JUSTIN'S P. O. V "Pretend that I am your boyfriend. Where and when do you want us to do our first love making? How can I satisfy you? Simply tell me your answer." Matapos kong sabihin ang mga katagang iyon ay agad ko nang tinitigan sa mga mata niya si Athena. She seems feeling uneasy. Napangisi ako sa sarili ko. I am very pleased to see her being in a hot seat and suffering like this. Because of me, of course. Sino ba kasi'ng nagsabi na papadaliin ko ang lahat sa buhay niya? I will even make her suffer to her downfall, lol. "What now? Am I talking to a muted version of yourself again?" untag ko sa kanya matapos lumipas ng ilang sandali at nananahimik pa rin siya. Kitang- kita ko kung paano siya nag iwas ng paningin. Napalunok din siya ng kung ano'ng bumara sa lalamunan niya. And well, that added more to my enjoyment. This woman really satisfy me slowly yet worthy. "K- Kailangan ko ba talagang sagutin iyang tanong na iyan?" tanong niya ulit. Akala niya siguro ay maba
ATHENA'S P. O. V It's nearly one o'clock in the afternoon, yet I can't feel any sign of hunger. Justin said that he isn't as well. Kaya ito kami ngayon, walang kain- kain na tuloy lang sa ginagawa naming pagre- research at pagsulat ng outline ng parte namin sa libro ni Mama. Magsusulat pa sana ako ng panibagong note tungkol sa na- search kong bagong idea, pero naudlot iyon ng bigla akong tawagin ni Justin. I immediately look at him as I ask him why. "Ano... I just wanna ask you something." tila nag- aalangan na saad niya. Sinamaan ko siya agad ng tingin pagkarinig ko sa sinabi niyang iyon. "You're always free to ask me something. Huwag lang tungkol na naman sa 'ano' at malalagot ka na talaga sa akin. You promised that we're done with that." nagbabantang sabi ko sa kanya. Bigla naman ay tumawa siya, bagay na nakapagpangiti sa akin. Kahit sino naman kasi yatang makakita sa pagtawa niya ay mahahawa rin. Sa gwapo ba naman niyang ito at--- Gosh. May sinasabi ba ako? Wala, `di ba? W
JUSTIN'S P. O. V It's already passed two o'clock when I was finally able to flew away from Klean. Yeah, I lied to Athena about being caught with some emergency. Dahil ang totoo ay nakipagkita lang ako sa isa sa mga girlfriends ko. Hindi ko naman na siguro kasalanan kung masyado siyang makulit, `di ba? And besides, Athena ruined my extend bonding with Judy and Jasmine earlier this day. Hindi naman siguro masama kung punan ko ang pagka- bitin ko dahil sa kanya, `di ba? Besides, waiting for a while wouldn't end her useless life. Tanaw ko pa lang ang unit ko ay agad na akong nag plaster ng pekeng ngiti sa mga labi ko. Yeah, all my smiles and gestures are fake whenever I'm with that witch. Bagay na alam kong hindi niya mahahalata dahil sa kabila ng katalinuhan niya ay hindi pa rin maipagkakaila na may katangahan din siyang taglay. And I am so honored to be the one who brought out that dumbness within her. Nang makapasok na ako sa unit ko ay agad kong tinawag ang pangalan ni Athena.
JANE'S P. O. V I can't help but to feel uneasy on how Athena acted this past few hours. She's just acting... weird. I mean, it's not the usual of her na basta na lang tumulala at mawala sa sarili. Hindi rin normal sa kanya na hindi patulan ang mga pang aasar sa kanya ni Manong Trevor. And another thing that is unusual to her na ginawa niya ngayon, ay ang magbukas at manood ng T. V. She's not into televisions even way back on our childhood. Lalo ngayon at nasa America kami. Ano namang papanoorin niya doon? Imposible naman na may sinusubaybayan na siya agad na palabas doon, eh, halos isang linggo pa lang kami dito at sa bahay ay hindi ko rin naman siya nakikitang nahuhumaling sa telebisyon o ano pa mang gadgets, maliban na lang sa cell phone at laptop niya na normal lang naman para sa pag- contact niya at paggawa ng mga kailangan niyang trabahuhin. "I'll go sleep muna. Manood ka lang diyan. Gisingin mo na lang ako kapag---" "No! No, no, no! Bawal ka matulog! Bawal!" Napakunot- noo
ATHENA'S P. O. V Five o' clock in the morning, panibagong araw na naman. Tuwing sasapit ang ganitong umaga ay hindi maiwasang magtalo ng mga kung anu- ano'ng nasa isip ko. For me, new morning mean new hopes. Bawat umaga ay may dalang bagong oportunidad. But that was before I met that Justin guy. Dahil mula nang makilala ko siya, lalo na nang magsimula na ang pagsasama namin bilang magka trabaho, kulang na lang ay hilingin ko na sana ay gabi na lang palagi. Kung noon kasi ay panibagong pag- asa ang nakikita ko sa bawat umaga, ngayon ay panibagong bangungot at kabwisitan na ang parang laging naka abang sa akin. And yes, you're right. Lahat ng iyon ay dahil sa lalaking Justin Gallardo ang pangalan! And speaking of that devil, hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin kung paano ko siya pakikiharapan mamaya sa oras na magkita na naman kami. I mean, after all that happened yesterday. Pagkatapos niya akong paniwalain sa mga drama niya at pagmukhain akong tanga? Napahugot na lang ako ng ma
JUSTIN'S P. O. V Fuck. What's this cringe thing I just said? I want Athena to be on my side for fucking forever? Ipinilig ko ang ulo ko dahil doon. That's... definitely part of my plan. Y- Yeah. Why on earth would I say that seriously, anyway? Ni wala ngang forever, eh. No one still believes in forever nowadays. Yet seeing this girl's reaction after I accidentally said those words, it made me feel something... strange. A strange feeling that I didn't feel ever before. "S- Sana inubos mo na lang lahat ito at inutusan mo na lang ulit ako magluto ngayon. B- Besides, halos araw- araw naman na tayong magkasama, `di ba? Except for Sundays." Hindi makapaniwalang tumingin ako sa kanya. "You seriously meant that?" paninigurado ko. Hindi siya umimik at tumango lang. Napagiti naman ako bigla dahil sa pagsang- ayon niya. And right after that and out of nowhere, I suddenly came forward to hug her real tight. Halatang nagulat siya sa ginawa ko. And so do I. Kaya nang matauhan ay dah
JANE'S P. O. V Finally, I'll be going out from this facility! Dahil oo, ngayon na nga ang araw na madi- discharge na ako sa ospital! Ilang araw din ang itinagal ko dito. Mahigit isang linggo pa yata. Pero buti na lang at nandiyan sina Athena, lalo na si Manong para bantayan at pasayahin pa rin ako kahit papaano. Dahil sa kanila, hindi ko masyadong inintindi ang pananatili ko. At hindi ako gaanong inatake ng lungkot at takot. They just made me feel like I am in an ordinary room. And not in a health care facility like this. "Handa ka na bang makita ulit ang mundo, Manang?" Imbis na maasar ay napangiti ako nang marinig ko ang boses ni Manong. "Sobrang handa na. I can't wait to travel again and---" "Sorry to burst your bubbles, Miss. Pero hindi ka na allowed umalis mag isa." putol niya sa sasabihin ko. Mabilis naman akong tumango bilang pagsang ayon sa sinabi niyang iyon. "After all that happened to me last time? Asa ka na maglakas loob pa akong umalis ulit ng mag isa." sabi ko pa.
TREVOR'S P. O. V Hindi ko maiwasang mapatanong sa sarili ko kung may mali ba akong nasabi o ano. Bigla na lang kasing nanahimik si Georgina matapos kong sabihin ang huling tanong ko sa kanya. Gusto ko mang tanungin siya ulit ay wala akong magawa. Ayoko rin naman kasi na kulitin siya at pilitin na magsalita kung ayaw naman niya. Pinili ko na lang na ibahin ang usapan namin nang sa ganoon ay sumaya na siya ulit. I just don't want her to be as sad as she is now, and whenever I am talking about her being engaged and involved with a man inside a relationship. Hindi ko alam, pero iyon na ba ang sinasabi ni Athena na parang trauma ni Georgina? "Saan pala tayo pupunta pagkauwi natin?" tanong niya na sa wakas ay nagsalita rin! "Sa bahay malamang. Saan pa ba tayo uuwi?" sagot ko na pinagsisihan kong sinabi ko pa, dahil pagkatapos na pagkatapos kong sabihin iyon ay nakatanggap lang naman ako ng isang napakalutong na pag batok galing kay Georgina. "Aray naman! What's that for?!” singh