CASSY
NAGSIMULA na ang transportation ng Holy Grail. Pero kahit na ganoon, hindi ko nagawang makita ang hitsura ng pinaka-importanteng yaman ng Phantasm. Maybe, I'll get to see it when the time comes, and I am certain that I will not be waiting that long. I and Raven are with Pasia. Baro was in the front, and the Holy Grail was in the middle, guarded by numbers of knights.
"Do you feel something odd?" tanong sa amin ni Pasia habang inililibot ang tingin sa buong paligid. "The air seems to be different."
Nagkatinginan kami ni Raven. Tinanguan namin ang isa't-isa at sabay na sumagot, "We feel nothing, Pasia."
"How sure are you?"
"Don't worry too much, captain," nakangisi kong sambit. "Nothing will happen. Huwag mo nang pansinin ang kakaibang nararamdaman mo, dala lang 'yan ng pagiging alisto mo. But, where's the grail, by the way?"
Napatingin sa akin ang hen
Sapphire's Point of ViewILANG araw na lang at evaluation na. Unlike before, hindi na ako kinakabahan dahil alam kong may ibubuga na ako. I think you they will be surprised kapag nakita nila kami ni Evagne na ginagamit ang aming mana. Who you silang lahat sa akin, sa amin!"Hoy, halika na at pumunta na tayo sa cafeteria!" singhal sa akin ni Evagne at hinampas pa ang desk ko. "Iniwan na tayo ng tatlo."Masama ko siyang tiningnan. "Saglit lang, kotongan kita diyan, e!""Aba't ang sungit mo ngayon, a, bakit ganda ka?"Nagtagpo ang kilay ko sa sinabi niya. Mabilis na nagliyab ang kamay ko at itinapat ko iyon sa kaniya. "Bakit, guwapo ka ba?""May dalaw ka 'ata, e," naiiling niyang komento. "Tara na nga sa cafeteria. Libre ko."Nagningning ang mga mata ko sa sinabi niya. "The magic word has been said. Tara!"Pagkarating namin sa cafeteria ay na
Cassy's Point of View BUKAS na ang Evaluation na pinakihinihintay ng lahat, pero dahil sa outbreak na nangyari ay tila nawala ang excitement ng bawat estudyante.Nabahala na rin ang staffers ng academy dahil hindi nila magawang makahanap ng lunas sa kalagayan ng mga estudyante. Bawat araw na lumilipas ay mas lalong lumalala ang kalagayan nila. At hindi lang sila ang naaapektuhan, maging ang mga taong malapit sa mga pasyente ay ganoon din ang nararamdaman. At para maibsan ito ay binuksan ng academy ang pinto nito para sa mga magulang at kaibigan nila. Some asked to take the patients with them, but the academy declined since they held full responsibility in the incident.Another thing that bothers me is the message I got from that stranger. Alam kong may hindi magandang mangyayari sa araw ng evaluation, pero hindi ko lang alam kung gaano ito kalala. Sinubukan kong isipin ang mga posibleng par
Sapphire's Point of ViewNGAYON na ang simula ng evaluation, ang huling evaluation na pagdadaanan namin bago kami tuluyang gr-um-aduate sa academy. Kung noon ay excited ako, ngayon ay hindi na. Papaano pa ako ma-e-excite kung ang partner in crime ko ay nasa malubhang kalagayan? Hindi ko rin siya maaaring iwan dahil walang sinuman ang magbabantay sa kaniya dahil ulila na siyang lubos. Evagne may appear a happy-go-lucky person, but deep inside, alam kong hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. Ako lang ang nakakaintindi sa kaniya dahil ako lang din ang nakakita ng lahat ng kahinaan niya. He made me realize that I am still lucky kahit na maraming problema na ang dumaan sa buhay ko. Walang-wala ito sa pinagdaanan niya.Isa rin siya sa mga naging inspirasyon ko para magpatuloy sa kabila ng mga pambu-bully at panlalait na natatanggap ko mula sa ibang estudyante. Isa siya sa mga rason kung bakit ako araw-araw na pumapasok. Hindi puwedeng hindi ko makita ang mala
Sapphire's Point of ViewNGAYON na ang simula ng evaluation, ang huling evaluation na pagdadaanan namin bago kami tuluyang gr-um-aduate sa academy. Kung noon ay excited ako, ngayon ay hindi na. Papaano pa ako ma-e-excite kung ang partner in crime ko ay nasa malubhang kalagayan? Hindi ko rin siya maaaring iwan dahil walang sinuman ang magbabantay sa kaniya dahil ulila na siyang lubos. Evagne may appear a happy-go-lucky person, but deep inside, alam kong hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. Ako lang ang nakakaintindi sa kaniya dahil ako lang din ang nakakita ng lahat ng kahinaan niya. He made me realize that I am still lucky kahit na maraming problema na ang dumaan sa buhay ko. Walang-wala ito sa pinagdaanan niya.Isa rin siya sa mga naging inspirasyon ko para magpatuloy sa kabila ng mga pambu-bully at panlalait na natatanggap ko mula sa ibang estudyante. Isa siya sa mga rason kung bakit ako araw-araw na pumapasok. Hindi puwedeng hindi ko makita ang mala
Sapphire's Point of ViewNGAYON na ang simula ng evaluation, ang huling evaluation na pagdadaanan namin bago kami tuluyang gr-um-aduate sa academy. Kung noon ay excited ako, ngayon ay hindi na. Papaano pa ako ma-e-excite kung ang partner in crime ko ay nasa malubhang kalagayan? Hindi ko rin siya maaaring iwan dahil walang sinuman ang magbabantay sa kaniya dahil ulila na siyang lubos. Evagne may appear a happy-go-lucky person, but deep inside, alam kong hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. Ako lang ang nakakaintindi sa kaniya dahil ako lang din ang nakakita ng lahat ng kahinaan niya. He made me realize that I am still lucky kahit na maraming problema na ang dumaan sa buhay ko. Walang-wala ito sa pinagdaanan niya.Isa rin siya sa mga naging inspirasyon ko para magpatuloy sa kabila ng mga pambu-bully at panlalait na natatanggap ko mula sa ibang estudyante. Isa siya sa mga rason kung bakit ako araw-araw na pumapasok. Hindi puwedeng hindi ko makita ang mala
Sapphire's Point of ViewNGAYON na ang simula ng evaluation, ang huling evaluation na pagdadaanan namin bago kami tuluyang gr-um-aduate sa academy. Kung noon ay excited ako, ngayon ay hindi na. Papaano pa ako ma-e-excite kung ang partner in crime ko ay nasa malubhang kalagayan? Hindi ko rin siya maaaring iwan dahil walang sinuman ang magbabantay sa kaniya dahil ulila na siyang lubos. Evagne may appear a happy-go-lucky person, but deep inside, alam kong hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. Ako lang ang nakakaintindi sa kaniya dahil ako lang din ang nakakita ng lahat ng kahinaan niya. He made me realize that I am still lucky kahit na maraming problema na ang dumaan sa buhay ko. Walang-wala ito sa pinagdaanan niya.Isa rin siya sa mga naging inspirasyon ko para magpatuloy sa kabila ng mga pambu-bully at panlalait na natatanggap ko mula sa ibang estudyante. Isa siya sa mga rason kung bakit ako araw-araw na pumapasok. Hindi puwedeng hindi ko makita ang mala
Sapphire's Point of ViewNGAYON na ang simula ng evaluation, ang huling evaluation na pagdadaanan namin bago kami tuluyang gr-um-aduate sa academy. Kung noon ay excited ako, ngayon ay hindi na. Papaano pa ako ma-e-excite kung ang partner in crime ko ay nasa malubhang kalagayan? Hindi ko rin siya maaaring iwan dahil walang sinuman ang magbabantay sa kaniya dahil ulila na siyang lubos. Evagne may appear a happy-go-lucky person, but deep inside, alam kong hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. Ako lang ang nakakaintindi sa kaniya dahil ako lang din ang nakakita ng lahat ng kahinaan niya. He made me realize that I am still lucky kahit na maraming problema na ang dumaan sa buhay ko. Walang-wala ito sa pinagdaanan niya.Isa rin siya sa mga naging inspirasyon ko para magpatuloy sa kabila ng mga pambu-bully at panlalait na natatanggap ko mula sa ibang estudyante. Isa siya sa mga rason kung bakit ako araw-araw na pumapasok. Hindi puwedeng hindi ko makita ang mala
Hioner's Point of ViewHINDI ko maiwasang maikuyom ang aking kamao habang pinagmamasdan ang mga halimaw at Colossals na sinusubukang sirain ang barrier ng academy. Kahit na dumating na ang knights ay hindi pa rin ito sapat para pigilan sila. Ang ilang knights kasi ay nasa Oakland para paslangin ang mga halimaw na sumalakay roon. Ang iba pang knights ay nadestino rin sa ibang lugar ng Phantasm dahil may mga pag-atakeng nangyayari din doon, at ang iba ay nanatili sa palasyo.Nilingon ko si Piora na ngayon ay pawis na pawis na habang nakapikit at hawak ang kaniyang setro. Kanina pa niya pinapatibay ang barrier, at kahit na malakas siya ay hindi niya pa rin maiwasang mapagod, lalo na at may edad na siya. Ang kambal na sina Rasier at Rasiel naman ay nagpunta sa palasyo upang protektahan ang hari at reyna, dahil may banta rin ng pagsalakay doon.Hindi ko lubos maisip kung paano nila napagplanuhan ang bagay na ito. Paano nila napakawalan ang
CASSY'S Point of ViewNAGISING AKO hindi dahil sa liwanag ng araw na tumatama sa mukha ko, kundi dahil sa mga brasong lumilingkis sa baywang ko. I shifted my position to face the owner of those warm arms."Good morning," bati niya sa akin bago hinalikan ang noo ko. "How was your sleep?""It's good as always," sagot ko at hinalikan ang tungki ng ilong niya. "I had a good sleep because I know you're with me. I felt safe that's why."He gave me a smile before cuddling me. We spent minutes cuddling before I decided to jump out of bed.Mula sa veranda ay pinagmasdan ko ang aking mga nasasakupan. The place is as lively as ever. Goblins, ogres, lures, dragons, and other pure-blooded monsters coexist with halbmiuns and humans who chose to live under my jurisdiction. I never thought I could bring back the liveliness of this gloomy place. I never thought I could change Daemion in ju
THIRD PERSON'S Point of ViewTHE AMOUNT of darkness coming out from Cassy continued to increase, to the extent that even the monsters around started to tremble in fear and horror.Sapphire and Evagne flashed a victorious smile before they decided to withdraw. There is no need for them to take Cassy since their mission has been accomplished, and it was to trigger the darkness that has been repressed inside Cassy's body.Pero kahit umatras na sila, Cristof and Alleyn pursued them. Cassy's guardians want to know their reason for siding with the Colossals.---"Ano nang gagawin natin?" halos pabulong na tanong ni Raven. Nawawalan na siya ng pag-asa. Hindi na rin niya kayang pagmasdan si Cassy at pakinggan ang sigaw nito. He just wants everything to stop, pero hindi niya alam kung ano ang dapat niyang gawin. It's making him feel worthless!"Kailangang mak
THIRD PERSON'S Point of ViewTHE AMOUNT of darkness coming out from Cassy continued to increase, to the extent that even the monsters around started to tremble in fear and horror.Sapphire and Evagne flashed a victorious smile before they decided to withdraw. There is no need for them to take Cassy since their mission has been accomplished, and it was to trigger the darkness that has been repressed inside Cassy's body.Pero kahit umatras na sila, Cristof and Alleyn pursued them. Cassy's guardians want to know their reason for siding with the Colossals.---"Ano nang gagawin natin?" halos pabulong na tanong ni Raven. Nawawalan na siya ng pag-asa. Hindi na rin niya kayang pagmasdan si Cassy at pakinggan ang sigaw nito. He just wants everything to stop, pero hindi niya alam kung ano ang dapat niyang gawin. It's making him feel worthless!"Kailangang mak
THIRD PERSON'S Point of ViewHINGAL NA hingal na lumapag si Cassy sa lupa. Her hands were supporting her body from falling. Hindi niya inakala na magsasayang siya ng mana. Hindi niya inasahan na ganoon karaming halimaw ang kailangan nilang tapusin.Nilingon niya ang mga kasama niya. Her guardians are near to their limits, too. So as Raven and his guardian."Akala ko wala na silang katapusan," sambit ni Cristof bago ibinagsak ang katawan niya sa lupa. "Mabuti na lang at naubos din sila.""Oo nga," segunda ni Alleyn na nakaupo habang nakasandal sa puno.Magsasalita na sana si Cassy nang may maramdaman siyang presensyang paparating. She stood up, trying to locate the exact location of the presence she felt.One. Two. She sensed two beings. Mabilis niyang inalerto ang kaniyang mga kasamahan at nagpaalam na titingnan niya kung anong klaseng kalaban ang pa
CASSYNANG MASIGURO na naming tapos na ang purification kay Lovelace ay inutusan ko sina Alleyn at Cristof na dalhin siya sa palasyo at doon na lang hintayin ang paggising niya. At dahil hindi pa kami sigurado kung nasa panig ba namin siya ay napagdesisyunan naming ilagay muna siya sa piitan sa ilalim ng palasyo.Napatingin ako sa buong paligid. Wala na ang apoy pero kitang-kita ko pa rin ang pinsalang naidulot nito. Napakalaki ng nasunog na parte ng kagubatan. At nasisiguro ko, kapag nakita ito ni Floria ay magagalit siya."Cassy," tawag sa akin ni Raven kasabay ng paghawak sa kamay ko. "Tara na?"Tumango lang ako at nagpahila sa kaniya. Habang naglalakad kami ay pansin ko ang pagtingin sa akin ni Clium. At alam ko kung bakit. Alam kong gusto niya akong tanungin sa naging reaksyon ng katawan ko sa yakap niya, pero maging ako ay wala ring alam.
CASSYMY KNEES trembled-no, every fiber of my flesh is trembling in pain and surprise. This is not what I expected. This is not the reunion I dreamed of. This is not the way I want her to see me. Napapikit ako at pilit na kinalma ang sistema ko. Pinigilan ko ang sarili kong lamunin ng kahinaan. I need to be tough.I looked at her lifeless eyes. She's not at her usual self. I can feel it. Someone did this to her. And I know who. I'm certain that it's the leader of the Colossals.Naikuyom ko ang kamay ko.This is too much!"Leave us alone. I'll handle her. Find the others and regroup," sambit ko nang hindi sila nililingon. "Move!"Mabilis akong gumalaw nang makita kong naghahanda na si Lovelace para atakihin ang mga kasamahan ko. I blocked her fire with my black lightning. Her power is not as strong way back before.
CASSYTHE FOREST near Daemion overflows with menacing energy. I can feel goosebumps all over my body. The chill that the eerie wind gives me is something I cannot ignore. No one dared to move. Even the slightest movement can be heard.Captain signalled the five teams composed of ten members to scatter. Hindi ko kilala kung sino ang mga kasama ko. There were three girls and six boys. The girls are casters and wielders. While the boys are all middes, holding swords, spears, and bow and arrow as their mediums. We were tasked to take the southern route of the forest.Kami ang reserbang puwersa. If there will be surprise attacks, kami ang agad na susuporta sa mga kasama namin.We hid behind the thick trunks of trees. Hindi ko mapigila ang excitement at gigil na nararamdaman ko. I can't wait to face them. I can't wait to defeat my father with my own power.
CASSYWE DID NOT waste any time. We went to our respective bases to get the things we need. We have already confirmed the location of the Colossals' base-no, let me rephrase it, Pierre have already confirmed the location of the Colossals' base right before he formed this squad. Thanks to the mana of one of the chosen knights which enables her to locate anyone by using anything that has been touched by the target. She used the former king's cloak.And to confirm it, Nile teleported to the place she have located. And there, he saw an old manor overflowing with mana. It's located hundred meters away from the hole in the seal of Daemion.Naikuyom ko ang kamay ko. This is it. At last, I'll be able to avenge everyone who died and became sacrifices for his awakening.Pagkarating namin sa base ay agad na nagbigay ng order si Captain sa mga natira. They were st
CASSY"ALL HAIL to the new king!"I can't hide my smile as I saw Pierre raised his hands to the people of Phantasm. Him, wearing that crown, is such a view to see. Hindi na ako makapaghintay na baguhin niya ang iilang sistema ng Phantasm. I know he will do so much things that will make this kingdom better.Beside him are the remaining members of the Circle of Mages and the captains of each squad. Mas lumapad ang ngiti ko nang makita ko kung gaano kasaya si Captain habang nakaharap sa amin. She seems to be so proud of herself, unlike before where she feels no confidence at all in facing the mass."People of Phantasm, it's been a week since my brother died," panimula ni Pierre. He told us that he has something important to say, kaya naman ay pinapunta niya kaming lahat dito. "And it's time for me to impose my own rules and laws."Pierre stated all of his plans for the