Letter
Nagising ako sa maliliit na halik ni Jay sa pisnge ko, dinilat ko ang mga mata ko. Bumungad sa'kin ang nakangiting mukha ni Jay. Lalo akong sumiksik sa hubad niya pa ding dibdib. What we did last night is still vivid to my memory. We're not drunk or what when we do that, parehas naming ginusto iyon. I know, I won't get pregnant dahil sa labas naman niya ipinutok. I'm open minded kaya alam ko ang mga baga na 'yon.
Napahawak ako sa katawan ko at may suot akong t-shirt ni Jay at boxer shorts. Nag init naman ang pisn
GoodbyeMaaga akong gumising kahit na mamayang hapon pa kami tutungo sa airport. Hinanda ko na din ang susuotin ko para mamaya. Naalala ko kagabi na hindi ko pa pala nasasabi kay Tin Tin na aalis ako. Kaya naman tinawagan ko siya kanina para magpunta dito sa bahay kahit saglit lang. Buti nalang at wala siyang gagawin ngayong araw.Inayos ko na ang dapat kong ayusin dito sa kwarto ko. Sinigura
DistantNakatulala lang ako sa labas ng bintana ng eroplano habang yakap-yakap ang bigay sa'kin ni Jay. Malayo pa ang biyahe namin pero hindi ako makatulog kahit na gusto kong matulog. Si Ate naman ay nanunuod ng movie dito sa tabi ko. Wala akong ganang manuod kaya hinayaan ko nalang ang sarili ko na tumunganga sa banana.Someday I'll be back and never been left again without him. I know, I'll be thousand miles away from him, but I will make sure that my heart is always belong to him no
BirthdayIsang buwan na kaming nandito. Nag uumpisa na ang second sem sa Pinas samantalang ako ay hindi nakaabaot sa pasukan kaya next sem nalang ako papasok. Isang buwan na ding hindi kami nagkikita sa personal at puro sa video call lang, miss na miss ko na siya. Konting-konti nalang at mababaliw na ako dito. Buti pa si ate parang wala lang sakanya na nandito kami. Laging nasa kapitbahay nakikipag-chikahan sa asawa ni Lawson.Gusto ko sanang maghanap ng trabaho kahit part-time job lang
Mrs. MarquezNagkausap uli kami ni Jay at sinabi niyang hindi daw siya pinayagan dahil uuwi daw ang mga lola niya at magkakaroon daw sila ng family reunion. Hindi naman ako umangal dahil pamilya niya 'yon. Tanda ko pa 'yong mukha niyang malungkot habang magkausap kami. Hindi siya ngumingiti buong video call namin."I'm sorry bawi ako next time, hmm?" Malungkot niyang sabi. Pinipilit kong ngumiti para ipakita na ayos lang talaga sa'kin na kahit medyo nalungkot din ako na hindi siya makak
DisappoinedApat na buwan na din simula ng magkita kaming muli ni Tin Tin. Kahit na 'yon na ang huling sayaw niya kasama ang grupo niya masaya naman silang umuwi dahil sila ang nag champion. Para kaming baliw ni Ate na nagche-cheer doon pero wala kaming pake kung may nakatingin ba sa'min. Sa sobrang saya ni Tin Tin nanlibre siya ng hapunan sa isang kilala restaurant dito.Gusto niya pa sanag mag stay dito kaso baka daw pagalitan siya lalo ng daddy niya
LoveApat na taon na din simula nang huli akong umuwi sa Pilipinas at wala na akong balak umuwi doon. Ayoko ng maalala ang sakit na naramdaman ko dahil sa nangyari do'n.Pilit kong sinasabi sa utak ko na kalimutan na ang nangyari pero patuloy pa din sa pagsuway ang aking puso. Hinding-hindi makakalimutan ng puso ko ang sakit na naramdaman ko noon. Iyon na ata ang pinakamasakit na naranasan ko.
TalkNanuot sa aking katawan ang malamig na hangin habang ako ay naglalakad para makahanap ng makakainan dito. Kadarating ko lang dito sa St. Petersburg, nakapag-check in na din ako sa hotel kuny saan kami naka-book.Nahirapan ako makahanap ng kakainan dahil masyadong tago ang mga shop. Hindi gaanong napapansin dahil ang mga sign board nila ay
DiscountNakasimangot lang ako habang kumakain kami ng hapunan. Hindi ko sila pinapansin kahit na may pa ilan ilan silang tinatanong sa'kin.Sabi ko na nga ba at masama ang mangyayari sa trip na 'to! Dapat talaga hindi na ako sumama. Una palang malakas na kutob ko pero sumama pa din ako. Hays.Binili
EpilogueNakaupo ako sa sofa ng biglang kumalabog ang pinto at agad na pumasok si Kuya na galit na galit. Lumapit siya sa'kin at agad akong sinuntok.Napayuko ako sa sakit."Gago ka ba? Bakit mo ginanon si Angela? Nawawala ka na ba sa sarili mo? Umayos ka nga! 'Wag
Final ChapterPababa na ang eroplanong sinasakyan namin. Inip na inip na ako. Gusto ko na uling malanghap ang hangin ng Maynila. Apat na taon na din ang nakakalipas nang huli akong umuwi dito.Hindi na alintana ang sakit na natamasa ko nang huli akong umuwi dito. Dahil ang taong nanakit sa akin noon ay kasama ko na. Nagbibigay na muli ng saya sa'kin.
HomeNaiwan akong mag isa dito sa kwarto dahil hinatid ni Jay si Jace sa kwarto nila Ate. Nakahiga na ako at nakapikit na din ang mga mata. Hinihintay ko nalang na dapuan ako ng antok.Inaantok na ako kanina nawala lang dahil sa nangyari kanina. Hindi ko inaakala na mangyayari 'yon. Akala ko sa pisnge lang bakit napunta sa labi?
EndearmentKanina pa kantyaw ng kanya si Kuya Jaycee at ate sa'ming dalawa ni Jay. Iniirapan ko nalang silang dalawa at si Jay naman ay tuwang tuwa naman.Pagkatpos ng pag uusap naman kanina ay agad niya akong hinabol at inakbayan na ako kaya hindi matigil ang dalawa sa pagkantyaw.Lumayo kami sakani
AnswerHe's still complaining about the discount. Naiinis na ako hindi pa din siya tumitigil at nagsumbong pa talaga kila Ate. I thought they won't bother because they already knew hoe ungenerous am I, But I'm wrong.We're waiting for the shuttle to arrive na maghahatid sa'min sa The Hermitage Museum. Malayo ako sakanila. Inis ako sakanila hindi nila ako tigilan. Kampi-kampi silang tatlo at pinagtutulungan nila ako. Hindi ko alam kung anong pinakain ni Jay sa ate ko at ayos na silang da
DiscountNakasimangot lang ako habang kumakain kami ng hapunan. Hindi ko sila pinapansin kahit na may pa ilan ilan silang tinatanong sa'kin.Sabi ko na nga ba at masama ang mangyayari sa trip na 'to! Dapat talaga hindi na ako sumama. Una palang malakas na kutob ko pero sumama pa din ako. Hays.Binili
TalkNanuot sa aking katawan ang malamig na hangin habang ako ay naglalakad para makahanap ng makakainan dito. Kadarating ko lang dito sa St. Petersburg, nakapag-check in na din ako sa hotel kuny saan kami naka-book.Nahirapan ako makahanap ng kakainan dahil masyadong tago ang mga shop. Hindi gaanong napapansin dahil ang mga sign board nila ay
LoveApat na taon na din simula nang huli akong umuwi sa Pilipinas at wala na akong balak umuwi doon. Ayoko ng maalala ang sakit na naramdaman ko dahil sa nangyari do'n.Pilit kong sinasabi sa utak ko na kalimutan na ang nangyari pero patuloy pa din sa pagsuway ang aking puso. Hinding-hindi makakalimutan ng puso ko ang sakit na naramdaman ko noon. Iyon na ata ang pinakamasakit na naranasan ko.
DisappoinedApat na buwan na din simula ng magkita kaming muli ni Tin Tin. Kahit na 'yon na ang huling sayaw niya kasama ang grupo niya masaya naman silang umuwi dahil sila ang nag champion. Para kaming baliw ni Ate na nagche-cheer doon pero wala kaming pake kung may nakatingin ba sa'min. Sa sobrang saya ni Tin Tin nanlibre siya ng hapunan sa isang kilala restaurant dito.Gusto niya pa sanag mag stay dito kaso baka daw pagalitan siya lalo ng daddy niya