Lara Yves Cassidy
The Wedding Day
Abala ang lahat sa pag aasikaso ng kanilang sarili, samantalang ako ay nasa dressing room at inaayusan na rin ng aking make up artist. Konting sandali na lang kasi ikakasal na ako.
Habang inaayos ang buhok ko hindi ko mapigilan na tumingin sa phone ko, ang nakakapagtaka lang kasi hindi pa tumatawag si Lemuel o kahit message man lang wala akong natanggap.
Nakita ko si Kate na pumasok sa silid agad ko naman siyang tinanong.
"May balita ka na ba kay Lemuel?" tinititigan ko lang siya sa salamin dahil hindi ako maaaring gumalaw masyado dahil inaayusan na ako.
"Wala pa nga beshy. Baka naman may inaasikaso pa? Pero dapat hindi siya malate sa kasal niyo jusko ito ang pinaka mahalagang okasyon." nag aalala na rin si Kate.
Naisipan ko namang tawagan ang mama ni Lemuel.
"Good afternoon po Tita Donna, nagparamdam na po ba sa inyo si Lemuel, kahit text lang? Hindi ko parin kasi siya naka
Lemuel Torres The Wedding Day "Bro? Balikan kita mamaya ah may aasikasuhin lang ako!" paalam sa'kin ni Darell. "Sure." sagot ko. Kasalukuyan akong nandito sa dressing room dahil ngayon na nga ang araw ng kasal namin ni Lara. Pero ang daming bumabagabag sa aking isipan. Ngayon ang huling araw ng palugit ng mga De Chavez para sagutin ko ang responsibilidad ko kay Marielle. Sobrang gulong gulo na ako bakit kung kailan pa masaya na ako? Tinitigan ko lang ang litrato ni Lara sa phone. Gumagaan ang pakiramdam ko dahil nakikita ko ang babaeng papakasalan ko at gusto kong makasama habang buhay. Nagkagulo lang talaga dahil sa'kin kaya walang dapat sisihin kundi ako lang din. Tumatakbo ang oras at ilang minuto na lang kailangan ko ng pumunta sa wedding event. Biglang nag vibrate yung phone ko. Agad ko naman itong sinagot. "Lemuel mag isip ka na, nakaabang ang mga bodyguards ko sa lugar kung nasaan ka. Kapa
Third Person POV Pagkamulat ng mata ni Lara puro puti at nababalot ng usok ang paligid niya. Lumingon man siya sa kahit saan pero sobrang lawak ng lugar na kinatatayuan niya at wala man lang kung anong bagay kundi siya lang. Hindi siya makagalaw dahil mabigat ang kanyang pakiramdam, parang hinihigop ang lakas niya hindi niya maintindihan ang kanyang nararamdaman. Wala siyang matandaan sa mga nangyari sa kanya ang alam lang niya ay nagising siya sa isang lugar na walang katao tao. Sinubukan niyang tumayo at naglakad lakad siya para makita ang paligid ngunit parang bumabalik lang siya sa iisang lugar. Maya't maya may narinig siyang tinig. "Bakit ka nandito? Hindi mo pa oras wala pa ang pangalan mo sa libro ng mga taong sumakabilang buhay." pahayag ng malaking tinig. Dahil sa tinig na narinig ni Lara halos matumba siya dahil parang dumadagundong ang paligid niya. "Lahat ng tao ay may kanya kanyang sundo at mga gabay. Kaya
Lara Yves CassidyPinagmamasdan ko lang ang katawan ko na nakaratay sa kama. Wala akong magawa.Habang pinagmamasdan ko ang aking sarili biglang may pumasok sa silid."Teka si Kate!" nagsisigaw ako pero hindi niya nga pala ako maririnig.Nakita ko siyang mangiyak ngiyak ng makita niya akong nakaratay. Sinundan ko lamang siya.Biglang may pumasok din na lalaki at umupo sa tabi niya. Si Tristan, ang boyfriend ni Kate."Uyyy beshieee! Gumising ka na diyan nasimulan na ni Tristan yung investigation kailangan ka namin." hinahawakan ni Kate ang aking mga kamay.Sila! Oo tama sila ang makakatulong samin buti naibigay ko na yung mga gamit na naipon ko noon nung may nararamdaman akong kababalaghan.Lumapit si Tristan kung saan ako nakahiga."Naririnig tayo ni Lara, magtiwala ka sa kanya. Lara tutulungan ka namin sa investigation." sambit ni Tristan.Lalapit sana ako sa kanila ng matabig ko ang flower vase. Akala ko hindi a
Lara Yves CassidyLumibot pa ng mansyon sila Kate. Sinusundan lang namin sila baka may makita kaming mga evidence para sa investigation.Pero iniisip ko parin kung saan ko nakita ang initial na MVF na yun. Hindi ko maalala.Napaupo ako sa may sofa dahil ang lalim ng iniisip ko hindi ko kasi maalala.Teka! Tama oo yun nga."Miguel pwede bang dalhin mo ako sa bahay namin?" pakiusap ko sa kanya."Go for yourself. You can go whatever you want." malamig na sagot niya."Okay whatever. Hindi ka ba sasama?" aba ang taray naman nito baka makakalimutan niya kailangan namin magtulungan sa mission na 'to."Nah, I'm fine here. Saka kailangan may maiwan dito para mabantayan sila." sagot niya habang nakatitig siya sa may kisame."Okay, kitakits later! Teka paano ba ako makakapunta sa bahay namin ng ganon lang kabilis?" hindi ko nga pala alam ang lakas ng loob ko."Just think whenever you wanted to go." Matabang na sagot niya.
Tristan GideonSa pagpunta pa lang namin sa mansyon parang kakaiba na yung pakiramdam ko. Sobrang bigat ng pakiramdam ko na para bang may nakamasid sa amin.Kaya naisipan ko munang ayain si Kate para umuwi, kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko.Hindi parin malinaw ang mga evidence na nakita ko. Pero kahit papaano nagbubukas na ang saradong pinto sa kasong ito.FLASHBACKS"Hello? Is this Lara Yves Cassidy over the phone?" naisipan kong tawagan ang kaibigan ni Kate dahil naikukwento niya ito sa'kin."Yes, who's this?" naririnig ko sa boses niya ang pagtataka."Hindi pa nga pala ako nagpapakilala, ako nga pala yung boyfriend ni Kate. Tristan Gideon. Nabanggit niya ba sa'yo?" wala kasi si Kate ngayon nasa office. May mga kaso rin akong iniimbestigahan ngayon pero susubukan kong tulungan ang kaibigan niya."Ah oo naaalala ko! Napatawag ka anong sadya mo?" narinig ko ang pagkabigla niya ng maalala niya ako."Ab
Lara Yves CassidyKasalukuyan kaming nasa bahay ni Tristan. Nandito rin si Kate para samahan si Tristan.Nandito sila ngayon sa office ni Tristan. Inilibot ko ang tingin ko at ang daming mga litratong nakadikit sa dingding. Nilapitan ko 'to isa isa pero parang bumaliktad lang ang sikmura ko.Puro mga patay at mga sugatan ang nasa larawan kung hindi ako nagkakamali ito yung mga kasong nahawakan niya o hinahawakan niya.Nakita ko rin yung litrato ng mag asawa noong nasawi sila. Grabe yung sinapit nila.Nagmamasid lang din si Miguel sa mga gamit na nandoon sa office."So itong salamin na ibinigay ni Lara is connected doon sa mansyon na pinuntahan natin. Saan niya nga ba ito nakuha?"narinig kong nagsalita si Tristan at parang kinakausap ang sarili."Hon, kukuha lang ako ng maiinom ah."alok ni Kate. Pagkabukas niya ng pinto ay may biglang pumasok ka pusang kulay itim. "Ssshh Pebbles 'wag mong guluhin ang papa mo." pagbabanta ni Kate.
Tristan Gideon"Good afternoon Mrs. Cassidy, pwede po ba kayong makausap?" paanyaya ni Kate.Nandito kami ngayon sa bahay ng magulang ni Lara. Hihingi kami ng permission para makapasok sa bahay ni Lara para sa investigation."Yes? Kate kumusta ka na? Yan na ba yung boyfriend mo, aba ang kisig naman. Siguro miss ka na ni Lara ngayon matutuwa yun na napabisita ka ulit dito." saksi ko ang lungkot sa mga mata ni Mrs. Annie."Ayos lang po, siya po pala si Tristan, boyfriend ko po." inalok ko ang kamay ko sa nanay ni Lara."Napasadya kayo ano nga pala ang maililingkod ko? Nako wala ang tito mo nasa company siya na muna nag asikaso ng company."salaysay niya."May pag uusapan lang po sana tayo." sagot ko."Nako pumasok na muna kayo. Ipaghahanda ko kayo ng makakain at maiinom." nagkatitigan lang kami ni Kate dahil hindi naman na kami makatanggi dahil nagpatiuna na pumasok si Mrs. Annie para maghanda ng makakain.Kaya sumunod na ka
Tristan GideonPagkasakay namin sa sasakyan nagulat kami sa nakita namin ni Kate. Halos napasigaw kami dahil kakilakilabot ang natunghayan namin."Fck! Saan galing ang mga dugo na yan?" bulalas ko, nakita ko namang nanginginig si Kate kaya agad akong lumabas upang i-check ang salamin ng sasakyan namin. Hindi ko napansin na may dugo sa salamin ng sasakyan. Pero ang nakakagulat ang dugo na nasa salamin ay may nakasulat na "Please save us."Agad akong kumuha ng pamunas sa backseat at pinunasan ko agad ito. Pinakalma ko si Kate dahil alam kong takot siya sa dugo.Hindi ko alam kung saan nagmula ito pero nakakakilabot lang. Baka napagtripan lang ng kung sino yung sasakyan ko. Pero nung sinuri ko totoong dugo talaga yung nasa salamin.Pinaharurot ko na agad ang sasakyan ko para makaalis na sa lugar na iyon, baka mapano pa kami mamaya may magtangka pa samin."Hon, ayos ka lang ba?" nililingon ko siya ng bahagya para tignan kung kumalm
Lara Yves Cassidy "Parang kailan lang ang bilis ng panahon ikaw naman ang ikakasal ah!" pang aasar ko kay Kate. "Syempre ayoko ng pakawalan si Tristan kaya grab the opportunity na!" nasa wedding gown shop kami at kasalukuyang nagsusukat na ng gown si Kate. Almost 3 months na rin ang lumipas ng magising ako at makarecover sa comma, parang ang bilis lang ng araw. Marami akong mga nalaktawan na mga kaganapan sa buhay nila dahil nakaratay lang ako sa hospital ng matagal. "Lara! Tignan mo saktong sakto lang sa'kin!" nagsisisigaw si Kate at halos mabingi na ako. "Oo na ikaw na maganda!" inaayos ko ang mga lace sa paligid ng gown niya. Pinagmasdan ko lang siya at kitang kita sa kanyang mata kung gaano siya kasaya. "Ay naalala ko may ikukwento pala ako mamaya pagtapos natin dito punta tayo coffee shop." biglang singit niya habang inaayos ang buhok niya at nakaharap sa salamin. "Sure thing!" parang binigyan ako ng second
Lara Yves CassidyMinulat ko ang mga mata ko sumasakit ang ulo ko. Nilibot ko ang tingin ko pero puro puti na lang ang nakikita ko.Hindi ko alam ang nangyari pero natatandaan ko lahat ng mga sinabi ni Lemuel, naaalala ko na lahat siya ang pumatay sa mag asawa maging kay Miguel.FLASHBACKSMay naririnig akong tinig na umaawit, dahan dahan kong minulat ang mata ko. Bumungad sa'kin ang napakaliwang na ilaw."ANAK! GISING KA NA LARA ANAK!" halos patakbong pumunta sa kinahihigaan ko si mama.Siya lang ang nakita ko."Teka tatawag lang ako ng nurse." pagkabanggit niya bigla ko siyang hinawakan."Ma, 'wag muna. Nasaan si Lemuel?" hindi niya parin ba ako dinadalaw sana kahit ngayon man lang dalawin niya ako."H-hindi na rin nakakausap
Tristan Gideon "Paano ba yan hindi ka rin maliligtas ng prince charming mo?" halos nanggagalaiti na ako sa galit dahil pati si Kate idadamay niya pa. "Fck! Who the fck are you!" bigla akong nagtaka dahil bigla siyang napasigaw, halos matumba pa siya sa pag atras niya. Tinapunan niya ako ng tingin baka sa mata niya ang pagkatakot. "D-diba si K-Kate 'to? Tama ako d-diba?" bakit siya nagtatanong kung si Kate yun? Wala naman ng ibang tao kundi kami kami lang. Hindi ko alam kung anong nakita ni Lemuel pero parang takot na takot siya kaya sinamantala ko na lang ang pagkakataon. "Bakit? Minumulto ka na ba ng nakaraan?" I gave him a smirk. "SHUT UP!" buong lakas siyang sumigaw, nagulat ako dahil biglang namatay lahat ng ilaw. "KATEEEE! HOLD ON!" sumisigaw na ako para lang malaman ni Kate na nandito pa ako. Hindi ko alam kung anong nangyayari. "What happened? Pinatay niyo ba ang mga ilaw? Sobrang d
Lemuel TorresFLASHBACKSNaalimpungatan ako dahil may kung sinong yumuyugyog sa'kin."Señorito! Señorito! Pinapagising po kayo ng papa niyo dahil may mahalaga raw po kayong pag uusapan." pupungas pungas kong hinarap si yaya dahil ang aga aga gigisingin nila ako."Hayss, sige susunod na lang ako." tinaklob ko ang unan sa ulo ko dahil sa inis. Sa kasagsagan ng pagtulog ko may istorbo pa.Bugnot akong tumayo dahil patuloy na kinakatok ni yaya ang pinto."Señoritooo! Bangon na hala magagalit ang iyong papa, dumiretso ka na lang sa meeting room niyo at ako'y mag hahanda na ng umagahan."OO ITO NA NGA!" agad akong nagbihis at na asikaso kapag ito hindi mahalaga maiinis lang ako.Agad akong pumun
Tristan GideonHalos hindi ko maigalaw ang katawan ko, may nararamdaman din akong hapdi sa bandang likuran ko.Pinilit kong igalaw ang mga daliri ko at dahan dahan kong minulat ang mga mata ko.Nagulantang ko sa tumambad sa harapan ko, kung hindi ako nagkakamali para itong isang bodega at hindi ko rin maigalaw ang braso ko dahil nakagapos ako sa haligi gamit ang kadena.Naisip ko bigla si Kate hindi ko siya nakikita sa paligid kaya nag alala ako baka napaano na siya."KATEEEEE NASAAN KA!" halos maputol ang litid ko kakasigaw pero kahit anino hindi ko namataan."Oh gising ka na pala pakealamero." nilingon ko kung saan nanggagaling ang boses at kung hindi ako nagkakamali namumukhaan ko, si Lemuel nga at papalapit siya sa pwesto ko."Nasaan si Kate ilabas mo siya! Ako lang naman ang kailangan mo diba?" umalingawngaw ang boses ko sa bawat sulok ng bodega halos maubos ang lakas ko pero hindi ko na inalintana dah
Lemuel Torres Kakarating ko lang ulit sa Pilipinas. Actually maayos naman na ang buhay ko sa France bumalik lang ulit ako dito para may ligpitin na kalat. Masaya na kami ni Marielle at ang anak namin. Hindi ko na naisip si Lara dahil alam ko naman na may sarili na akong pamilya. Marielle is a great wife and I won't regret na sumama ako sa kanya dahil mas naging maayos ang buhay ko. I have wealth, power gusto ko na lang baguhin ang sarili ko. Napilitan lang akong bumalik sa Pilipinas dahil may asungot na pakealamero. "Darell nandito na ako sunduin mo ako. Hurry up!" Darell is really a good friend. He's willing to do everything for his friend. I was sitting in a waiting area. Hihintayin ko lang si Darell na sunduin ako, I was kinda tired because of long flight. FLASHBACKS UGGHHH! FASTER BABE! I'M CUMMING Umaalingawngaw an
Tristan GideonKasalukuyan kong binubuksan ang kandado, nahihirapan lang ako dahil napakarami ng kandadong nakalagay dito kaya gumamit na ako ng iba't ibang susi pati martilyo at wrenches para mapadali.Dalawang dipa ang layo sa'kin ni Kate dahil baka matamaan siya ng mga bakal na kakalas sa kandado, hawak hawak niya ang flashlight at nakatuon lang sa direksyon ko.Habang paunti ng paunti ang kandado maging ang kadena na nakapaligid sa pinto lalong lumalalim ang paghinga ko. Hindi ko alam ang nasa likod ng pinto pero handa akong malaman ngayon.Hanggang sa isang kandado na lang ang kailangan sirain."Isa na lang ayos ka pa ba Kate?" sinisigurado ko lang na ayos lang siya sa kinatatayuan niya na baka nilalamig na siya."Ayos lang ako rito, ituloy mo lang yan." sagot niya ng pasigaw.Narinig ko ang pagbukas ng huling kandado kaya sumilay ang ngiti ko. Agad kong inilapag ang mga gamit na hawak ko at unti unti kong binubuksan ang pinto.
Tristan GideonNalilinawan na ako ng paunti unti sa mga nangyayari. Tumutugma ang lahat ng ebidensya na nakalap ko.Yung salamin tama! Doon sa tunnel ko nakita kailangan ko pumunta ngayon doon.Uuwi muna ako para sabihan si Kate na diretsyo na ako doon sa bahay ng mama ni Lara. Matatapos na rin ang kasong ito malapit na sigurado ako."Hon, anong nangyari? Bakit parang nagmamadali ka?" hinawakan ako ni Kate sa balikat kaya huminto muna ako saglit."Pupunta lang ako sa bahay ng mama ni Lara. May kailangan lang akong malaman." pumunta na ako sa kusina at hinanap ko ang mga susi, martilyo, grinder at kung ano pa na makakatulong sa pagbubukas ng pinto doon."Sasama ako." matabang niyang sagot."Huwag na dito ka lang masyado ng gabi. Magpahinga ka na dito." masyado na kasing madilim baka mahamugan pa siya."Hindi ka pupunta kapag hindi ako kasama." sabay humalukipkip siya."Okay fine. Let's go magdala ka ng flash
Miguel Vinn FerlinasPinagmamasdan ko lang si Lara na nakaratay sa kama. Panandalian lang siyang bumalik sa kanyang katawan dahil paunti unti ng bumabalik ang mga alaala niya at dumadami na rin ang nalalaman niya.Bumalik lang siya saglit sa katawan niya upang iparating sa mga mahal niya na lumalaban siya.Hanggang ngayon ang ganda niya parin at namamangha parin ako sa kakayahan niya. Hindi kukupas ang pagkagusto ko sa kanya, kaya malaking opportunity na ako ang gabay niya. Ayoko man na humantong siya sa gantong kalagayan pero wala akong nagawa.Kaya ginagawa ko ang lahat para gabayan siya, palagi ko siyang tinitignan kung saan siya magpunta at lalo na kapag malungkot siya.Nakakalungkot lang dahil hindi ko siya makakasama ng matagal dahil two weeks na lang ang nalalabi sa misyon namin. Masaya ako na makakabalik siya sa katawan niya pagkatapos ng misyon at ako naman ay makakausad na sa huling hantungan.Tinititigan ko lang siya