Namumugto ang mga mata at wala pang tulog si Reiko. Magdamag siya na umiiyak at hindi na nga rin niya na nagawa pa na pumasok sa kan'yang trabaho kagabi. Simula nang umalis si Ica ay nagsimula na rin na maglandasan ang kan’yang mga luha. Hindi niya alam kung maniniwala ba siya o hindi sa mga sinabi nito sa kan'ya. But deep inside, she feels there is truth in her words. At hanggang ngayon ang kaalaman na iyon ang patuloy na nagpapa-iyak sa kan’ya. She doesn't know what to feel anymore. She is just feeling numb from the pain and the hurt brought about by Ica’s truth. Ica is pregnant. Patuloy na ayaw na maniwala ng puso niya, pero iba ang sinasabi ng isip niya. At sa isa pa na pagkakataon ay hindi na naman magkasundo ang isip at puso niya. Her mind and her heart are always on the opposite side of the pole, making her even more confused. Lagi na iba ang nais na paniwalaan ng puso niya, kahit na iba ang idinidikta ng isipan niya. This may just be Ica’s ploy, para lumayo siya kay Kenji, at
Walang maapuhap na sagot si Kenji dahil tangi na malalakas na dagundong ng puso niya lamang ang kan’yang naririnig. Hindi niya alam kung tama ba siya nang narinig sa mga sinabi ni Reiko. Napapa-iling siya dahil walang salita ang lumalabas sa kan'yang labi. Gusto niya na pasinungalingan ang lahat, pero ang makita lamang niya na umiiyak at sobra na nasasaktan si Reiko, alam na niya na hindi na niya kaya na magsinungaling pa sa babae na mahal niya. Reiko is mad, and she is definitely hurting because of him. "I am still giving you the benefit of the doubt here. Is it true, Kenji? And please tell me the truth. I need to know the truth. I will always believe your words, Kenji, but please be honest with me." Muli ang paghagulgol ni Reiko sa kan'ya. "Reiko." Pilit niya na inaalo si Reiko. His heart is breaking just seeing her like this. Ayaw niya ang nangyayari, pero wala siyang magawa ngayon para pigilan na masaktan si Reiko. "Is Ica pregnant, Kenji? And if she is, are you the father? Ik
"This is bullshit! Fucking shit! Ica won’t get away with this!" Patuloy ang pagsigaw ni Kenji habang nasa condo unit siya ng kaibigan niya na si Gray. He is in a mess right now, at hindi niya alam kung paano pa aayusin ang malaki na problema na sinimulan na naman ni Ica sa buhay niya. "Kenji." mahinahon na tawag sa kan'ya ni Gray sa kabila ng pagwawala niya. "Fuck! Gray, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Mababaliw na yata ako sa kaka-isip ko kung ano ang tumatakbo sa isip ni Reiko ngayon." And in all honesty, this is what Kenji truly feels. Matapos ang pag-uusap nila na iyon ng nobya niya ay umalis si Reiko sa condo nila at bumalik sa apartment nito. He tried to stop her, but Reiko pleaded with him. She begged him to give her some space to think things through. At alam ni Kenji na wala siyang iba na magagawa kung hindi ang pagbigyan ang nais na iyon ni Reiko dahil kapag hindi niya iyon ginawa ay mas lalo siya na lalayuan ng babae na mahal na mahal niya. And it has been three
"Reiko." Nagulantang ako sa mga bisig na yumakap sa akin habang wala ako sa sarili na nagbubukas ng pintuan ng apartment ko. I have been like this ever since I asked Kenji for space, and that was roughly more than a week ago now. "I’ve been calling and texting you, bakit hindi ka sumasagot?" Nag-aalala ang boses niya na iyon, pero hindi ko magawa na lingunin at harapin siya ngayon. "I’m sorry, Reiko." Sa nanginginig na mga kamay ay pilit ko na binuksan agad ang pintuan. Hindi ko magawa na lingunin man lamang ang boses na iyon dahil nadudurog ang puso ko sa sakit. Nang mabuksan ko ang pinto ay mabilis ako na pumasok. "Reiks." Mabilis din ang pagsunod niya sa akin habang muli na tinatawag ang pangalan ko. "I’m sorry, Reiko." Pag-uulit niya sa mga salita na kanina ay kan'yang binitawan. "Talk to me, Reiko." Pilit ko na kinokontrol ang mga emosyon ko ngayon. Pilit ko na pinaglalabanan ang bugso ng damdamin na mayroon ako. Pilit ako na nagpapakatatag sa kabila ng mga katotohanan na nais
A few weeks ago, I was so sure of the answer to that question. I will leave him to be with Kenji. Then Ica’s pregnancy happened, and I became somewhat confused again. Nalito ang isip at puso ko dahil hindi ko alam kung tama pa ba na ipaglaban ang isang bagay na alam ko naman na talo na ako. And right after the confusion and denial, there is acceptance. And right now, I know exactly what my answer to that question would be. Umiling ako sa kan'ya bilang tugon ko. "No. He is not the reason for all of this. I am leaving you because I don't deserve you anymore. I have hurt you, Arden, at walang kapatawaran ang mga nagawa ko na panloloko na iyon sa’yo. And I am sorry for being so weak and falling into the trap. Naging mahina ako na paglabanan ang tukso. At kahit na paulit-ulit ko na bigyan ng katuwiran ang mga nagawa ko, walang magiging tamang dahilan at rason para saktan kita ng gano'n. Sorry dahil hindi ko kinaya ang malayo ako sa’yo. Time apart from you made me stray away. I didn't mean
"Bye, Reiko." Pagpapaalam kay Reiko ng isa sa kan'yang mga katrabaho. Tangi na pagtango ng ulo lamang ang kan'yang naitugon at saka siya dire-diretso na lumabas sa kan’yang opisina at wala sa sarili na nag-abang ng taxi sa harapan ng building. She has completed another working night for her shift. Pero ang katotohanan ay wala na naman talaga sa trabaho ang kan'yang isipan at para na naman siya na isang robot na sumasagot sa mga tawag ng kliyente at sinusubukan na tugunan ang mga pangangailangan at problema ng mga ito. Patuloy niya na iniisip kung ang sarili ba niya na problema at alalahanin ay gano'n lamang din kadali niya na masosolusyonan. She continues to pretend that everything is alright, when in reality, everything about her is falling apart. Several days have passed already, and Reiko still chose to be away from the two men in her life. She loved them both, and she knew that, pero higit niya rin na alam na may mas nakalalamang na sa pagmamahal na iyon buhat sa kan'ya. But it
Napapikit na lamang si Reiko at napasandal sa upuan. Ang mga salita na inuulit-ulit sa kan’ya ni Cassandra ngayon ay ang mga pareho na alalahanin niya sa isipan niya. And that is setting Kenji free. Ito ang tama na gawin, pero kaya niya nga ba na gawin ang bagay na iyon? Because still, the question that remains for her is whether her mind will take over her heart, or will her heart take over and be superior to her mind again? Minsan nang tinalo ng puso niya ang utak niya, at iyon ay nang pumayag siya na sumuong sa mali na relasyon na mayroon sila ni Kenji, but at this point, will her heart still succeed if there is a child involved? "Tita Cas, I don't know what to do anymore. I love him." Ayaw man ni Reiko ay hindi na niya napigilan na harapin ang matandang babae at hayagan na humingi ng suporta buhat kay Cassandra. She has no one to turn to at this juncture except for her Tita Cassandra. If she could only just run away from all the problems she is facing, she would have done it alr
Two days had passed since Reiko’s talk with Cassandra, and now here she was with a decision in her mind. She has made a choice, but she is not quite certain that it is the best one for her to make at this time. She slowly sneaked into Kenji’s condo, hoping against all hope that he wasn’t there. She doesn't want to confront him directly. Despite knowing what she needs to do, she still does not desire to see him since her heart disagrees with what her head is telling her to do. Nanginginig ang mga kamay niya habang binubuksan niya ang pintuan. Ang dami ng mga bagay na tumatakbo sa kan'yang isipan. Mga bagay na lubha na nakapagpapagulo sa sistema niya. Muli ay nagtatalo ang kalooban niya sa mga emosyon na dapat niya na maramdaman. And she has been like this ever since the reality of Ica's pregnancy hit her hard in the face. Even though she doesn't want to see Kenji, her heart is still longing for him. At patuloy niya na pinapaniwala ang sarili niya na iyon ang gusto niya na mangyari. Da
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept