MATAPOS makabawi si Alice sa pagkabigla ay nilapitan niya si Michael para humingi ng paumanhin sa nagawa ni Louie.“’Wag kang mag-alala at papalitan namin ang ano man nasira sa kotse mo,” ani Alice.Naihilamos na lamang ni Michael ang sariling mukha sa inis. Si Louie naman ay tumigil sa ginagawa matapos makontento at mayabang na napangisi kay Michael para inisin pa ito nang husto.Aamba naman si Michael ng suntok nang yakapin sa bewang ng kasama nitong babae para pigilan.Hinila naman kaagad ni Alice si Louie pasakay sa sasakyan. Bago sila tuluyang umalis ay muli siyang humingi ng paumanhin kay Michael.“Umalis na po tayo,” utos kaagad ni Alice sa driver sa takot na muling gumawa ng gulo si Louie.Habang nasa biyahe ay biglang natawa si Louie kaya napatingin si Alice at ang driver mula sa rearview mirror.“Tang*na, ang pangit ng babaeng kasama niya. Ang layo sa Zia ko.”Naubo si Alice saka umiling-iling. Iba talaga ang tama ng alak kay Louie.***MABILIS na lumipas ang mga araw. Nasa
MABUTI na lamang at may bukas pang Vet clinic at nadala kaagad ang tuta. Pagkatapos masuri ng doctor ay napag-alaman nilang may urinary problem ang kawawang alaga.“Kailangan niya munang manatili rito para matutukan ang kondisyon niya,” pahayag ng doctor.Wala naman problema sa kanila basta lang gumaling si Hara. Matapos makapagbayad ni Louie ay nagpaalam na sila sa tuta na matamlay pa rin.“Babalik din kami kaagad,” malungkot na wika ni Zia habang hinahaplos-haplos ang balahibo ng alaga.Nakaakbay si Louie ng mga sandali iyon. “Tara na, Zia. Sila na ang bahala sa kanya—” Saka binalingan ang doctor. “Ito nga pala ang calling card ko, Dok. In case na may mangyari ay pakitawagan na lamang ako.”Tumango naman ang doctor. Matapos ay saka sila tuluyang umalis sa lugar.“Hindi ko man lang napansin na may dinaramdam na pala siya. Akala ko’y gusto lang maglambing ‘yun pala’y…” hindi na naituloy ni Zia ang sasabihin dahil naluluha siya.“’Wag ka ng masiyadong mag-alala at sigurado namang gagal
NILINGON muli ni Lindsay ang nakatungong si Zia kaya hindi niya mabasa kung anong ekspresyon ang ipinapakita nito.“Pasensya na po, Mr. Martin pero masiyado po akong abala ngayon,” tanggi ni Lindsay sa pag-aaya nito.Nanliit ang mata ni Martin saka napa-ismid. “Bakit naman? ‘Wag mo sabihing may relasyon pa rin kayo ni Austin Lopez?”Nanlaki ang mata ni Lindsay, hindi inaasahang alam nito ang tungkol sa kanilang dalawa ni Austin.“Matagal na po kaming hiwalay.”“Kung ganoon naman pala’y walang masama kung makikipagmabutihan ka sa ibang lalake?” ani Martin. “Isang gabi lang naman, kung gusto mo’y sa Lopez hotel pa mismo tayo magpunta. Ipakita natin kay Austin na—!”Napasinghap si Lindsay, maging ang katabing table ay napalingon sa gawi nila nang bigla na lamang isinaboy ni Zia ang iniinom na kape sa pagmumukha ni Martin.“Pasalamat ka’t hindi na mainit ang iniinom ko,” ani Zia. “At anong tingin mo sa kaibigan ko, cheap na basta na lang sasama sa taong gaya mo?!”Naihilamos ni Martin ang
SA PAGKAKAALAM ni Zia, ang mga lalakeng nangangaliwa ay mayroong spare phone para hindi mahuli sa ginagawang kalokohan. Ngunit nang tumunog ang cellphone ni Louie habang nasa banyo at nagsa-shower ay binasa niya ang mensahe galing kay Bea. Nagpapasalamat ito sa regalong ibinigay ng kanyang asawa. Kalakip ang isang imahe na kung saan ay suot nito ang naturang damit na masiyadong pormal para sa bata at maamo nitong mukha. Kaya hindi kataka-takang saliwa ang ngiti nito sa camera. Tinitigan ni Zia ang imahe. Matagal na siyang nagdududa na may ibang babae ang asawa ngunit hindi niya akalaing sa mas bata. Nagsisisi tuloy siyang natuklasan ang lihim ng asawa. Ilang sandali pa ay lumabas ang asawa na basa at tanging tuwalya lang ang tumatakip sa maselang parte ng katawan. “Bakit?” tanong ni Louie dahil sa matagal niyang pagtitig. Lumapit ito at kinuha ang cellphone mula kay Zia. Hindi niya nakitaan ng kahit anong reaksyon si Louie. Naroon pa rin ang kompiyansa na tila wala itong ginagaw
MAKALIPAS ang ilang araw ay umuwi sa bahay si Louie. Pinagbuksan siya ng pinto ng driver at akma pang kukunin ang luggage na dala ngunit inunahan na niya ito. “Ako na ang magdadala.” Sa may entrance naman ng bahay ay sumalubong ang ilang katulong sa kanya. “Welcome back, Sir Louie,” bati pa ng mga ito. “Si Zia nasa’n, hindi ba mukhang galit?” tanong niya. “Nasa taas po, Sir,” sagot ng isang katulong ngunit hindi na nagkomento sa pangalawa niyang katanungan. Tuloy-tuloy naman siya paakyat sa hagdan na iritado. Huli na niyang natuklasan ang nangyari sa pamilya ng asawa dahil hindi man lang kaagad pinaalam ni Alice. Pagbukas ng pinto ay nakita niyang nakaupo si Zia sa vicinity mirror at nag-aayos ng gamit. Pumasok siya at naupo sa kama sabay tanggal ng kurbata habang nakatingin dito. Matapos nilang makasal, isa sa napuna ni Louie sa asawa ay magaling ito sa gawaing bahay sa kabila ng kinagisnan nitong buhay. Mula sa mayamang pamilya si Zia at pinalaking prinsesa kaya nakapagtatakan
INAMOY-AMOY ni Louie ang leeg ng asawa. Gustong-gusto niya ang natural nitong bango maging ang ekspresyon sa tuwing tinitingnan niya. Kahit wala siyang nararamdaman para kay Zia ay hindi niya maiwasang makalimot dahil sa ganda nitong taglay. Maliban doon ay asawa niya ito kaya may karapatan siyang angkinin ang kung ano mang pag-aari niya. Hinubaran niya ito at walang tinira kahit na anong saplot sa katawan. Matapos ay isinunod niya ang sariling damit saka muli itong hinalikan. Pinaliguan niya ng halik sa katawan si Zia. Ang kinakapos nitong hininga ay parang musika sa pandinig ni Louie. Kaya mas lalo siyang nasasabik. Kung kanina ay itinutulak-tulak pa siya… ngayon naman ay nakayapa na sa kanyang batok. “Louie… hindi ‘ko pa naiinom ang contraceptive pills. Kung ipagpapatuloy natin ‘to ay paniguradong mabubuntis ako,” bulong ni Zia. Agad naman siyang natauhan. Kahit gaano pa siya kasabik ay hinding-hindi niya gugustuhing mabuntis si Zia. Wala sa plano niya ang magkaanak dito. "Mu
PININDOT ni Zia ang button para sa bintana ng kotse. Ramdam niya ang bigat ng atmosphere habang nasa loob ng sasakyan kaya kailangan niya ng hangin. Habang si Louie naman ay mahigpit ang hawak sa manibela. Napapahilot pa nga sa noo dahil sa iritasyon. “Hanggang kailan ka ba magmamatigas?” anito. Pakiramdam kasi ni Louie na nagpapapansin na lang siya. “Hanggang sa ibigay mo na ang gusto ko. Ayoko nang makasama ka,” ani Zia. Napatiim-bagang si Louie at tumagal ang titig sa kanya. At kahit naiirita sa asawa ay naaapektuhan pa rin si Zia dahil ilang taon niyang kinahumalingan ito. Sa puntong nao-obsess siya ngunit kung ikukumpara ang noon at ngayon ay tila hindi na ganoon katindi ang nararamdaman niya para rito. Sa narinig ay dumilim pang lalo ang ekspresyon ni Louie. “Baba sa kotse… bumaba ka na!” hiyaw nito nang alisin ang automatic lock sa pinto. Kinabahan si Zia at ilang sandali pa ay lumabas ng kotse para pumasok sa bahay. Naiwan sa sasakyan si Louie na nakuha pang manigarilyo
NAPADAING si Zia at pilit itong itinutulak. “Ano ba, nasa ospital tayo!” “Wala akong pakialam,” saad ni Louie na patuloy pa rin siyang iniipit sa pader at nakuha pang ilapit ang mukha. “Kilala mo ba kung sino ‘yun?” anito. Nang una ay hindi maintindihan ni Zia kung bakit ito nagkakaganito ngunit tuluyan na rin niyang naunawaan na dahil pala sa doctor. “Louie, sa dinami-rami ng kinakaharap kong problema ngayon… iniisip mo pang lalandi ako sa iba? At kung gagawin ko man iyon, sisiguraduhin ko munang tapos na tayo,” matapos iyong sabihin ay tinulak niya nang ubod lakas si Louie para bumalik sa kwarto. Ngunit sumunod pa rin ito at natigilan nang makita na may ibang tao sa loob ng kwarto. Napatayo agad si Maricar nang makita si Louie at nag-alok pa ng mauupuan. “Maupo ka muna. Zia, anak, ipagbalat mo ng prutas ang asawa mo. Pagkatapos ay sabay na kayong umuwi na dalawa at ako nang bahala sa Papa mong magbantay,” saad pa nito. Naupo naman si Louie at nakipag-usap kay Arturo. Malamig man