Chloe’s POVHalos mag-isang buwan na rin simula ng ikasal kami ni Cedric ngunit kahit minsan ay hindi man lang ako kinakausap nito.Maging sa pagtulog ay magkatabi nga kami ngunit wala namang nangyayari sa pagitan naming dalawa. Pakiramdam ko ay para itong nandidiri sa akin na hindi ko maunawaan, uuwi ito ng bahay galing trabaho kung kailan tulog na ako at sa umaga naman ay hindi ito sumasabay sa akin sa almusal dahil sa opisina na ito kumakain.Hindi ko alam kung bakit pwersahan akong pinakasalan pero kung itrato naman ako nito ay para akong isang bagay na pang display lang sa bahay. Tulad ngayon alas-onse na ng gabi ngunit hindi pa rin ito dumarating hanggang sa nakatulog na lang ako sa paghihintay. Malalim na ang tulog ko ng bigla akong napabalikwas ng bangon at mabilis na tumakbo papunta ng banyo. Kulang na lang ay ingudngod ko ang aking mukha sa inidoro dahil sa labis na pagsusuka.Nagtataka ako kung bakit biglang sumamâ ang pakiramdam ko.Pagtayo ko ay nakaramdam ako ng hil
One Year later...“Ano ba, ang ingay ng batang ‘yan!” Galit na sigaw ni Agatha bago malakas itong kumatok sa pintuan ng kwarto ni Chloe.Pagbukas ni Chloe ng pintuan ay malakas na itinulak ni Agatha ang dahon ng pintuan kaya kamuntik ng matumba si Chloe habang karga ang tatlong buwan niyang sanggol.“Labas! Doon kayo sa labas dahil ayoko ng maingay!” Bulyaw nito sa mag-ina habang nakaturo ang hintuturo nito sa direksyon ng hagdan, nanlilisik ang mga mata nito sa galit.Mas lalong lumakas ang iyak ng sanggol dahil sa lakas ng boses ni Agatha.“Pwede ba, hindi mo kailangan na sumigaw.” Malumanay na sabi ni Chloe habang pilit na pinapatigil sa pag-iyak ang kanyang anak.“Aba’t sumasagot ka na ngayon sa akin?” Ang galit nitong sabi bago sinabunutan ang buhok ni Chloe, nataranta naman ang mga katulong at hindi malaman kung paano aawat.Labis silang nag-aalala para sa sanggol at the same time ay naaawa sila para kay Chloe ngunit wala silang lakas ng loob na awatin si Agatha dahil sa ta
Chloe’s POV Lumabas ako ng kwarto upang labhan ang mga lampin na ginamit ng aking anak. Personal kong ginagawa ito dahil sinabihan ni Agatha ang mga katulong na huwag akong tutulungan.Kasalukuyan na akong bumababa ng hagdan ng lumabas si Agatha mula sa kwarto ng aking asawa. Hindi ko na ito pinansin at nagpatuloy na lang sa paghakbang pababa ng hagdan.Nasa kalagitnaan na ako ng hagdan nang bigla na lang may tumulak sa akin, dahil sa labis na pagkagulat ay hindi ako kaagad nakahawak sa rails ng hagdan kaya dire-diretso akong gumulong pababa ng hagdan. “Ahhhh!” “MADAM CHLOE!” Kasabay ng sigaw ko ay narinig ko ang sigaw ng katulong na si Jess. “Augghhh...” umuungol ako dahil sa matinding sakit na naramdaman ko mula sa aking likuran at balakang.Naramdaman ko ang mga kamay ni Jess na humawak sa aking balikat at nag-aalala na sinipat ang aking katawan.“Paharang-harang ka sa dinadaanan ko, sa susunod kapag nakita mo ako tumabi ka agad! kung ayaw mong tamaan ka sa akin!” Mataray na
Lexie’s POVNagising ako dahil sa liwanag na nagmumula sa bintana na siyang tumatama sa aking mukha.Tinakpan ko ang aking mga mata gamit ang kanang kamay ko upang maharangan ang sinag ng araw na tumatagos mula sa bintana. It’s almost a year since my Momma’s died, you could say I stopped living because of sadness. I miss her so much, I live like a beggar, no permanent address, no proper clothes and I eat food once a day.I’m always hiding from everyone and pretending like a boy, nobody knows who I am and I will never talk to anyone because I’m afraid my former colleague finds out where I am.Honestly, I feel tired of this miserable life of mine, it seems like I’m wasting my life.But what should I do then? I can’t kill myself because I know, it sins from God.“Happy birthday, Lexie.” Anya sa aking sarili, it’s my 20th birthday.Imbes na magsaya ay kalungkutan ang nararamdaman ko ng mga oras na ito. Bakit nga ba hindi? Sa mismong araw ng birthday ko ay namatay ang Momma ko, nawala
Cedric’s POV “Nasaan si Chloe?” Tanong ko sa mga katulong bago humigop sa tasa ng mainit na kape. Hindi ko kasi naramdaman ang presensya nito sa buong kabahayan.Nakasanayan ko na sa tuwing umaga ay palihim kong sinusulyapan ang mukha nito. Wala naman akong nararamdaman para sa aking asawa maliban sa galit ngunit sa tuwing nakikita ko ang mukha nito ay nawawala ang lungkot sa puso ko.Nag-angat ako ng tingin ng walang sumagot sa aking tanong. “Wala na ang babaeng iyon, sumama na siya sa ibang lalaki at kung hindi ko pa naabutan marahil naisama na rin niya ang bata sa pagtakas.” Sabi ni Agatha habang namimilantik ang mga daliri nito sa paghawak ng kanyang kutsara at patuloy sa pagsubo. Halata sa mukha nito na maganda ang gising niya ngayong umaga. “Mr. Ross!” Tawag ko sa aking assistant. “Yes, my Lord?” Nakayukong tanong nito sa akin ng makalapit. “Ngayon din ay ipahanap mo ang babaeng iyon at huwag kayong titigil hanggat hindi naibabalik dito sa Mansion!” Galit ko
Lexie’s POV Hindi ako makagalaw mula sa’king kinatatayuan habang nakatitig sa isang sanggol na nasa aking harapan. Napakagwapo ng batang ito, at may kung anong damdamin ang nagkokonekta sa aming dalawa na kay hirap ipaliwanag. “Ang cute naman ng batang ito, nasaan ang mommy n’ya?” Tanong ko sa katulong na nagpakilalang Martha, siya ay 25 years old at wala pang asawa, magaan ang loob ko kay Martha, marahil, dahil sa five years lang ang gap ng edad naming dalawa. “Siya si Ethan, ang iyong anak.” Natigil sa ere ang aking kamay na akma na sanang hahawak sa sanggol at bigla akong napalingon kay Martha. “Paano akong magkakaanak ay virgin pa ako since birth!?” Nagugulumihanan kong tanong sa aking isipan. Mga baliw ba ang mga tao dito o ano? Hayyyttss… mukhang ako ang mababaliw sa mga ito. “Meron ka bang picture ko na naitago? Pwede ko bang makita?” Tanong ko kay Martha dahil labis na akong naguguluhan sa kanilang lahat. Kumilos ito at humakbang palapit sa isang drawer, mula doon ay
Cedric’s POVKanina ko pa pinagmamasdan ang itsura ng babaeng ito sa aking harapan while I tap may two fingers on the top of the table.Ngayon ay mukha itong isang anghel na parang hindi mo paniniwalaan kung paano itong nagwala sa loob ng laundry area kanina at kung paano ako nito isumpa ng husto.Habang pinapanood ko kung paano ito magwala sa galit at murderin ang mga damit ko ay gusto kong matawa, dahil sa nakakatawang itsura nito at kakaibang ugali na ngayon ko lang nakita.“Ano nga ulit ang sinabi mo tungkol sa akin?” Seryoso kong tanong sa kanya. “Huh! May sinabi ba ako? Wala naman ah, baka guni-guni mo lang ‘yon.” she couldn't look into my eyes directly and it’s obvious that she’s trying hard to deny it.“This girl! How dare she fool me?” Anya sa aking isipan.“Do you want to kill me? Huh,” I said while I glared at her.“No! Why do I do that? If you're gonna die then I will lose a handsome husband, and I can’t take that.” She said dramatically with a sad face.“Did you know
Lexie’s POV Kasalukuyan akong nandito ngayon sa hardin habang karga si baby Ethan, katatapos ko lang itong paliguan at ngayon ay naisipan kong ilabas ito ng bahay.Sa nakalipas na ilang araw ay natutunan ko rin kung paano ito alagaan at malaki ang pasasalamat ko kay Martha dahil matiyaga akong tinuruan nito sa lahat ng bagay.Masasabi kong mahirap pala ang mag-alaga ng bata lalo na sa mga tulad kong wala pang anak.Habang naglalakad ay palihim kong pinag-aralan ang buong paligid ng mansion, pinag-iisipan ko kung saan ako maaaring dumaan sa oras na magkaroon ako ng pagkakataon na makatakas.Mula sa gate ay may apat na bantay habang may tatlong bantay naman sa likuran ng bahay at dalawang lalaki na palitan na nagroronda sa buong paligid ng Mansion. “Tsk, masyadong mahigpit ang seguridad kaya sigurado ako na mahirap para sa akin ang makatakas dito.Mukhang matatagalan pa yata ako sa bahay na’to.” Anya sa aking isipan habang ipinaghehele si baby Ethan. Napansin ko na aligaga sa paglil