinadalaw ng antok ngayon. Or is it because her mind is in hayward. Gulong-gulo ang utak niya. Magmula ng makita at malaman niya ang tungkol kay Dylan kahapon, hindi na siya natahimik. At mas lalo pa iyon nadagdagan sa nangyari sa kanila kanina sa cabin nito.Na kung hindi dumating si Alistair para sunduin sila ay baka kung saan na sila humantong na dalawa.Baka humantong na sila sa kama. Hindi iyon imposible base sa pusok ng halik na kanilang pinagsaluhan. They kissed as if there's no tomorrow. Sabik na sabik. And Dylan's hand is roaming her body. Touching her back down to her waist, and then her butt. Dumako pa ang isang kamay nito sa kanyang harap, sa tiyan at gumapang paitaas, hanggang sa marating nito ang kanyang dib-dib. Hindi naging hadlang ang tela ng kanyang da
"A-Ano?! Anong sabi mo, Serie? Ulitin mo nga?"Bahagya niyang inilayo ang hawak na cellphone sa kanyang taynga sa sigaw na iyon ni Emily mula sa kabilang linya. Kung nasa tabi lang niya ito, marahil nabingi na siya.Alam niyang gulat na gulat ito sa narinig mula sa kanya. She can already imagined how wide her eyes right now."Tama ang narinig mo, Mel. Nagkita kami rito ni Dylan sa Nirvana." Buntong-hininga niya.Tinawagan niya na rin ito habang nagmumuni-muni siya doon sa hardin sa likod. She can't sleep, and she needs someone to talk to right now. Isang tao na alam niyang maintindihan siya. At si Emily iyon. Ang kaibigan niyang alam ang nangyari sa pagitan nila ni Dylan."Yeah, narinig nga kita. Pero ang sinabi mong.. Prinsipe siya ng--""Tama rin ang narinig mo. Prinsipe siya ng bansang ito.""OMG.." Nakikinita na niya ang panlalaki ng mga mata nito sa boses pa lamang nito. Emily was even out of words."God, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa gulat na nararamdaman ko ngayon
"Mukhang matutuloy na talaga ang engagement ng Prinsipe bago matapos ang taong ito. Balita ko hindi na niya pinauwi sa kanilang bansa ang magiging Reyna niya. Dito niya na pinatira matapos na manggaling sa ospital. Hihintayin nalang siguro nilang gumaling ng tuluyan saka nila i-aanounce ang kanilang engagement." Mahina at palihim na sabi ni Diane sa kanya. Matapos nitong sabihin iyon ay bumaling ito at palihim rin na sumilip sa ibaba. A smile crept in her lips. Naroroon sila sa pangatlong palapag ng Manor. It was their assigned task for that morning. Ang linisin ang malapad na terasang iyon.Mula doon ay matatanaw ang hardin at ang greenhouse di kalayuan sa ibaba kung saan naroroon ngayon si Dylan at si Princesa Reighanna. Ang nakatakdang maging asawa nito."Sa wakas nagkaroon na ako ng pagkakataong masilayan ng mabuti ang Prinsipe. Kahit medyo malayo, klaro ko ng nakita ang kanyang mukha mula dito. Mabuti nalang at dito tayo tinoka ni Madam Louisa. Halika Serene, tingnan mo sila...
Mag-ingat na po kayo sa susunod Papa. Please don't get hurt. Saan pa po masakit? I will blow it for you."Sa bahagyang nakabukas na pinto ay kita niya si Esie na nakatambungaw sa ama partikular sa sugat nito sa noo na noo'y hinihipan na nito. "Masakit pa po?""Hmm.. dito pa sweetheart." Dylan show his bruised right arm. Bahagyang bumaba si Esie sa kama at itinuon naman ang atensyon sa kaliwang braso ng ama. "Here's your medicine Papa." Bitbit ang baso na may lamang tubig at mahihinuha niyang gamot ay patungo ngayon sa kinaroroonan ng ama si Eisier."Oh, thank you Eisier." Umurong si Esie ng bumangon si Dylan para umupo. "Careful Papa.." Napatawa siya ng makitang sinubukan pa itong alalayan ni Esie as if naman kaya nito ang bigat ng katawan ng ama. Even Eisier. Hindi nito binitiwan ang baso ng tubig at ito na mismo ang nagpainom sa ama as if hindi nito kayang hawakan at iangat ang baso."Hmm.. feel na feel ah.." pigil na pigil ang tawa na pumasok siya. They all darted their eyes
Ihahatid na kita sa labas." Nakangiting salubong niya kay Jervis ng makitang palabas na ito sa pinto ng study room.After seeing Eisier and Esie, Dylan requested to talk to him in the study room. Kung ano ang pinag-usapan ng dalawa ay wala siyang ideya."Are you sure?" taas kilay nitong tanong. "Baka ipabugbog ako ni Prin- I mean ni Dylan sa mga bodyguard ninyo kapag nakitang inihahatid mo ako."Ikiniling niya ang ulo."He's a possessive and jealous man. I have this feeling that he'll tear every men he'll see talking to you. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit mahal na mahal mo siya. That attitude of him is really awful." Iiling-iling nitong sabi. But then a plaster of amusement was written at the corner of his lips.Alam niyang hindi ito seryoso sa mga sinasabi. Dahil nang magsimula itong bumaba sa hagdan at sumunod siya, hindi naman siya nito pinigilan.Nagkibit siya ng balikat kapagkuwan at sinagot ito. "Well, may kasabihan na bulag ang pag-ibig." She chuckled. "I guess that a
News of what happened spread like wildfire after what happened. Nagulat nalang sila na puno na ng media ang buong hospital. Cameras are everywhere as they step outside. Kanya-kanyang kuha ng mga litrato, kanya-kanyang kuha ng video. Magulo, maingay at maraming ibinabatong tanong. Nagkakagulo hindi lang dahil sa nangyaring insidente, kundi higit dahil sa nalaman ng mga ito ang tungkol sa pagkatao ni Dylan.Kung noon nagawa pa nilang patahimikin ang media sa nangyaring muntikan ng pagkidnap kay Eisier, ngayon, alam nilang malabo ng mangyari iyon. Hindi niya pa man nabubuksan ang kanyang social media accounts, alam na niyang pinagpipyestahan na ng buong bansa-- no-- marahil ng buong mundo ang nangyari. At sa mga sandaling iyon ay kinakalkal na ng lahat pati ang kani-kanilang mga personal na buhay at mga pagkatao.Dylan heave a sigh and look at her with those tired eyes. Hinawakan niya ang kamay nito ng mahigpit."Let's go home." Anas niya. They need to get out of here. Kailangan nitong
Pagkabukas na pagkabukas niya pa lang sa pinto ng kwartong iyon ay tinakbuhan na niya agad ang pagitan nila ng taong nakaupo sa kama. Nang makalapit ay agad niya itong niyakap ng mahigpit."Wo..wo.." sabi nito habang nasa ere ang magkabilang kamay. Mababakas sa boses ang mahinang pagtawa.Suminghot-singhot siya. She didn't say a word. Basta niyakap niya lang ito ng mahigpit.He chuckled. "I didn't die in that crash, pero mukhang mamatay naman ako sa sakal. Hindi na ako m-makahinga sweetheart. And my arms is hurting already."Hindi pa rin siya nagsalita. Niluwagan niya man ang pagkakayakap rito, ngunit hindi niya pa rin ito binitiwan. Instead she burried her face on his neck to suppress her cries. She was so scared. Katunayan hanggang sa mga sandaling iyon ay nanginginig pa rin ang buo niyang katawan.Naramdaman niya ang paglapat ng mga braso nito sa kanyang likod. Sa pagkakataong iyon ay ito na ang yumakap sa kanya. He caress her back gently."Shh... Stop crying. I'm fine. And its ov
"Call me after you're done with their orders. Susunduin kita rito, okay?" Sabi sa kanya ni Dylan ng makababa siya sa sasakyan nito. Hawak nito ang pinto ng SUV na binuksan nito para sa kanya sa harap ng flower shop.Matapos ang dalawang araw na pagliban, pumasok na siya sa araw na iyon dahil may mga order na bulaklak silang dapat asikasuhin para sa isang gaganaping event."You don't have to, sa kanila nalang ako sasabay mamaya." sagot niyang sabay dako ng tingin sa paparating na isa pang SUV. Ang sinasakyan ng itinalaga nitong mga bodyguard niya. Alam niyang marami rin itong aasikasuhin sa trabaho nito dahil tulad niya ay lumiban din ito ng ilang araw.She heave a sigh as she watch the bodyguard's car coming. Sa totoo lang, hindi talaga siya kumportable na may nagbabantay sa kanya. Kahit na sabihing sa labas lang naman ang mga ito at malayo sa kanya, still, it was really uncomfortable. Pero wala siyang magawa. Dylan insisted. "No, sweetheart. I'll fetch you. Kung hindi nga lang imp
"God, I miss you.. I miss this so much Serie.." Hinihingal at paos na bulong ni Dylan habang pababa ang labi sa kanyang katawan. Mula sa kanyang taynga ay tinahak niyon ang kanyang leeg, ang kanyang balikat pababa sa puno ng kanyang dibdib.He planted small kisses around her breasts. He did that with all the gentleness in his eyes. Ganoon din ang hawak nito. Napakarahan na tila isa siyang babasaging kristal na sobra nitong iniingatan."I love you. I love only you.." Kasabay ng mga mumunti nitong mga halik ay patuloy nitong bulong. Mariin siyang napakagat-labi kasabay ng pagdako ng tingin rito. Dim ang ilaw sa bahaging iyon ng living room, magkagayon man ay malinaw niyang nakikita ang ginagawa nito sa kanyang katawan. Ang pagdampi-dampi ng labi nito sa paligid ng kanyang dibdib, ang ngayo'y unti-unting paggapang ng kamay nito pababa sa kanyang puson, at higit sa lahat kitang-kita niya ang hubad na sarili na malaya nitong pinagpipyestahan ng tingin sa sandaling iyon.She knew it's no
As she is sitting on that cold lonely living room waiting for him to come home, she can't help but to reminisce everything that happened in the past. Napakarami nilang pinagdaanan ni Dylan. Mga masasaya at mga masasakit. Their love story ever since was a roller coaster ride. Sa dami ng kanilang pinagdaanan, hindi na siya umasa na magkakaroon pa ng pangalawang pagkakataon para sa kanila. But fate always bring them together. It always has its ways when she thought that it was really imposible for them. Ang tadhana ang naghahanap ng paraan para magkaroon ng katuparan ang kanilang pag-ibig.Tulad nalang ngayon, ginamit nito si Ali para maliwanagan ang kanyang isip. She always has this phobia when it comes of opening her heart again to Dylan, takot siya at puno ng pangamba. But after talking to Ali, after hearing everything from him, nawala parang bula ang lahat ng takot niya at alinlangan. Hindi na niya lalabanan ang itinakda ng tadhana para sa kanila. Ali was right, it's her turn to
Isang malalim na buntong-hininga na naman ang kanyang pinakawalan matapos na makita ang oras sa screen ng kanyang cellphone.Mag-aalas diyes na ng gabi. And she was there lying with her eyes wide open. Habang himbing ng natutulog ang kambal sa kanyang tabi, siya ay kanina pang hindi makatulog ano mang pikit ang gawin niya. How can she sleep if her mind was not at ease? Kanina pa iyon hindi mapakali. She keeps looking at the empty space of the bed beside Esie. At mula doon ay muli na naman niyang titingnan ang kanyang cellphone. Dalawang bagay ang tinitingnan niya doon, ang oras o kung may message na ipinadala si Dylan.But there's none. The last message she received from him was before seven, telling her that he'll be late at mauna na silang mag hapunan ng mga bata.Magtatakip-silim ng umalis ito. Umalis matapos makatanggap ng isang tawag. Hindi na siya nagkaroon ng pagkakataon na magtanong kung sino o kung tungkol saan ang tawag dahil nagmamadali na itong umalis. Alam niyang may hi
Dahil sa nangyari kay Eisier, napilitan silang doon na muna tumira sa bahay ni Dylan. Hindi na siya tumutol ng imungkahi iyon ng binata sa kanila dahil kahit ang kanyang Inay at Itay ay iyon din ang iminungkahi.She agreed too because she knew that it was the safest place for the twins. Dylan hired more security. Triple sa nauna na nitong mga kinuha. Magkagayon man, hindi pa rin panatag ang loob niya. Kahit nahuli na at ngayon ay nakakulong ang suspect, naroroon pa rin ang matinding takot sa kanyang dibdib. Iyon ay dahil alam niyang hindi ito ang tunay na salarin. The real suspect is still at large at alam niyang naghihintay lamang ito ng pagkakataon. "Are you sure that it was her?"Napahinto siya sa pagpasok sana sa study room ni Dylan ng mula sa labas ay marinig ang boses nito. Kung sino ang kausap nito sa loob ay wala siyang ideya. "We are very sure Dymitri. Her name is on the list of the arrived passenger dated August 6 2024. That was one week ago. Dumating siya rito ng alas o