Hindi halatang excited si Bituin habang nasa cafeteria silang dalawa ni Leticia kasama si Samuel. Please notice heer sarcasm. Kung ibang klase ng lalaki sana ang kaharap nila, baka matagal na itong nag-take advantage sa babae at sa iba pang nagkakagusto rito.
Pakialam mo ba? Ikaw nga mismo ang nag-confess sa lalaking gusto mo. Kaya wala kang karapatang batuhin ng bato si Bituin. Parehas lang kasi kayo ng ginawa, ani ng isang parte ng utak niya. Nagmamaldita.
Manaka-naka niya itong kinukurot minsan sa tagiliran upang hindi ito masyadong magpahalata sa feelings nito para sa lalaki, ngunit para pa rin itong kiti-kiti ng lamok. Hindi makapirmi sa silya nito kanina. There were times when Bituin would just stand and approach the ma
“We don’t—” Have any relationships, gusto na sanang idagdag ni Leticia ngunit dinugtungan ni Andro ang sasabihin na sana niya.“Love, you do not owe him any explanations. Pabayaan mo ang lalaking iyan na isipin ang gusto niyang isipin. Ang importante, I made it clear to him. You’re my woman, and I am your man. End of story. Right, love?”Nawindang yata ang puso at utak niya kaya hindi siya agad nakaapuhap ng sasabihin. Ng isasagot sa lalaking ito na todo ang ngisi.The irritating part was that his smile was genuine. Umaabot sa mga mata nito ang tuwa. Plus the fact he was so handsome while smiling sa kabila ng pagpagsak ng katawan nito. Hays. Kanina, nag-wish lang siya na sana makita niya ang lalaki sa araw na ito at kumpleto na ang araw niya. Ngayon, agad
“Bro, you can still change your mind,” suhestiyon ni Milo sa kaibigan niyang si Andro. Mabuti na lang at hindi gaanong masyadong mainit sa exit ng cafeteria at hindi sila natusta sa paghihintay sa isang estudyante. Mali pala. Magiging estudyante pa lang base na rin sa narinig nilang usapan mula kina Leticia, Bituin, at Samuel. He did not eavesdropped. Really. Sadyang malakas lang talaga ang mga boses ng mga ito. Bakit naman siya magiging interested sa usapan ng mga ito? They did not interest Milo. Andro remained rooted. May silong naman. Kaunti. But the reflection of the light coming from the sun still hurts like hell. Sensing Andro would not talk, Milo continued, "Worth it ba ang babaeng iyon na pag-awayan ninyong dalawa?
Andro could still remember that time.As the truck nearly hit Leticia and him, all he could think about was on how he could save the woman beside him. He panicked and death flashed right before his eyes. Ayos lang sa kanyang mamatay siya, ngunit hindi si Leticia.Goodness.Kung hindi siya nagpumulit na ihatid ang babae, that will never happen.Mabuti na lang at agad silang nadala ni Leticia sa hinaharap.During that time, he was trying his best to act calmly. As much as possible. Ayaw niyang makita ng babae na natakot siya. Takot na ito at hindi niya gustong dagdagan pa iyon.“Both of us do not have the right at Leticia,” saad niya. “Sabihin mo
Naningkit ang mga mata ni Leticia. “You are lying. Kailangan bang magsinungaling ka sa akin? Tell me what the three of you talked about.”Matagal siyang tinitigan ni Samuel, then he slowly leaned on her. Bahagya siyang umurong sa pagkakalapit nilang dalawa. The other part of her mind was telling her to be cautious dahil baka nasa tabi-tabi lang si Andro at makita ang pag-uusap nilang ito ni Samuel. Baka ma-misinterpret ito ng lalaki. Isa sa ayaw niyang mangyari kahit na malabo na silang dalawa.Isa pa, ayaw niyang magdikit ang mga balat nila at may makakita sa kanilang professors. Baka kung anong sabihin ng mga ito at paratangan pa siyang nagpapa-public display of affection na isa sa hinding-hindi niya nagustuhan noon pa man.“What if I lie, Leticia? May magagawa ka ba? Sabihin mo dahil baka magbag
Nagdilim ang mukha ni Samuel, pero hindi iyon hadlang upang tumigil si Leticia sa pagtanong sa lalaki. A little chismis will not hurt, right? Besides, kumakati talaga ang bibig niya at hindi niya kayang manahimik na lang.“Para namang wala tayong pinagsamahan nito, Samuel,” dagdag pa niya, nakanguso. “May crush ka na rin ba sa kanya? I mean hindi naman iyon bago. Maganda si Bituin. Business-minded. Talented din. Wala ka namang hahanapin pa sa babaeng iyon. She is an asset, really. May kaunting hindi maganda sa ugali niya. Tayo namang lahat ang may ganyan, pero all in all, the positive outweighs the negatives.”Leticia checked for his cheeks. If it was tainted with colors. But found none. It was the normal color of his skin.She hid her disappointment. Mas maganda sana kung k
Leticia was not the least happy sa inaasal nina Andro at Samuel whenever she saw the two of them crossing their paths. Without planning anything. Samuel and Andro looked like they were entering a contest. Palaging nagpapaligsahan. Palaging nag-uunahan. If they have set their minds on something, they will push themselves to get it. Mga lalaki na kapwa achiever. Samuel continued going in and out of the school premises and the other students were thinking he was indeed studying in the university. And even if they found out he was not, they accepted his presence with open arms. Wala namang nagreklamo maliban sa ilang mga kalalakihan na estudyante. Andro, on the other hand, was not getting better. His eyes remained sullen from not getting enough sleep at parang doon na rin papunta si Milo. Subalit ku
“What’s your relationship to her?” tanong ni Leticia na ang tinutukoy pa rin ay si Bituin. As far as she remembered, may ilang kapatid si Bituin pero hindi pa niya nakikilala. Whenever she went at the woman’s house, ito lang ang nadatnan niya. Mag-isa. Habang naglalaro ng online games. Or watch videos online. She kept talking about her families pero wala siyang nakikita maliban sa ilang mga kasambahay na tumutulong upang mapanatiling maayos ang bahay. Leticia doubted that woman could do some household chores.Sa nakikita kasi niya, hindi lahat ng babae ay mahilig sa gawaing bahay. Katulad niya. Mas gugustuhin pa niyang mag-aral nang mag-aral kaysa magtrabaho sa bahay.Leticia looked at the stranger.Hindi naman siguro ito kapatid ni Bituin, ano?
It’s better na hindi na kayo mag-usap pa, ani ng isang parte ng isipan ni Leticia. Andro will only be hurt by looking at your face. Ayokong maging heartbroken na naman si Andro.Natigilan siya sa kanyang pag-iisip. What was she thinking? It was too evil. Ito na ba ang nagagawa sa kanya ng selos niya sa babaeng ito? Sa makapangyarihang babaeng ito?Bigla siyang nakaramdam ng hiya sa sarili.Ayaw niyang magkita ang dalawa para sa personal niyang interest? Kailan pa siya naging ganito? Natatakot siya sa maaaring maging siya kapag nagtuloy-tuloy ang pagiging ganito niya.“Y-you should talk to him. For closure,” sa huli ay nasabi niya. "Iba pa rin iyong masabi ninyo sa isa't isa ang gusto ninyong sabihing dalawa."
After six months…Humahangos na tumatakbo si Bituin sa direksyon na hindi niya mawari. She was just done jumping back when suddenly dangerous men sprang out of nowhere. Kagagaling niya lang sa paghatid sa isang kliyente niya pabalik sa kasalukuyan. The client wanted to know if she will be successful in the future or gain more clients. Satisfied naman ito sa serbisyong binigay niya.Now…where was she? Right. Strange men with the intention to kill and scare her was hot on her heels. Sa pagkakaalam niya, wala naman siyang naaalalang may nakagalitan siya.No. Mukhang may nakagalitan siya. Si Leticia. Basta na lang siyang umalis sa campus na pinapasukan. Mas nag-focus siya sa negosyo niya. Nawalan ng gana sa pag-aaral. Nasilaw sa salapi. She could be successful even without finishing her degrees. Iyon ang nasa isipan niya. Hindi niya alam kung tuluyang hindi na magtatapos sa pag-aaral. Her parents and siblings did not care anyway. Bakit siya magpapagod kung wala namang nakaka-apprecia
Walang imikan na naganap sa pagitan nina Leticia at Andro sa loob ng kotse ng lalaki. Mabuti na lang at hindi nagmatka ang ginawa sa kanya ni Samuel. Or else, baka mag-worry na naman si Andro sa kanya at tatanungin ng hindi matapos-tapos na katanungan. Hanggang ngayon, hindi pa rin alam ni Leticia kung saan siya dadalhin ng lalaki. She was not even familiar with the route they were following.Kahit saan siya dalhin ng lalaki, she still trusted him.Masaya siya dahil sa nakikita niyang improvement sa katawan nito. Bumalik na ang dati nitong maumbok na pisngi at mga matang puno ng kulay. He looked so happy. At ito ang klase ng kaligayahan na gusto niyang makita sa lalaki which she robbed off him. Manaka-naka niya itong sinusulyapan nang palihim. Nahihiya siyang mahuli nito dahil baka kung ano ang isipin nito.“You must be curious kung saan tayo pupunta,” basag nito sa mahabang katahimikang namayani sa pagitan nilang dalawa. “Huwag kang mag-alala, Leticia. I will not kidnap you. Bes
Nagpupumiglas si Leticia. A two-handed front choke. Isang delikadong atake lalo na kung mas malakas at malaki sa kanya ang umaatake. Samuel really wanted to kill her? Bakit? She did not understand anything! Akala niya ba magkakampi silang dalawa? Wala naman siyang atraso sa lalaking ito kundi si Zephanie lang!Mas lalong bumaba ang daloy ng oxygen kay Leticia. She started to panic. She had to do something or else Samuel would really kill her!Then, Leticia extended her arms and went for Samuel’s jugular notch. She locked her elbow and extended her arm forcefully forward. Not yet enough, she curled her fingers down behind the top of his sternum. Samuel was in intense pain.Nabitiwan siya ng lalaki.Napaubo si Leticia ay pilit na hinahabol ang hininga niya. She glared at the man. “Asshole! What was that for?!” galit na tanong niya. Napaatras ito habang sapo ang lalamunan. “P-papatayin na lang kita, Esmeralda,” anito kahit hindi gaanong lumabas ang boses. “Hindi ako si Esmeralda.
Kumaripas nang takbo si Samuel.Anong problema ng lalaking iyon? Napamura si Leticia. Were they playing hide and seek right now? Bakit ito tumatakbo mula sa kanya? What’s his purpose for coming here if he will only run away? She remembered his gaze. It was full of anger. Was it directed to her? Bakit? Ano bang ginagawa niya?Wait. Alam na kaya nito ang lahat ng nangyari? Simula sa nangyari sa papa nito? Kung bakit kinulong ito ni Zephanie sa isang dimensyon? Galit ba ito sa kanila ni Zephanie at ngayon ay gustong maghigante? There was only one way to find out. She had to go after him. Nararamdaman niya ang tingin ng ibang mga estudyante sa campus sa ginagawa niyang pagsunod sa lalaki. Maybe they were thinking she was a fool for running into someone who looked like he did not want to be caught. Lakad-takbo ang ginawa ni Leticia upang sundan ang lalaki. Manaka-naka itong lumilingon sa kanya na animo sinusuri nito kung nakabuntot ba siya rito o hindi. He wanted her to pursue him?
Three months later…Leticia’s life was peaceful now. At least that’s what she was thinking. There were no unexpected travels into the past. Isang sipa na lang at magtatapos na ang isang semester. Ngayon, tinatapos na nila ang mga final exams at iba pang final projects na pinapagawa sa kanila ng mga professors nila. Pa-chill-chill na siya ngayon pagkatapos maghabol noon ng mga projects at activities na na-missed niya dahil sa pag-una niya sa pag-time travel. Nakakapanibago ang serenity na nararamdaman niya ngayon. Kakaiba sa mga stressful days niya noon. One week pagkatapos niyang magising tatlong buwan ang nakakaraan ay bumalik na rin siya sa pag-aaral. Wala ring paltos kung dumalaw siya kay Andro. Mabuti na lang at hindi nakukulitan sa kanya ang mommy ni Andro. At mukha namang hindi ito naiinis sa kanya. She believed tanggap na siya nito kahit wala naman silang relasyon ni Andro. That was a small progress at masaya na siya roon. It was also odd when Milo was slowly loweri
Madilim ang paligid ng pinasukan ni Leticia gaya ng dati. Ano kaya ang importansya ng lugar na ito sa buhay ni Alpha Naji? Bakit pabalik-balik ito sa lugar na ito? At bakit din ito sugatan? Anong nangyari? Too many questions at hindi niya magawang sagutin ang lahat ng mga ito ngayon. Hindi bale. Magkakaroon din naman ng mga kasagutan ang lahat ng ito. Kailangan lang niyang maging patient sa bawat hakbang na gagawin niya ngayon. It took a while bago nakapag-adjust ang mga mata niya sa kadiliman. The place was dusty as before. It smells. Nagkalat din ang mga bote ng mga alak sa tabi ng dinaraanan niya. Did Alpha Naji drink all of these? Daig pa nito ang naging brokenhearted. Maybe it was because of his son. Hindi pa rin nito nahahanap kung saan ang anak nito kaya sa alak nito ibinibigay ang atensyon. Hindi man ito naging mabuti sa kanilang dalawa ni Zephanie, subalit mabuti itong ama kay Samuel. Kung sana naging mabuti na lang ito at hindi na binahiran ng kasamaan ang pagkatao.
Leticia was having her freaking exam! Nakalimutan niya ang bagay na iyon. There she thought bakante siya sa araw na iyon at pwede ng makapag-focus sa araw na ito sa paghahanda sa pagdating ni Alpha Naji. Iyon pala, ang isa sa pinakaimportanteng pangyayari sa buhay niya ay ngayon pala mangyayari.Shoot.Hindi na niya alam ang gagawin niya. Wala na ring saysay ang pag-scan niya sa notes na binigay ni Bituin. She was running out of time for goodness sake! Kailangan na niyang habulin ang oras kung ayaw niyang ma-close ang door sa pagmumukha niya.“Someone help me now,” usal niya. Kaya nagkukumahog siyang asikasuhin ang mga gamit niya. What was worse was she did not even review! Sigurado na siya kung ano ang magiging resulta ng pagsusulit. She will fail the exam. Capital F-A-I-L. Fail. Failed. Baka multiple choice ang exam. Pwede pa siguro niyang piliin kung ano-ano ang feeling niya sa kung ano ang sagot. Napatingin siya sa salamin ng kwarto niya.Natutulog pa rin kama niya si Zephanie.
“It’s impossible to change the past, Leticia. Alpha Naji is the living proof of that. It will drive you mad kung mag-i-insist ka na baguhin kung ano ang nangyari. Let the past rest. Gawin mo lang lesson ang nangyari na. Don’t change anything or fate will bite you back. Rawr,” natatawang wika nito.Hindi niya tuloy malaman kung nagsisinungaling ito o hindi. “I can change the future, right?”“Change it all you want. Hindi pa naman iyan nangyayari. Huwag lang ang past. I am serious. Listen to a powerful witch like me. I’ve been there and that and karma has been nothing but a bitch ever since.”Tumalon ang tingin niya kay Andro. Ito iyong nakita niya sa future. Unti-unti na ring nagkakatotoo ang lahat ng kinatatakutan niya. Kung hindi ba siya sumama sa outing nila sa Tagaytay, hindi darating sa ganito ang lahat? Nag-focus sana siya sa paghahanap kay Alpha Naji. “Tomorrow is the day, then.”“Tama ka. Kaya maghanda ka. We will kill someone. The alpha of a pack of werewolves.”"I'm really s
"Is this your house?" tanong ni Zephanie kay Leticia. For the first time, Leticia successfully traveled to the place where she intended to go and this time, her house. Masaya siya sa kaunting improvement na ito sa kabila ng pagkamuhi niya sa sariling kakayahan.Did it mean she was getting better?Dapat ba siyang matuwa or hindi?They were in her room. Hindi niya narinig na umuwi na ang parents niya mula sa trabaho ng mga ito. "Oo naman. Hindi kita dadalhin sa hindi ko bahay," sagot niya sa babae. "Feel free at home. Tell me what you want to have. Ibibigay ko."Sumilay ang pilyang ngiti sa mga labi nito. "Anything? Do you really mean it, my sweet little darling?"Hindi niya gusto ang ngiti sa mga labi nito. She should be careful dahil baka kung ano-ano ang maisip nito na ikapapahamak niya. "Anything within my reach. Iyong kaya ko lang. Hindi iyong hindi ko kaya."Iginala nito ang tingin sa buong kwarto niya. There was nothing noteworthy sa kwarto niya maliban sa mga Filipino boybands