acckkk this book still on the rising ranking (November 15, 2024), so thank yoouuu sa lahat ng nagbabasa ng LA VIE EN ROSEEE.
HAVEN FRANCHESKA LAURIERNapaismid ako tsaka nilingon ang babae. Sobrang pula ng kanyang mukha maging ang mga matang nanlilisik na nakatingin sa’kin.“Walang hiya ka talaga! Lahat na lang inaagaw mo, Haven!” bulyaw ni Genevieve, at ang boses niya ay umalingawngaw sa buong hallway. “Ano bang meron sa’yo at kating-kati ka ha?! Hindi pa ba sapat si Daniel sa’yo na maging si Hari at Isaac pinatulan mo, tapos ngayon, si Baste ulit?!”Her words cut deeper than I thought. Oo, pumatol ako kina Hari at Baste noon, pero ngayon ay ni isa sa kanila ay wala na akong ibang pinatulan pa kun’di si Hari lang. I admit her words, pero nang isigaw niya iyon para lang makuha ang simpantya ng mga tao sa paligid ay siyang hindi ko matatanggap. Genevieve always know when to act like a victim, and I fvking hate that thing about her.I saw heads turning, whispers starting to circulate among the guests who were now watching the scene unfold. Dmn. Pero kaninong imahe ba ang masisira, hindi naman akin dahil wala a
HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Hari! Bilisan mo!” Natatawa kong saad sa lalaki na lukot na lukot ang mukha habang bitbit ang maleta naming dalawa. Inaantok pa ito dahil may ginagawa siyang trabaho kanina—not as a doctor but as soon VP of Sierra Medical Group. Balak kasing ipasa sa kanya ang titulong iyon, kaya naghahanda si Hari, kahit na doktor talaga ang nais niya. Pero walang ibang hahawak ng Sierra Medical Group, kun’di silang dalawa pa lang ni Baste, dahil silang dalawa pa lang ang naging doktor sa pamilyang Sierra. Pagkakaalam ko ay nag-aaral pa ng medisina nag mga kapatid ni Hari.“Bakit ba kasi ang aga mong nagising, inaantok pa ako baby,” asik niya tsaka muling napahikab. Mukhang pang-sampung beses na siyang napahikab simula nang magising ito, dahil sa pagod na pagod talaga siya, isama pa ang paggagala namin kahapon sa “Para marami tayong mapuntahan sa Japan! Dali! Excited ako!” Kinikilig kong saad sa kanya. Napatawa naman siya nang makitang excited ako. Eto din kasi ang unang
DANIEL FORTELEJOI had such an amazing time with them last night—it was truly one of the most unforgettable moments of my life. They went above and beyond to make it special, something I’ll hold onto forever. And now, as I sit here thinking about having to leave them again, I can’t help but feel a bit of sadness creeping in. I don’t want to go; I want to stay here, surrounded by the people who make everything brighter and easier. They’re my world, my happiness. They’ve shown me that true friends can lift you, even after you’ve stumbled and made mistakes. No matter how flawed I am, they embrace me, seeing beyond the past. It’s like they erase all the bad memories with their kindness, making room for something better. They’ve proven that good friends can make your life genuinely better—even when family feels distant, even when it seems like you don’t quite fit in anywhere else. They accepted me wholeheartedly, filling that space with a warmth I didn’t know I needed so much."Are you h
HAVEN FRANCHESKA LAURIERAs soon as we heard about Ianthe, we went home. Hindi ako mapakali sa loob ng eroplano habang dinadala kami pabalik ng Pilipinas. Hari contacted their Elite Security Team to help Daniel to find his daughter. Nasa prosesa na sila sa paghahanap kay Ianthe, pero ilang oras na at wala pa ring balita tungkol sa bata.“Shh, Ian will be fine—”“Fine? How can she be fine, Hari? It’s Isla! The woman who almost killed Daniel! Si Isla na gustong-gusto patayin si Ian! Tell me. How can she be fine?” Naiiyak kong saad kay Hari as I tightened my grip on his shirt.Sobrang nanginginig ang buo kong katawan. I don’t know if Ian is still alive, o kung kumakain ba siya, o ligtas ba siya. But knowing it’s Isla who took her, hindi ko na alam.Hindi makapagsalita si Hari, pero bakas ang sakit, takot at lungkot sa kanyang mga mata. Hindi ko alam kung bakit o baka dahil din kay Ian.We love Ian. Para na namin siyang anak kung tratuhin, especially Hari who spoil her in everything she
HAVEN FRANCHESKA LAURIERHindi dapat kami magsaya ni Hari dahil sa hanggang ngayon ay hindi pa rin nakikita si Ian, kaya mas pinili muna naming itago iyon. But Hari’s action tells everything. Simula ng malaman kasi nito na buntis ko ay madami na kaagad itong pinaplano. Nagtatanong kung saan kami titira, Isabela ba, sa Sierra Executive Village ba o sa Cebu. Tanging sagot ko na lang sa tanong niya, “Kahit saan, kasama ka.” Halos hindi mapigilan ni Hari ang kilig at ilang beses itong napatalon-talon sa saya. He even talked to our baby kahit na alam naman naming pareho na fetus pa lang ito.And now hindi mapakali si Hari, para alalayan ako sa tuwing maglalakad ako, ay dapat na nasa tabi ko siya at baka daw ma-slide ako o mapaano pa. Ang OA, pero hindi ko mapigilang kiligin.“Ano ‘yan, ha?” taas-kilay na saad ni Mavie nang makapasok ito sa hotel room namin ni Hari. Hari and the rest of the boys are now heading to the location where they found Isla’s car. It’s been three days, but thank
HARI YASIEL SIERRA“We found the kid, sir,” our elite team leader, Santiago said as soon as they found Isla’s location.Mabilis na kumilos ang team para maunang puntahan na ang ligar ni Isla nang sa gayon ay mailigtas na namin si Ian.Daniel’s not eating much, worrying about his kid. Ilang beses na siyang nilutuan ni Cheska ng mga pagkain, pero ni isa ay hindi niya naigalaw. Tanging tubig lang ang naiinom niya, at hindi ito natutulog para samahan sila Santiago sa paghahanap kay Isla at Ian.Daniel is not in himself. Laging tulala, minsan umiiyak, at sinisisi ang sarili. Siguro kahit ako kapag mawala ang anak ko, hindi ko din alam ang gagawin ko. Now that Cheska’s pregnant, Hindi ko alam kung kakayanin ko kapag may masamang nangyari sa kanya. That’s why I ordered some men to look after her when I’m not around.“Daniel, kumain ka na… What would Ian think if she saw you like this? She’ll blame herself, kumain ka na…” pagsusumamo ni Cheska kay Daniel, pilit na binabangon si Daniel mula s
HARI YASIEL SIERRANang makita ko si Diego kasama ang kanyang team na nag-aabang sa entrada ng hotel, hindi ko napigilan ang sarili ko—sinuntok ko siya nang buong lakas. Halos nandidilim na ang paningin ko sa galit. My fists clenched so hard, I felt the bones in my hands tighten with each strike. I fcking want to kill him right now. My breathing was heavy, and my heart pounded furiously. Fck.“Hari!” rinig kong sigaw ni Baste nang makalapit ito sa’kin. Hinawakan niya ako sa balikat at pilit akong hinihila palayo kay Diego, pero mas lalo lang akong nag-init. Kumakawala ako sa pagkakahawak niya.“Bitawan mo ‘ko, Baste!” sigaw ko, pero hindi siya tumigil sa pagpigil sa’kin. I struggled against him, my rage barely contained. Dmn.
Warning: Chapter 75 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIERNapaungol ako nang maramdaman na may humahalik sa’king leeg. Ramdam ko pa ang paggapang ng kanyang mga kamay sa katawan ko, at marahas na pinisil ang hinaharap ko dahilan para mapaarko ang katawan ko sa kanya.“Hari,” I whispered his name instinctively, my voice low and groggy as I was still half-asleep.Naramdaman kong natigilan ito, tsaka napatawa ng mahina, pero puno ng pait. “I’m the one who’s pleasuring you, Ven, but you’re calling someone else’s name,” a bitter voice replied.Tila nagising naman ang diwa ko nang marinig ko ang boses ni Sylus. Ka
Kakagising ko lang pero ingay na mula sa unang palapag ng mansyon namin ni Hari ang naririnig ko. Pagod na pagod pa ako para tumayo, pero gusto ko ring makita ang mga anak ko. Just as I was about to open the door, it swung open. Bumungad si Hari na mukhag stress na stress na dahil nakalukot ang kanyang noo. Nagtataka akong nakatitig sa kanya, tsaka napatanong. “Anong nangyayari?” Hari let out a hard sigh, before hugging me and putting his head on my shoulders. “Inaagaw nila sa’kin ang mga anak natin, baby! Ayaw ibigay sa’kin!” Umiyak ito na parang bata kaya naman ay tinawanan ko siya. Marahang hinahaplos ko naman ang ulo niya para patahanin siya, pero nagpatuloy lang siya mag-rant. “I’ve waited nine months para makasama ang anak natin, mahal! Pero inaagaw na nila sa’kin! Si Yasmin pa lang nabubuhat ko simula nang ipinanganak mo sila kagabi! Ako ang ama! Ako! Bakit ayaw nilang ibigay sa’kin ang anak ko?!” Napakagat ako ng labi sa sinabi niya. Totoong umiyak ito dahil naramd
HARI YASIEL SIERRA I keep walking back and forth as I wait for my Francheska to come out. Nasa loob kasi siya ng banyo inalalayan ni Mommy dahil medyo sumasama na ang pakiramdam. She’s almost due date at ilang araw na lang ay lalabas na ang mga bata, pero ngayon pa lang nagla-labor na ito. Inakbayan naman ako ni Daddy dahilan para mapatigil ako sa paglalakad. “Easy, son, you’re mom’s inside,” natatawang saad nito. “How could I dad? Nahihirapan na si Cheska! If I could take the pain away from her, matagal ko na sanang ginawa!” Kabadong-kabado ako, pero mas domoble iyon nang napasigaw si Cheska. It was an agonizing pain—that made my heart shattered into pieces. “Dad! Help me!” Sigaw ni mommy dahilan para mapatakbo ako papunta sa kanila na nasa banyo. Nakita kong sobrang basa na ng pawis si Cheska habang hingal na hingal ito. Napansin ko ring basa na ang pagitan ng kanyang hita. Shit. Her water’s broke! Lalabas na! Lalabas na! “Her water broke, hindi na kakayanin pa ni Ven ang p
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang araw na ang lumipas nang huli kong dalawin sila Isla at Gen. Kahit paano ay feel ko ay gumiginhawa ang nararamdam ko nang makausap si Gen, at Isla—kahit na hindi naman siya makausap ng matino.It’s been months kaya lumulobo na rin ang t’yan ko dahil triplets ang dinadala ko. At first, nagulat ako nang sabihin iyon ni Hari. We’re not having just one, but three kids. Iniisip ko pa lang kung paano silang alagaan lahat ay sumasakit na ang ulo ko.Baka kasi namana sa ama sa kakulitan at baka ma-stress lang ako lalo. But thinking about how messy our house is with three kids filling every corner with warmth and laughter makes me feel excited and happy about it.Parang kailan lang e ayaw ko pang mag-kaanak, pero heto ako ngayon, dala ang tatlong anak namin ni Hari.Birthday ni Baste ngayon, na nasa loob lang din naman ng Sierra Executive Village, maging ang bahay namin ni Hari ay nasa loob lang din. Pinapagawa na pala ni Hari ang bahay namin noong February pa la
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang beses kong pinagsusuntok si Isaac sa dibdib niya nang makita kong buhay ito at nakikipagtawanan sa mga kaibigan namin.Halos ayaw ring tumulo ang mga luha ko, hanggang sa nanghina ako at tuluyang napaupo sa sahig habang inalalayan naman ako ni Isaac.“I’m sorry, Ven. I didn’t mean to scare you,” Isaac’s voice was soft and laced with worry.“P*ta,” mura ko sa kanya at muli siyang sinuntok sa dibdib, pero napadaing ito at doon ko lang naalala na kakagaling niya lang sa opera.“Tama na ‘yan, bebe Ven. Masyado mo nang sinasaktan ang ama ng anak ko!” Sigaw ni Mavie tsaka ito natawa.“A-anong nangyayari? Ba-Bakit? A-Akala ko…” Muli akong niyakap ni Isaac tsaka niya hinalikan ang ulo ko. “I told you, I’m a demon, Ven. Masamang damo ‘to. Tingin mo tatanggapin ako ni God sa kaharian niya? Baka pati si satanas e, hindi ako matanggap,” tumawa siya sa biro niya.Sa inis ko ay tinulak ko siya palayo. “Ibalik mo luha ko! Ibalik mo! Nakakaasar ka! I hate you! I fvking
HARI YASIEL SIERRAAs Cheska sobbed uncontrollably, holding Isaac’s hand as he lay lifeless on the sand, her cries grew louder until her body couldn’t take it anymore. She collapsed beside him, completely drained.Baste knelt beside Sylus, his expression heavy. With a shaky hand, he closed Sylus’s eyes and said quietly, “Time of death, May 28, 4:46 PM.”Umiwas ako ng tingin para tuluyang ipasok si Cheska sa loob ng helicopter, dahil kung hindi ko pa maiiwas ang tingin ko, baka kung ano pang magawa ko kay Sylus kahit na pumanaw na ito.I checked on my wife, my hands trembling slightly as I assessed her condition. Just like Baste said, she was fatigued and malnourished. Damn it. I clenched my jaw, the realization hitting me hard.I couldn’t even begin to imagine how exhausted she must’ve been these past five f**king days. The thought of her pushing herself to the brink like this made my chest tighten with guilt and anger—anger at myself for not coming sooner, and at the situation for fo
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIsang linggo. Isang linggo na ang nakakaraan ng iligtas ako nila Hari mula sa impiyernong iyon. Pero sariwa pa rin lahat ng sugat na tinamo ni Sylus sa pagkatao ko. At isang linggo na rin ang nakakalipas nang hindi ko pagkausap sa kanilang lahat. Kahit si Hari ay hindi ko magawang maharap at makausap.He’s always there, however, I don’t have a face-to-face him. Not after what happened that day.“Ven,” rinig kong tawag ni Tita Nika sa’kin.Nasa mansyon nila ako, at dito ko nainis na tumira, para magpahinga at malayo sa kanilang lahat. How to face Hari after what happened. Paano si Mavie? Hindi ko sila magawang makausap. Anong sasabihin ko?“May bisita ka,” mahina at ramdam ang lungkot sa boses ni Tita Nika nang sabihin ang katagang iyon. Hindi ako lumingon, pero napayuko ako at hinaplos ang tiyan ko. Muling tumulo ang luha ko habang hinahaplos iyon.“Ven,” Daniel’s voice broke through the silence, filled with a mix of worry and relief.“Tita Ven,” maliit at m
Warning: Chapter 79 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Shit!” Tatakpan ko na sana ang tenga ko nang hagitin ni Sylus ang kamay ko at nagmamadaling bumaba. Nagpupumiglas ako at pilit na tinatanggal ang pagkakahawak niya sa’kin, but his gripped was too tight.“Bitawan mo ako! Bitawan mo ako!” Paulit-ulit kong sigaw kay Sylus, habang nagpupumiglas pa rin sa pagkakahawak niya.“Cheska! Cheska!” I heard Hari’s voice which weakened my knees. Napapikit ako ng mariin nang tawagin niya ako. He came. He’s here.Nilingon ko ang gawi kung saan ko narinig ang boses ni Hari tsaka siya tinawag. “Hari—” bago pa ako tu
Warning: Chapter 78 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Why are you doing this, Sylus? Bakit…” takang tanong ko, tsaka ako napalunoy ng laway nang maramdaman kong nanunuyo iyon. “Bakit ako?” Tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Nakaharap na ako sa kanya, pero parang ayaw kong makita ang kanyang mukha. He’s too calm. Na para bang wala siyang maling ginawa.He became my anchor when I left Hari and Baste. He and Isaac make me laugh whenever Daniel and I fight. Kaya never kong siyang pinag-isipan ng masama sa lahat ng akala ko ay normal lang. Dahil magkaibigan kami. Not thinking that he’s obsessed wit
Warning: Chapter 77 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Please, eat, Ven,” marahang saad ni Sylus habang pinipilit niyang sinusubo ang pagkain sa bibig ko. But I shut my mouth. Not wanting anything from him.Not even the foods he prepared. Baka mamaya may lason pa iyon at baka tuluyan akong mamatay. Mas okay nang unti-unti akong mawalan ng lakas sa pagkagutom, kesa mamatay kaagad dahil sa mga pagkain na inihanda niya.Iniwas ko ang tingin sa kanya. Galit ako. Galit na galit ako sa kanya. Sa sarili ko. Fvk. Fvk. I don’t know what to do anymore. Gusto ko na lang magpakamatay, ihulog ang sarili sa bangin, to