"Kenji, what’s your plan? Ilan araw ka na naman na hindi pumapasok at hindi tumatanggap ng flights. Ako na naman ang malimit na tinatanong ng mama mo kung ano na naman ang nangyayari sa'yo. And I don't even know what explanation to give her. You know your mom so well; she doesn't just take the crappy reasoning I always tell her." Kadarating pa lamang ni Gray sa bahay niya ay pangungulit na naman agad ang bungad nito sa kan’ya. And he can't even blame his friend for doing so, dahil totoo naman din ang mga sinasabi nito sa kan’ya ngayon. Ilan araw na naman talaga siya na hindi nakakapasok sa Jarvis Air, matapos ang hindi inaasahan na paghaharap nila na iyon nina Reiko sa eskuwelahan. Ilan araw na rin siya na tumatanggi sa pagtanggap ng mga flights at pilit na tinataguan ang mga magulang niya. At iisa lamang ang dahilan niya para gawin ang bagay na iyon, kailangan niya na malaman ang buong katotohanan. Kailangan niya na ayusin ang magulong sitwasyon ng buhay nila ngayon. Gulong-gulo pa
Kabadong-kabado si Reiko habang nasa kan'yang opisina sa coffee shop. Kanina pa siya hindi mapalagay at pakiramdam niya ay may hindi maganda na mangyayari ngayon araw. And her intuition tells her that whatever that something is, it isn't good for her. Ilan araw na siya na aligaga sa kaka-isip sa naging paghaharap nila na iyon ni Kenji sa eskuwelahan, at iyon ang nagbibigay sa kan'ya ng matindi na takot ngayon. Something is amiss with that accidental encounter, but she can't even pinpoint what exactly. But whatever it is, it is definitely causing her fear. Kahit si Arden ay naging balisa matapos ang paghaharap nila na iyon, pero ang iniisip na lamang din niya ay dahil hindi rin madali para kay Arden na makaharap ang lalaki na minsan ay umagaw ng atensyon at pagmamahal niya sa kan’ya. Hindi rin niya inaasahan na si Kenji ang ipapatawag ng principal at hindi si Ica, kaya sobra na pasasalamat na rin niya na sa kabila ng hindi inaasahan na pagkikita na iyon, nagawa pa rin ni Arden na ma
"Elaine, mauna na ako umuwi. Ikaw na ang bahala sa closing mamaya." Pagpapaalam ni Reiko sa kan'yang mga tauhan. "Ms. Reiks, wala pa ang driver, may kinuha pa na mga stocks." Pagpapaalala pa ni Elaine sa kan’ya. "Hindi mo ba hihintayin si Sir Arden?" "Ayos lang ako, Elaine. Mag-taxi na lang ako, tutal marami naman na dumadaan diyan sa labasan." "Sigurado ka? Alam ba ito ni Papa Ards?" Nag-aalangan pa si Elaine at nais na lamang na hintayin ng amo niya ang drayber nila. "Okay lang ako, Elaine." Sagot ni Reiko, saka kumaway at nagdiretso na palabas ng shop. Nang makaalis si Gray kanina ay mabilis din niya na tinapos ang mga gawin niya. Ang pagpunta na iyon ni Gray ay nangangahulugan lamang na may kasunod pa na problema na darating. Kaya naman kahit na dapat ay hihintayin niya si Arden ay nagpasya na lamang siya na sa bahay na lamang sila magkita. Nagdahilan na lamang siya sa nobyo niya upang wala na silang marami pa na diskusyon sa pag-uwi niya ng mag-isa. Alam niya na hindi na
"Asshole!" Pagsigaw na lamang ni Reiko, pero mabilis din siya na bumaba ng sasakyan at nagdiretso sa elevator. How dare he bring her back to his condo? Bakit sa dami ng lugar ay rito pa siya naisipan na dalahin ni Kenji? May nais ba na patunayan na naman sa kan'ya ang lalaki? Pareho sila na tahimik ni Kenji at hindi nag-uusap habang nasa elevator. Mas lalo ang takot na nararamdaman ni Reiko ngayon. Ngunit hindi iyon takot sa lalaki na kasama niya, kung hindi takot sa sarili niya. Natatakot siya na maalala niya ang lahat ng nakaraan nila, and his condo will do just exactly that to her. Ano ba ang nais na palabasin ni Kenji sa mga ginagawa nito sa kan'ya? Is he trying to prove that she still has feelings for him? Tumunog ang elevator at nauna nang lumabas si Kenji. Hesitation is evident in Reiko, but she followed suit. Binuksan ni Kenji ang pintuan at iginiya siya na pumasok. She stood her ground, not wanting to, but Kenji held her by the arms and forced her to enter the unit. Nang
Mangiyak-ngiyak si Reiko na sumakay sa taxi matapos siya na magmadali na lumabas sa condo unit ni Kenji. Hindi dapat na nangyari ang halik na iyon, pero bakit sa tuwina na lamang ay natatalo ng puso niya ang utak niya? Matagal na siya na naka-alpas sa pagkakasala na iyon, pero bakit sa muli, sa isang iglap lamang ay kayang-kaya niya na isuko ang lahat ng mayroon siya para balikan ang isang pagkakamali? Is she really ready to sacrifice whatever she has with Arden again just for another stupid mistake? Napapa-iling siya upang bigyan ng kasagutan ang sarili niya na katanungan. Kasabay sa pagbuga niya ng isang malalim na buntong hininga ay ang pagpapaalala niya sa kan’yang sarili na si Kenji ay isa lamang na bahagi ng nakaraan niya. Parte ng mga bagay na hindi na kailanman dapat pa na pagtuunan ng pansin at oras. Masaya na siya sa pamilya niya at hindi na siya kailanman dapat pa na magpaapekto sa isang tao na matagal na niya na tinalikuran at kinalimutan. Pero bakit nga ba na kahit na ti
"Dada, I miss you!" Ang mga salitang ito ang sumalubong kay Kenji nang sunduin niya ang kan’yang anak sa eskuwelahan. Kasalukuyan pa rin kasi na namamalagi ang anak niya na si Kiro sa ina nito na si Ica, and, of course, he terribly misses his son. "Kiro, I miss you too, son." Mahigpit na yakap ang ganti na salubong naman ni Kenji sa kan’yang anak. Natanggap niya ang text ni Ica kanina at pinapasundo nito ang anak sa eskuwelahan dahil may importante raw na lakad, kaya naman hindi nag-atubili si Kenji na gawin pa rin ang responsibilidad niya sa anak niya at mabuti na lamang din at wala siyang flight. "Dada, kailan ako uuwi sa bahay natin? Hindi mo na ba ako kukunin kay mama? Maghihiwalay na ba kayong dalawa? Paano ako? Kanino ako mapupunta?" Lumalaki na talaga si Kiro at nagagawa na nito na tanungin ng diretso si Kenji patungkol sa mga bagay na dati ay gumugulo lamang sa kan’yang isipan. Ayaw man ni Kenji na maipit ang anak nila sa gulo nila ni Ica ay hindi na niya iyon maiiwasan pa.
Hindi mapagsidlan ang saya ni Kiro habang nasa biyahe sila ng kan’yang ama. Nasasabik na rin siya na makita at makasama ulit ang kaibigan niya na si Dreik. Hindi niya rin alam kung bakit bigla na lamang na hindi pumapasok ang kaibigan niya at nabalitaan na lamang niya buhat sa kan’yang guro na si Dreik ay nag-online classes na. Hindi man siya sigurado, pero alam niya na may partisipasyon ang ina niya sa mga nangyayari. Hindi niya pa rin lubos na maisip kung bakit gano’n na lamang ang galit ng ina niya sa kan’yang kaibigan, kahit na si Dreik nga ang madalas na nagtatanggol sa kan’ya. "Dada, do you think Dreik is mad at me? Do you think he doesn't want to be friends with me anymore?" tanong bigla ni Kiro sa kan’yang ama. Hindi niya sigurado kung nanaisin pa ba siya na maging kaibigan ni Dreik pagkatapos ng mga ginawa ng ina niya sa kaibigan niya. Napasulyap naman si Kenji sa kan’yang anak at kitang-kita niya ang pag-aalala sa itsura ng anak. "Why would you even say that, Kiro? Dreik i
Napuno ang shop ng nakabibingi na katahimikan sa kabila ng tensyon buhat sa hindi inaasahan na paghaharap na naman sa pagitan ng tatlong tao na naging sala-salabat na ang buhay. At alam ni Reiko na hindi iyon ang tamang oras at lugar para sa mga pagtatanong at komprontasyon, bagama’t marami ang mga bagay na gumugulo sa isipan niya ngayon. And this is why she chose to keep silent despite the millions of thoughts racing through her head. "Kiro, this is my mom and my dad. Dad, mom, this is Kiro, my best friend. He is the son of Mr. Kenji Jarvis." Hindi naman alintana nina Dreik at Kiro ang mga kaguluhan at tensyon sa kanilang paligid. Masaya pa nila na ipinakikilala sa bawat isa ang kani-kanilang mga magulang na pare-pareho nang hindi maipinta ang mga mukha. Ang mga bata ay napupuno ng kagalakan sa isang pagkakataon na magkasama sila muli at magkakilala ang kanilang pamilya, samantalang ang mga magulang ay kabaligtaran ang nararamdaman. Lahat sila ay may takot sa kanilang puso dahil la
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept