Nayien
NAG-IIMPAKE na ako ng damit. Isang maleta lang iyong dala ko at ganun rin si Sam. Isang linggo lang naman daw kami roon sa Negros kasi may out of the country meeting sila sa susunod pa na linggo. Susunduin ko nalang si Sam sa opisina niya at dederetso na kami sa airport. Ako nalang iyong magdadala ng mga bagahe namin. Marami kasi naman akong katulong dahil pinabalik na ni Sam ang mga bodyguards ko kasi hindi ko siya kasama. Nasa labas ng unit ko ang mga bodyguards ko. Para tuloy akong VIP na tao.
Pagkatapos kong mag-impake ay nagbihis na ako. Nagbihis ako ng maong jumpsuit at snickers. Tumawag ako ng bodyguards para ipabuhat ang dalawang maleta at ying isang duffel bag na may lamang mga toiletries namin ni Sam at yung mga underwear namin. Nakangiti ako habang papasok kami sa elevator kasunod ang mga bodyguards ko. Bitbit nila ang mga gamit na dala namin ni Sam papunta ng Negros at ang tanging dala ko lang ay isang sling bag at yung digital camera ni Sam.
Nayien NANLAMIG AKO NONG hinawakan niya ako sa siko. Who is this man? "Who are you?" Tanong ko at pilit na lumingon sa kanya pero hindi ko magawa dahil sumasakit ang leeg ko. Napapikit ako nong inangat niya ang ulo ko at piniringan ako. Nagpumiglas ako at pilit na iniiwas ang ulo ko pero malakas siya at dulot na rin ng posisyon ko ngayon ay hindi ako masyadong maka-galaw. Pagkatapos niya akong piringan ay binuhat niya ang upuan at ibinalik sa dating posisyon. Inayos niya rin ako sa pagkaka-upo at naramdaman ko ang malamig niyang kamay sa mukha ko. Sino ba siya! Bakit hindi siya nagsasalita? Naramdaman kong inayos niya ang buhok na dumikit sa leeg at sa mukha ko. Napakalamig ng kamay niya na para bang nakahawak siya ng yelo bago niya ako hinawakan. Pagkatapos niyang ayusin ang buhok ko ay nakaramdam ako ng malambot na bagay na dumapi sa pisngi ko. Panyo. Pinunasan niya ako sa leeg at sa mukha pati narin sa braso at sa kamay ko. Ramdam ko an
Nayien ISANG LINGGO NA ako rito sa hospital at sabi ng doctor ay makakalabas na raw ako dahil naghilom na naman daw yung mg sugat at pasa sa mukha at katawan ko. Isang linggo ko na ring hindi kinakausap si Sam. Hindi ko siya pinapansin kahit na nagpapansin siya. Tinutulungan niya akong makakain pero tinatabig ko lang ang kamay niya. Wala naman akong narinig na reklamo mula sa kanya. Matiyaga lang siyang nagbabantay sa akin. Kapag pupunta ako sa CR ay tutulungan niya sana ako pero tumawag ako ng nurse na babae at sa kanya ako nagpatulong. Tumabi nalang siya para makadaan kami. Hindi ko siya tinapunan ng tingin o kung ano pa man. One time ay narinig ko siyang humagulhol ng iyak sa CR. Bakit naman siya iiyak? Pinilit kong huwag masaktan sa mga hagulhol niya. Nang marinig kong bumukas ang pinto ng CR kaya pinikit ko agad ang mata ko at nagpanggap na tulog ako. Narinig ko na naglakad siya palapit sa kama na kinahihigaan ko at hinawakan niya ang kamay k
Nayien NAKALABAS na ako sa hospital at deretso sa airport ang tungo ko ngayon dahil na post pone ang fight ko nong isang araw. Dapat nasa Amsterdam na ako ngayon pero dahil may nangyari pang iba. "Sweetheart are you really sure about this?" Tanong ni Daddy habang nagmamaneho sa kotse. "Yes Daddy. I am very sure about this. I want to make a new memories for my future child. I want to start a new life together with my child." sabi ko at ni-ready ang passport ko. "Okay. Ayaw mo namang magpapigil kaya sige. You know that I support you. Just take care of yourself and my grandchild, okay?" Tumango ako at nginitian siya. "I will Daddy." sagot ko. Nakarating kami sa airport at nagpa-alam na ako kay Daddy. Isang maleta lang naman yung dala ko at isang shoulder bag. Hindi sumama si Mommy dahil pinagbawalan siya ni Daddy. Galit parin yata sila sa isa't isa at sinabihan ko na silang ayusin nila ang problema ni
Nayien MAAGA AKONG nagising kinabukasan kasi maganda ang tulog ko kagabi. Naligo ako at nagsimula na sa morning ritual ko na may kasama ng morning sickness. Naduduwal ako between alas singko at alas sais ng umaga. Iyon na ang nakasanayan kong oras na gising. Iyon na nga ang alarm ko tuwing umaga. Pagkatapos kong maligo ay nagluto ako ng umagahan. Maaga yatang nagutom ang baby ko sa tiyan eh. Napangiti ako habang hawak ko ang tiyan ko at nagluluto ako ng fried rice at sunny side up egg and bacon. Tapos nag-timpla rin ako ng gatas para lumusog si baby sa tummy ko. Nagtake narin ako ng vitamins na nireseta ng doctor ko nong na-ospital ako. Magana akong kumain at pagkatapos ay naghugas ng pinggan. Pagkatapos ay nagpalit ako ng panlakad para maaga akong makabalik mamaya. Nagsuot lang ako ng simpleng itim na dress na may white bias on the lining and put a black coat on top of it. I hung my sling bag on my shoulder and I walked out of the room. 
Nayien IT'S BEEN TWO months since I lived here. My baby bump was a liitle visible now. I'm so happy. Regular din ako na nagpapa-check up at masaya ako na healthy naman daw ang baby ko. Nag take din ako ng mga vitamins para sa baby ko at para na din sa sarili ko. Magana rin akong kumain kaya medyo tumaba ako. Yung dating fifty kilos ko ay naging fifty nine kaya yung mga dalang damit ko ay hindi ko na nagagamit. Mga bago na yung mga damit ko. Ang madalas ko lang na isinusuot ay yung mga maternal dress na dahil medyo halata na kasi yung tiyan ko. Madalang na rin akong lumabas rito sa unit ko. Si Mrs. D. yung madalas na bumibisita sa'kin rito. Sinasabihan ako kung ano ang mga dapat kong gawin kapag naka-panganak na ako though nanonood naman ako ng mga videos about pregnancy. May pregnancy lesson din ako every end of the month. Tatlo palang ang in-attend-an ko na lesson dahil three months palang naman ang tiyan ko. Ang dating pinaglihian ko na si Sam ay picture nalang niya ang ti
Nayien I WEAR THE big coat he gave me. It was very fragrant that it seems like familiar to me. I just couldn't remember where I smelled it before. We roamed around the city trying to find the young coconut I am craving for. It was eleven in the evening already and still we can't find a young coconut. We even go to the night market to see and asked them if they had a young coconut but failed. "Why are you craving for a fruit that isn't here?!" He sulked as his eyebrows meet at middle. "What can I do? It was the fruit I am craving right now and I can't help it. " Pahina ng pahina ang boses ko kasi parang mauubusan na ako ng pag-asa na makakain pa ako ng buko. Huminto ang kotse niya sa isang convenient store at binilinan niya akong huwag nalang akong lumabas. Pumasok siya sa convenient store at wala pang sampung minuto ang nakalipas ay bumalik na siya. Busangot ang mukha. "How is it?" Tanong lo agad. Umismid naman siya.&nb
Nayien NA-ALIMPUNGATAN AKO sa tunog ng doorbell ko na nagmumula sa labas ng unit ko. Sino ba ang nangbubulabog ng ganito ka-aga? Tumingin ako sa wall clock at namilog ang mata ko. Eight o'clock? Gulat akong napatingin sa bintana ko. Ang sinag ng araw ay nakakasilaw na. Bumangon ako at kumuha ng roba tapos isinuot ito. Pagkatapos kong isuot ay naglakad na ako papunta sa pinto para pagbuksan ang tao na nasa labas. Binuksan ko ang pinto at nakita ko si Mr. D. na may dalang dalawang basket at puno ito ng mga prutas na sari-sari. "Good morning Nayien. Sorry ah, nagising ba kita?" Paumanhin niya na may kaunti siyang ngiti sa labi. Ngumiti ako at umiling. "Hindi naman po, Mrs. D." sabi ko at niluwagan ang pagkakabukas ng pinto ko. "Sorry talaga." sabi niya at pumasok na sa unit ko. Dumiretso siya sa kusina at sumunod naman ako. Nilapag niya ang dalawang basket sa counter at isa-isang kinuha ang mga prutas mula sa bask
Nayien NAKASAKAY kami sa kotse niya at kasalukuyan ng nagba-byahe papunta sa OB ko. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana. Inaliw ko ang sarili ko sa mga taong naglalakad sa side walk ng Amsterdam na busy sa kani-kanilang gawain. Isang oras ang nakalipas bago kami nakarating sa hospital kung saan naroon ang OB ko. "You can leave now, thank you for the ride." sabi ko nong nakalabas na ako sa kotse niya at sumilip lang ako sa bintana para magpasalamat sa kanya sa paghatid sa akin. Nagulat nalang ako ng bigla siyang lumabas sa kotse niya at lumapit sa akin. "I already said to you that, I will go with you today. Wherever you would like to go." sabi niya at inakbayan ako. Tinanggal ko ang kamay niya na nakapatong sa balikat ko. Mabigat kaya. "Take off your heavy arm on my shoulder." Sabi ko at lumayo sa kanya. Tumawa siya at lumapit ulit sa akin. "Come on, I want to be your best friend." U
His POV Samier Hieze I WAS IN a hurry for my flight to France when someone bumped me. Inis akong tumingin sa bumangga sa akin. I was about to confront her but I was amazed by her beauty. Parang tumigil ang mundo ko ng magkasalubong ang mga tingin namin. "Oh! I'm sorry Sir!" She said and then handed me my backpack which was on the floor because of her. Wala sa sarili kong tinanggap ang backpack ko at sinundan siya ng tingin na bigla nalang nawala sa dagat ng mga tao. I put my hand on my chest where my heart is, that was beating so fast. I glanced again where she was earlier before she disappeared in the sea of people in the airport. That was the first time I felt of what they called love at first sight. Years had passed and my feelings for that beautiful girl became worst. I fell inlove hard for her. I
Nayien AGAD KAMING pumunta sa sinasabi ng police. Ayaw sana akong isama ni Sam pero nagpumilit ako na sumama. Nakarating kami sa isang maliit at liblib na isla na malayo sa kabihasnan. At kung titingnan ito sa ibabaw ay parang walang kahit na ano na nakatira rito. Bumaba ang chopper sa isang malapad na damuhan. May mga nauna ng mga police kaysa sa amin kanina. Pagkababa namin sa chopper ay may narinig kaming mga putok na hula ko ay mga putok ng baril. Nanlaki ang mga mata ko na tumingin kay Sam. Namilog rin ang mga mata niya at halatang halata na kinabahan din siya pero pilit niyang itinago iyon. "Sam..." Humawak ako sa kamay niya na nanlalamig. "Let's calm down first. Hindi nakakatulong ang pagpa-panick." Sabi niya at pinisil ang kamay ko. Hawak kamay kami na sumunod sa mga police na kasama naming pumunta rito. Parami ng parami ang putok ng baril na naririnig namin habang papalapit kami sa area. 'Lord ili
Nayien NAGISING AKO na maputi ang paligid ko.Bumangon agad ako at tinanggal ang dextrose ko. Kahit masakit ay ininda ko iyon at nagmamadali akong lumabas ng kwarto. Wala akong suot sa paa at kahit malamig ang sahig ay tinakbo ko ang emergency pero wala na daw roon ang anak ko kaya nagtanong ako sa nurse na nakita ko. Sabi niya ay nasa ICU daw ang anak ko tsaka niya ako pinilit na bumalik sa kwarto ko pero iniwan ko siya roon na tinatawag ako. Tumakbo ako papunta sa ICU. Nang makarating ako roon ay nakita ko si Daddy at si Sam at si Yaya. Nang makita nila ako ay nanlaki ang mata nila. Sinalubong ako ni Sam. "Why are you here? You should be resting your body!" Sabi niya pero wala akong paki-alam sa tanong niya. "Ang anak ko? Nasaan ang anak ko?" Tanong ko habang pilit na kinakalma ang sarili dahil ang huling naalala ko ay nasa bingit na ng kamatayan ang anak ko. Lumapit ako sa glass window at nakita ko roon ang
Nayien ISANG LINGGO AKONG busy sa trabaho at isang hapon ay tumawag ang yaya ni Inah habang papunta ako sa isang restaurant para i-meet ang isang writer na nagpa-set up pa talaga ng afternoon meeting. "Hello? Yaya? What is it?" Sagot ko at sumakay sa kotse. Matagal bago sumagot ang babae kaya nagsalita ako agad. "Hello yaya? Are you there? Bakit hindi ka nagsasalita?" Tanong ko ulit habang nagda-drive na ako. Narinig kong humikbi siya. Kinabahan agad ako. "Yaya? Bakit? Anong nangyari?" Pinilit kong huminahon kahit may nararamdaman akong kaba but I disregard the feeling. "M-ma'am.... S-sorry p-po ta-talaga..." Humihikbi niyang sabi. Naguguluhan ako. "Yaya? Ano bang meron? Bakit ka umiiyak? Nasaan ka ba? Ang anak ko nasaan?" Sunod sunod na tanong ko sa kanya kasi sa mga oras na ito ay nasa school pa si Inah. "M-ma'am s-si Inah p-po ka-kasi..." Kinabahan agad ako ng todo!&n
Nayien GABI NA NG MAKARATING ako sa Pilipinas. Nag-taxi ako pauwi. Pagkarating ko sa harap ng bahay ay ibinaba ng driver ang mga bagahe ko at nagbayad ako ng pamasahe. Pumasok ako sa bahay at tinawag ko ang kasambahay na nasa hardin. May katawag sa phone niya at ng makita ako ay nagpa-alam agad ito sa kausap. "Magandang gabi Ma'am Nayien. Nakauwi na pala kayo." Sabi niya at tumango naman ako. "Magtawag ka ng kasama. Pakipasok yung mga gamit ko sa labas, please." Sabi ko at tumuloy na sa front door. Ngumiti ako ng marinig ko ang tawa ng anak ko. Ah, how I miss her voice. Kahit pa tatlong araw lang naman ang inilagi ko roon sa Amsterdam pero miss na miss ko parin siya. Nakangiti ako ng binuksan ko ang front door pero nawala ang ngiti ko ng makita kung sino ang naka-upo sa sala namin. Lumingon sila sa akin at ng makita ako ng anak ko ay mabilis siyang tumakbo papunta sa akin. "Mama!"
Nayien HINDI AKO MAKAPAG-CONCENTRATE dahil sa pinag-usapan namin ni Sam kahapon. Nag-alala ako baka sinabi ni Sam na siya ang Ama ni Inah. Sinubukan kong tawagan si Daddy pero hindi ko siya makontak. Impossible namang walang signal sa amin. Nasa meeting kami ngayon pero wala sa meeting ang utak ko. "Harry, excuse me." Bulong ko sa kanya. Tumango siya at nakinig ulit sa nagpe-present. Lumabas ako sa meeting room at huminga ng malalim bago ako nag-dial ulit sa numero ni Daddy. Nasaanba sila? Bakit ang tagal sagutin? Nag-alala na ako! Nagri-ring lang ang phone ni Daddy. Sagutin mo Dad! Please! Naka-tatlong dial ako bago sinagot ni Daddy. Maingay ang paligid parang may nagkakantahan. "Hello Daddy? Nasaan kayo?" Tanong ko agad. Maingay talaga ang background ni Daddy. "Hello Nayien? Ikaw ba ito?" boses na galing sa kabilang linya. "Sam? Saan si Daddy?" Tanong ko pero hindi ko na marinig ang sagot
Nayien ALIGAGA AKONG NAGISING nang sumapit ang lunes dahil unang araw na papasok sa skwela si Inah at ngayon din ang balik ko sa Amsterdam. May kailangan pa akong i-process doon para ma-transfer na ako dito sa branch company ni Harry. Tulog pa si Inah ng nagising ako. Mahina kong ginising si Inah pero umingos lang siya. "What is it, Mama?" Nakapikit mata niyang tanong. "Baby, it's Monday already. Get up now." Sabi ko at inalis ang kumot niya. Napamulat ang mata niya at mabilis siyang umalis sa kama. Tumakbo siya papunta sa banyo. Natawa tuloy ako. "Mama! Why you didn't tell me!" Sigaw niya mula sa loob ng banyo. Humalakhak ako. "Kaya nga ginising na kita diba?" Sagot ko habang nagtutupi ng kumot. Hindi na siya sumagot at ang tanging maririnig nalang ay ang aligasgas ng tubig sa shower. Pagkatapos kong magtupi ng kumot ay nagpa-alam ako sa kanya na sa baba lang ako. Pagkakaba
Nayien PAGKARATING NAMIN sa bahay ay hindi ko na siya na pinapasok sa bahay. Hindi naman siya nagpumilit at hindi pa nga kami nakapasok sa bahay ay umalis na siya. I just sighed. If only you didn't hurt me that most we will never end up this way. I continued walking towards the front door at dumiretso na ako papunta sa kwarto para makapag-pahinga na ng maayos si Inah. Nilapag ng kasambahay ang backpack sa couch at pagkatapos ay nagpa-alam na siya. Tinanggal ko ang sapatos ni Inah at pinalitan ang damit niya pagkatapos ay kinumutan ko na siya. Ako na naman ang nagpalit ng damit at nag-half bath ng mabilisan. Nang matapos ay nagbukas ako ng e mail. Naghintay ako ng ilang minuto hanggang sa dalawin na ako ng antok. Nakatulog nalang ako sa couch sa paghihintay. Nagising ako mula sa magandang tulog ko. Nakangiti ako habang pikit ko parin ang mga mata ko nang nag-inat ako. Natigil ako sa pag-iinat
NAYIEN NANG MATAPOS kami na kumain sa mala-kalbaryong restaurant na iyon ay tsaka palang ako nakahinga. Akala ko matatapos na pero ang gagong Sam ay hindi parin tumigil. He was chatting bubbly with my daughter! At tuwang tuwa naman si Inah. Naglalakad kami palabas at si Harry ay nag-rest room muna habang si Francheska naman ay may pinuntahan daw na ewan ko. Wala akong paki! Punta pa siya sa empyerno! Nakasunod ako sa kanilang dalawa habang namimili sila ng mga soda drinks. Sinubukan ko naman na ilayo sa kanya si Inah pero wala ring silbi. "Mama? You said you like this drink?" Tanong ni Inah sa akin at pinakita sa akin ang yogurt milk drink. It was my favorite yogurt milk drink but that was a long time ago. I smiled while shaking my head. "No baby." Sagot ko at napatingin naman si Sam sa akin. Inirapan ko siya dahilan na tumawa siya. Binalikan ko siya ng tingin dahil tawang tawa talaga siya pero wala na sa akin ang paningi