"Happy Birthday, Princess!"
Natatawang niyakap ko si Mommy dahil sa itsura niya ngayon. May hawak siyang torotot at birthday hat sa ulo, akala niya siguro children's party ang nagaganap ngayon.
"Mom, you're embarrassing me. Look at those guests, they're staring at you!"
"Oh, let them, honey! I'm enjoying this party," sambit niya.
Tumatawang hinila nalang siya ni Daddy paalis sa harap ko.
Nakaupo ako ngayon sa isang upuan at hinihintay ang iba pang guests namin for my birthday, lahat kase sila ay ako ang hanap kaya ako na mismo ang kumuha ng upuan malapit sa entrance.
Panay ang bati sa akin ng mga dumadating. Huge and expensive gifts are on my side. Wala atang bisita ang hindi nagbigay ng gift. I even received an expensive mustang, which I declined but the family insisted.
Thanks to Chung Family...
Mag-iisang oras na rin siguro akong nakaupo rito at ganon pa rin ang dami ng mga dum
"ATE!" Tawag ko agad sa pinsan kong nakatayo sa harap ng isang pinto rito sa hospital. Kasama niya sila Tito, Tita at si Kuya Connor. Lahat sila ay tila wala sa sarili at nakatunganga lang. Sinalubong ako ni ate Cannarie at agad na niyakap. "Ate, what happened? Bakit sila na-ambush? Are they fine now? Anong sabi ng doctor? Please tell me they're fine!" Tuloy tuloy kong tanong. Sobra sobra ang kabang nararamdaman ko ngayon. Hinihingal pa ako sa sobrang kakamadaling pumunta rito. I saw her shaking her head in disappointment. "Sinundan ka nila kanina noong umalis ka, nagkagulo sa party dahil doon. We didn't know what exactly happened but a police called us and told us about them." She heavily sighed, "Pinagbabaril ang sasakyan nilang kotse hanggang sa bumangga," dagdag pa niya. "Damn it!" Napaiyak ulit ako dahil sa narinig. Nanghihinang napaupo ako sa bench na nasa gi
It's been 5 years... Ang bilis ng panahon. Parang kahapon lang ay nasa Pilipinas pa ako, umiiyak habang nag-iimpake ng mga gamit. Ngayon ay nasa loob na ako ng sasakyan ko papuntang airport dahil pabalik na ako sa kinamumuhian kong bansa.The pain is still here...I remembered crying so hard everyday after my parent's burial. Hindi ko na nakita si Rio simula noon, I just heard from my cousin that he's nowhere to be found and even his relatives didn't know his whereabouts.Kuya Connor decided to take me here in France. Binilhan niya ako ng bahay dito at saktong may business sila dito kaya ako ang tumayong CEO nang maka recover ako mula sa mga nangyari noon.It took me almost a year, tsaka lang ako nakapag isip isip na hindi dapat ako malugmok sa lungkot dahil may mga plano pa ako. Hindi ko pa naipaghihiganti ang parents ko. I still have to stand up on my own and show them that I will not stay weak until the end.Tinulun
Holding a three bouquets of flower. Hirap na hirap akong naglakad papunta sa loob ng private cemetery kung saan nakahimlay ang labi ng mga magulang ko.Karamihan sa exclusive and private cemetery na 'to ay puro mayayaman ang nakalibing. This is like a huge hacienda because of the white house in the middle of this cemetery, it is what they called, the prayer house. And of course, ang malawak na lupain kung saan madaming nakalibing na miyembro ng elite society.Tatlong bouquet dahil may bibisitahin pa akong isa at hindi ko alam kung kakayanin ko bang harapin ang puntod niya. Parang babalik kase anytime ang sakit sa akin, eh.Mag-isa ko lang na pumunta rito kahit nag-presinta si Ruru na samahan ko. Ito ang napag-usapan namin kagabi. Masiyado pa namang maaga para sa party mamayang gabi kaya umalis muna ako ng bahay para madalaw sila.My maids and Demethri doesn't know where I am. Nag-iwan lang ako ng note sa ref na lalabas muna ako sag
"Wow! You are so stunning, Montesur!"Napabaling ako sa likod ko nang biglang sumulpot ang walanghiyang si Demethri na ngayon ay nakasuot na nang isang mamahaling black suit at gwapong gwapo sa bagong gupit niyang buhok.Kasalukuyan kase akong nandito sa isang guestroom ng bahay ko kung saan ako inayusan ng mga make-up artist na ni-recommend sa akin ni Ate Cannarie.I'm looking at myself in the mirror when he came."Get out, jerk. Hindi pa ako tapos mag-ayos," sagot ko sakanya dahil paniguradong manggugulo lang 'to dito."Ang sungit mo, love. Pwede ka namang mag-ayos sa harap ko, I don't mind it–""I said get out, dude! Hindi ba kasama mo kamo 'yung babae mo? Ba't mo iniwan sa baba?"I saw his lips twitching."Well, I just want to see you first. Bababa na rin ako agad at baka mainip pa 'yun, hindi pa ako sinasagot, eh."Natawa ako, "Deserve."Tinignan lan
Malakas na tunog ng alarm clock ang nakapagpagising sa inaantok ko pang diwa. Pupungay pungay ang matang tumagilid ako at tinignan ang oras sa alarm clock.Geez. It's 6 AM, I'm still sleepy but it's monday. Kailangan kong maghanda para sa pagpasok ko sa kumpanya namin mamaya. This will be my official visit today, makikipag meeting din ako sa mga investors tsaka board of directors pati na sa mga empleyado.Madami akong babaguhin at madami rin akong tatanggalin na mga investors na sa report sa akin ni Kuya Connor ay hindi na raw epektibo. Wala na raw silang dulot sa kumpanya at puro nalang sila reklamo. It's time for a change.Kung ang parents ko ay mabait sakanila, ibahin na nila ako. I want everything to be perfect now. Pinaghirapan din ng family ko ang mga business namin ngayon kaya naman dapat kong pahalagahan iyon.It's been a week since my party was held here in my house. Nagpahinga lang ako at naghanda ng isang linggo para dit
Sinimulan ko ang araw ko na may sama ng loob dahil sa mga nangyari sa meeting. Pinatawag ko pagkatapos no'n ang mga heads para sila naman ang kausapin. Tinapos ko lahat ang mga dapat gawin ngayong araw. It's already 3:00 PM and I'm still here in my company. Nakatutok ang mata ko sa glass wall ng opisina ko kung saan kita lahat ng nasa labas. I'm stuck here, thinking about the necessary actions to make Rio sell his shares to me. Gusto ko siyang mapaalis dito as soon as possible. Hindi ko ata kakayaning mag focus sa mga plano ko kung sagabal lang siya rito. Demethri texted me after the meeting. Narinig pala niya ang sagutan namin ni Rio kanina sa conference room kaya siya gumawa ng eksena. Hindi nga rin sana 'yun a-attend kaso nakalimutan niya sabihing may lead na raw ang private investigator namin kung saan naglulungga ang mga pesteng kriminal na pumatay sa parents ko. Isa rin 'yun sa iniisip ko ngayon. Kanina pa ako nakatulala rito na para bang wala nang balak tumayo. Mamayang ga
Tulalang nakaupo ako ngayon sa isang restaurant kasama si Kuya Connor at nilalaro ang straw ng smoothie na kanina ko pa in-order. Hindi talaga ako mapakali, I keep on thinking that scenario last night. Halos hindi ako makapag-focus sa pinag-uusapan naming dalawa. Hanggang sa nagulat nalang ako nang matabig ko ang inumin ko at natapon ito sa bandang ibaba ng suot kong dress kaya agad akong napatayo. "Damn, you ruined your outfit, Sab." Mabilis na kumuha si Kuya Con ng tissue at inabot iyon sa akin. "Sorry, wala ako sa mood ngayon, Kuya. Can we talk some other time? Kailangan ko na rin bumalik sa opisina ko e," pakiusap ko sakanya. Niyaya niya kase ako rito para kamustahin ang mga plano ko e sakto namang wala ako sa sarili. "You have extra clothes? I'll buy you one if you don't have–" "Meron, nasa sasakyan ko. I always bring extra, just in case something like this happen." "Alright, let me cover your wet legs then, pinagpi-pyestahan ka na sa suot mo. Kung bakit kase ang iiksi ng
Nakakaramdam na ako nang kaunting hilo pero bearable pa naman siya. Nagsimula nang magpunta sa dancefloor ang mga bisita pati na sila Hugo. Nagsasayawan na ang lahat samantalang ako ay nandito pa rin at tuloy ang inom. Mabuti at hindi na tanaw dito sa pwesto namin ang parte kung nasaan sila Rio. Ayoko silang makita at mas masisira lang ang gabi ko. I should be happy because it's my friend's birthday, hindi nila deserve ang attention ko. Dapat hindi na ako apektado sakanila, eh. Kaso hindi pala gano'n kadali 'yun. But of course, I won't let them destroy me again. Magsama silang pareho manloloko at malandi. Bagay na bagay. Tungga lang ako nang tungga hanggang sa maubos ko na ang isang bote ng tequila. Tumayo ako para pumunta sa counter at um-order dahil wala sila Hugo para gumawa no'n. Tsaka ayoko namang mag-utos dahil nagsisiyahan sila doon. Nahihilo man at medyo pagewang gewang na ay nagawa ko namang makarating sa may barista at umupo sa high stool sa harap no'n. May mangilan ngil
Nagising ako sa mga halik na dumadapo sa buong mukha ko. Nagmulat ako ng mata at natagpuan si Rio na pinapaulanan ako ng halik habang nakapatong sa akin ang kaniyang matipunong katawan. Napa-angil ako nang halikan niya ako sa labi at kinagat-kagat ang ibabang labi ko. "Rio, I'm still sleepy," asik ko sakanya at pumikit. "Then sleep, wife. Hindi naman kita pinipigilan–" "But you're kissing me, dumbass. Syempre magigising talaga ako," sinamaan ko siya ng tingin. He chuckled, "Ang ganda mo kahit nakasimangot," puri niya sa akin na ikinapula ng aking mga pisngi. "Oh, stop it, Rio. You're making me blush early in the morning." Tinakpan ko ang mukha ko ng dalawang kamay dahil wagas siya kung makatitig. Tumawa lang ulit siya at tinanggal ang kamay ko sa mukha. Ang tawa niya ay naging banayad hanggang sa seryoso na siyang nakatingin sa akin ngayon. I can see lust and hunger on his eyes. Bumaba ang tingin niya sa nakaawang kong labi. He didn't gave me a chance to talk and just claime
"Do we have the deal or not?" Kanina pa ako nangangating bunutin ang baril ko sa tagiliran at iputok ito sa ulo ng kaharap ko. I've been so patient ever since we got here. Kahit pa ramdam kong kumukulo na ang dugo ko sa loob. But I can't ruin my plan, I need to know if we have the deal first before I kill him. Nakapwesto na rin ang iba kong tauhan at hinihintay nalang ang signal ko bago sila gumalaw. "Of course, Folkvangr. Walang makakatanggi sa offer mo, nagtataka lang ako kung bakit mukhang nagbago ata ang pananaw mo sa amin?" Nakangiti pa ito at tila tuwang tuwa sa presensya ko sa harap niya. I smirked, "Because is business is business. I don't take it too personal, we both want the same, and that is power and money. Now that I'm giving it to you, we can be partners too," I lied just to get his trust. Kapag pumirma siya sa kontrata, mamatay man siya ay magiging valid pa rin iyon at matutupad ang deal namin, I already have my lawyer and my associates to do the work for me. Makuk
Life for me was so messed up. Sometimes, the thought of killing myself was crossing my mind. I've been miserable for these past few years. I have everything I want now, except for one. It took me long to kill those bastards because I changed my plan. They're wicked, they're good at hiding too. And I can't risk targeting them now without a concrete plan, may humaharang sa mga plano ko noon pa at alam kong bigatin din ang pumo-protekta sakanila. So instead of rushing myself to kill them, I made them chill for 4 fucking years. So if I ever attack them anytime now, they will not have the chance to escape. I'm preparing for my element of surprise. Now I'm leading two organizations, and opportunities are knocking on my door. Pero kahit anong pagbabago ang nangyayari sa akin ngayon, there's still one thing that I've been longing for, I cannot erase her on my mind and I don't have the plan to. Sa malayo ko lang siya tinatanaw. She's living in Paris, and I'm happy to see her with a smile
RIO YVL'S POV Lagapak ng sampal ni Loviere ang naging sagot niya sa ginawa ko matapos niyang makita ang umiiyak na imahe ni Lawliet na mabilis na umalis nang makita ang ginagawa namin. "What the hell, Yvl! Are you crazy?" I know how mad she is right now because she called me using my second name. Tumalikod lang ako sakanya at nagsalin ng alak sa baso ko na nakapatong sa office table ko. Kanina pa ako umiinom dito bago ko naisip na gawin ang eksenang ito. "Answer me! Damn it! Your wife saw us, Yvl! Wala ka bang gagawin?" She's shouting at me now. Inisang lagok ko muna ang alak sa baso ko at tumingin sa glass wall ng opisina ko. I saw her... I saw my wife running, she's talking to someone on her phone while crying. Mabilis din itong nagmaneho paalis ng kumpanya ko. Doon ko lang nilingon si Loviere at pagod na tinignan. "It's for the better, go home now–" "Fuck you, Yvl! You're using me for what? I'm here to bid my goodbye but you just put me into a scene that broke your wife's
"What are you doing here?" Hinawakan ko ang coat niyang nilagay sa balikat ko at sinubukan itong tanggalin pero pinigilan niya ako. He hold my hand to stop me so I look at him sharply. "I'm not cold–" "You're shivering, kanina pa kita pinagmamasdan. You can't lie to me, wife." "Can you please stop calling me wife? Why don't you go back inside and dance with your girlfriend all night?" Asik ko sakanya. Halata ang pagka-inis sa boses ko. I saw him smirked and fixed his coat on my shoulder. "You're jealous, right?" I moved away from him and rolled my eyes. "In your dreams, Mr. Folkvangr." "It should be– my husband. Stop the formality," natatawa niyang sambit. Naiirita ako sa pagtawa tawa niya. Mukha ba akong clown dito at kung makatawa e akala mo nagbibiro ako? Maglalakad na sana ako paalis nang hawakan niya ako sa braso para pigilan. "Hey, not so fast! Stay here," wika niya. I released a deep sigh before facing him. "What do you want, Rio? Nandito ako para magpahangin,
Pigil na pigil akong hindi tumingin sa kabilang side ng mga upuan dahil alam kong doon nakapwesto si Rio. Natapos na ang vows at kissing scene nila kaya naman oras na para sa picture taking. Pinauna muna ang parents ng mga ikinasal at sumunod na kaming mga pinsan at mga abay. Pumwesto ako sa gilid ni Ate Cannarie at binigyan muna siya ng halik sa pisngi bago humarap sa camera. "I'm sorry, I forgot to tell you. Mom said you almost tripped while walking on the aisle awhile ago, are you sure you're fine?" Pasimpleng tanong sa akin ng pinsan ko habang kinukuhaan kami ng picture. I can see on my peripheral vision that Rio is just beside Kuya Valerio's parents. Kaya naman tutok na tutok ang mata ko sa camera. "I'm fine, naapakan ko lang kanina ang gown ko kaya muntik na akong matumba. Don't worry about me, Ate. It's your day, let's just enjoy the party later," pabulong ko namang sagot. "Alright, just remember, hindi ka pwede sa kahit anong klase ng alak, drink water or juice will do,"
Kasalukuyan kaming kumakain nang tumunog ang cellphone ni Kuya Valerio at nakita ko ang paglitaw ng pangalan ni Rio. Katabi ko lang kase siya at nakapatong sa lamesa ang kaniyang cellphone. Napahinto ako sa pagkain at napatingin sakanya. "Excuse me, I will just answer this," paalam niya sa amin bago tumayo. Kumakain kase kami ng almusal, kasama ko sa hapag ang mga pinsan ko, at sila Ruru. Ako lang ata ang nakakita kung sino ang tumatawag. Mabilis kong tinapos ang kinakain ko at agad na sinundan sa labas si Kuya Valerio. Susundan pa sana ako ng nurse ko nang senyasan ko siyang huwag na. I don't need any assistance or a chaperone dahil hindi naman ako lalabas ng mansyon. Hinanap ng mata ko kung nasaan si Kuya at nang makita ay mabilis akong lumapit sakanya. Sakto namang pagbaba niya ng cellphone niya kaya humarap na siya at napatingin sa akin. "Are you done eating?" I nodded. "I saw who's calling. May gusto lang sana ako itanong," diretso kong sambit. "Sure, go ahead." "U-Uh
Now it makes sense. I already noticed the tension between Loviere and Demethri 4 years ago. Noong oras na pinatay ang mommy ni Rio at nandoon si Loviere sa hideout nila sa mansion at ginagamot ang asawa ko. I saw how mad Demethri was when he told Loviere to get out. Loviere's first love was Rio. But when she met Demethri, things changed. He pursued her, he flirt with her until Loviere fell inlove with him. Kaya pala noong pinatay ang daddy at ang kapatid ni Rio ay kinancel nalang ni Loviere ang nalalapit sana nilang kasal dahil hindi maatim ng konsensya niyang lokohin si Rio. Demethri told me everything. But what confused me is the scene on Rio's office where Loviere was begging him to talk, alone. I still remember that. Alam kaya ni Rio na tinalo ng pinsan niya ang kaniyang fiancee? Ano kaya ang naramdaman niya about doon? Mukha naman silang walang alitan noon, o bulag lang talaga ako that time at hindi ko makita? Also the reason why they broke up too. Kung bakit iniwan din siya
It's been two days since I visited Rio and Demethri is still out of contact, I don't know if he's avoiding me or what. Maybe Leuco told him that he already blew the whistle and maybe Dem thinks that I'm mad at him. I'm kinda mad though. Pero mas nangingibabaw ang pagkaka-ibigan namin at ang pagkaka-intindi ko sa lahat ng ginawa nila. If it's for my safety, I don't have the right to be mad at him. He took care of me, he kept me safe for 4 years, I think that's long enough to forget that he lied to me. Ngayong araw na rin ay naisipan kong kailangan ko nang bumalik sa kumpanya ko. The board of directors are asking my secretary about me, bakit daw bigla akong nawala for days. Sinabi ko nalang sa secretary ko na nasa overseas meeting ako at may kailangan muna akong ayusin at ngayon nga ang balik ko. Mabuti nalang at hindi naman na umangal sila Kuya Connor at pinayagan ako sa gusto ko. I'm feeling quite better now. Nagsuot lang ako ng isang royal whole body suit na may anim na butone