“HI, nandito ba si Florence?”Napatingin ang sekretarya ni Florence kay Sarah at ngumiti dito. Kahit na seryoso lang ang muka no Sarah dahil sa inis ngayon ay nginitian pa rin siya ng babae.“Do you have any appointment ma’am?”“No, I just wanted to know if he’s here.” Mabilis na sagot ni Sarah.“He’s here ma’am but you cannot meet him unless you have an appointment lalo na po maya maya au may meeting na siya—ma’am? Ma’am!”Nagsasalita pa ang sekretarya habang inihahanda na ang laptop para sa pag papa apportionment nito kaso pag angat niya ng tingin ay wala na ito doon. Naglalakad na ito papasok sa office ng amo. Siguradong malalagot siya sa oras na malaman nitong nagpapasok siya ng walang appointment.“Ma’am you’re not allowed here po!”Huli na ang lahat, nabuksan na ni Sarah ang pinto dahilan para marinig ni Florence ang ingay. Napatingin siya sa may pintuan at magagalit na sana dahil doon ngunit agad niyang nakilala si Sarah.“S-sir nagpumilit po pumasok si ma’am! Hindi ko po siya
“LOLO, sabi niyo po uuwi si mommy?”“Apo, baka busy si mommy mo. Sabi niya kanina uuwi daw siya e. Baka nagkaroon ng emergency.”Nakita ng ama ni Sarah ang lungkot sa muka ni Scarlett ng marinig ang sinabi niya. Naiintindihan niya ang bata, ngayon lang sila nagkasamang mag ina hanggang sa lumaki ito tapos wala pa ito lagi.Naalala niya tuloy noon nung maliit pa si Sarah, iniwan sila ng kaniyang unang asawa kung kaya silang dalawa lang ni Sarah. Wala pa nun ang asawa niya ngayon dahil limang taon bago naging sila. Syempre masakit sa kaniya ang pag iwan ng unang asawa napabayaan niya si Sarah.Hindi naman siya nag bisyo, sinubsob niya ang sarili sa trabaho hanggang sa nakalimutan niya ito. Kada uuwi siya ay sabik na sabik si Sarah ngunit wala siyang gana. Ganoon na ganoon ang lungkot sa muka ni Scarlett ngayon at sa muka ni Sarah noon.“How is she?” tanong ng asawa sa kaniya ng lumabas ito ng silid ni Scarlett.Hinayaan muna nila ang bata para makatulog ito. Ayaw din nila na mastorbo an
“PA, Titia,”Nagising ang magulang ni Sarah ng gisingin sila nito. Pag tingin sa orassn sy pasado alas dos na nang madaling araw, pa alastres na nga iyon.“Anak bakit ngayon ka lang?” Antok na tanong mg ama nito.“Pasensya na ho kayo, ang dami ko lang pong inaisako.” Ngiting pilit na sabi ni Sarah sa mga ito.Halata naman sa muka ni Sarah ang pagod at puyat. Sa ngiti palang nito ay halata mo na rin na mayroong itinatago sa likod ng ngiti na iyon. Mukang hindi ganon kadali si Sarah mag tago ng mga emotions.“Kumain ka na ba hija? You look tired and exhausted.”Umiling si Sarah sa nag aalalang tanong ng kaniyang Step mother.“I’m fine tita thank you. Inaalala ko lang ang anak ko, inantay niya ba ako?”“Pwede b tayo mag usap tungkol doon anak?” agad na tanong ng ama niya na ikinalingon ni Sarah pabalik sa mga ito at kita niya na seryoso ang ama.Pumayag naman si Sarah sa gusto ng ama at sa Canteen ng clinic sila dumeretsyo. May kalakihan din kasi iyon ngunit maliit lang ang kainan. Bumil
NAGLALAKAD si Sarah mag isa dala ang dalawang malaking bag na naglalaman ng sampung milyong piso. Sa address ns binigay ni Manny ang punta niya habang pinapakiramdaman ang paligid. Alam niya na mayroong nakasunod ng tingin sa kaniya kaya tinatalasan niya ang pakiramdma sa paligid.Takot niya lang mabaril ng isang bala at mawala ng tuluyan.Isang warehouse na malaki na tila abandunado ang pinasukan ni Sarah. Walang gamit sa loob at tahimik kaya lalo siyang kinakabahan. Wala naman siyang choice kailangan niyang gawin iyon.Huminto siya sa pinakang gitna niyon at sumigaw.“Nandito na ang pera mo!”Nag eco ang boses niya sa loob at maya maya ay nagsilabasan ang mga lalaki na tinutukak siya ng baril.Napaatras si Sarah doon at kitang kita niya ang laser ng mga baril nila na nakatutok sa buong parte ng katawan niya.Napahigpit ang kapit niya sa kaniyang bag at napaatras. Lalong bumilis ang tibok ng puso niya sa takot.“Mabutu at dumating ka Sarah! Akala ko hahayaan mo akong saktan ang anak
NAGISING si Sarah sa liwanag ng araw na nagmumula sa bintana. Napareklamo siya dahil doon at nagtakip ng unan sa kaniyang muka. Inaantok oa siya kaya binalak niyang natulog muli ng sumagi sa isip niya ang nangyari na kaagad niyang ikinabangon.Bumungad sa kaniya ang familiar na silid. Color light green ang punda, ang kulay ng kurtina, ang bed sheet at ang pantulog na suot niya. Paanong hindi magiging familiar dahil iyon ang silid niya sa bahay nila ni Kenneth!Hinimatay nga pala siya, at least ngayon tapos na ang problema niya kay Manny. Ang kailangan niyang gawin ay mahuli si Iya. Pero bago yun, kailangang malaman niya muna kung nasaan ang anak.Bumangon na siya upang mag bihis. Mayroon naman siyang mga gamit doon kaya hindi siya mahihirapan sa pamalit. Kailangan niyang umalis para makapunta sa ampunan at malaman kung sino doon ang anak niya.Nang makapagbihis siya ay lumabas na siya ng kaniyang silid. Ngunit napahinto siya ng makarinig ng nag uusap sa katabing kwarto niya. Sa pagkak
Nag kwentuhan pa silang dalawa ni Tisoy ng ilang minuto at hinayaan sila ng dalawang lalaki. Hanggang sa magpaalam na rin si Sarah sa bata dahil mayroon pa siyang pupuntahan.“Tisoy, iwan ko muna kayo ni tito Oscar mo okay?”Naiwan si Tisoy at Oscar sa silid na iyon habang silang dalawa ni Kenneth ay bumaba upang kumain. Nauna na daw kumain ang dalawa sa taas kung kaya hindi na nila ito sinama. Dapat nga ay hindi na kakain si Sarah ngunit naihanda na daw ni Kenneth ang pagkain nila“Ako ang nagluto niyan,”Napatingin si Sarah sa asawa ng sabihin niya iyon. Once in a lifetime lang kung mag luto ito kaya hindi niya napigilang asarin ang lalaki.“Wow perfect na mag prito at walang suno!”“Grabe ka saakin! Syempre nag aral ako,” reklamo ni Kenneth na ikinatawa lang ni Sarah.Kapag mag luluto kasi ang lalaki ay hindi mawawala ang isa o tatlo na sunog sa pagkain lalo na kapag last batch na nakakalimutan na ito ni Kenneth at nasusunog.Pinag hain siya ng plato ni Kenneth at nilagyan ng kanin
PAGKADATING ni Sarah sa clinic kung saan andoon ang anak ay nagtaka siya kung bakit naka bihis ang mga ito na tila mayroong pupuntahan.“Saan kayo pupunta?”Napalingon sa kaniya ang mga ito na mayroong gulat sa kanilang mga mata. Alam kasi nila na busy si Sarah kaya hindi nila inaasahan na pupunta ito doon ngayon.“Mommy!” tumakbong lumapit si Scarlett sa ina at niyakap ito ng mahigpit.“Anong meron anak, saan kayo pupunta?”Bago pa makasagot si Scarlett saktong dumating ang doctor nito.“Sarah, sakto ang dating mo. Pwede kang sumama sa kanila ngayon,”Nagtatakang napatingin si Sarah sa babae na walang makuha sa mga sinasabi nito.“Saan sila pupunta? Hindi ba under ang anak ko nang therapy?”“Exactly,” naglakad ang doctor palapit kay Sarah at binigay sa kaniya ang isang papel. “Maganda ang records ni Scarlett which means malapit na siyang gumaling. Isa sa mga kailangan niyang pagdaanan ay ang pag labas, hindi pwede na nandito siya palagi sa clinic.”Nabasa ni Sarah ang nakasulat sa pa
NAPATINGIN si Emil sa apo dahil sa tanong nito. Ngumiti naman si Scarlett at bibo na nagpakilala dito.“Ako po si Scarlett,”Lumuhod si Kate sa harapan ng bata at hinawakan ang magkabila nitong balikat.“Well, Scarlett sorry kung nabunggo kita. Is there any chance that your mom is Sarah? You looked exactly like her?”“Kilala niyo po ang mommy ko?”Maging ang magulang ni Sarah ay nagulat dahil doon. Tumayo si Kate at napatingin sa asawa.“Isa po ba kayo sa ka-business partner ng anak namin?” ngiting tanong ni Emil sa mga ito.“Hindi-”“Ah yes we are! Kamukang kamuka niya kasi, may anak na pala siya?”Hindi natuloy ni Kate ang sasabihin ng unahan siya ng asawa. Binigyan lang siya nito ng makahulugang tingin kaya walang nagawa si Kate kundi ang hayaan ito. Gusto ‘rin naman niyang malaman ang totoo.Dahil kakilala ito ng anak nila Emil ay inimbitahan nila ang mga ito na kumain ng sabay sabay since gutom na ‘rin naman sila.“Natutuwa kami na makilala ang isa sa ka-negosyo ng anak namin. Ka
(Note: Naulit pala upload ko sa sobrang sakit ng ulo ko kagabi diko na napansin. Pasensya na guys, ito ang real chapter isasama ko na sa 102) “KAMUSTA ang mga bata?” tanong ni Kenneth kay Sarah ng dumating ito sa Library kung nasaan sila.“Matutulog na sila, they kept on asking you pero nag insist ako na wag ka na munang pansinin.”“They are worried as sick lalo na si Niña ang nasa kapahamakan.” Malungkot na sabi ng ina ni Kenneth na ikinatango nila.Magkakasama sila ngayon sa Library para pag usapan kung paano nila mababawi si Niña. Mag hapon na silang kumikilos lalo na ang tauhan ni Kenneth ngunit wala pa rin silang makuhang clue hanggang ngayon.Naiinis na nga si Kenneth dahil wala silang magawa.“Any news?” tanong ni Sarah sa asawa na ikinailing nito.“How can we find her? Nag aalala na ako,”Hinawakan ni Kenneth ang kamay ni Sarah at tumingin ng seryoso dito.“Don’t worry, gagawin namin ang best namin para mahanap si Niña. For now, mag pahinga na kayo. Lalo na kayo mom and dad,
“IBIG sabihin ikaw talaga ang tunay na kuya Samuel namin?”Kumalma na ang triplets sa loob ng silid na pinag iwanan ni Kenneth sa mga anak. Uminom na rin sila ng bottled water na nasa mini ref na naroroon. Kumain na rin ng tinapay kahit papaano at nagpahinga roon.“Yes, katulad niyo syempre nawala din ala ala ko tungkol sa inyo. Hindi ko alam hindi pala mababait ang kasama ko noon pa man,”“Speaking of that, kwentuhan mo naman kami sa nangyari sayo doon.” Curious na tanong ni Khalil na ikinatango ni Scarlett bilang pag sang ayon dito.Ngumiti si Samuel at nag isip kung ano ang makukwento sa mga ito.“Ano nga ba? Hindi kasi ako lapit sa tumayo kong magulang. Pero yung mama ko doon, mabait siya. While ang papa ko doon di kami close. Ilag ako sa kaniya kasi palaging mainit ang ulo.”Tila bumalik ang ala ala ni Samuel noong naroroon pa siya. Ni minsan hindi naman siya pinagbuhatan ng kamay ng mga ito kaya nagpapasalamat siya doon. Ang kaso ramdam niya na hindi siya mahalaga.Well, nasanay
“IBIG sabihin ikaw talaga ang tunay na kuya Samuel namin?”Kumalma na ang triplets sa loob ng silid na pinag iwanan ni Kenneth sa mga anak. Uminom na rin sila ng bottled water na nasa mini ref na naroroon. Kumain na rin ng tinapay kahit papaano at nagpahinga roon.“Yes, katulad niyo syempre nawala din ala ala ko tungkol sa inyo. Hindi ko alam hindi pala mababait ang kasama ko noon pa man,”“Speaking of that, kwentuhan mo naman kami sa nangyari sayo doon.” Curious na tanong ni Khalil na ikinatango ni Scarlett bilang pag sang ayon dito.Ngumiti si Samuel at nag isip kung ano ang makukwento sa mga ito.“Ano nga ba? Hindi kasi ako lapit sa tumayo kong magulang. Pero yung mama ko doon, mabait siya. While ang papa ko doon di kami close. Ilag ako sa kaniya kasi palaging mainit ang ulo.”Tila bumalik ang ala ala ni Samuel noong naroroon pa siya. Ni minsan hindi naman siya pinagbuhatan ng kamay ng mga ito kaya nagpapasalamat siya doon. Ang kaso ramdam niya na hindi siya mahalaga.Well, nasanay
PAGBABA ni Kenneth ay naabutan niya ang mga tauhan niya na nakapalibot kay Sarah at sa magulang niya. Pero kahit ang magulang niya ay si Sarah ang iniingatan dahil sa kanilang lahat ay ito ang hindi sanay sa ganong uri ng buhay.“Mom, dad!”Napatingin sila kay Kenneth na pababa ng hagdan. Huminto na rin ang malakas na tunog ng alarm na tanda na mayroong nakapasok sa loob.“Anak! Nasan ang mga bata?!” Agad na tanong ng ina nito.“They are safe mom.” At tumingin siya kay Sarah. “Don’t worry okay? Hindi sila magagalaw kung nasan man sila. Are you okay?”Tumango si Sarah kay Kenneth, naniniwala siya sa lalaki kaya walang rason para pagdudahan niya ang sinabi nito.“O-okay lang ako, pero sino ang nakapasok sa loob?”Sakto pagkatanong ni Sarah niyon ay nagsalita ang isa sa tauhan niya.“Boss, nasa taas sila!”Nakuha nito ang information na iyon mula sa suot nilang earpiece kung saan mayroong naka monitor sa CCTV. Sila ang nagsisilbi mata ng mga ito sa buong bahay ni Kenneth.Iilan palamang
“NAKU wag ka naman ganiyan ‘daddy’ naririnig ng mga kapatid ko oh,”Muling pang aasar na sabi ni Dario kay Kenneth at tumawa pa ito. Ngunit hindi na papa apekto si Kenneth sa lalaki, ang kailangan niyang gawin ngayon ay mailigtas ang anak.Palihim na sumenyas si Kenneth kay Ghill na agad naman nitong nakita dahil nasa likuran siya ni Kenneth.“Who are you.” Madiin na tanong ni Kenneth sa lalaki.“Ako? Isa lang naman ako sa mga gustong magpabagsak sayo,”“Really? Kalabanin niyo ako ng patas kung gusto niyong pabagsakin ako.” Ngising sabi ni Kenneth dito.“Patas? Walang ganon sa underworld alam mo yan.”Tama ang lalaki, kapag ginusto nila ang isang bagay gagawin at gagawin nila ang kanilang makakaya. Bukod sa mga illegal na transactions ay kaya nilang gumawa ng mga bagay na hindi mo lubos maiisip na mayroon na pala sa tunay na buhay.Iyon ang naiisip na explanation ni Kenneth sa nangyari. Kung paano naging malaki ang batang kamukang kamuka ng anak niya. Isa iyon sa experiment ng kanilan
“HINDI ko akalain na malalaman mo ang totoo. Paano mo nga ba nalaman ang totoo?”Mas lalong itinago ni Samuel ang kambal sa likuran niya bago sumagot sa lalaking kaharap.“Nakita ko sa files si papa—I mean ng tumayo kong ama.”Napatango ang kaharap nila at napahawak sa baba nito.“Kung ganon pano mo nalaman na andoon ako sa event. Alam king andoon ka sa kasaln.”Hindi nagawang sumagot ni Samuel sa tanong na iyon dahil narinig niya ang paghikbi ng kambal sa kaniyang likuran. Doon natuon ang atensyon niya at nawala sa lalaking kaharap nila.“Scarlett okay ka lang ba? Hush, andito lang si kuya hindi kita pababayaan.”“Ah! Alam ko na, matalino ka nga pala sa computers, malamang yun ang ginawa mo ano?”Walang nanamang nakuhang sagot si Dario kung kaya napatingin siya sa gawin ni Samuel at tinignan kung bakit hindi siya nito pinapansin. Kaagad na sumama ang muka nito lalo na ang ayaw niya pa naman sa lahat ay ang hindi pakikinig sa usapan nila.Hababg abala si Samuel sa pag papatahan sa kam
WALANG kaalam alam ang triplets kung bakit bigla nalang bumagsak at nangisay ang pekeng Samuel na kaharap nila.Dahil sa gulat ay hindi sila nakagalaw sa kanilang kinatatayuan at tinignan lamang ito.Matapos ang ilang sandali ng tumigil ito sa pangingisay ay tyaka lang natauhan ang mga bata.“K-kailangan natin ito masabi kila mommy at daddy!” kumento ni Samuel na siyang unang natauhan sa kanila.“Ako na ang nagsasabi! Bantayan mo si Scarlett dito,”Tumango si Samuel sa sinabi ni Khalil at dali dali itong tumakbo papunta sa pinto. Naiwan ang dalawa na natatakot at parehong hindi alam ang gagawin.“K-kuya siguro dapat sumunod na tayo kay kuya Khalil.”Dahil sa sinabi ni Scarlett ay natauhan din si Samuel na tumango dito.“T-tama ka Scarlett, tara na.”Hinawakan ni Samuel ang kamay ng kapatid at aalis na sana doon ng biglang hilahin ni Scarlett ang kamay nito pabalik.“Scarlett kailangan na nating umalis!” lingon na sabi ni Samuel dito ngunit may tinuro lang si Scarlett kaya maging ito ay
NANG umalis si Scarlett at Khalil ay nag handa na ang mga ito para hulihin ang nagpapanggap na Samuel. Wala pa silang idea kung sino ito o kung ano ang tunay na katauhan nh nangpapanggap na Samuel pero isa lang ang sigirado nila, mas naunang malaman ng mga ito ang totoo kaya paano iyon nangyari?May hinuha na si Sarah lalo na at iisang tao lang din naman ang may pasimuno ng pagkawala ng kaniyang mga anak. Si Iya, ngunit ang tanong ay nasaan na nga ba ito dahil sa nakalipas na mga araw ay natuon ang atensyon niya sa mga anak at sa kaniyang negosyo.Kailan ba ang huling kita nila ng kaniyang ex? Ayon dito ay hiwalay na sila ni Iya.Napakibit balikat nalang si Sarah sa kaniyang naiisip dahil wala naman na siyang pakialam kung ano pa ang relasyon ng dalawa. Kapag nakuha na nila ang pekeng Samuel sasabihin niya sa asawa ang naiisip na iyon.Si Kenneth at Ghill ang siyang nagpunta sa silid kung saan naiwan ang pekeng Samuel. Si Oscar ay nakahanda na sa ano mang pwedeng magyari lalo na at on
NAGISING si Niña dahil ginising siya ng isa sa tauhan ni Daniel, ang lalaking kumuha sa kaniya at kay Samuel. Binigyan siya nito ng pagkain at sinabing aalis na siya pagkatapos niyon. Mayroon daw maghahatid sa kaniya pauwi.Kapag may kailangan talaga sa kaniya ang lalaking iyon ay maganda ang trato dayo. Parang nung time na namamalimos pa siya, ang kaibahan lang ay muka silang kawawa at mahirap ngunit ang totoo ay balat anyo lang iyon.Kada aalis sila ng kanilang based, sa lugar kung saan sila pinapatuloy ni Daniel, pinapagmuna muna silang pulubi bago manlimos. Sa ganong paraan ay nakakapag bigay sila ng pera sa lalaki.They are forced to do it, kung hindi buhay nila ang kapalit. Sa situation naman niya wala siya sa sarili that time. Para nga siyang baliw kung tutuusin, nakalimutan na ‘rin niya ang tungkol kay Samuel na siya g pinamuka ni Daniel na anak niya.Alam niya na mapapakinabangan niya si Samuel kung kaya inako niya ang bata at pinamuka na tunay niya itong pamilya. It was a su