"Reiko, can we talk?" Inaasahan na ni Reiko ang eksena na ito nila ni Arden, pero handa na nga ba siya? Nanginginig ang buong katawan ni Reiko sa patuloy na pagpipigil sa mga emosyon na nararamdaman niya ngayon na nais kumawala sa kan'ya. Ang daming mga tanong sa kan’yang isipan, pero patuloy niya pa rin na pinipili ang manahimik at iwasan muna si Arden. Pinipili niya ang umiwas dahil hindi pa siya handa sa mga bagay-bagay na maaari niya na malaman. Hindi pa siya handa sa mga katotohanan na maaari na kaharapin niya dahil natatakot siya sa mga magiging desisyon niya kung sakali. Iyon ang dahilan kaya simula nang makauwi sila ay pinili niya na magkulong sa kanilang silid sa kabila ng mga pagtatanong ng kan’yang anak na si Dreik. "Reiko, please talk to me. Let's fix this." Nanatili lamang siya na naka-upo at nakatitig sa kawalan. Ang mga nasisira lamang ang inaayos, kung gano'n inaamin ba ngayon ni Arden na nasisira na naman ang relasyon nila? Maayos pa nga ba ang sira na ito sa pagi
"I cheated on you." Ito ba ang mga bagay na nais na sabihin sa kan’ya ni Kenji? Ito ba ang katotohanan na nais nito na ipaalam sa kan’ya, kaya nasabi ni Kenji sa kan’ya na niloloko lamang siya ni Arden? Tama ba ang lahat ng hinala na nasa isipan niya? Pilit niya na pinagdudugtong-dugtong ang mga impormasyon na kan’yang nakukuha, pero kahit na ano ang gawin niya, ayaw na tanggapin ng isip niya ang mga bagay na nasa harapan na niya. It was so hard for Reiko to accept that she and Arden have been living with a lie all this time. It was so hard to accept that both of them were instrumental in destroying a marriage that was supposed to remain sacred and intact. "You cheated on me with Ica Jarvis? Bakit, Arden? Saan ako nagkulang? Ano ang mali sa akin?" Iyon din ang pareho na mga tanong na malimit na tinatanong ni Arden sa kan’yang sarili. Bakit nga ba niya nagawa na lokohin ang kasintahan niya? Bakit nga ba niya nagawa na maligaw ng landas dahil lamang sa panandalian na kasiyahan na nak
Kanina pa pa-ikot-ikot si Ica sa silid nila na iyon ni Kenji dahil hindi niya alam kung ano ang kan’yang mararamdaman sa ngayon. She came face-to-face with Arden after so many years, and everything just keeps coming back to her. All of the things that she had tried so hard to hide and forget. Napapagod na naupo siya sa may gilid ng kama. Ngayon lamang siya nakaramdam ng matindi na takot sa mga naging pagkakasala niya. She released an exhaustive breath, but despite the fear, there is still something to be thankful for after all. Nagpapasalamat siya na mas pinili ni Kenji na iwasan siya at dalahin ang anak nila na si Kiro sa mga magulang nito. Kailangan niya na mapag-isa at makapag-isip-isip, at ito ang tama na pagkakataon para gawin iyon. Arden Montero is back. Her best friend is back, and Ica doesn't know what to think of it. Her first love returned without much of a warning again, just like how he reappeared in her life the last time. Muli na nanumbalik sa kan’ya ang mga nakaraan ni
"Siya ba ang tunay na ama ni Kiro?!" Ang malakas na boses na iyon ni Kenji ang pumutol sa pagbabalik-tanaw ni Ica. Galit na galit ang asawa niya na sinugod siya at pabalang siya nito na itinayo buhat sa pagkakaupo niya. Gulat na gulat naman si Ica na nasa kan'yang harapan ngayon si Kenji. Ang buong akala niya ay hindi siya nito haharapin ngayon, ngunit mukhang matindi ang galit sa mga mata ng asawa niya ngayon dahil sa mga nasaksihan nito kanina. "Kenji, you're hurting me." Natataranta na sagot ni Ica nang isandal siya nito sa pader habang mahigpit na nakahawak sa braso niya ang isang kamay nito. "Putang-ina, Ica! Sagutin mo ang tanong ko. Anak ba niya si Kiro?!" Habang ang isang kamay ni Kenji ay mahigpit na nakahawak sa braso ni Ica, ang isang kamao niya ay naisuntok niya sa pader sa gilid mismo ng mukha ng asawa niya. God knows how much he wanted to hurt her physically, but he couldn't find the strength to do so. Hindi niya magawa na saktan si Ica dahil hindi siya gano’n klas
"What?!" Sigaw ni Gray sa kaibigan niya na si Kenji. Ito na rin ang malimit na reaksyon niya sa bawat araw na magkikita sila ng kaibigan niya at mayroon na sasabihin si Kenji sa kan’ya patungkol sa buhay nito. And every time, he is blown away by how fucked up his friend’s life is. "Ang anak mo ay anak niya, at ang anak niya ay anak mo? Pareho kayo na may anak sa hindi dapat ninyo na inanakan?" Gray knows that those are stupid questions to even ask, but he needs confirmation for everything. Nagkakaubusan na ba ng babae sa mundo o talaga lamang na mapaglaro ang tadhana sa kaibigan niya? Hindi niya na nga alam kung paano kinakaya ni Kenji ang mga katotohanan na kahit siya ay hindi niya lubusan na matanggap. Baka kung siya ang nasa katayuan ng kaibigan niya ay kung ano na ang nagawa niya kay Ica at sa kalaguyo nito. "Will you stop asking nonsense questions, Gray?" Napahilot na lamang si Kenji sa kan’yang sentido dahil sa mga hindi pinag-iisipan na tanong ng kan’yang kaibigan. "You are no
Kanina pa nagsusukatan ng tingin sina Arden at Kenji habang magkaharap. Pero hindi gaya sa nauna nila na pagkikita, ang tingin na ipinupukol nila sa isa’t-isa ngayon ay hindi napupuno ng angas, kung hindi nagtatantyahan sa kung sino ba sa kanila ang dapat na mauna na magsalita. Arden knows that since he was the one who initiated this talk, he should therefore be the one to make the first move. At isa lamang ang alam niya na paraan para gawin iyon. "I am sorry." Hindi niya rin alam, pero matapos ang naging pag-amin niya kay Reiko, he feels the need to apologize to Kenji Jarvis as well, kahit pa sabihin na may kasalanan din ang lalaki sa kan’ya. "I am sorry about what happened between me and your wife. Pinilit ko na lumayo, pinilit ko na umiwas, hindi ko man ginusto ang nangyari, pero umabot kami sa punto na hindi dapat. Gusto ko lang sabihin sa’yo ngayon na kung ano man ang nangyari sa amin ni Ica, it was not out of love. Mahal ko ang fiancée ko, mahal na mahal ko si Reiko." The apo
It was yet another day for Reiko. Another day where she had to pretend to Dreik that everything was fine for everyone of them, and yet another day for her to hide her pain behind her smiles. Another day had started, but it still felt just like yesterday. Parang kahapon lamang nang mapagtanto niya ang mga sikreto at kasalanan ng nakaraan nila. At ang lahat ng sakit ay patuloy niya na nararamdaman sa kan’yang puso hanggang sa ngayon. At sa panibago na araw na ito ay umiiyak pa rin si Reiko at hindi malaman kung ano ang kan’yang gagawin. Arden agreed to give her the time and space to think things through, pero gano’n pa man ay hindi niya magawa na hanapan ng mga kasagutan ang maraming tanong sa kan’yang isipan. Hindi niya mahanapan ng mga eksplanasyon at mga dahilan kung bakit nila nagawa ang mga bagay na nagawa nila noon. Hindi niya mahanapan ng mga rason kung bakit sa kabila ng pagmamahal na sinasabi nila na nararamdaman nila ni Arden para sa isa’t-isa ay pareho nila na nagawa na mag
Reiko’s phone has been ringing ever since Elaine left her office. And since then, she has never bothered to answer, in the hopes that the caller would eventually give up. But it seems that she is wrong, because the longer she does not answer and lets the ringing end naturally, the more the caller keeps calling her and repeating the call. Naiinis na napahampas siya sa kan’yang lamesa. Inis na inis na naman siya, pero hindi sa tao na tumatawag sa kan’ya, kung hindi sa kan’yang sarili dahil hindi siya makahanap ng lakas ng loob upang sagutin ang tawag na iyon kahit na alam niya na iyon ang kinakailangan niya na gawin. Muli na naputol ang tawag at nakahinga siya ng maluwag dahil hindi na iyon muli na tumunog pa. Napasabunot na lamang siya sa kan’yang sariling buhok habang muli ay nangingilid ang mga luha sa mata niya. Alam niya sa kan’yang sarili na kailangan na pag-usapan at ayusin ang problema, pero sa sobrang dami ng unos sa buhay niya ngayon, anong problema ba nga ang uunahin niya n
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept