Sobrang busy po today, sa weekends ako babawi. Pero malapit na talaga, kunting kembot na may kasamang kaldag magpapaalam na si Margarita, este ang kwento ni Margarita. Sa lahat po ng nagbabasa, maraming salamat sa inyo.
COHEN Mabilis na bumaba ako sa sasakyan ko nang makarating ako sa bahay ni Lolo. Nakita ko pang nataranta ang mga katulong nang bigla akong makita. "Where is he?" dumadagongdong na tanong ko. Nag-echo ang boses ko sa loob ng kabahayan. Nakita ko pang napapitlag ang isa sa mga maid. "What's the fuss at this hour, Cohen?" Napatingala ako nang makita ko itong bumaba ng hagdan. Biglang kumulo ang dugo ko nang makita ko siyang tila ba walang alam sa nangyayari. "What did you do?" nagpipigil sa galit na tanong ko. Ngumisi ito sa akin dahilan para mabilis ko itong lapitan at kwelyuhan. "WHAT DID YOU FUCKING DO?!" pasigaw na tanong ko dito. Nangigil akong saktan ito pero gusto kong marinig mula sa mga labi niya ang totoo. "Nothing," balewalang sagot nito dahilan para mas higpitan ko pa ang pagkakahawak ko sa kwelyo niya dahilan para mapatingala ito sa akin. "DON'T PLAY WITH ME! I TOLD YOU NOT TO TOUCH HER!" umiigting ang pangang sigaw ko sa pagmumukha nito. Hinawakan nito ang kamay
COHEN Nakita ko ang pagkibot ng mga labi ni Lolo bago nangigigil na tumingin sa ina ko. "He will never be your grandson, you know that," muli ay pag-uulit ng ina ko. Napatingin naman sa akin ang ama ko nang mapangiwi ako dahil sa tama ko ng baril. "Let me bring you to the hospital." Umiling ako dito. I want to hear what will mom say. I want to know the truth. Paanong hindi ako apo ni Lolo? Hindi ba nila ako tunay na anak? Ano ba talaga ang totoo? "I gave you my name, I raised you. You are my daughter, he is my grandson," galit na saad ni Lolo. Tumawa ng pagak ang ina ko. "You gave your name, you raised me, but you got my mother's wealth. I am not your daughter, you are just my mother's husband. My son will never be your grandson unless he will marry Elle. Do you really think I am oblivious about everything? I treated you like my real father, but you are just using me to get all my mother's wealth. I did not react violently when you are secretly seizing my mother's wealth, but
THIRD POINT OF VIEWUnti-unting ibinaba ni Leonardo ang hawak na baril nang makita nito ang apo na si Elle na nanginginig sa takot habang nakatutok ang baril na hawak ni Troy ang ulo nito.Gustuhin man ni Leonardo na tumakas pa pero alam niyang wala na siyang mapupuntahan pa. Napapalibutan na sila ng mga alagad ng batas.Wala nang nagawa pa si Leonardo nang tuluyan na itong posasan ng mga pulis at basahan ng Miranda rights.Alam nito na kapag lumaban pa siya ay wala na siyang takas dahil napapalibutan na sila ng mga pulis. Galit na tiningnan na lamang nito ang mag-asawa at ang anak nito na namumutla na. Hindi niya mapigilang mapangisi habang nakikitang nahihirapan ang dati ay itinuturing pa nitong apo. Maging ang mga tauhan ni Leonardo ay wala nang nagawa. Isa-isa rin itong hinuli at pinosasan.Mabilis namang binitawan ni Troy si Elle at nagmamadaling lumapit sa kaibigan. "Shit, you are bleeding," puno ng pag-aalalang saad nito.Lumapit din si Lavinia sa anak at ipinatong ang ulo ni
COHENInangat ng ina ko ang mukha ko at ngumiti siya sa akin. Pinunasan niya ang mga luhang tumutulo sa pisngi ko."Stop crying."Tumayo ako ng maayos at ako na mismo ang nagpunas sa mga luha ko.Nang-akmang lalabas na akong muli ay si Dad na mismo ang humila sa akin para makabalik ako sa kama."Huwag kang makulit. Hindi ka si superman, walang pang tulog ang mommy mo sa pag-aalala sayo tapos ayaw mo pang pumirmi muna," saad ng ama ko at nagbabantang tumingin sa akin."Dad!" Akmang tatayo akong muli nang hawakan niya ako sa balikan at pilit na pinaupo sa kama."WHAT?! YOU WILL NOT LET ME FIND HER?! I AM OKAY NOW, I NEED TO FIND MARGARITA. WHY YOU GUYS CAN'T UNDERSTAND IT? KUNG OKAY LANG SA INYO NA NAWAWALA SIYA, THEN IT'S NOT FOR ME! I HAVE NO FIND HER AS SOON AS POSSIBLE. IF YOU WILL NOT HELP ME, FINE. BUT DON'T STOP ME!" hindi ko na mapigilang mapalakas ang boses ko upang ipaliwanag sa kanila na kailangan kong hanapin ang babaeng mahal ko.Bakit ba parang ang hirap ipaunawa sa kanila
MARGARITA Napangiwi ako nang bigla akong yakapin ni Conan. Medyo hirapan akong gumalaw dahil sa benda ko sa leeg at isang buong hita ko. Mabuti na lang talaga at nakaligtas ako kahit akala ko katapusan ko na. "How?" naiiyak na tanong nito nang pakawalan ako. "I mean... I am happy that you are alive and here, but how come? I thought... I thought... Damn it... I will kill that man," nagtatangis ang bagang na saa nito habang nakatingin sa mga sugat ko. Pero bakas sa mukha nito ang saya nang tumingin sa mga mata ko. I smiled at him. Tumingin ako sa kaniyang ina. "I did not know that Mang Karding is following me. He was the one who helped me," tukoy ko sa tauhan niya na minsan ay pinagpanggap pa niyang magpapatay sa jueteng. Nang bumaliktad ang kotse ko ay mabilis akong nakalabas dahil sa tulong ni Mang Karding. Mabuti na lang at naka-seatbelt ako at may mga airbag kaya hindi ako masyadong napuruhan. Nawalan ako ng malay at pag-gising ko ay nasa ospital na ako. Sinubukan kong hanapi
MARGARITA"Yeah, you are sorry," sarcastic na saad ni Conan habang nakatingin sa kaniyang ina. "It also means that while I am looking for her, you are blocking all the information. Don't you trust me? I can protect them, mom."Halata ang frustration sa mukha nito. Hindi ko maiwasang mag-alala sa kaniya. May sugat pa siya sa tagiliran niya na katatahi lang pero mukhang masyado na agad siyang stress. Dapat nagpapahinga na lang muna siya.Marahang pinisil ko ang kamay niya na nakahawak sa akin. He is becoming emotional. Naiintindihan ko naman ang nararamdaman niya. Pakiramdam niya nagsinungaling ang lahat sa kaniya pero naiintindihan ko rin ang ina niya. Magkaiba sila ng paraan pero iisa lang naman ang gusto nila, ang protektahan kami ni Love at nagpapasalamat ako sa kaniya. Nagpapasalamat ako sa ina niya kahit na noong una ay siya ang pinagbibintangan ko sa mga nangyari sa akin noon."I am sorry. That's why I tried to correct all the things I did. When I found out that you already found
Napatingin ako kay Conan nang patulog na kami. Nakahiga na ako sa bed ko pero tumayo pa siya at siniguradong naka-lock ang pinto ng kwarto namin dito sa hospital. Nasa VIP room kami kaya hindi gaya ng iba na kita agad ang kwarto namin sa labas. Para nga lang kaming nasa hotel dito, perks of having a rich tapos nadamay ako kasi boyfriend ko siya. Bukas ay pwede na siyang lumabas habang ako ay kailangan pang manatili ng ilang araw dahil sa paa ko. Gusto ko na ngang lumabas dahil nauumay na ako dito. "What are you doing?" nagtatakang tanong ko nang lumapit siya sa akin. Ngumisi ito sa akin. Ngisi pa lang nito kinakabahan na ako. This is one of the reasons why I don't want us to share room. He is too naughty and I can't resist him. "Don't you dare!" saway ko sa kaniya. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. May naiisip na namang kalokohan ang lalaking ito. Pero tila bingi ito. Nanlaki ang mata ko nang hubarin niya ang patient shirt na suot niya. "Conan," saad ko sa pangalan niya par
COHEN Napatingin ako sa anak ko nang bigla itong bumungtong-hininga ng malakas. "What's wrong?" I asked her. It's sunday, she is eating peanut cake again while we are watching her mom helping in the garden. Sinabihan ko na si Margarita na hayaan na lang ang mga kasambahay namin na gumawa noon pero ako pa ang pinagalitan nito kaya hinyaan ko na lang siya. She is fully healed already. Have a lots of energy to move around dahil masyado daw siyang na-bored noong hindi siya makalakad ng maayos. Lora and I are on the second floor balcony. "When are you going to marry my mom?" biglang tanong nito. I smiled at her. "Soon." She rolled her eyes. "Dad, I want an specific time and date. Are you saying soon because you are not sure?" nakatikwas pa ang kilay na tanong nito. "Don't say that, if there is someone I am so sure in my life, that's your mom," depensa ko sa kaniya. "Then will you are going to marry her?" "I need to propose to her first." "When are you going to propose?" "I nee