KABANATA 6

ADELA'S P.OV..

"Hay mag starts na tayo bukas magtraining sa DKM COMPANY!!!"  Tili  sa akin ni Michelle isa mga block mate namin ni Yvett naging closed kami nang halos ilang araw na hindi nagpapakita sa akin.

"Oo nga hindi ako makapanilwala na makakapsok tayo  sa sikat na kumpanya na yun!!"

"Oo nga eh, Maiba ako asaan na ang bestfriend mo ilang araw  na nang hindi pumasok iyon ah?"

"Hindi ko nga alam eh, puputahan ko siya ngayun" Sagot ko habang naglalakad na kami palabas ng university, Hanggang sa nakasalubong namin sila Erika na nakangisi nang makita ako, hindi ko na sana papansinin sila.

"Hindi ka ba nagtataka kung bakit wala si Yvett o nagpapaggap ka lang na walang nagyari nung gabing iyonn? ahhahhhhaha" Saad ni Erika  na binututan ng tawa, nang siyang nagpakaunot sa nuo ko na naguguluhan.

"Baka nagpapanggap na hindi siya natikman  ng D.O.M. ahahhahha" Gatong ni Tricia.

"A- anu bang ibig mong sabihin?" Naguguluhan kong tanung kay Erika na lalo nitong ikinangisi.

Lumapit siya sa akin nang husto saka muli itong nagsalita.

"Hindi totoong  nahihilo  ka dahil sa alak, nilagyan niya nang droga ang iniinum mo para, maibigay ka niya sa pinagkakautangan ng pamilya niya at maikama ka ng lalaking iyon" Bulong niya sa akin na ikinatawa  pa niya panay ang iling ko sa mga sinabi niya.

"Hindi totoo yan!!! hindi magagawa sa akin ni Yvett!!!"

"Ahhahhahhhahha, alam mo ba kung bakit siya dumikit sa amin dahil nanghingi siya nang tulong sa akin kung paanu ka maibibigay sa taong pinag kakautangan ng pamilya nila"

"Hindi niya magagawa sa akin iyan!!" Sigaw ko na nagtatakbo na hilam ang luha naalala ko ang mga pinag uusapan namin, kung sakali makakagawa siya ng kasalanan sa akin.

"Hindi magagawa sa akin iyon  ni Yvett alam ko mahal niya ako!!!" Kausap ko muli sa sarili ko umaaasa akong hindi niya magagawa iyon na nagsisinunga;ling lang si Erika sa akin para sirain kami.

Nakarating ako sa bahay nila tila wala taong rito, pero pumasok pa rin ako sa bahya nila.

"Yvett!!! asaan ka lumabas ka kausapin mo ako!!!" Sigaw ko nang makapasok ako sa loob pero nagulat ako nang may kumasa ng baril at tinutokan ako.

"Sinu ka alam mo ba na tresspassing ka?"

"S-sinu ka?"

"Bahay ko to?" Sagot nito sa akin na ibinaba ang baril at hinatak ako papunta sa sala.

"Paanong nangyari iyon  k-kaibigan ko ang nakatira dito?"

"Kilala mo ang nakatira dito ang pamilyang Dela Cruz?" Tanung niya sa akin na pinaupo ako sa sofa, kaya naupo ako sa sofa tumabi siya sa akin na ikinausog ko naman, hindi ko mapigilan hindi siya titigan.

Gwapo ito kung titigna para itong banyagan dahil ang mga mata niya ay kulay asul yun iyon may makakpal na kilay  malinis ang  ito kung titignan pero hindi nakaligtas sa akin ang hikaw sa tenga nito.

"K-kaibigan ko ang anak nila ang kaso hindi na siya nagpakita pa nang ilang araw sa akin"

"So hindi mo na nakikita ang kaibigan mo?"

"May ginawa siyang atrso sa akin kaya siguro hindi siya nagpapakita sa akin" 

"Atraso?" Takang tanung niya sa akin na iniwasan ko ang tingin.

"Uuwi na ako akala ko maabutan ko pa siya" Saad ko na tumayo na,

"Ako si Bogs"

"Ahmm Adela, at sorry sa kabastusan ko" Sagot ko at tumayo na para sana  lumabas na nag bahay.

"Pasensya ka na rin sa naging asal ko at sa pagtutok ko ng baril sayo sana  hindi kita natakot" Saad niya sa akin na ihinatid ako sa labas ng bahay.

"O-okay lang pasesnya ka na rin sa naging asal  ko"

"Okay  lang at kung sakaling magpakita sayo ipagbigay alam mo sa akin"

"B-bakit may atrso ba sila sayo?"

"Ah oo eh may utang kasi sila sa akin"

Napatango tango ako sa sinabi niya sa akin, "Sige sasabihin ko kung sakaling makita ko siya o magpakita siya sa akin"

Hilam ang luha ko habang palabas ng subdivision, pakiramdam ko pinagtaksilan ako nang taong pinagkakatiwalaan ko, ang taong minahal ko sa huli ay sinaktan ako.

"Bakit mo nagawa sa akin ito Yvett bakit? anung kasalanan ko sayo!!"

Hindi ko alam saan ako napunta sa paglalakad ko dahil sa sama ng loob ko, sa lalim nang pag iisip ko may nakabangga akong tao.

"S-sorry po hindi ko po sinasadya" 

"Its okay " Sagot niya sa akin na nagpaangat ng tingin sa akin hindi ko mapigilan ang hindi mapahanga dito napakagwapo nito kahit simple lang ang suot nito.

Para itong  may lahing banyaga kulay berde ang mga mata nito mahahaba ang pilik mata sobra ang katangusan nito, may kanipisan ang mga labi nito at sobrang pula.  may pagka pangahan ito.

"Ehem okay lang ako miss"

"Sorry talaga hindi ko sinasadyan matapon ang ice cream sa damit mo" Sagot ko dito na natataranta sa pagkuha ng panyo at pag punas ng damit nito.

"My ice cream uncle!!!" Biglang sabat ng batang babae nang makalapit sa amin para din itong lahing amerikana  kung titignan.

"Its okay Leslie ibibili na lang kita ulit" Saad ng lalaking  nakabangga ko.

"Ahmm ako na lang sir kasalanan ko naman po eh, sandali lang ah baby girl ah"  Agaw atensyon ko sa kanila na binalingan pa ang bata bago umalis sa harap nila para bumili ng ice cream.

Nang makabili ako saka ako bumalik kung saan ko iniwan ang dalawa kong kausap sa parke, nakaupo sila sa bench kasama ang isa yata ay yaya nung bata.

"Eh ito na ang ice cream pasensya na talaga" saad ko saka inabot ang dalawang ice cream.

Tuwang  tuwa ang bata na tinanggap ang ice cream na binigay ko kaya napangiti din ako, sunud kong inabutan ang lalaki na tinanggihan nito.

"Sa iyo na lang yan mas kailangan mo iyan kesa sa akin para mas gumanda na ang araw mo" saad niya sa akin na  ngumiti pa bago tumayo at umalis kasama ang bata at ang yaya nito.

Hindi ko akalain sa ibang tao pa ako makakaramdam na damay sa kalungkutan ko at sakit na dinadanas ko. Ibang tao pa ang magmamalasakit sa akin.