Chapter 47Hindi ko alam kung paano nakauwi si Zale. Buong gabi kong inisip kung nag-drive ba siya at kung nasaan na siya. Hindi ako makatulog. Iyak ako ng iyak. I forced myself to sleep for my baby but I really can't. Hindi ko maiwasanh isipin lahat ng nangyayari. This is way far from the life that I wanted. I did not hope to be cage like this.This is too much.Hindi ko na alam ang gagawin ko.Nang mag-umaga ay dahan-dahan akong bumangon nang pumasok si Daddy sa kwarto. I looked at him like a zombie who doesn't feel anything.He totally ruined my life.I loathed him a lot."Prepare yourself," sabi niya kaya sobrang lamig ko siyang tiningnan. He stared at me darkly."Papakawalan mo na ba ako?" malamig at sarkastikong sambit ko pero wala lang siyang naging reaksyon."I'll invite Mr. Meyer this evening to talk about the engagement. I'll talk to his parents through call to formally invite them in anytime they are available," sabi niya saka mabilis ring lumabas.Napatulala ako matapos i
Chapter 48Ang daming nagsasabi noon na perpekto ako. Some of the businessmen who knows me always state that I am perfect. But I am not. Dahil kung perpekto nga ang buhay ko ay wala ako dito ngayon.Wala ako sa loob ng kwartong 'to. I am not begging and crying to be free. I am not perfect.Being free is perfect.Nang hinatiran ako ng katulong ng lunch ay tulala lang ako. Ramdam na ramdam ko na ang panghihina ng katawan ko. I am pale. At hirap akong huminga. It's so hard. Nahihirapan ako. This room is suffocating me.I forced to swallow every foods. I need these to stay alive. My baby need these.After lunch Mom came in. May kasama siyang katulong na may dala ng isang plato na punong-puno ng mga prutas. Mabilis akong natakam sa mga prutas na iyon kaya nang mailapag ng katulong sa tabi ko ay kaagad kong kinain.The satisfaction that I felt gave me a little streght."Para sa'yo lahat ng ginagawa namin," Mom said when the maid left.Nilunok ko ang prutas sa bibig ko saka ko siya tiningna
Chapter 49Hindi man ako nakakalabas ng kwarto pero alam kong mas humigpit ang siguridad matapos ang nangyari kagabi. And this time I think escaping is impossible.Hinatiran ako ng maid ng pagkain sa umaga. At sa pag-awang ng pinto ay nahagip ng mga mata ko ang bantay sa labas ng kwarto. Napalunok ako saka napabuntong hininga.Dad is making sure that I won't escape. He's treating me like a criminal.Sumunod na paghatid ng katulong ng pagkain ay bandang tanghalian na. Walang imik akong kumain habang nakatulala sa kawalan. I don't want to give up but I am so tired.Nakakapagod rin palang magmakaawa na walang nakikinig sayo.After eating I caress my tummy. I have a baby bump now. Napangiti ako ng malungkot dahil doon at dahil naisip ko na naman ang plano ng mga magulang.They want me to get rid of my child. Pero hindi ko iyon gagawin. Kung kukunin nila ang anak ko sa akin ay sisiguraduhin kong hindi na rin nila ako mapapakinabangan.I fell asleep and after an hour I woke up. Sarado pa ri
Chapter 50"Please sleep. I'll wake you up later. Malayo-layo pa ang Pier. I'm sorry, we can't take a plane. Your Dad might track us," he whispered.Nanatili lang akong tahimik.I can't still believe that I am with him now. Mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. I close my eyes to feel the moment. And suddenly I feel asleep. Para bang sa ilang araw ay ngayon lang ako ulit nagkaroon ng maayos na tulog na walang inaalalang sakit.Nakatulog ako habang yakap-yakap niya. Ilang sandali pa ay naalimpungatan ako sa biglaang paggalaw ng sinasandalan ko. Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko."Sigurado ka ba dito?" dinig kong sambit ni Mark kaya dahan-dahan akong umayos sa pagkakaupo. Zale immediately seek for my eyes so I sighed before gently nodded at him. I'm fine now."Anong oras na?" mahinang tanong ko saka marahan na inayos ang jacket na suot.Marahan niyang inayos ang buhok ko bago tumingin sa wrist watch na suot niya."Three AM, the ship will leave at five," he said so
Chapter 51Sinabi niya sa akin lahat ng nangyari kung paano sila umabot sa ganoong plano. I listened carefully while we are cuddling on this medium sized bed. "When you didn't go home to me that night I immediately knew that something happened. Pero isinawalang bahala ko. I trust you. But I went crazy when I heard the news of your father's interview the following day. I followed your sister's car that night," he explained.I sighed.That's when my father's men nearly killed him."Hindi ka dapat pumunta sa bahay," sabi ko pero ngumisi lang siya ng sarkastiko saka umiling."Kung hindi lang ako napuruhan ay babalik ulit ako sa sumunod na araw. But I can't f*cking walk," he hissed.Napalunok ako saka napapikit ng mariin dahil sa narinig."Let's not talk about this," he said and I shook my head."No, I want to know everything," I insisted and he sighed."You need to rest," mahinang sabi niya saka mas inayos ang pagkakahiga namin.It feels illegal to be happy and content with him right now
Chapter 52The next day I forced Zale to call Kyla since he noted her number before he changed a sim card. Pero limang ulit naming ginawa iyon ngunit walang sumasagot.In the end we gave up and we called Mark instead. Pero walang alam si Mark sa nangyayari. Wala siyang balita and it made me so frustrated."Your Dad gave up. He realised that he can't force you," Zale said after calling Mark.Napabuntong hininga ako at napailing."No," sabi ko dahil alam kong hindi iyon mangyayari. I have this feeling that something will happen. Kinakabahan ako sa hindi ko malamang dahilan. Pero napangiwi ako nang malingunan si Zale na kampante lang na nakasandal sa headboard ng kama habang mapupungay ang mga matang nakatingin sa akin. Nawala sa isip ko sa mga iniisip ko saka ko tinuon sa kanya lahat ng pansin ko."Hindi pa ako sanay na ganito ka. This is your another version. Chloe Lorin Navrus away from her company hits really different," he said while staring straight at me.Marahan siyang umayos ng
Chapter 53Hindi ko alam ang mga nangyari. Hindi iyon klaro sa isipan ko. Malabo ang mga alaala ko. Basta paggising ko ay nasa hospital room ako. The last thing I remember was my hand full of blood and Mom's bathing with her own blood.Kaagad pumintig ng mabilis ang puso ko sa sakit at dahan-dahan akong umupo mula sa pagkakahiga dahilan para biglang mapabangon si Zale na nakatungo sa tabi ko."W-What happened?" nanginginig na sambit ko. Mabilis kong hinawakan ang tiyan ko.Tell me that I did't lost my baby.Tell me that my baby's safe."Are you okay?" mahinang tanong niya at hindi pinansin ang mga tinanong ko.I shook my head as I caressed my tummy."Zale, what happened?!" I demanded and that's when the door opened. Pumasok si Kyla na magang-maga ang mga mata at maraming dugo sa katawan.Nanlaki ang mga mata ko at kaagad na bumuhos ang masaganang mga luha ko. "Chloe," she sobbed and she went to me quickly. Mahigpit niya akong niyakap kaya mas lalong tumulo ang mga luha ko habang sinu
Chapter 54I was really so eager to visit Dad in jail the next day. Kitang-kita ko ang pagdadalawang-isip sa mukha ni Zale nang makauwi kami sa penthouse house. He knows that I'll visit Dad today. "Ipaubaya mo na lang 'to sa mga abogado," sabi niya.Nilingon ko siya sa tamad na nakahiga sa kama.Gulong-gulo ang buhok niya dahil pagkarating namin dito kanina ay muli kaming natulog. And now he's seriously hot on my bed. Wala siyang damit pang-itaas pero nagmumukhang hubo't-hubad siya dahil natatabunan ng comforter ang pang-ibaba niya katawan.I'm almost done and he sill there on the bed."Kung ayaw mong sumama bahala ka," inis na sabi ko dahilan para unti-unti siyang bumangon."I told you, your father must be in jail but we don't know what can he still do. Nag-aalala lang ako," he reasoned out again so I rolled my eyes."May mga pulis doon, Zale. Just hurry up. Inis na inis na ako sayo!" inis na sambit ko pero lumapit pa siya sa akin para marahan na humalik sa pisngi ko. I rolled my ey