"It's FREE, BABY BOYS"
"HEY BABY BOYS!"
"Don't Run!"
Napatawa si Carmelita sa nagawa ng tatlo. "First time siguro natalo ng mga yun, HOW WEAK! hehe" sabi niya sa kanyang sarili. Nadagdagan ang kaligayahang nadama ni Carmelita ng may natanaw siyang taxi sa hindi kalayoan. Hinintay ito ni Carmelita na huminto sa harapan. Pagkahinto agad pumasok si Carmelita at sinabi ang direksiyon.
"Miss, Maybugbogan bang naganap?"nakalilitong tanong ng driver.
"HUH?" sagot ni Carmelita na ubod ng malilitong pangyayari ang isilan, nagawa pa niyang magsalita sa kanyang sarili sa kabila nito. "Ako po yung nambugbog" Napabuntong hininga si Carmelita at agad ipinikit ang mga mata.
Makikita sa mukha ng driver ang takot. "Miss, Ang dami niyong pasa"
Nagpatuloy sa ginagawa si Carmelita. Nagpatuloy siya sa pagsasalita "Actually Manong, Ako po yung nambugbog..Bastos eh! Sila po yung sugatan not me".
Habang pupunta sa kinaroroonan ng sasakyan napansin ni Carmelita na ang weird ng driver sa katunayan hindi siya pinabayad ngunit binigyan ng pera. Kaya naman tiningnan ni Carmelita ang sarili, totoo nga ang sinabi ng driver. Sa hita niya ang pinaka maraming pasa at sumunod ang leeg.
Mukhang alam na niya kung saan galing ito. Nagmamadali kasi siyang umalis ng hotel hindi niya namalayan ang mga pasa, nahiya tuloy siya sa driver na nagbigay talaga ng pera. Nainis na pumasok sa sasakyan si Carmelita. Napabilis ang takbo ng sasakyan dahil sa inis at paulit-ulit na naiinis nasinabi "I'll be gentle".
Paglabas ni Carmelita sa sasakyan ay agad siyang pumasok sa bahay. Busy sa kusina ang kanyang ina habang ang ama at kapatid ay tulog pa. "MOM! I'm here" malakas na sabi niya, hindi na niya hinintay ang sagot ng ina at agad na nagtungo sa kanyang silid-tulogan.
It's been 10 in the morning gumising si Carmelita. Her whole body is like a pillow as she exited her room. Agad siyang nagtungo sa silid-kainan. Tulala siyang kumakain, makikita sa kilos ni Carmelita na marami siyang ini-isip.
"Are you Okay?" tanong galing sa likod niya. Natauhan si Carmelita sa boses ng ina na dahilan ng pagbalik niya sa kanyang ginagawa. "TIRED". Nalungkot ang ina sa sagot at agad hinila ang upuan sa opposite side ni Carmelita. Hinawakan nito ang kamay ng anak at binigyan ng ngiti. " Anak, it's okay, Kaya yan".
"Yah, But this time yung lalaki na kasama ko hindi siya lasing at alam kung makikilala niya ako. Anong gagawin ko?" nagsimula ng pumatak ang mga luha ni Carmelita, puno ng takot at hiya ang kanyang naramdaman.
"Hmmm...Kung sakaling mangyari yan, just pretend na hindi mo siya kilala at mas makakabuti sayo kung bigyan mo ng kaibahan ang anyo mo sa bawat gabi at sa tunay na anyo. Anak, You'll all have my support" mga salitang galing sa ina na nagpahinahon ng nararamdaman ni Carmelita.
"Thank you Mom" mga salitang galing kay Carmelita na dahilan ng pagpunta ng ina sa tabi ng anak at binigyan ng matamis na halik sa noo.
•••
Pagkatapos kumain ay agad nagtungo si Carmelita sa kanyang silid. Matutulog na sana siya ng may narinig siyang tunog galing sa kanyang cellphone.
[Carmelita: Hello Ankara, Bat ka napatawag?
Ankara: Busy ka?
Carmelita: Hindi
Ankara: Good! Let's go shopping. I'll treat you:)
Carmelita: Hmmm...Anong nakain mo?
Ankara: Minsan lang tuh at may sasabihin ako sayo. Sasama ka o hindi?
Carmelita: Okay, See yah]
Matapos ang tawag galing kay Ankara ay agad nagbihis si Carmelita, suot ang White T-shirt paired with tattered jeans that makes her looks simple and cool.
Si Ankara ay katrabaho at kaibigan din ni Carmelita. High School nagsimula ang kanilang pagkakaibigan, transferee noon si Ankara at walang masyadong kilala kaya naman kinaibigan ito ni Carmelita. Sobrang close nila sa isa't-isa, alam ni Carmelita ang tungkol sa buhay ni Ankara, alam din ni Ankara ang tungkol kay Carmelita maliban sa sumpang dalang-dala nito.
Agad pinuntahan ni Carmelita ang lokasyon nabinigay ni Ankara. Pagdating niya ay agad niyang namukhaan si Ankara. Naka ponytail ang buhok nito at kagaya ng suot niya naka jeans at T-shirt ito. Napansin niyang may kinakausap itong isang binata. Nakatayo ang mga ito sa entrance, ngumiti si Carmelita at napa-isip. "Ito bang gusto niyang sabihin..Wow naman" lumapit si Carmelita sa direksyon ng dalawa, Ng malapit na siya nagulat siya sa kanyang nakita. Binigyan kasi ni Ankara ng malakas na sampal ang binata at pina-alis. Hindi alam ni Carmelita kung saan maaawa sa binata na binigyan ng malakas na sampal sa mukha o sa kaibigan na kakabreak-up lang.
"Carmelita? Kanina ka pa?" Halong pakagulat at hiya ang nadama ni Ankara ng makita ang kaibigan. Niyakap ni Carmelita ang kaibigan at binigyan ng matamis ng ngiti pagkatapos niyang kumawala sa yakap nito. "It's okay, There's a lot of boys out there. You deserved better Ankara"
"Deserved better? Hindi ko yun jowa!" nagulat si Ankara sa sabi ng kaibigan. Alam niya sa sarili niya na hindi niya gusto ang binatang iyon at walang relasyon na bumuo sa kanila. Ikinagulat ni Carmelita ang sagot ni Ankara. " So.. Ano kayo?"
"Hayys..Doon tayo sa restaurant mag-usap" alam ni Ankara sa sarili na hindi niya kayang magtago ng secreto sa kaibigan kaya naman hinila niya ito sa restaurant ng mall sa 2nd Floor.
•••
"Sino yun?" salitang galing kay Carmelita, sobrang interesado siya sa nangyari kanina kung ano ang dahilan nito.
Ankara gulped the glass of Tea. Hindi siya makapaniwala na natatandaan pa pala ni Carmelita ang nangyari kanina. "Hindi mo siya kilala?" kanina pa nalilito si Ankara kung bakit hindi na mumukhaan ni Carmelita ang binata.
"HINDI"
" Si Yedd yun"
"Yedd? Yedd Gerillio?.....siya yun?"
"Hmmm."
Si Yedd Gerillio ay ultimate crush ni Ankara. Maraming nagkakagusto kay Yedd dahil sa taglay na kagwapuhan at kilala din ito sa buong paaralan. Marami ng pinaluha si Yedd na babae kasama na dito si Ankara. A years ago, In the day of 14th in February ay nagdiwang ng Valentines day ang paaralan, may mga palaro gaya ng wedding booth. Naisipan ni Ankara noon na mag confess ng kanyang nararamdaman. Sa loob ng classroom ni Ankara ginawa, may pa flowers pa si Ankara sa katunayan ang kanyang ginagawa ay gawain ng isang lalaki. " HAHAHAHA, HINDI MO BA NAKIKITA SARILI MO? KAHIT KAILAN HINDING-HINDI KITA MAGUGUSTUHAN. MAYAMAN AKO, POPULAR SA TINGIN MO MAGUGUSTUHAN KO ANG ISANG TULAD MO NA WALANG-WALA KAHIT KAGANDAHAN MAN LANG" mga salitang galing mismo sa bibig ng minamahal ni Ankara. Ang mga pangyayari na iyon ay nagdulot ng kahihiyan kay Ankara sa Social Media at sa buong campus. "ANG KAPAL NAMAN", "WOW, GHORL TUMINGIN KA MO NA SA SALAMIN" , "PAHINGI NG CONFIDENCE" mga salitang natanggap ni Ankara sa mga naghahanga kay Yedd. Ang sitwasyon na iyon ay nagdulot ng kalungkutan kay Ankara at naisipan pa nitong magpapakamatay.
" Ang laki na ng binagbago niya, Ba't mo naman sinampal?"" Bastos eh""Huh?"" Pwede ba daw niya akong maging jowa, Ang kapal niya sobra, kaya naman hindi ako pumayag. Feeling niya makukuha niya lahat ang swerte naman niya. I'm not that easy woman" nadama ni Ankara ang galit. "Alam mo nung hindi ako pumayag, Ang galing sinabihan niya ako ang kapal ko, Gumanda lang naging mayabang. So ayun hindi ko na napigilan ang sarili na sampal ko talaga siya. Tang*na niya nananahimik na ako". dagdag ni Ankara. Galit ang nangingibabaw sa kanya at dahilan ng nakaraan nawalan na siya ng interest sa mga kalalakihan."Naku, Mabuti ang ginawa mo...Tama lang yun sa kanya.""Kalimutan na natin yung unggoy na yun.""By the way, Hindi ba't may sasabihin ka saakin, Ano iyon?""Yah..Brilliant.. May girlfriend na ako"
"Magkano ka ba?Ha!""Ba't hindi ka sumasagot!"" Bingi ka ba?" Kitang-kita sa mata ng lalaki ang pangamba sa sabi ng babae marahil first time nitong nakatagpo ng dalaga na ganito magyaya at ganito ang lakas ng loob. Hindi lang ang lalaki nangangamba pati na rin si Carmelita. "Ankara? Diba inuwi na kita? Anong ginagawa mo rito?" ang mga salitang inihanda ni Carmelita na sasabihin sa babae. Nawala lahat ang plano ni Carmelita ng may lalaking lumapit kay Ankara. Ang kanyang mukha ay puno ng galit sa ginagawa ni Ankara. Tinitigan nito ang mga mata ni Ankara at hinakan ng mahigpit ang kanang kamay. Agad silang pumunta sa direksyon ng lalaking katabi ni Carmelita. "Yedd?" sabi ni Carmelita sa kanyang sarili."Pasensiya ka na, Nakainom kasi ito" sabi ni Yedd sa lalaki sabay tapik sa balikat nito."I understand.. Anyways she's not my ty
Kasing ganda ng araw ang babaeng nakahiga sa kama. Pilit niyang binuksan ang mga mata at lumaban sa mga patalim ng araw. Pagkagising niya ay gising na rin ang lalaking katabi niya, hindi na ipinangamba ni Carmelita na makita siya ng lalaki sa huling sandali dahil iibahin rin naman niya ang kanyang itsura sa mga darating na araw at hinding-hindi na ibabalik itong porma at ayos. "Can I get your number?" sabi ni "Maxx" ang pangalan ng lalaki. Agad binigyan ni Carmelita ang hiling nito at tuluyan ng nilisan ang lugar.•• Nang idilat ni Ankara ang mga mata makikita sa mukha nito ang pagkainis hindi dahil sa mga sugat na natamo kundi bakit hindi siya natuluyang namatay. Pilit inabot ni Ankara ang cellphone niya ng walang inggay na maririnig upang hindi magising ang bumabantay sa kanya ngunit nagkamali ang dalaga, nang maramdaman ni Yedd nagising na ang kanyang binab
Pagbaba ng telepono agad tumayo si Ankara sa kinahihigaan at nagtungo sa terrace ng kwarto. Nagbigay siya ng buntong-hininga, nagmamasid sa paligid bago bumalik upang magbihis. Wearing with a hooded sweatshirt paired with jeans, dagdagan pa ito ng mask sa mukha na maihahalintulad siya sa isang artista na nagtatago sa mga fans at reporter. Pagkatapos magbihis nilisan niya ang kwarto na bukas pa ang ilaw. Alam niyang hindi siya mapapansin ng mga nurse and staff lalo't na sobrang busy ng mga ito. Sa hagdan na siya dumaan para iwas sa mga tao at para mapadali ang paglabas. Tumalon sa tuwa si Ankara dahil successful ang kanyang plano. Gumawa siya ng tawag gamit ang kanyang telepono sa isang kaibigan."Send mo yung address..Pupuntahan ko""Okay..No problem""Nang diyan na ba?""Oo..S
Ang mga salitang galing sa ina ang nagpabalik kay Carmelita sa kanyang pandama . "Ang maruming sarili ko na bahala dun, Magpapahinga lang ako" agad umupo si Carmelita sa puting sofa at isinara ang dalawang mata na matamlay."May problema ba, Anak?" sabi ng ina habang tumatabi sa anak."Tumakas kasi si Ankara kagabi sa hospital at hanggang ngayon hindi pa ito nakakauwi. Natatakot na ako Mom." hindi kayang pigilan ni Carmelita na maiyak, sobrang mahalaga sa kanya ang kaibigan. Patuloy sa pagsasalita si Carmelita habang umiiyak sa piling ng ina. "Pinagtangkaan niya ang kanyang buhay ngunit nabigo siya, hindi ko kayang tanggapin sa pagtakas niya natuluyan na siya.""Mom, Si Ankara lang ang nag-iisang kaibigan ko, ayaw ko siyang mawala..Tanda ko pa ang huling gabi namin ipapakilala niya ang girlfriend, HAHAHA. Nang malasing ito tanda ko pa ang kanyang tunay na nararamdaman." mas masakit pa sa nagdud
"Deal or No Deal?" natutuksong mga salita galing kay Carmelita. Nasisiyahan si Carmelita sa kanyang ginagawa at hindi na kayang maghintay. Inalis ni Yedd ang kamay ni Carmelita at tumayo. "NO DEAL" ang tunog ng kanyang boses ay sobrang galit na ikinagulat ng dalaga. Lumisan ito sa lugar na walang pakialam sa mga nangyayari sa kanyang paligid. Ikinagulat man ni Carmelita ito pero nagaganahan siya sa kanyang ginagawa. It's challenging her to do more. "Makukuha rin kita, Yedd" masayang sabi ni Carmelita habang tinitingnan ang binata na lumalabas sa pintuan."Nagtatrabaho ka ba dito?" salitang galing sa likod ni Carmelita. Hindi na nito hinintay si Carmelita lumingon at umupo ito sa kinauupuan ni Yedd kanina. Nang makita ng dalaga na nagulat si Carmelita nagbigay ito ng matamis na ngiti. Ang suot ng dalaga ay fitted na damit kagaya kay Carmelita ngunit iba ang kulay at desenyo. "HI, I'M MARTHA.""CARMELITA, Co
"Sa bakanteng lote yung malapit sa WPGHospital." Bumilis ang pagpatak ng mga luha ni Carmelita ng marinig ito. Alam niya na ang WPGHospital ay ang hospital na tinatrabahuan ni Yedd at ang hospital na tinakasan ni Ankara. Napa-buntong hininga si Yedd at inilagay ang matamlay na tingin sa pulis. "Maari ba naming kunin na ang kanyang bangkay?""Bago po yan, Willing po ba kayong ipa autopsy ang labi?"Tiningnan muna ni Yedd si Carmelita bago sumagot sa pulis. "Kakausapin muna namin ang kanyang mga magulang, Pero pwede naman siguro na kunin niyo na lang ang kailangan eh examine for preparation. Tatawagan lang po namin kayo." Tumango ang pulis kay Yedd. May puntos ang binata. "Ihahatid po namin mamaya. Send niyo lang ang address at ipaalam sa magulang ni Ankara." Nilisan nina Yedd at Carmelita ang lugar na may puson
Matapos binitawan ni Carmelita ang mga magagandang salita agad nanglaki ang kanyang mga mata ng kumawala si Yedd sa yakap niya. Ngunit ikinasiya naman niya ang ginawang sunod na hakbang ng lalaki. Tumayo ito habang tumitingin sa mga mata ng dalaga. Ang mga tingin niya ay parang opyo na ang hirap pigilan. Mabilis na hinawakan ni Yedd ang leeg ni Carmelita at binigyan ng matamis na halik. Ang mga halik na ibinigay ng lalaki may dalang lungkot. Nang maramdaman ni Carmelita na lumalalim na ang halikan nila kumawala siya at binigyan ng ngiti ang lalaki."Let's go" matutuksong salita galing kay Carmelita. Sumunod ang lalaki sa kanyang utos na walang anong sabi, para kay Yedd kahit ngayon lang gabi nais niyang makalimot, nais niyang maging masaya. Kahit hindi pa nabubuksan ang pintuan ng kwarto nagsimula ng maghalikan ang dalawa. Ang mga halik ng mga ito ay parang wala ng b
Dear Readers,Happy New Year!!!Kumusta? I hope everything is going well for you guys and to your family. Here's the backstory if you're wondering why I haven't updated for almost 2 years already.This Goodnovel account is connected to my Facebook account which is hacked. Back then, I can't access it anymore. It's been a breakdown to me that time imagining a lot of opportunities open up in one fell swoop suddenly vanished. Among those years, I won't deny the fact that I'm bluer than blue everyday, I tried my best to fix this access inability but it didn't work as expected. Yet, with God's and my parents' guidance I was able to get through it and make those years as motivations for me to get even better to my passion.Yesterday, I was so emotional and jump as high as I can when suddenly I get back to my account. Just time passes, with patience and perseverance, and a little bit exploration to the media and Technology I was able to get back to my account. Visiting today, regaining enoug
_WPGH HOSPITAL_" Dr.Yedd, ikalulungkot ni Ankara kapag sinasaktan mo ang iyong sarili. Magpahinga ka, Magpalakas at Magbago." aral na galing sa bibig ni Pauline habang dextrose nito. Labis ang awa at lungkot na nadama ni Pauline para sa binata, Nadatnan kasi niya ito kahapon sa bahay nito na nakahandusay sa sahig at nilalamig. Wala itong gana na kumain at puro paglalaro nalang ng ginagawa. Sa ginagawang pasakit ni Yedd sa kanyang sarili, nawalan ng mga bitamina ang kanyang pangangatawan sanhi upang mawalan siya ng bigat at manghina ang buong katawan."Lahat nalang ng tao na minamahal ako, nawawala. May mali ba sa akin?." nang marinig ang sagot ng binat binigyan ito ng tapik sa balikat ni Pauline. "Huwag ka munang mag-isip sa mga problema mo ngayon, nakakasama ito sa iyong kalusugan. Just take a rest and just forget it for awhile." matapos bitawan ni Pauline ang mga aral na mga salita, ngumiti siya at tuma
"Itong sumpa, kailan ito matatapos?" ubod ng lungkot ang bumalot sa mga mata ng dalaga matapos bitawan ang mga salita. Sa totoo lang napapagod na siya sa kanyang ginagawa, gusto niyang mabuhay ng normal, maging malaya kagaya ng iba. Nang marinig ang sagot ng anak, gumuho ang pag-asang natitira sa kanyang puso. Ang hirap bigyan ng kasagutan at solusyon ang kakaibang pinag-dadaanan ng anak. Natahimik ang ina sa problema ng anak, inilagay niya ang tingin sa panganay na anak at nagbigay ng malungkot na tingin dito."Kinalulungkot ko Carmelita, Hindi din namin alam."" Ginawa namin ang lahat mahanap at makita si Floresca, pero binigo kami ng tadhana. Ang naging pag-iimbestiga ng kapulisan ay sobrang malabo sa tingin nila namatay ang matanda, sa ibang panig pinatay naman ito.""Sa tingin namin ni Mom, Hindi ang matanda ang gumawa ng sumpa, Nais niya lang ipaalam sa atin ang pangyayari at maghanda. Hind
Hanggang sa pagdating ng umaga patuloy ang pagbuhos ng malakas na ulan na nagbibigay ng malamig na simoy ng hangin. Sa kakaibang klima na nadama, nagising ang dalaga na kanina pa mahimbing na natutulog. Sa pagdilat ng kanyang mga mata, kinakabahan siyang tumingin sa sariling hubad na katawan, pero sa sunod na paglipat ng atensiyon mas lalo lang siyang kinabahan nang salubungin siya ng dalawang mga mata ng binata. Mga matang puno ng katanungan, saya at lungkot."Carmelita, Wala ka bang nararamdaman sa akin??" tanong ng binata para sa minamahal na pagsinta. Nahirapan si Carmelita na sagutin ang katanungan, hindi niya alam kung ano ang dapat na isasagot kaya mas minabuti niyang tumahimik. Kung sasabihin niyang "hindi" bumagabag ang kanyang damdamin, kung sasabihin niyang "Oo" ang puso'y sumasaya pero ang utak pilit pinapaalala ang kanyang maduming pagkatao."Carmelita, May pagtingin ka din b
Matapos ang kwentuhan, pinauwi ni Carmelita ang mga kabataan. Ubod ng saya ang mukha ng mga mag-aaral habang umaalis sa silid-aralan. Kagaya ng ipinangako ni Carmelita, nagtungo siya kasama si Zack sa isang sikat na kainan. Nababalutan ng magarang desenyo at mga mayayaman na panauhin ang kainan. Dinadayo ito ng mayayaman dahil sa husay ng mga ito magserbisyo, pang- five star talaga ang dating. Lahat ng mga panauhin na dumadayo may marka lahat ng saya, pero sa kakaiba ang naging reaksyon ni Carmelita. Naging malungkot at may galit ito, hindi dahil sa presyo ng pagkain kundi sa magiging usapan nila ng binata."Nakuha mo ba yung bulaklak?" kanina pa tahimik na kumakain silang dalawa, kaya bilang lalaki naglakas loob si Zack na magsalita. Kumuha ito ng atensiyon ni Carmelita pero hindi ito hadlang upang itigil niya ang kan
"Ano ba bitawan niyo ako!" malakas na sigaw ni Carmelita habang pinipilit ang sarili na kumakawala sa mga kamay ng mga ito. "Miss, Hindi ka namin sasaktan. Nais kang makausap ng aming pinuno." Natahimik si Carmelita sa mahinahon na salita ng malakas at may dating na lalaki. Sa halip na makipagtalo sumunod si Carmelita sa mga ito. Pagdating sa silid, pinaalis ng may-ari ang mga tauhan at inilagay ang lahat ng atensiyon sa dalaga. "MAUPO KA" sabi ng binata. Sa pagtingin ni Carmelita sa lalaki, sa mukha nito hanggang sa pangangatawan ang kanyang sekswal na pagnanasa ay nagdiwang. Sa halip na umupo sa upuan na inihandong ng lalaki, nagtungo sa direksyon ng lalaki si Carmelita na siyang kakaupo lang. Masayang umupo sa mga heta ng binata ang dalaga habang hinahaplos ang malambot nitong labi. Ito ang unang pagkakataon ng lalaki na makaramdam ng ibang pagnanasa. Ang ganda, ang mabangong katawan at hininga at a
Matapos ang klase, nagtungo sina Xian at Carmelita sa isang sikat na kainan. Nakakawala ng problema ang pag-iral ng batang lalaki dahil sa saya nitong dala. "Kumain ka ng mabuti, Okay?" Ang mga salita ni Carmelita nagbigay ng labis na ngiti sa bata at mas lalo pa itong naganahan na kumain. "Thank you Teacher. Teacher, ang sarap pala kapag may ina na nag-aalaga sayo nuh, Sana makahanap na si Daddy." Hindi na nagbigay ng kumento ang dalaga at itinuloy ang kinakain. Habang abala ang dalawa na kumakain, sa hindi kalayuan may isang lalaki na masayang nagmamasid sa kanila. Matapos ang trabaho ni Zack, nagtungo siya sa paaralan upang hikayatin si Xian na kumain sa labas. Sa kasamaang palad, Nabigo siyang mahanap ito at labis na ang pag-aalala na bumalot sa kanya. Sa panahon at henerasyon ngayon, naging bihasa na ang nakakarami sa technolohiya, kaya naman napawi lahat ng pa
Masayang nakatitig ang dalaga sa maamong mukha ng binata. Nakasuot ng maikling palda at trapless na damit pantaas ang dalaga, mga pamamaraan niya ito upang maakit ang binata. Tiningnan lang ito ni Yedd at ibinalik muli sa dati ang kanyang ginagawa."ANONG PANGALAN NIYO PO?" mapangtuksong tanong ng dalaga."Yedd." walang gana na tugon ng binata."YEDD, GUSTO KITA!" salita ng dalaga na ikinagulat ng binata. Ngayon lang sila nagkita, kahit pangalan at kilanlan ng dalaga hindi niya alam. Gusto agad! Sa labis na pagkagulat napatawa ng malakas si Yedd at muling ininum ang alak. Imbes na mausisa sa sagot ng binata, ang mga tawa ng binata ang naging daan upang mas mabighani ang dalaga. Napansin niyang papaubos na ang alak na iniinum nito, kaya naman tumayo siya at masayang hinaplos ang mukha ng binata. "Malapit ng maubos ang
Matapos ang kainan, naglinis ng bahay ang lahat bago nagtungo sa kanila kanya-kanyang pupuntahan. Si Carmelita pumasok sa trabaho, habang ang ama nila abala sa kanilang negosyo at ang ina bumisita sa orphanage. Ang tanging naiwan sa bahay ay si Cynah na mahimbing na natutulog.•••WPGHospital° Napakagandang pagmasdan ang araw na bumalot ng liwanag sa lahat at gumising sa mga hayop, halamaan at tao. Sa labas makikita ang mga taong naghehersisyo at mga bisita na nagsisimula ng magpuntahan. Kasing ganda ng araw ang mga ngiti na makikita sa mga pasyente, mga bisita at mga kasaping mga medical sa kabila ng paghihirap. Samantala, Malaking kabaliktaran ang makikita sa mukha ni Yedd, na tahimik na nakatayo sa balkonahe ng kwarto na ginamit ni Ankara noon. Malungkot na binabalikan niya ang mga huling usapan na nagawa nila noon sa balkonahe. "Kailan ako makakalabas?Bat mo