Nakatitig sa labas sa bintana, sinubukan kong hindi pansinin ang kahanga hangang lalaki sa tabi ko. Nasa isip ko ang lahat ng naghihintay sa akin sa bansang aking sinilangan. Noong iniwan ko ang lahat at lahat ng kakilala ko, akala ko hindi na ako babalik.Hindi ako nahihiyang sabihin na wala akong planong ipaalam kay Gabriel na nagkaroon siya ng anak. Huwag mo akong tingnan ng ganyan, mayroon akong mga dahilan at alam kong nahulaan mo na ang ilan sa mga ito.Si Lilly ay isang lihim na binalak kong dalhin sa aking libingan. Bukod sa kakaibang kulay abo niyang mga mata, kamukha ko siya at hindi katulad ng kanyang ama. Tanging ang mga taong nakakakilala sa Woods ang makakahula mula sa kanyang mga mata na siya ay isa sa kanila... At ano ang pagkakataong makilala ang kanilang mga kakilala noong hindi na ako bahagi ng mundong iyon?Tulad ng pagsisikap ng mga telenobela na gawing romantiko ang mga bagay bagay, ang totoo ay bihirang makisalamuha ang mayayaman sa mahihirap. Karamihan sa kan
Huminga ako ng malalim, sinubukan kong ihiwalay ang sarili ko sa mga alaala ng gabing iyon. Ito ang pinakamagandang gabi sa buhay ko, ngunit ang sumunod na pangyayari ay muntik na akong sirain.“Tinanong kita kung sino ang nakainom mo. Sinabi mo sa akin na si Rowan iyon. Sinabi mo sa akin kung gaano ka nasasaktan na nakikita ang iyong kapatid na nabalisa at nasasaktan. Kung paano ka sinira na hindi mo siya matulungan. Hindi mo maibibigay sa kanya ang ninanais ng kanyang puso, na si Emma.”Nagpatuloy kami sa pag uusap, ngunit pagkatapos ay hinalikan mo ulit ako. Sa pagkakataong ito, hindi ka tumigil. Sinabi mo sa akin na gusto mong kalimutan, kahit na ito ay para lamang sa gabi. Sinabi mo na matagal mo na akong gusto at hindi mo na ako kayang layuan.Binuhat mo pa ako palabas ng kusina at dinala sa kwarto mo. Ni minsan ay hindi ka natitisod, kaya kinumpirma nito sa akin na hindi ka lasing at talagang gusto mo ako. Dapat alam kong hindi dapat magtiwala sa sinungaling mong dila,” Pagta
Napahawak ako sa armrest ng upuan nang bumaba ang eroplano. Nadaig ako ng isang tiyak na takot habang iniisip ko kung ano ang naghihintay sa akin. Ano ang naghihintay sa akin at kay Lilly.Patuloy itong tumataas habang iniisip kong ipakilala siya sa buhay na iniwan ko ilang taon na ang nakakaraan. Nababalot ako ng gulat habang iniisip ko ang mga itatanong niya. Hindi lang tungkol sa nakaraan ko, pati na rin kay Gabriel. Halos mahimatay ako kapag iniisip ko kung paano ko sasagutin ang mga tanong na iyon.Alam kong marami akong tinatago sa kanya. Iyan ang ikinabahala ko. Na hindi niya maintindihan at magagalit siya kapag napagtanto niya kung gaano karaming sikreto ang itinatago ko sa kanya."Hinga, Harper... Huminga."Narinig ko ang boses niya na unti unting bumubulong sa tenga ko. Kumapit ako dito habang sinusubukan kong lumaban sa fog at dilim.“Okay lang ba siya?”Tanong ng matamis kong anak. May bahid ng pag aalala ang boses niya."Sa tingin ko siya ay nagkakaroon ng panic att
Itinulak ang mga iniisip, pumasok ako at sumunod si Gabriel. Pagkasakay ng driver niya, pinaandar na niya ang kotse at maya maya ay bumaba na kami."Sir, mayaman ka ba?" Pinutol ng boses ni Lilly ang awkward na kapaligiran."Lilly," Paalala ko. "Hindi mo dapat tanungin ang mga tao ng ganoong personal na mga tanong."Isang bagay na matututunan mo tungkol sa aking anak na babae ay wala siyang filter. Magsasalita siya ng kanyang isip. Ang iba ay mapahamak. Wala siyang pakialam kung lumagpas man siya sa linya, basta't alisin niya ito sa kanyang dibdib at isipSa halip na magalit o mairita gaya ng nararapat, tumawa lang si Gabriel bago nagtanong,“Bakit mo natanong?”Nagkibit balikat siya. "Dahil ang isa, mayroon kang isang pribadong jet na nagkakahalaga ng kahit saan mula sa dalawang milyong dolyar hanggang isang daan, pagkatapos ay nandyan ang iyong sasakyan, na humigit kumulang dalawang daang libong dolyar at huwag nating kalimutan ang iyong suit, relo at sapatos. Mula sa kanilang
Gabe.Nagmamadali akong umalis sa aking apartment building nang hindi ko alam kung saan ako pupunta. Ang alam ko lang kailangan kong malayo sa kanila. Kailangan ko ang distansya. Kailangan kong pag isipan at pagsamahin ang aking sarili. Hindi ko magagawa iyon kapag nasa paligid ko silang dalawa.Naghahabulan ang isip ko. Halos hindi ako makapag isip ng maayos at ito ay nagtutulak sa akin sa buong oras.Noong nalaman ko ang tungkol kay Lilly, hindi ko masyadong inisip ang pagiging anak ko. Isa lang siyang nilalang na nag eexist. Isang estranghero lang na nakarelasyon ko. Ang pagkakita sa kanya at pakikisalamuha sa kanya ay nagdala ng katotohanan na siya nga ay aking anak.Dead giveaway ang mga mata niya, pero mas nagulat ako sa ugali niya. Akala ko hindi na ako makakahanap ng taong katulad ko at ng kapatid ko, pero nagkamali ako. Pinaalalahanan ako ni Lilly ng labis sa aking sarili na ito ay kataka-taka. Hindi ako makapaniwala.Sinubukan ni Harper na sush sa kanya ng maraming beses
RowanBumalik ako sa sofa, umikot ang ulo ko. Ng tumawag si Gabe at yayain akong makipagkita sa kanya, hindi ko akalain na sasabog siya sa isip ko.Sa totoo lang naisip ko na gusto niyang ibitch ang desisyon ng mga miyembro ng board. Tuluyan niya akong ginulat ng nilantad niya na may anak na siya. Isang babaeng walang alam.Napabuntong hininga ako, lumingon ako sa kanya at inirapan lang. Ano ang dapat kong sabihin sa kanya? Ano kayang sasabihin ko sa kanya? Hindi araw araw nalaman mong may anak ka na walang nakakaalam."So, itong Harper ba ay isang one nightstand na nagkamali o?" Tanong ko, sinusubukan kong pagdugtungin ang mga piraso.”Kilala ko ang kapatid ko. Isa siyang babaero, kaya hindi na ako magtataka. Sa totoo, ang ikinagulat ko ay wala na siyang baby mamas."Hindi, hindi siya one night stand," Sagot niya. "Kilala mo siya, sa totoo lang. Siya ay isang Beckett."Sa una, ang pangalan ay hindi tumunog ng isang fucking bell, ngunit pagkatapos ay nagrerehistro ito.“Binibir
Sa kauna unahang pagkakataon mula nang matanggap ko ang kanyang tawag, ngumiti ako, masaya na siya ay nakasandal sa pakikipagkilala sa kanyang anak."Kung gayon, susuportahan kita.""Ngunit paano ko ito gagawin? Alam ko ang mga gastusin na parang putanginang likod ng aking kamay, pero hindi ko alam kung paano maging dad,” Bumuntong hininga siya sa kalituhan, na nagpatawa sa akin."Kailangan mong matanto na walang handbook na gagabay sayo kung paano maging isang mabuting dad. Kahit ilang taon na akong naging ama, natututo pa rin ako ng mga bagong bagay sa bawat araw. Pagdating sa pagiging magulang, kailangan mo lang maging pakpak. Nandiyan ka para sa kanila at gawin kung ano ang nararamdaman mong tama.""Oo, sa tingin ko tama ka.""Anong balak mong gawin kay Harper at may nararamdaman ka ba para sa kanya?" Nagtataka kong tanong.Agad niyang sagot. “Langya hindi! Wala akong nararamdaman para sa kanya at kung hindi dahil sa katotohanan na kailangan ko siya, hindi ako nag abala."Na
Harper.Halos isang linggo na simula ng iwan kami ni Gabriel kasama ang kanyang driver at nagmaneho paalis. Wala akong narinig na kahit ano mula sa kanya, ni hindi ko siya tinitigan. Hindi rin siya nakapunta rito, kaya naniniwala akong tumutuloy siya sa isa sa marami pang property niya.Mahirap subukang makipagkasundo, lalo na para kay Lilly. Siya ang tipo ng tao na hindi nakakatulog ng maayos sa isang banyagang kama. Oo naman, ang kama ay kahanga hanga at ang kutson ay mas kumportable kaysa sa isa na mayroon siya sa bahay, ngunit ang problema ay hindi ito ang kanyang kama.Sa puntong ito, natutukso akong hilingin kay Gabriel na ipadala dito ang kanyang kama kung magpapatuloy ang mga bagay bagay. Siya ay hindi halos nakakatulog at ang kaunting oras na nakakatulog siya, kailangan akong nandoon para makatulog siya ng kumportable.Hindi rin ako naging mapayapa. Iniisip ko tuloy kung tama ba ang naging desisyon ko sa pagpayag kong magpakasal ulit. Ang mabuhay kasama si Gabriel ay isang
Hey Loves, so I’m just from reading you comments and you’ve really told me how you feel😅.Everyone is entitled to their own opinion and I respect that. I can’t do anything to change them and that’s is completely okay.I’ve gotten some really good criticism and I want to thank those who have pointed me towards my mistakes. I always struggle with writing an ending and that’s why it can sometimes come off as rushed. Don’t worry I’ll be working on that in my next book.As for Emma and Calvin, I want you all to understand that this was always the way it was supposed to end, at least in this book.Emma didn’t love Calvin, she was sorry for what she did but she never loved him with same depth he loved her. In other words, she loved him but she wasn’t in love with him. Calvin deserved to feel that love with someone else given that Emma couldn’t reciprocate. Go back to some of her therapy sessions and you’ll realize that yes she was remorseful but not because along the way she fell in love
Harper.Lumulutang ako sa isang malambot na puting ulap ng pagtulog. Mainit ang pakiramdam ko, naramdaman kong may kapayapaan, at naramdaman kong mahal ako.Dahan dahan, nagsisimula akong magising. Si Gabriel ay nasa likuran ko, ang kanyang mga braso sa paligid ng yakap. Ginagawa niya ito sa tuwing natutulog tayo. Hawakan mo ako ng mahigpit sa kanyang mga bisig na parang natatakot na mawala ako kung hindi siya.Kumalas ako ng kaunti na sinusubukan na makalabas ng kanyang mga braso. Sa halip na palayain ako, hinigpitan niya ang kanyang mga kamay, na nagtutulak sa akin na mas malapit sa kanyang katawan.Huminto ako kapag naramdaman ko siya. Kapag naramdaman ko ang kanyang hindi mapag aalinlanganan na matigas na kahoy sa umaga. Ang aking mga hormone ay sumusulong at kaagad ko siyang gusto. Gusto kong maramdaman itong ibaon sa loob ko.Mayroon kaming isang malusog na sekswal na buhay, ngunit may mga oras na gusto mo lang. Sa tatlong mga bata, kung minsan mahirap na walang tigil na nag
"Sigurado," Ibabalik niya ang aking ngiti tulad ng paglalakad sa amin ni Killian."Narito ako upang nakawin ng aking magandang asawa." Ang kanyang tinig ay raspy at hindi ko maiwasang matunaw sa timbre. Ito ay sobrang sexy."Sayo na siya." Binitawan ako ni Calvin at humakbang sa tabi bago maglakad palayo.Hinila ako ni Killian sa kanyang mga bisig, tinitiyak na walang puwang sa pagitan namin. “Okay ka lang ba? Ang iyong likod ay nasasaktan? Ang iyong mga binti? "Tingnan kung ano ang sinabi ko sa iyo? Siya ay isang pating bilang isang abogado ngunit nagmamalasakit at mapagmahal bilang asawa. Hindi ko rin alam na may tipo ako hanggang sa makilala ko siya."Okay lang ako, mahal ko, medyo nagaalala," Tawa ko, itinulak ang aking sarili na mas malapit sa kanya."Sinabi ko na ba sayo na mahal kita?" Tanong niya.Hindi ko maiwasang mapangiti habang itinutulak ko ang aking sarili ng tumingkayad at bumulong malapit sa kanyang mga labi. "Halos isang libong beses ngayon, hindi na ako ay na
Si Molly ay isa sa aking mga abay na babae at ganoon din sina Ava, Connie, Letty, Harper at Kinley. Sila ay naging aking mga batang babae sa nagdaang apat na taon mula nang aksidente. Siyempre, hindi ko mapalitan si Molly, siya ang aking pinakamatalik na kaibigan, ngunit nagpapasalamat ako na mayroon ako sa kanila.Dagdag pa, kahapon sinabi sa akin ni Molly na iniisip niya na lumipat dito. Tuwang tuwa ako. Mahal ko siya. Ngunit inamin namin na mahirap gawin ang buong pagkakaibigan na malayo. Ako ay matapat sa buwan na siya ay nasa paligid.Bumagsak ang musika at lumapit si Gunner, sinira ang lahat ng iba pang pag uusap."Maaari ba akong magsayaw sayo, Mom?"Mayroong isang serye ng mga aaws at isinusumpa ko ang aking puso ay natutunaw mismo sa lugar."Syempre, aking gwapong lalaki anak," Sagot ko bago kunin ang kanyang kamay.Si Gunner ay labing apat, ngayon ay isang teenager. Maniwala ka ba diyan? Siya ay kasing taas ko at sigurado ako sa ilang taon na siya ay magiging mas mataas
Emma.Sumasayaw ako kasama si Molly, pinahihintulutan ang musika na maghugas sa akin. Medyo masakit ang likod ko, pero hindi mahalaga kapag sobrang saya ko.Ang aking damit ay kumikislap sa paligid ko habang sinisigaw namin ang lyrics ng Cruel Summer ni Taylor Swift sa tuktok ng aming mga baga. Sumama sa amin si Ava, na buntis nang husto. Natawa ako dahil iniisip niya na sumasayaw siya, ngunit hindi. Hindi ko rin alam kung anong tawag sa ginagawa niya.Mabibilang ko ang ilang beses kung kailan ako naging pinakamasaya. Ang isa ay noong nakapasa ako sa bar exam. Ang pangalawa ay noong tinawag ako ni Gunner na mom sa unang pagkakataon sa mahabang panahon. At ang pangatlo ay ngayon. Sa araw ng aking kasal.Tama ang narinig mo. Kakakasal ko pa lang at hindi ako magiging mas masaya.Natandaan ang cute lawyer na sinabi ko kay Ava noong birthday ni James? Well, hindi siya sumuko, kahit ilang beses ko siyang tinanggihan. Panay ang tanong niya, at ang ibig kong sabihin, ay halos araw araw s
Kaya dumating na tayo sa dulo ng Ex-Husband’s Regret at sa mga side story. Gusto ko lang magpasalamat sa lahat ng pagmamahal at suporta mo sa librong ito. Ito ang pinakamahabang librong naisulat ko at sa ngayon ang pinakamatagumpay kong libro. Hindi ito magiging matagumpay kung hindi dahil sa iyong suporta. Kaya kaysa sa inyo. maraming salamat po. Salamat sa iyong paglalakbay mula sa simula hanggang sa katapusan. Ibig sabihin ang mundo ay nananatili ka sa akin.Ngayon, gusto kong iannounce na susunod na ang kwento ni Noah. Ito ay tinatawag na [The Billionaire's Fight For Redemption] Inaayos ko pa ang plot, pero magiging available ito sa kalagitnaan ng Oktubre, kaya abangan ito. Magkakaroon tayo ng side story tungkol kay Gunner at malamang isa pa tungkol kay Lilly.Narito ang isang sneak peek ng The Billionaire's Fight for Redemption. Ito ay isang magaspang na draft.Sierra.Naglalakad ako sa aisle. Bumibilis ang tibok ng puso ko at mabagal ang mga hakbang ko. Ang mga rosas at putin
Makalipas ang tatlong taon.Emma."Seryoso, Emma, kailan ka magsisimulang makipag date?" Tanong ni Ava, umupo sa tabi ko.Tumingin ako sa likod bahay at hindi ko mapigilan ang ngiti na namumuo sa aking mga labi. Ngayon ang kaarawan ng anak nina Travis at Letty. Si James, na ipinangalan sa dad namin, ay mag iisang taon na ngayon.Nagpakasal sina Letty at Travis mga dalawang taon na ang nakalilipas. Nagpropose agad si Travis. Nagising ako pagkatapos ng aksidenteng iyon na muntik ng kumuha sa buhay ko. Nagtataka siguro kayo kung ano ang nangyari sa driver. Well, siya ay kasalukuyang nagsisilbi ng limang taong sentensiya para sa walang ingat na pagmamaneho. Sana natuto siya ng leksyon.Bumalik kina Travis at Letty. Sa tingin ko nakita niya ako sa ospital napagtanto niya kung gaano kaikli ang buhay. Nag propose siya at sinabi ni Letty na oo. Nagpakasal sila sa isang magandang kasal sa spring.Bilang resulta ng pagiging kaibigan ni Ava, dinala ako sa kulungan. Nagpakasal sina Connie
“Hindi! Kailangan kong itulak,” Ungol ko, hinawakan si Gabriel sa sando.Para akong baliw. Para akong nawalan ng malay. Ang sakit ay talagang nababaliw sa akin.Buti na lang at nakarating kami sa kwarto bago ako manganak sa hallway ng biwist na ospital. Nakahinga ako ng maluwag ng makarating kami sa kwarto at sinimulan na nila akong ihanda.Nasa loob na si Ava. Nagpapasalamat ako na may taong nakakaunawa kung ano ang pakiramdam kapag literal na nahati ang iyong ari sa dalawa upang ang isang maliit na maliit na tao ay makapasok sa mundo."Hindi na ako makapagpigil," Sigaw ko bago umakyat at itinulak ang lahat ng mayroon ako.Sumpa ko nararamdaman kong nahati ang pwetan ko at nakakadagdag lang ito sa sakit ko."Kasalanan mo ang lahat ng ito!" Sigaw ko kay Gabriel habang nakahawak sa kamay niya na nakakamatay.Nakatitig ako sa kanya. Mabilis na pumapasok ang aking mga hininga at ang aking mga butas ng ilong ay pumutok sa pagsisikap na kumuha ng mas maraming hangin sa aking mga baga
”Ayos lang ito, Lily-Bear. Magkakaroon lang ako ng baby… Natandaan mo ano sinabi ko kapag mangyayari na ito?”Tumango siya. “Opo. Sabi mo na mahihirapan ka, pero hindi dapat ako magalala dahil iyon ay parte ng pagdala ng bata sa mundo.”“Mabuti,” Napangiwi ako habang isa pang contraction ang naganap. “Nangyayari ito sa ngayon, kaya huwag kang magalala.”Kinuha ni Gabriel ang kamay ko at tinulungan ako palabas ng kwarto. Huminga ako sa ilong ko at palabas sa bibig ko, pero maging totoo ma tayo. Hindi talaga iyon nakakatulong. Hindi ba?“Hindi ko lang maintindihan. Bakit kailangan mo mahirapan? Hindi ba pwedeng lumabas ang baby ng hindi ka nahihirapan?”Ang huling bagay na gusto ko ay ang matrauma ang anak kong babae sa pagpapaliwanag sa kanya na ang sakit ay kailangan para itulak palabas ang baby mula sa loob ko. Gusto niya na malaman kung bakit ang baby ay kailangan itulak palabas at ipapaliwanag ko na dahil ang baby ay malaki at ang daanan niya ay maliit, kaya ang mga contraction